Geplaatst Margreth schreef:Dat is een hartstikke te gek cadeau, recht vanuit het hart gegeven. Ze zullen wel vinden dat je dat verdiend hebt.
Heel veel plezier met toetje en houdt die mensen maar goed in ere!!!
Jouw kerst kan alvast niet meer stuk!
Beterschap!
@ Margreth... Jah zeker een prachtig mooi cadeau! En zekerrr vanuit het hart gegeven! Die vrouw voelt zich ook echt heel erg
verantwoordelijk voor mij, wat ik zeker begrijp.. Je moet het ook maar kunnen, en aandurven! Ik hoefde ook niks te tekenen
voor dat het MIJn verantwoordelijkheid was mocht ik eraf vallen enzo, daaraan wist ik al dat het goed zat, en nog heel veel meer..
Ze zeiden ook dat ze mij een schatje vonden, en die vrouw kent mij ZOOO goed! Niet normaal meer! Elke keer als ze iets over mij zegt bijvoorbeeld ''Ik zie wel dat je pijn hebt, kom er maar af als het niet meer gaat, want dan ga je gewoon even liggen,
en toetje blijft wel staan wachten hoor!'' Zulk soort dingen zeggen voor mij (en mijn moeder, die zich ook de pest heeft gelopen dit afgelopen jaar, en nog steeds!) al genoeg! Ze zijn zo blij voor mij, en ze vinden het gewoon top!
Ik zal jullie eens vertellen hoe zij het heeft geregeld voor mij op de pensionstalling voor mij en toet...
Toet staat in een loopstal nog groter als mijn woonkamer! Met een vriendje, zodat als hij energie heeft hij gewoon kan draven zelfs! Ik kan het zo pakken. Het is in de binnenbak heel erg warm, voor mijn botten, spieren, en zenuwen zei ze!
Er is een kantine met een tuinstoel die ik dan naar achteren kan doen om even half te liggen.
Ze heeft haar eigen zadel (die naar mijn rug gaat staan als ik erop zit) uitgeleend! Hoofdstel alles..
Hij moest in de buitenbak, of losgegooit worden in de binnenbak, zodat ze kans op ''frisheid'' minder werd!
Ik moet alleen nog een karretje, weet niet hoe zo'n ding heet, maar die op wieltjes staat, en waar je je zadel,
hoofdstel, dekjes, en poetskoffer op kan leggen, die moet ik alleen nog hebben, maar was ook HAAR idee, ook heel slim!!
Dekens hoefde ik niet te kopen! Een dekje lag er al! Ze wou hem eerst scheren voor mij, maar omdat ik dat zielig vond,
(kou, plus de frisheid wat haar weer dan zorgen maakte) heeft ze dat niet gedaan. Uhhhm.. even denken hoor..
Jah, ik ben vergeetachtig door mijn morfine, en de rest vd kelere zooi.. Dus weet het even niet meer, maar ze denkt iig ZEEEEEEEER goed na over alles!! En dat vind ik nog het allerfijnste! Ohwja, er zijn altijd mensen die mij kunnen helpen,
als ik bijvoorbeeld pijn krijg en snel snel moet gaan liggen! Zo top allemaal! Maar ben nog steeds ondersteboven van alles hoor!
Kan het nog niet geloven! Ik zal zo weer even wat foto's uploaden!!
Liefs, cheyenne! Ps: Mocht je mijn hele verhaal willen lezen kijk dan hierop... [MW] Wat is het leven soms toch zwaar.. :( Lees het maar als je tijd & zin hebt!
! 
) en dat er voor jullie beiden nog vele jaren mogen volgen! Echt onwijs tof van die mensen zeg! 
