oji schreef:Het is algemeen bekend dat veel paarden die op topsport niveau lopen de gemiddelde aankoopkeuring niet doorkomen. Maat in de topsport spelen ook hele andere belangen en geldt over het algemeen heel ander management.
Topsporters kijken primair naar dat unieke talent en nemen een fysiek risico voor lief. De paarden die dat talent hebben echt de top te halen, zijn dun bezaaid dus als ze die vinden, dan pikken ze die eruit, ongeacht een 3-tje op een bepaald gewricht oid. De ruiters hebben vaak het talent en de financiele mogelijkheden om die dieren zo te trainen en te managen, dat eventuele zwakkere punten sterker worden. Daarnaast komen deze potentiele topsport dieren vaak uit top merrie lijnen die generaties lang al bewezen gezonde topsportpaarden leveren. Die ruiters/fokkers kopen vaak door dieren die ze al langere tijd op wedstrijden volgen, zien hoe ze bewegen over langere tijd en hebben een heel ander oog voor kwaliteit als de gemiddelde amateur.
Dat is iets heel anders als een huis-tuin-en keuken ruiter, zoals vrijwel alle bokkers, een paard koopt om daar de komende 10-15-20 jaar onbezorgd plezier mee te hebben en leuk in de basis klassen mee te kunnen rijden. Die het met een gemiddeld budget van pak hem beet tussen de 5k en 15k moet doen ipv tussen de 50k en 500k of nog meer. Die niet de mogelijkheid hebben om na elke zware wedstrijd hun paard alle gewrichten in te laten spuiten om maar op dat niveau te kunnen blijven trainen en presteren. Is gewoon een hele andere wereld. En ja in die wereld wordt veel minder gekeurd en veel minder waarde gehecht aan volledig gezond, als het talent en het juiste karakter er maar is. Maar in die wereld zitten ook schouders die dat risico beter kunnen dragen.
Maar, een paard waar na iedere zware wedstrijd de gewrichten ingespoten moeten worden, dat is geen gezond paard. En dat inspuiten blijft niet helpen.Het is roofbouw op het paardenlichaam.