Bokt.nl

**Geplaatst**: 15-06-06 17:33

Re: Emotionele paarden?

Geplaatst: 15-06-06 17:33

jarrah schreef:
Waratje schreef:
En wat vind jij dan van een paard dat eens een schuinse blik opzij/naar beneden werpt en aansluitend een hoef precies midden op een voet plant?
Inderdaad, de meeste paarden doen het niet, maar er zijn exemplaren die wel doen aan "baasje plagen". Ik ken er verschillende...... (gelukkig niet de mijne )

Tsja ik weet niet hoor...paarden onderling gaan ook niet op elkaars 'voeten' staan (het heeft dus geen daadwerkelijke betekenis voor een paard), dus ik vraag me werkelijk af of zo'n paard dat met opzet doet. Ik ben zo'n dier iig nog niet tegengekomen in de 12 jaar dat ik nu met paarden omga
(wel mensen die zeggen dat hun paard zo is, maar als ik dat goed bekijk, zie ik dat meestal de persoon zelf niet handig genoeg is)

Ik weet heel zeker dat het paard het met opzet doet, maar zoals gezegd, het zijn er gelukkig niet veel, maar ze zijn er wel. Het zijn zeer intelligente paarden die goed weten waar ze staan ten opzichte van de mensen om hen heen. Vaak ook heel leuk om naar te kijken

**Geplaatst**: 15-06-06 17:42

Re:

Geplaatst: 15-06-06 17:42

Ik weet wat TS bedoeld, ik maak me er zelf namelijk ook schuldig aan.
Ik heb een hengst, deze mag niet hinniken, uitschachten of zich groot maken aan de hand of onder het zadel.
Sinds kort staat hij tijdelijk alleen (heeft altijd samen met andere paarden gestaan, omdat hij er een hekel aan heeft om alleen te staan), en hij hinnikt nu tegen andere paarden terwijl het voorheen wat brabbelen was...
Ik weet niet zo goed wat ik nu moet doen, ik weet dat hij het doet omdat hij zich eenzaam voelt, maar eigenlijk mag hij het niet.
Ik zie het nu dus eigenlijk ook een beetje door de vingers.
Zo van: hij mag best een beetje hinniken, zolang hij maar doorloopt en niet stil gaat staan.

Dit is voor hem niet duidelijk, dat begrijp ik maar ik vind hem zo zielig zo alleen

**Geplaatst**: 15-06-06 20:45

Re:

Geplaatst: 15-06-06 20:45

Paarden weten wel degelijk wat oorzaak en gevolg is. Ga je op de tenen van je baasje staan heb je grootte kans dat je niet hoeft te werken. Ik heb zo'n merrie gehad die dat had ontdekt (geleerd). En ze probeerde het ook regelmatig. Maar dit zie ik niet als baasje pesten maar meer als onder het werk uitkomen. Dat is nl het enige voordeel wat ze er aan hebben. En paarden doen nu eenmaal dat wat hun op dat moment het meeste voordeel opleverd.
Ik heb ook een paard gekend dat had geleerd dat als =hij twee kuggen gaf dat zijn baasje hem weer op stal zette. Dus bij haar deed hij dit bijna standaard. Paard is helemaal onderzocht of hij niet dampig of andere longaandoeningen had maar had dus niets. (op 1 keer na dan helemaal in het begin)
Slimme paarden hebben ook niet veel nodig om het te leren. Maar hier gaat het erom waarom het paard dit doet. Of hij dit dus doet om zijn baasje te pesten of om er zelf voordeel uit te halen. Het laatste dus.
Als je deze eigenschap erkent kun je er ook zelf je voordeel mee doen. Klikkertraining werkt ook met dit principe.

**Geplaatst**: 15-06-06 22:38

Re: Emotionele paarden?

