Bokt.nl

**Geplaatst**: 30-09-11 11:36

Geplaatst: 30-09-11 11:36

ik heb alk een hele tijd niks meer gepost,maar het blijft maar doorgaan

hij heeft 4 mnd kunnen revalideren op de wei, en ik was net weer begonnen met ernaast wandelen
zonder ijzers liep hij wat gevoelig op de weg
had er weer 5x op gezeten en hij liep lekker
de osteo laten komen om ff lekker los te maken en zij is ook DA dus gelijk een `keuring`gedaan
alles prima en ik mocht na 5 dagen om de dag wat gaan doen en gaan opbouwen
de smid gebeld om op ijzers te zetten

2 dgn later smid paard beslagen maar hij liep niet lekker weg op de ijzers , moest volgens de smid na 2a3 dgn over zijn
helaas dus.......op donderdag beslagen op vrijdag buiten gelopen hij was niet vlot maar in stap geen rare dingen
op zaterdag buiten lopen en stukje draf....liep kreupel op rechtsvoor [ zijn geopereerde been ]terug in de wei gezet en voicemail smid ingesproken
haal ik hem zondag uit de wei loopt hij hartstikke moeilijk, gelijk DA gebeld
gevoelige zolen en op buut
maandag smid aan de bel gehad en is woe geweest om ijzer te verleggen [ mijn smid was op vakantie en zijn knecht had hem beslagen ]waarschijnlijk te strak beslagen
mijn paard heeft steile hoeven en smalle hoeven
maar donderdag liep hij nog niet goed weer gebeld en vrijdag weer de smid erbij en leren zooltjes eronder gedaan
helaas s`avonds met uit de wei halen rechtsvoor ijzer eraf
helemaal krom maar gelukkig zijn hoef niet beschadigd
gelijk weer gebeld maandag zou hij komen om eronder te zetten
maandag ochtend met naar de wei lopen op steentje gestaan [ vertelde stalhoudster ] maar liep niet erg kreupel ofzo
met de wei uitmesten uurtje later zag dat hij wat moeilijk liep,en nog een uurtje later op 3 benen,weer DA gebeld en hij wilde overleg met smid als deze er was
is gebeurd maar paard bleef hinken dus DA weer geweest en weer op buut[ plus spuit pijnstiller]
heeft dus een forse zoolkneuzing
s`avonds liep hij nog niet makkelijk,maar dinsdag ochtend ging dat wat beter
wel een iets warm voetje
gisteren liep hij weer wat beter en s`avonds koel voetje dus geen pijnstiller
moest overgaan op 1x p/d buut als hij zijn been goed belastte
vanmorgen wel wat warm voetje ,maar liep goed wel zakje buut gehad

ik baalde wel want had vorige zondag schriktraining waar ik graag heen gewild had
en was graag weer begonnen met hem.

hopelijk is het volgende week over [ heb voor 10 dgn buut gehad ]en kan ik eindelijk na 5 mnd weer wat gaan doen.
Afbeelding

lopen met nieuw ijzer zonder pijnstilling, nou dit kan niet heeft echt pijnstilling nodig

FILMPJE

zo zien zijn voetjes eruit
Afbeelding

en zo loopt hij nu op de wei
Afbeelding

**Geplaatst**: 30-09-11 13:56

Geplaatst: 30-09-11 13:56

Och Mirgino, wat rot om naar te kijken hoe die loopt :(:)

En wat zonde, je was net weer bezig.

Sterkte, ik hoop dat ie vlug opknapt.

Isapaardje, ik denk dat ook dat niets voor niets gebeurt

Wat een super gave foto Lonniejj :wow:

**Geplaatst**: 30-09-11 14:05

Geplaatst: 30-09-11 14:05

ik vraag me ook af waarom ik zo getest en op de proef gesteld word

en waarom mijn dier daar de dupe van is.

ik kreeg al eens de opmerking van iemand die zei , jij rijd elk paard kapot >;)

nou ik rij niet eens en hij mankeert steeds wat.

nou was dat iemand die ze niet alle 7 goed op een rij heeft,maar toch....het is niet leuk

**Geplaatst**: 30-09-11 14:10

Geplaatst: 30-09-11 14:10

mirgino schreef:
ik vraag me ook af waarom ik zo getest en op de proef gesteld word
en waarom mijn dier daar de dupe van is.

ik kreeg al eens de opmerking van iemand die zei , jij rijd elk paard kapot
nou ik rij niet eens en hij mankeert steeds wat.

