Bokt.nl

**Geplaatst**: 27-09-11 22:56

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 27-09-11 22:56

Daar heb je gelijk in Nemurin!
Ik heb ook voor mezelf een grens gesteld voor Romy, als ze daar echt overheen gaat, dan vind ik dat het niet meer door kan gaan en maak ik er een einde aan (hoe moeilijk het dan ook zal zijn!).

Het geeft inderdaad wel een bepaalde rust, ik weet gewoon tot waar ik met Romy wil gaan en wanneer het teveel is. Maar ik moet er wel goed op letten dat ik die grens niet langzaam verleg.

**Geplaatst**: 27-09-11 23:08

Geplaatst: 27-09-11 23:08

en dat is het punt.

het beeld is zo enorm wisselend.
als ik denk het gaat niet meer knapt hij op,als ik denk het gaat goed takelt hij weer af en alles er tussen in.
niets is zo moeilijk als een beeld wat per uur weer anders kan zijn.
ik word gek van mezelf,laat staan wat jullie er van moeten denken. :')

maare......waar blijven die fotos?.

**Geplaatst**: 27-09-11 23:14

Geplaatst: 27-09-11 23:14

Van Romy bedoel je?

Ik krijg er nog steeds een paar, maar hier nog een paar mooie!

:+:

God, wat hou ik toch van m'n meisje! :+:

**Geplaatst**: 27-09-11 23:28

Geplaatst: 27-09-11 23:28

nou....ik zit te wachten op het verslag van maikeltje.

maar de jouwe zijn ook heel leuk hoor!

**Geplaatst**: 27-09-11 23:54

Geplaatst: 27-09-11 23:54

Foto's waren een beetje donker geworden maar heb wel filmpjes. In de link van mijn hyves. ik heb ze voor iedereen zichtbaar gemaakt volgens mij

Mariska, het enige wat ik erover kan zeggen is dat je het gewoon weet als het genoeg is geweest. Wanneer ie grens bereikt is, dat is voor ieder persoonlijk heel verschillend. Voor mij ligt die grens bij duidelijke tekenen van pijn.
Onze Victor krijgt pijn bij koud weer. Dan vermagert ie ook enorm. Vandaar dat ik heb besloten dat zodra het koude weer eraan komt, het afgelopen is. Ik laat hem niet nog een winter door gaan. En dus hoop ik op een lange lange warme nazomer want moeilijk blijft het...

Heb mezelf al zitten bedenken dat ik misschien beter nu een datum kan prikken maar ik ben nog niet in staat die telefoon te pakken en mijn DA te bellen....

Hier de link:

http://lien-maikel.hyves.nl/album/67320 ... /sdc6urge/

**Geplaatst**: 27-09-11 23:54

Geplaatst: 27-09-11 23:54

Lonniej je hebt ook een prachtig paard

**Geplaatst**: 28-09-11 00:03

Geplaatst: 28-09-11 00:03

nee,sorry.
je hyves is afgeschermd.

**Geplaatst**: 28-09-11 00:09

Geplaatst: 28-09-11 00:09

En nu?

**Geplaatst**: 28-09-11 09:02

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 28-09-11 09:02

Ik kan (als hyver) de filmpjes van Maikeltje wel zien.
Er zijn ook mooie foto's voorbij gekomen van jullie paarden, maar helaas ook weer wat minder leuke berichten.
Sterkte voor diegene die het nodig hebben.
Hier gaat het nog altijd redelijk goed. In de ochtend is Isa niet echt geweldig te noemen, maar door de dag heen rent ze bijna net zo hard als Yoblin. Ik ben dus tevreden.
Ik heb ook vaak grenzen gesteld ... maar vaak schoot ze onder de grens door en stelde ik mijn grens bij ipv de knoop door te hakken ... Kan dus slecht advies geven in deze

**Geplaatst**: 28-09-11 09:12

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 28-09-11 09:12

Hee ik ken die fotografe.

Begin september gezien op een meet.

Kan niet zien welk filmpje het eigenlijk is Maikeltje.

In ieder geval Mariska wat je dan doet is een aantal dagen of weken afspreken dat je het nog aankijkt of hij weer verbetert. Als hij consistent slecht blijft, weet je dat het voor hem niet veel soeps meer is en dat het tijd wordt hem te laten gaan.

**Geplaatst**: 28-09-11 09:28

Geplaatst: 28-09-11 09:28

ik ga maar rustig afwachten wat ik donderdag te horen krijg....

maikeltje,in jouw geval zou ook nog geen afspraak maken.
kijk wat het weer doet,voor het zelfde geld lopen ze in november nog op de wei en trek je de haren uit je hoofd.
kijk naar het weer en slaat het om is het in 2 dagen geregeld,als het moet zelfs een dag.

