Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola

vandaag ineens alsof het kwartje gevallen was. Geen stop aan longeerlijn uit zichzelf en gewoon in een rustig maar vlot tempo stappen. Geen paniek draf pasjes, maar draf als reactie op mijn hulp om te versnellen (waarmee ik vlotter doorstappen bedoel maar hey, hij geeft een voorwaartse reactie!)




.

uiteindelijk wel,

Zertab schreef:@Dara: prima toch? Al ben je er maar vijf minuten mee bezig. Ik probeer ook niet te lang bezig te zijn en meer korte momenten
Ik moet even iets kwijt, waar ik toch mee zit. Vanmorgen bij paard geweest. Hij schrok al toen ik binnen kwam. Borstelen was moeilijker want meneer draaide constant. Hij stond wel los vast zodat hij hooi kon eten, maar had daar weinig zin in. Door het draaien ook een paar keer mijn stem moeten verheffen, en ik denk ook wat te lomp nu zo achteraf. Hij vond dat ook wel spannend nog. Nou toen moesten we de stal uit... Drama. Hij wilde niet. Verzette geen hoef. Uiteindelijk heeft eigenaar hem vanuit achter eruit gejaagd. Natuurlijk hoort het zo niet, maar wederom niet mijn paard en eerlijk gezegd was ik ook wat wanhopig en mijn geduld ook wat op...
Aan de longe prima gewerkt. Snel aan de hulpen als in snel draven. Maar niet paniekerig en ook weer rustig naar stap te krijgen. Tussen het longeren door doe ik stukjes grondwerk. Dat bestaat bij ons uit mij volgen, halt houden als ik stop en achterwaarts. Dat moet er eerst goed in voordat ik verder ga. En dat ging ook super goed, volgde me trouw en stopte als ik stopte. Uiteindelijk ook zonder longeerlijn op de cirkel gewerkt en dat ging ook goed. Gericht op mij en luisteren.
Om ook het stal gebeuren goed af te sluiten, dus weer in de stal en eruit. En hij wilde weer nietuiteindelijk wel,
Misschien was hij wat angstig door de wind of door het vuurwerk wat toch wel afgelopen dagen al wat begon. Niet veel maar toch. Misschien omdat hij mij niet respecteerde als leider maar lijkt me niet? Of zat er iets niet goed? Ik heb namelijk het bit de laatste oefensessie wat hoger gedaan, omdat hij mij vrij laag leek hangen. Daarna liep hij wel in een keer mee...
Ik voel me er rot om. Misschien wil ik te snel. Te veel. Is dit gewoon het proces en komen we elke keer iets anders tegen wat we wel weer oplossen. Maar ik haat het dat ik wellicht onbedoeld hard tegen hem ben geweest. En we zijn volgens mij beide echt wel gericht op elkaar, willen beide ons best doen voor elkaar. Hij doet echt zijn best. En beide ook ontzettend gevoelig....