nou was dat iemand die ze niet alle 7 goed op een rij heeft,maar toch....het is niet leuk

Lekker hoor, zulke opmerkingen. :roll:

Hoewel ik wel heel erg aan mezelf ben gaan twijfelen. Heb ook met vorige paarden nogal wat pech gehad. Maar Vic is inmiddels bijna 7 jaar bij ons waarvan ik een krap jaar heb kunnen rijden alles bij elkaar. Dan zou ik wel een heel triest geval zijn op ruitergebied....Maar ik voel wel alles, iedere kleinste onregelmatigheid. Zo gefixeerd ben ik in de loop der jaren geworden...

**Geplaatst**: 30-09-11 14:15

Geplaatst: 30-09-11 14:15

daar hebben mijn stalhoudster en ik het ook weleens over
we zien dan kennissen op hun paard rijden die niet goed lopen ,maar dat zien/voelen ze niet
en als er een scheet dwars zit voel ik dat al

en ook deze personen zeggen dan, goh jij hebt ook altijd wat he met je paard.
eerst met Cheyenne voor getobt ,maar gelukkig ook heel veel gereden $*\o/*$
alleen nu met Gringo is het raak vanaf de 3 week dat ik hem heb.

als het goed is is hij lichamelijk nu gezond,en geestelijk is het een vrolijke jongen dus dat zit ook wel goed
nu de smid nog zijn werk goed laten doen >;)

**Geplaatst**: 30-09-11 16:26

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 30-09-11 16:26

Jeetje, wat balen dat hij zo'n zoolkneuzing heeft zegt! Zonde dat de smid daar niet even wat meer aandacht had besteedt :(:)

Hij loopt inderdaad aardig slecht zo zonder pijnstilling! Ik hoop dat het echt snel beter gaat!

Ik krijg juist heel vaak de opmerking van: "Wat moet je nou met een paard waar je niet op kan rijden?" Of van "Die knol kun je beter maar wegdoen."
Zinloze woorden voor mij inmiddels, maar de eerste paar keren dat ik dat hoorde was ik er wel echt boos over. Gelukkig gaat dat gevoel wel langzaam weg, ik weet waarom ik Romy gewoon bij me heb en waarom ik haar nooit meer weg zal doen.
Nu de rest van de onnozele mensen nog die zulke opmerkingen plaatsen

**Geplaatst**: 30-09-11 16:46

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 30-09-11 16:46

Of je paarden wel of niet kapot rijdt is één ding, maar het is al een stuk minder erg in mijn mening als je daarvan dan leert (en ik neem aan dat jullie dat wel doen, al geloof ik niet dat één van jullie je paard kapot rijdt) dan dat je echt gewoon jezelf blind maakt en stug door blijft gaan en inderdaad echt je paard stuk rijdt.

Dit zeg ik dan wel n.a.v. een verhaal dat ik gisteren op mijn manege heb gehoord...

Dat was een mevrouw die haar dieren ook echt gewoon voor in de krul trekt maar achter niet die achterhand eronder rijdt.
En dat wil Z worden.

**Geplaatst**: 30-09-11 16:58

Geplaatst: 30-09-11 16:58

Nemurin schreef:
Of je paarden wel of niet kapot rijdt is één ding, maar het is al een stuk minder erg in mijn mening als je daarvan dan leert (en ik neem aan dat jullie dat wel doen, al geloof ik niet dat één van jullie je paard kapot rijdt) dan dat je echt gewoon jezelf blind maakt en stug door blijft gaan en inderdaad echt je paard stuk rijdt.

Dit zeg ik dan wel n.a.v. een verhaal dat ik gisteren op mijn manege heb gehoord...
Dat was een mevrouw die haar dieren ook echt gewoon voor in de krul trekt maar achter niet die achterhand eronder rijdt.
En dat wil Z worden.

als....ik erop zou rijden,klinkt het al anders in mijn oren

maar ik rij al zoooooolang niet op hem,dat ik de kans niet eens heb om hem kapot te rijden

en ach ik lach dan maar schaapachtig en denk bij mezelf; je weet niet beter en hou verder wijs mijn mond.