**Geplaatst**: 28-09-11 23:40

Geplaatst: 28-09-11 23:40

**Geplaatst**: 28-09-11 23:44

Geplaatst: 28-09-11 23:44

Pony en Victor samen in de wei. Niet zo scherp maar vond 'm wel leuk

Afbeelding

**Geplaatst**: 29-09-11 06:32

Geplaatst: 29-09-11 06:32

ziet er goed uit.

dat jullie er veel plezier van mogen hebben.

**Geplaatst**: 29-09-11 13:57

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 29-09-11 13:57

Ik dacht eerst dat pony heel gigantisch was maar er zat geen volwassene op. _O-

**Geplaatst**: 29-09-11 21:30

Geplaatst: 29-09-11 21:30

even een snelle update.
DA heeft bob gezien en is het met mij eens dat hij er niet heel best aan toe is.
maar ik mag hem nog steeds laten lopen.

dag voor dag.

de nieuwe doet het fantastisch!
het is elke dag weer genieten om te zien hoe goed hij al in de [mini] kudde is opgenomen.
hij staat duidelijk onderaan in rang maar word echt super geaccepteerd.
het blijkt net zo'n grote knuffelkont te zijn als de andere 2 en hij is ook nog eens super goed opgevoed.
op dat vlak kan ik me niet meer wensen.

ik loop nu al 2 dagen iedereen gek te zeuren over bob maar hoe gaat het met jullie zorgenkindjes?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-09-11 21:38

Geplaatst door de TopicStarter : 29-09-11 21:38

Mike is echt prachtig Mariska hahhahh je vader wil met hem gaan mennen. En je hebt gelijk mijn tijd komt ook wel weer. Heb een manege ontdekt op 10 minuten afstand van ons huis. Alleen moet ik van mezelf nog even wachten met een eigen paard wel ga ik waarschijnlijk snel weer rijden.
Over Bob ik weet dat een paard met lyme nooit meer beter kan worden en dat het eigenlijk stukje bij beetje steeds slechter gaat. Soms lijkt het erop dat ze weer beter zijn maar spoedig volgt de terugval. Ik snap dat je hem niet kwijt wilt maar je moet je goed in je hoofd zetten dat deze dag toch gaat komen helaas. Jij weet het beste wanneer dit het moment is. Deze ziekte is niet tegenaan te vechten, langzaam aan neemt het meer beslag van het paard op zich. En wat je zegt steeds weer iets nieuws. Juist die ups en downs maken het moeilijk maar jij leeft naar het moment to ookal ben je je dat nog niet helemaal bewust. Het is supermoeilijk en geef jou en Bob een dikke knuffel.

Whahhhha Lonnie wat luisterd jouw Romy supergoed.
Wat een prachtige foto´s allemaal en ik moet eerlijk zeggen jouw haar is leuk juist een lekker fris koppie heb je.
Heerlijk te zien dat jullie weer geweldig kunnen genieten van elkaar.

Arme maikel ik snap dat je nog niet in staat bent om een datum te prikken. Heb gehoord dat het mooi weer is in Nederland ik hoop dat dat heel lang zo blijft en dat jullie nog lang van Vic mogen genieten.
Wat een prachtig nieuw paard heb je gekocht voor je dochter. Ze zijn ontzettend knap samen en kan me voorstellen dat ze direct verliefd was. Ben benieuwd naar een ritp van deze twee.
Wow Victor heeft er nog aardig zin in zeker een leuke foto!

Whahhhahh Marianne

**Geplaatst**: 29-09-11 21:42

Geplaatst: 29-09-11 21:42

thanks blensink.

je hebt heel mooi verwoord wat ik al een paar dagen probeer te vertellen.
ik leef er inderdaad naar toe maar toch ben ik er zelf nog niet klaar voor.....

super dat je weer gaat rijden,de eerste stap is gezet.
de rest komt wel als de tijd rijp is.

**Geplaatst**: 29-09-11 21:44

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 29-09-11 21:44

Oooeh spannend Bren!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-09-11 23:35

