Ineke2 schreef:Citaat:Daarom vind ik een rijbak aan een rookruimte ook helemaal niets.
Hier ben ik het wel mee eens.
Een kantine is prima, maar liever niet grenzend aan de rijbak.
Dat heeft me ook weleens een staande ovatie opgeleverd

Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Padoertje schreef:Ik begrijp dat niet iedereen jong spul zo uit het land laat keuren. Gelukkig gaat het meestal ook goed. Want wat kan ermee zijn gebeurd?
Nou, helaas zat… zijn mijn ervaringen. Hier wordt alles dan ook met 2 / 2,5 xr gekeurd, ook rug en hals. Heb vroeger met beleren al te vaak in het zand gelegen bij ‘aan de grond’ uber brave dieren. Zo hebben we best een paar knappe 3 jarigen moeten laten inslapen op ks of breuk in een halswervel of iets anders. De kans dat iemand er toch op wil gaan zitten en zijn nek breekt, of een paard wat met pijn loopt. Nee, dat wil je ook niet.
Overigens niet mijn dieren, maar de stal waarvoor ik reed. Paarden die 3 jaar op de Eiffel lopen en waarmee ongezien iets is gebeurd, komen met 3 jaar thuis en dan is een blessure vaak niet eens meer op te lossen. Voor mij ook reden om alleen nog kleinschalige opfok te zoeken. Nog steeds een risico als ze opgroeien, maar wel dagelijks in de hand dus beter toezicht op mogelijke problemen.
Mijn schoonzoon heeft een eigen stal en beleert ook. Die laat ongekeurd niet eens meer trainingspaarden komen. Alles waarbij je bijna je nek breekt, bleek achteraf op de foto niet goed. Dus ja, wij keuren ook het jonge spul. Dat weet je iig van tevoren of je er tijd en energie in moet steken. Of alleen al een ocd’tje weg moet laten halen
Ik hoop oprecht dat de mensen die niet keuren, probleemloos kunnen genieten van hun dier. Mij is dat geluk helaas nooit gegund geweest.
Galeobdolon schreef:Padoertje schreef:Ik begrijp dat niet iedereen jong spul zo uit het land laat keuren. Gelukkig gaat het meestal ook goed. Want wat kan ermee zijn gebeurd?
Nou, helaas zat… zijn mijn ervaringen. Hier wordt alles dan ook met 2 / 2,5 xr gekeurd, ook rug en hals. Heb vroeger met beleren al te vaak in het zand gelegen bij ‘aan de grond’ uber brave dieren. Zo hebben we best een paar knappe 3 jarigen moeten laten inslapen op ks of breuk in een halswervel of iets anders. De kans dat iemand er toch op wil gaan zitten en zijn nek breekt, of een paard wat met pijn loopt. Nee, dat wil je ook niet.
Overigens niet mijn dieren, maar de stal waarvoor ik reed. Paarden die 3 jaar op de Eiffel lopen en waarmee ongezien iets is gebeurd, komen met 3 jaar thuis en dan is een blessure vaak niet eens meer op te lossen. Voor mij ook reden om alleen nog kleinschalige opfok te zoeken. Nog steeds een risico als ze opgroeien, maar wel dagelijks in de hand dus beter toezicht op mogelijke problemen.
Mijn schoonzoon heeft een eigen stal en beleert ook. Die laat ongekeurd niet eens meer trainingspaarden komen. Alles waarbij je bijna je nek breekt, bleek achteraf op de foto niet goed. Dus ja, wij keuren ook het jonge spul. Dat weet je iig van tevoren of je er tijd en energie in moet steken. Of alleen al een ocd’tje weg moet laten halen
Ik hoop oprecht dat de mensen die niet keuren, probleemloos kunnen genieten van hun dier. Mij is dat geluk helaas nooit gegund geweest.
Weet jij hoe dat gedaan wordt met jonge paarden die nog helemaal niks gewend zijn? En dus niet zomaar een trailer op lopen, laat staan een onbekende ruimte met apparatuur in lopen?
Benen is nog wel te doen, mobiel en op locatie, maar rug/hals lijkt me nog een hele onderneming met een dier dat nog niet stil kan staan.
Galeobdolon schreef:Weet jij hoe dat gedaan wordt met jonge paarden die nog helemaal niks gewend zijn? En dus niet zomaar een trailer op lopen, laat staan een onbekende ruimte met apparatuur in lopen?
Benen is nog wel te doen, mobiel en op locatie, maar rug/hals lijkt me nog een hele onderneming met een dier dat nog niet stil kan staan.
ikke schreef:Galeobdolon schreef:Weet jij hoe dat gedaan wordt met jonge paarden die nog helemaal niks gewend zijn? En dus niet zomaar een trailer op lopen, laat staan een onbekende ruimte met apparatuur in lopen?