Geplaatst: 15-06-06 22:38

dan kennen ze wel degelijk een oorzaak-gevolg redenering. een paard heeft ook wel degelijk emoties, net als de meeste andere dieren.

paarden spelen in kuddeverband ook spelletjes, ze dagen elkaar uit en verwachten daarbij een reactie. als jouw paard leert dat je gaat gillen als hij op je voet staat, zal hij op je voet gaan staan als hij wil dat je gilt. paarden weten bijv. ook dat ze bij automatische drinkbakjes met hun neus moeten duwen om water te krijgen. oorzaak- gevolg. het is aangeleerd, dat wel, maar het feit dat paarden zo goed kunnen leren zegt al heel wat over hun emoties, en 'denkwijze'.

ik heb zelf gezien dat paarden emoties kennen, toen een pony van een kennis van mij was overleden. de reacties van het paard van hun zeiden genoeg. een paard kan in zekere zin 'denken', al is het niet in woorden, en gedachten, zoals bij mensen. het kan redeneren, 'als ik dit doe, dan gebeurt er dat'. ze bedenken het niet letterlijk zo, in woorden, maar ze wéten het wel.

**Geplaatst**: 15-06-06 22:42

Re:

Geplaatst: 15-06-06 22:42

Paarden kunnen dingen snappen, maar niet begrijpen.
Voorbeeld. Als je je paard uit de stal haalt doe je hem eerst een halster om, je paard snapt dat hij mee moet komen als je hem het halster omdoet.
Je doet dit honderd keer achter elkaar, hij zou altijd met je meekomen. Want hij snapt dat.
Een mens daaraan tegen zegt na 2 keer: bekijk het lekker. Want mensen begrijpen dingen. Ze vragen zich af 'waarom'
Paarden kennen geen 'waarom'

**Geplaatst**: 15-06-06 22:46

Re:

Geplaatst: 15-06-06 22:46

Lenneke_ schreef:
Paarden kunnen dingen snappen, maar niet begrijpen.
Voorbeeld. Als je je paard uit de stal haalt doe je hem eerst een halster om, je paard snapt dat hij mee moet komen als je hem het halster omdoet.
Je doet dit honderd keer achter elkaar, hij zou altijd met je meekomen. Want hij snapt dat.
Een mens daaraan tegen zegt na 2 keer: bekijk het lekker. Want mensen begrijpen dingen. Ze vragen zich af 'waarom'
Paarden kennen geen 'waarom'

dat komt omdat paarden nog sterker gewoontedieren zijn dan mensen. als een paard eenmaal iets heeft aangeleerd, dan zal hij het altijd zo blijven doen als het even kan.

**Geplaatst**: 15-06-06 22:48

Re:

Geplaatst: 15-06-06 22:48

Dat snap ik

**Geplaatst**: 15-06-06 22:55

Re: Emotionele paarden?

Geplaatst: 15-06-06 22:55

het is trouwens wel zo, dat als er voor het paard een slechte reden is om mee te komen, dat ze zich dan verzetten. ik ken iemand die bijna niet één paard uit de stal krijgt, omdat ze weten dat hij grof in de hand is, veel schreeuwt en dat als hij er is er dingen gebeuren die niet leuk zijn. zelfs mijn paard, die altijd mee wil, kwam bij hem niet, zonder dat hij die man kende. hij is er bang voor, en met reden.

als je het leuk houdt voor je paard, is er geen reden om niet mee te gaan. daarom doen ze het elke keer weer. ook minder leuke trainingen, oid, kunnen als leuk worden ervaren als paarden niet beter weten. mijn paard is door veel mensen slecht te rijden, omdat hij altijd met rust en vertrouwen behandeld en benaderd is. als iemand ineens iets van hem wil, dan vertikt hij het gewoon.

dat is niet omdat ze zich afvragen waarom, maar denk er eens bij na. als een mens 100x mee wordt genomen voor iets leuks, blijven ze ook meegaan. als het niet leuk is, dan doen ze het niet meer. met paarden is dat in feite net zo.

ik hou er niet van om paarden met mensen te vergelijken, maar er zijn wel zeker raakvlakken in het gedrag van paarden in vergelijking met mensen.

**Geplaatst**: 15-06-06 23:43

Re:

Geplaatst: 15-06-06 23:43

Paarden zijn gewoon directer in hun emoties/reacties. Bij mensen zit er vaak meer achter of zijn niet echt/oprecht in hun reactie op anderen. Natuurlijk hebben paarden emoties. Ze kunnen ook verdrietig of teneergeslagen zijn als er een ander paard of soms zelfs mens dood gaat.
Net zo goed als dat ze diep beledigd kunnen zijn als je een paar dagen op vakantie bent geweest. Het zijn routine dieren die graag iedere dag hetzelfde hebben. Dus als je daar vanaf wijkt kan het een uitwerking op hun gedrag hebben.
En ja, net als honden voelen paarden veel beter aan dan mensen of iemand kwaad in de zin heeft.