Geplaatst door de TopicStarter : 29-09-11 23:35

Ik en mooi verwoorden dat lijkt me sterk maar bedankt voor je compliment.
Lyme is zo ontzettend erg en zo sluipzaam en doet zoveel met dier en mens dat heb ik gezien de afgelopen jaren.
Soms is het alsof je wakker geschud moet worden lijkt.
Met Flash blijf ik erbij dat we het juiste moment hebben uitgezocht en ik weet zeker dat dat moment bij jou ook komt.
In principe ben je er al naar toe aan het leven en ik denk dat het goed is.
Nu lijkt het allemaal nog heel moeilijk dit besluit te gaan nemen, maar je zult zien dat je op een gegeven moment het gewoon weet.
Tenslotte komt het moment toch, dat ben je je al bewust.
En het is zeker niet makkelijk en doet heel veel pijn maar ik blijf denken dat als je er zo over nadenkt en naartoe leeft dat je het op een gegeven moment accepteert en dat is een belangrijk punt.
Ik praat en denk nog elke dag aan Flash dat zal altijd zo blijven denk ik er zal geen dag voorbij gaan zonder over Flash te praten, maar het is beter zo.
Geloof me jij weet als de beste wanneer dit het juiste moment is en nu is dat het duidelijk nog niet.
Probeer er niet teveel over te piekeren (weet het makkelijker gezegt dan gedaan) en geniet met Mike en in de tussentijd uiteraard ook van Bob.

Ja spannend he Mar, ik vind het allemaal teveel toeval en wil geloven dat Flash inderdaad een beetje helpt met mij een richting in te duwen. Het lijkt te mooi voor woorden maar zo voel ik het wel. Het is werkelijk waar ongelooflijk een manege zo dicht bij.

**Geplaatst**: 30-09-11 09:58

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 30-09-11 09:58

Ik heb zelf ook de ervaring dat toen Isabella ongeschikt werd voor het (echte) mennen (meer dan een rondje door de wei stappen bedoel ik daarmee), er allelei 'toevalligheden' op mijn pad kwamen. Eerst zag ik ze niet, maar daarna ging ik ze aangrijpen.
Zo heb ik mijn koetsiersbewijs gehaald (kreeg dat een soort van aangeboden, op een manege in de buurt en na ons examen is de omgeving ook gelijk afgekeurd door de KNHS omdat er te weinig stoplichten en andere verkeersobstakels waren in hun ogen, dus het was echt letterlijk toeval dat het zo dicht bij huis was geweest).
Daarna ben ik met diverse (privé)pony's aan het mennen gegaan, op die manege waar we menles hadden daarvoor, veel mensen ontmoet, gezellige ritten georganiseerd en oa de eigenaar van Trijntje ontmoet met wie ik nog iedere week ga rijden.
Pony's beleerd voor de wagen, tweespanrijden mogen leren, en echt serieus aan het rijden gegaan.
Maar ook de mogelijkheid gekregen op een ijslander te gaan rijden, zelfs töltles gevolgd. En toen tot de conclusie gekomen dat rijden niet meer mijn voorkeur heeft, maar wel het mennen.
Allemaal dingen die ik niet had willen missen nu achteraf gezien, maar wel gemist zou hebben als Isabella niet ziek geworden zou zijn.
Net als dat Yoblin er nu bij is; dat is ook gekomen door haar ziekte in feite, maar ook weer voortkoment uit dat wat ik heb mogen doen, al dat mennen met diverse pony's ... het was te leuk om te laten schieten.
Soms denk ik wel eens dat bepaalde dingen echt niet voor niets op ons pad komen.
En als je het ziet ... grijp ze dan aan, hoe moeilijk het soms ook is.
(Yoblin was voor mij de moeilijkste stap omdat ik echt het gevoel had op dat moment Isabella aan de kant te zetten ... nu, paar weken later, is niets minder waar. Ik geniet van beide pony's, en zeker van het feit dat Isabella beduidend beter gaat sinds vrolijke Yoob er is, al heeft ze beslist nog haar stevige dips hoor).

**Geplaatst**: 30-09-11 10:53

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 30-09-11 10:53

Het leven biedt je de dingen aan waar je klaar voor bent. Blijkbaar ben je er klaar voor!

En was Isapaardje er ook klaar voor destijds.

**Geplaatst**: 30-09-11 11:12

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 30-09-11 11:12

Blensink, wat fijn dat je weer het rijden gaat oppakken! Vind echt leuk om te horen!

Ik geloof ook in het feit dat het leven je dingen aanbiedt waar je klaar voor bent, ik denk wel dat Romy met een reden bij mij gekomen is

En Romy móest zich nog even laten kennen op de meeting _O-

Mevrouw was het er eventjes niet mee eens dat ze niet mocht draven :p

Afbeelding

Goed, nu stop ik weer met de foto's hoor _O-

spam jullie helemaal plat

**Geplaatst**: 30-09-11 11:16

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 30-09-11 11:16

Ze kijkt anders vooral blij en ondeugend hoor...

Lekker die mensen in de maling nemen!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-09-11 11:19

Geplaatst door de TopicStarter : 30-09-11 11:19

Wat een gave foto Lonnie enne blijf jij maar spammen hoor alleen maar leuk al die fantastische foto´s te zien.
Ik heb er nooit over na gedacht dat dingen op je pad moeten komen, maar ik ga geloven dat jullie gelijk hebben.