ik begrijp wel dat mensen zo denken hoor, ik heb helaas al veel ellende met mijn paarden gehad en er zijn er 3 ingeslapen
maar ze vragen ook niet wat hij heeft of zo , dus belangstelling is er niet echt.
en soms heb ik het idee dat ; geen beter vermaak dan leedvermaak ....mentaliteit een rol speelt, en daar sta ik nu echt wel boven hoor.
en als iemand echt dom overkomt dan voer ik gewoon nog wat extra }:)

**Geplaatst**: 30-09-11 21:12

Geplaatst: 30-09-11 21:12

zo mirgino,dat ziet er echt niet fijn uit.
hopelijk komt je paard er nu snel doorheen.

weet je.....ik heb ook wel eens te horen gekregen dat ik mijn paard kapot heb gereden....of mijn paard in had geslapen om de verzekering te krijgen. :')

[waar ik VET op verloor]
en tuurlijk doet het zeer als je dat hoort.
maar weet je wat het is,mensen zien een moment opname of horen een gerucht in de wandelgangen en het is mens eigen om iemand af te zeiken om er zelf beter uit te komen zien.
alsof je de ziekte van lyme of een tumor er in kan rijden. 8)7

trek het je niet aan,als ik alleen al kijk hoeveel iedereen hier voor zijn paard doet geloof je het zelf toch niet he!
bovendien als je eens goed om je heen kijkt,hoevaak zie je een ruiter gaan op een paard die niet zuiver is.
het paard mankeerd dus ook wat maar de ruiter merkt het niet,zogenaamt gezond dus.

iedereen maakt fouten,ook jij en ik.
het gaat erom wat je er mee doet.
laat iedereen banketstaaf en volg je eigen hart. :(:)

**Geplaatst**: 30-09-11 22:54

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 30-09-11 22:54

Ja joh Maris, je hebt die teek zelf tegen je paard aan geplakt! _O-

Dat soort sukkels lekker laten kletsen hoor.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-10-11 00:37

Geplaatst door de TopicStarter : 01-10-11 00:37

Hai mirgino fijn dat je er ook weer bent alleen met niet zulk goed nieuws wat ik hoor.
Ik kan je filmpje helaas niet zien maar ik heb begrepen uit de berichten dat jou paard niet lekker loopt.
Ik hoop dat hij snel opknapt en inderdaad mensen weten het altijd beter.
Zulk soort opmerkingen heb ik ook gehad dus zijn erg herkenbaar.
Ik geloof dat wij hier allemaal mensen zijn die echt het beste voor hun paard over hebben.
En ervoor gaan door liefde en kracht dus laat al die nare betweters lekker links liggen.
Maar ik weet wat voor pijn het doet, zeker omdat je niets anders doet dan je zorgen maken om je dier en zeker als je al zo´n verleden achter je hebt met paarden doet het enorm zeer.
Ik hoop dat jouw kanjer snel weer opknapt. :(:)

Dikke knuffel voor jullie beide!

**Geplaatst**: 01-10-11 22:46

Geplaatst: 01-10-11 22:46

blensink

dank je, gelukkig loopt hij al veel beter
hij staat sinds gisteren op 1 zakje buut en ook vanavond voelde het voertje koud
s`ochtends is de rechtervoet wel warmer dan de rest,maar eenmaal op de wei in nat en koud gras is de hoef snel ook koel
morgen proberen we zonder buut,dan zie ik s`avonds wel hoe hij loopt

hij is een echt zorgenkind

**Geplaatst**: 04-10-11 20:26

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 04-10-11 20:26

Zo, even een topicje gemaakt van de fotomeeting!

[ITP] Romy op de fotomeeting op de Rucphense heide!

**Geplaatst**: 05-10-11 10:54

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 05-10-11 10:54

wat ziet Romy er goed uit! Echt een mooi paard he.

Stiekem ben ik wel een beetje jaloers op alle nieuwe paarden hier

Met Friuli gaat het echt niet goed

Ze heeft een mierennest in alle 4 der hoeven, dat erger wordt elke maal ze op de weide gaat.
Dagelijks spuit ik der hoeven volledig uit en behandel ze met jodiumtinctuur, maar toch verbeterd het nauwelijks.
De laatste dagen is het niet meer erger geworden, dus daar ben ik al erg blij mee.
Maar Friuli heeft er wel erg last van, mijn anders zo energieke paard stapt nu al een week braaf aan de hand mee, zonder gekheid en dat ben ik echt niet gewoon

Je kan der gang vergelijken met die van Mirgino, alleen is het net niet zo erg (gelukkig!)
Dus nu is het afwachten hoe het verder gaat en daar wordt ik niet bepaald blij van!