Benen is nog wel te doen, mobiel en op locatie, maar rug/hals lijkt me nog een hele onderneming met een dier dat nog niet stil kan staan.
Dat zegt dan vooral iets over het gebrek aan opvoeding.
Ooit een jaarling laten castreren in Utrecht (de wijdverbreidheid van klinieken was van na die tijd) en die heeft helemaal nergens moeilijk over gedaan; niet over de trailer, niet dat ie even ergens moest logeren, niet dat ie op de kliniek stond en ook niet dat ie daarna weer met de trailer naar huis ging, in z'n uppie.
MyWishMax schreef:Sedatie is in zo'n geval geen noodoplossing, maar nodig omdat ze echt stil moeten staan. Als ze bewegen mislukken de fotos ook dus daar heb je niks aan. Sederen voor hoefsmid is wat anders, daar is het idd een noodoplossing. Maar bij dierenarts voor beeldvorming is het heel normaal, mijne is echt heel braaf, die hoeft niet gesedeerd te worden vanwege angst oid. Maar zo stil staan als ze moeten bij bijvoorbeeld een echo is amper tot niet te doen.
Galeobdolon schreef:ikke schreef:Dat zegt dan vooral iets over het gebrek aan opvoeding.
Ooit een jaarling laten castreren in Utrecht (de wijdverbreidheid van klinieken was van na die tijd) en die heeft helemaal nergens moeilijk over gedaan; niet over de trailer, niet dat ie even ergens moest logeren, niet dat ie op de kliniek stond en ook niet dat ie daarna weer met de trailer naar huis ging, in z'n uppie.
Zeker, maar als je de keuze hebt gemaakt om toch het paard te kopen moet je er wel mee dealen. Een tijdmachine om het paard even als jonkie op te voeden is er nog niet.
Sedatie is een prima noodoplossing, maar ook alleen dat. Laatst ook al bij de hoefsmid er naar moeten grijpen.
Maar ik had eerst begrepen dat RX van rug en hals alleen fatsoenlijk in een kliniek gedaan kon worden. Als er even goede foto’s gemaakt kunnen worden thuis, dan scheelt dat al 2\3 van de stress.
Babootje schreef:Dilan93 schreef:Vind het sowieso irritant als mensen die een combinatie niet kennen meteen denken dat ze moeten gaan bijsturen.
Ik heb dat wel een keer gedaanOp een wedstrijd met een jong meisje dat zoveel spanning had en het paard zo tegen zat te werken dat ze haar 1e proef zelfs verliespunten kreeg. Zat huilend op dr paard. Ik kon het niet aanzien. Toen ben ik wel even gaan helpen omdat de reden dat het paard niet wilde lopen zo duidelijk was.
Heb haar naar ontspanning kunnen praten en zo een paar oefeningetjes kunnen laten doen uit de proef.
Resultaat was in de 2e proef wel een winstpuntje. Kind weer blij en moeder blij.
Seni schreef:Nou ze staat lekker in haar stalletje!
Ze heeft wat rondgekeken toen ze van de trailer kwam maar eigenlijk al heel gauw vrij relaxed.![]()
En natuurlijk zoals beloofd wat foto’s![]()
![]()
[ [url=m/r2XjeQ.jpg]Afbeelding[/url] ]
[ [url=m/2A8m2q.jpg]Afbeelding[/url] ]
Fly_high schreef:Overigens een ENORM vervelende situatie gehad met nr 3, proefrijden was op vreemd terrein (rijvereniging) en er kwam ineens een willekeurige toeschouwer met d'r gezelschap heel bemoeizuchtig doen over het feit dat het paard volgens hem door mijn rijden niet goed tot dragen kwam in galop, meer ontspanning dan aanspanning had en dergelijke super relevante rijtechnische issuesik heb toen letterlijk voor het eerst in mijn leven 20 min op dat beest gezeten, nou wat gek dat ik hem in deze situatie niet 123 perfect aan elkaar kreeg
![]()
Dat vind ik persoonlijk niet kunnen, ongevraagd onbekende mensen "trainingsadvies" geven zonder de combinatie ooit gezien te hebben noch enig verstand van context. Dat was namelijk iemand die dat paard ook absoluut niet kende maar toevallig op dezelfde locatie kwam rijden oid. Van mij mag men altijd ingrijpen als het om welzijn van het paard gaatkreupelheid, zweepmisbruik etc, be my guest! Maar dat was echt mierenneuken en geen welzijnsissue, meneer vond dat het paard actiever moest galopperen, "nou als je hem zo blijft rijden gaat die altijd in drie delen lopen", allemaal nog onwijs bot gebracht.