**Geplaatst**: 05-10-11 11:25

Geplaatst: 05-10-11 11:25

fotos zijn leuk lonniejj

sterkte ermee renate

bob gaat juist weer in stijgende lijn.
gisteren zijn ze als 3 dolle stieren aan het spelen geweest met bob als de grote aanstichter.

het bewijst maar weer hoe moeilijk het is om lyme in te schatten maar ik heb er met een big smille naar staan kijken.
heerlijk om te zien.

**Geplaatst**: 05-10-11 11:33

Geplaatst: 05-10-11 11:33

wat een ellende toch met onze paarden :(:)

maar Gringo heeft geen pijnstillers meer en loopt steeds wat beter
zijn hoef is in de ochtend nog wel wat warmer dan de andere
en het stukje draf dat ik elke morgen richting de wei doe op de weg gaat elke dag beter
vanmorgen zag ik nog een kleine hapering
ik hoop dat ik zaterdag weer kan wandelen naast hem buiten.
en dan maar weer opnieuw gaan opbouwen.
mijn ijzers zitten vandaag 3 weken eronder schiet zo niet op
over 4 weken moeten er weer andere onder.

**Geplaatst**: 05-10-11 13:23

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 05-10-11 13:23

Renatevb: Ik ben ook jaloers, ondanks dat het zorgenkindjes zijn... ik HEB niet eens een paard. :')

Overigens kan ik er wel gedeeltelijk over mee praten nu.

Ik zit dus in een commissie die onderdeel is van de rijvereniging bij ons op de faculteit. Deze commissie houdt zich dan bezig met het mennen. Van die commissie ben ik de Commissaris van Paarden, mede omdat ik ook contacten op de kliniek op wil doen voor straks tijdens mijn coschappen. Leek me handig.

Maar we hebben eigenlijk 5 menpaarden, en gisterochtend kreeg ik te horen dat dat er wel eens 3 zouden kunnen worden. Eentje moet gewoon weg omdat ze niet voor onderwijs te gebruiken is, maar de ander heeft misschien artrose, is nu alweer kreupel namelijk.

Ijzers zijn eronder weggehaald en er gaan foto's worden gemaakt.

Is dan net mijn favoriete paardje voor de wagen he... een nichtje van het paard in mijn avatar trouwens. (Alleen niet voskleurig, maar zwart.)

**Geplaatst**: 05-10-11 13:49

Geplaatst: 05-10-11 13:49

renatevb schreef:
wat ziet Romy er goed uit! Echt een mooi paard he.

Stiekem ben ik wel een beetje jaloers op alle nieuwe paarden hier Met Friuli gaat het echt niet goed
Ze heeft een mierennest in alle 4 der hoeven, dat erger wordt elke maal ze op de weide gaat.
Dagelijks spuit ik der hoeven volledig uit en behandel ze met jodiumtinctuur, maar toch verbeterd het nauwelijks.
De laatste dagen is het niet meer erger geworden, dus daar ben ik al erg blij mee.
Maar Friuli heeft er wel erg last van, mijn anders zo energieke paard stapt nu al een week braaf aan de hand mee, zonder gekheid en dat ben ik echt niet gewoon
Je kan der gang vergelijken met die van Mirgino, alleen is het net niet zo erg (gelukkig!)
Dus nu is het afwachten hoe het verder gaat en daar wordt ik niet bepaald blij van!

Bah wat vervelend is dat iedere keer he? Die onzekerheid... :(:)

Mariska, fijn dat Bob weer lekker in z'n velletje zit. Keep it up +:)+

Nemurin, wanneer weet je meer van je favoriete paardje? Mijn duimen draaien dat het meevalt :(:)

Lonniejj, ik heb in je topic gereageerd, prachtige foto's hoor!

**Geplaatst**: 05-10-11 14:07

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 05-10-11 14:07

Ik denk dat de foto's deze week gemaakt worden.
Als ze artrose heeft kan ze waarschijnlijk nog wel in de rijlessen meelopen want die gaan gewoon op zachte bodem, hangt er vanaf hoe ernstig het is.