Ik heb sowieso al jaren onwijs veel last van faalangst met rijden, vandaar toen maar het paard uitgestapt aan een lang teugeltje en naar huis gegaanMaar ik merk dat de schade veel groter is dan dit, heb nu geen zin meer om nog ooit in mijn leven op andermans erf op een paard te stappen
Misschien is paardloos zijn maar beter, met mijn andere hobby's krijg ik niet alleen zo'n gezeik niet maar zelfs aanmoediging van andere sporterson-fiets-gelooflijk! Excuus voor de negatieve energie, ik moet ff mijn frustratie ergens luchten want dat vind ik zo onnodig kwetsend dit
Spaansepony schreef:StalNollie schreef:Wellicht omdat er niet gefokt word omdat er weinig animo voor is.
Dus eva jou geloven nee 100% niet meer.
Ik zit in die wereld dus weet wat de vraag doet in bepaalde rassen welsh cob is gewoon niet geliefd.
Worden de Welsh cobjes tegenwoordig ook niet veel uit buitenland gehaald?
Ik ken alleen maneges die ze vaak willen hebben door de bredere bouw. Tinkers vinden maneges vaak net niet.
Evamarie schreef:Ieder mens ieders zijn wens. Ik heb dan niks met in mijn ogen onlogische kruisingen.
Ze is 2 jaar oud @babootje.
Ik vind haar geweldig en ook ben ik enorm fan van de Welsh Cobs en Welshponys in het algemeen die ik eerder mee gemaakt heb. Ze zijn rustig, hebben werklust en ze leren enorm snel.
De Palomino die (alleen nog als coachpaard wordt aanbevolen) was ook vrij jong 8 jr. Na enkele dagen merkte ik dat hij zich ook niet goed open kon stellen. Hem iets leren dat vond ik nogal wat.
Deze merrie zuigt alles op. Geweldig om te zien. Ze schakeld ook snel, ja ik houdt daarvan. Zij houdt mij wakker.
En over dat keuren (ja ook daar heb ik een mening over waar niet iedereen het over eens zal zijn, om die reden wilde ik dat ook niet hier neerzetten) Mijn bedoeling is oprecht het topic positief te houden nml.
Eén 2 jarige uit het land vandaan keur ik niet. Klinisch zou te overwegen zijn als het dier al heel veel gewend is. Over een jaar kan het er lichamelijk heel anders uit zien. Keuren doe ik pas vanaf een leeftijd van vier in dit geval. Dus voordat ik haar ga lichamelijk ga belasten. Dan is een keuring voor haar ook geen onnodige belasting meer.
Met veel pony's zie ik dat ze moeilijk zijn in omgang. Dat komt omdat er te snel van alles maar mee moet gebeuren.
Alle pony's die bij mij komen of gekomen zijn, zijn Bomproef en superbraaf in de omgang geworden. Ook met oren knippen, geslachtsdelen schoonmaken en dat soort ongein alles wat MRS Smith al gezien en gedaan heeft.zoals langs een soort greppelweg, zeil lopen, tussen lintjes door. Daar haal ik energie uit. Maar wel vanuit rust. Niks moet.
Babootje schreef:Ach wat vreselijk Suffie. Weet je de oorzaak ook?
suffie schreef:Hoogstwaarschijnlijk een virus dat op het ruggenmerg is geslagen. Binnen een paar uur verlamd. Ze dachten eerst nog aan Rhino, Cauda kwam later uit de kweek.
StalNollie schreef:Leuke kijkers gehad. Pony super braaf en weinig gesprongen. Oftewel pas 4 keer simpel met mijn als niet springruiter.
Kwam nu een springruiter springt er zo mee weg ook een oxertje twee hoefjes in de neus
Ze gaan morgen nog een pony kijken en dan laten ze wat weten
Ben wel beetje trots op onze pony toch weer wat je zelf opleert dat het dan toch allemaal maar even doet bij een vreemde. Ons zoontje hoopt dat niemand hem leuk vind. Hij wil hem niet kwijt.(pony is 4 en bij ons geboren)
ikke schreef:Galeobdolon schreef:Weet jij hoe dat gedaan wordt met jonge paarden die nog helemaal niks gewend zijn? En dus niet zomaar een trailer op lopen, laat staan een onbekende ruimte met apparatuur in lopen?
Benen is nog wel te doen, mobiel en op locatie, maar rug/hals lijkt me nog een hele onderneming met een dier dat nog niet stil kan staan.
Dat zegt dan vooral iets over het gebrek aan opvoeding.
Ooit een jaarling laten castreren in Utrecht (de wijdverbreidheid van klinieken was van na die tijd) en die heeft helemaal nergens moeilijk over gedaan; niet over de trailer, niet dat ie even ergens moest logeren, niet dat ie op de kliniek stond en ook niet dat ie daarna weer met de trailer naar huis ging, in z'n uppie.