Maar ja mennen doen we op de weg... :')

**Geplaatst**: 05-10-11 14:16

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 05-10-11 14:16

Ja dat was ook Isabella's probleem met die vergroeide hoefbenen. Op het zachte zie je er nu op dit moment weinig aan, maar op het harde blijft ze gewoon heel gevoelig en dat zal nooit meer beter worden. En dan is ze als menpony gewoon ongeschikt, want je ontkomt niet aan harde bodem.
Daarbij is absoluut niet kunnen draven op de harde weg, ook 'not done' voor een menpaard ... er zijn situatie in het verkeer dat je gewoon wel moet uit veiligheid. En je kunt ook niet even snel in de berm gaan rijden, zoals onder de man.
Dus benen en hoeven zijn voor menpaarden echt super belangrijk wil je echt lekker kunnen rijden.

**Geplaatst**: 05-10-11 14:24

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 05-10-11 14:24

Precies, we hebben er nog eentje staan op de faculteit die artrose heeft, die mag hele kleine stukjes alleen in stap op harde bodem, dus die wordt eigenlijk niet meer als menpaard gebruikt.

Wel gewoon als rijpaard.

Dat kan ze nog prima!

**Geplaatst**: 05-10-11 20:43

Geplaatst: 05-10-11 20:43

Iedereen bedankt voor de berichtjes in mijn foto-topic!

Nemurin, ik vind de foto's van Feline ook écht de beste van allemaal, maar ik vond het zo l*llig om het in m'n topic te zetten voor de andere fotografen! Maar ben echt van mening dat haar foto's het mooiste zijn. De andere zijn qua kleur zo vaagjes, dat is wel jammer! Maar die van Feline zijn écht super! $_/-\o_$

Eventjes bijgelezen (niet op volgorde trouwens

):

Wat balen dat Friuli weer achteruit gaat zeg! Het ging net zó goed met d'r! -O-

Nemurin, ik hoop dat het geen artrose is bij 'jouw' paardje, zou echt zonde zijn! Mijn duimen draaien hoor!

Bob gaat weer wat beter lees ik, gelukkig maar! Zat er laatst nog aan te denken, vond het zo sneu voor jullie! Hopelijk blijft hij weer een tijd goed!

En hoe gaat het nu met Isabella, Isapaardje? Ben wel benieuwd!

Zo, ben geloof ik wel weer goed bijgelezen!

**Geplaatst**: 05-10-11 22:03

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 05-10-11 22:03

Isabella is sinds 14 dagen geheel van de buut af (heeft ze bijna jaar op gestaan

, wel minimale dosering).
Bij tijd en wijlen mept ze Yoblin goed in elkaar als hij te dicht bij komt, dus die achterhand die functioneert wel weer. Eergister ook een wandeling(etje) met hen beiden gemaakt. Yoblin stevig inhouden, Isabella wat aansporen. 500 meter gelopen; Yoblin begreep weinig van dat korte uitstapje, Isabella zweette volop en ik kon merken dat het voor haar een hele happening was geweest.
Als er zand in de hoeven zit geklonterd (bult) is het lopen waardeloos, maar anders gaat het niet slecht, alleen geen conditie dus (en geen spieren).

**Geplaatst**: 05-10-11 23:29

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 05-10-11 23:29

Ja Feline maakt om een of andere reden echt 100x scherpere foto's dan al die anderen, terwijl ze gewoon een 16-jarig amateurtje is.
Heb d'r ook gemeet, je merkt trouwens niet dat ze zo jong is.

Leuke meid.

Heb het nieuws vandaag bij de commissie gebracht en tja dat paardje is niet per se hun favoriet maar het zal onze aantallen wel terugbrengen, we kunnen op het moment niet op dat beestje rekenen helaas.
Het is maar afwachten...

**Geplaatst**: 06-10-11 09:49

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 06-10-11 09:49

Even foto van Yoob, het gezonde paardje.
We moesten even aan elkaar wennen wat het mennen betreft; het liep nog niet altijd even vlekkeloos, maar gisteren deed hij het super. Sinds hele lange tijd heb ik eindelijk weer eens lekker gereden met EIGEN paard !!! Voelt goed, dus even fotootje:
Afbeelding

Merkte wel bij thuiskomst dat Isabella het niet eens was met het feit dat zij niet mee had gemogen, geen aandacht kreeg toen we aan het uitspannen en verzorgen waren. Vond ik wel even lastig ook weer; normaal (vroeger) was dat natuurlijk ook haar aandacht. En ja; ze kreeg ook wel aandacht uiteraard, maar anders. Het rijden met alles erop en eraan (poetsen, inspannen, uitspannen, nazorg), zorgt voor echte samenwerking zeg maar.