**Geplaatst**: 16-06-06 13:20

Re: Emotionele paarden?

Geplaatst: 16-06-06 13:20

Ik reageer op signalen van mijn paard en zij reageert op signalen van mij. Er is wisselwerking. Samen zijn wij een team.

**Geplaatst**: 20-06-06 13:07

Re: Emotionele paarden?

Geplaatst: 20-06-06 13:07

merrieveulen schreef:
als je het leuk houdt voor je paard, is er geen reden om niet mee te gaan. daarom doen ze het elke keer weer.

Inderdaad! Zo wandelt mijn paard ook altijd gezellig met me mee als ik bezig ben, komt gewoon als ik hem dat vraag en de stal uithalen is een kwestie van naar hem toelopen en "kom je?" zeggen. Eigenlijk zou ik ook helemaal geen halster hoeven gebruiken.
Maar ook halsteren is alleen het ding ophouden en hij steekt er zelf zijn neus wel in. Het is me met het hoofdstel wel eens overkomen dat hij zo graag wat wilde doen (ik had nogal weinig tijd gehad) dat hij het bit al in zijn mond had voor ik goed en wel dat ding uit de knoop had. En toen bleek ik het hoofdstel ondersteboven vast te hebben en wilde hij in eerste instantie niet meer loslaten!

Eerlijk gezegd heb ik deze manier van doen ook altijd vanzelfsprekend gevonden tot ik zag dat andere mensen soms hele gevechten met hun paarden houden om een halster of hoofdstel om te krijgen. En dan het paard nog verwijten dat het een rotbeest is ook!
Terwijl als je gewoon rustig en duidelijk doet tegen zo'n paard er 9 van de 10 keer niks aan de hand is.

Zo kan ik me ook vaak verbazen over die mensen die altijd alles "zielig" vinden. Ze vinden het zielig als mijn paarden 24/7 buiten staan, zielig als ze moeten werken, zielig als ze geen deken om hebben, zielig als ze van mij niet tijdens het rijden mogen grazen, zelfs zielig als de kleur van mijn teugels niet bij mijn zadel passen (pardon??? ik geloof niet dat mijn paard dusdanig modebewust is dat hem dat ene lor kan schelen!!)
enz. enz.....

Doodmoe wordt je van die mensen!
Ze schijnen het gekke idee te hebben dat paarden een soort van troeteldieren zijn die je moet volproppen, beschermen tot ze er in stikken en vooral alleen voor de sier ergens neer moet zetten.

**Geplaatst**: 20-06-06 22:41

Re: Emotionele paarden?

Geplaatst: 20-06-06 22:41

Feufollet schreef:
merrieveulen schreef:
als je het leuk houdt voor je paard, is er geen reden om niet mee te gaan. daarom doen ze het elke keer weer.

Inderdaad! Zo wandelt mijn paard ook altijd gezellig met me mee als ik bezig ben, komt gewoon als ik hem dat vraag en de stal uithalen is een kwestie van naar hem toelopen en "kom je?" zeggen. Eigenlijk zou ik ook helemaal geen halster hoeven gebruiken.
Maar ook halsteren is alleen het ding ophouden en hij steekt er zelf zijn neus wel in. Het is me met het hoofdstel wel eens overkomen dat hij zo graag wat wilde doen (ik had nogal weinig tijd gehad) dat hij het bit al in zijn mond had voor ik goed en wel dat ding uit de knoop had. En toen bleek ik het hoofdstel ondersteboven vast te hebben en wilde hij in eerste instantie niet meer loslaten!

Eerlijk gezegd heb ik deze manier van doen ook altijd vanzelfsprekend gevonden tot ik zag dat andere mensen soms hele gevechten met hun paarden houden om een halster of hoofdstel om te krijgen. En dan het paard nog verwijten dat het een rotbeest is ook!
Terwijl als je gewoon rustig en duidelijk doet tegen zo'n paard er 9 van de 10 keer niks aan de hand is.

Zo kan ik me ook vaak verbazen over die mensen die altijd alles "zielig" vinden. Ze vinden het zielig als mijn paarden 24/7 buiten staan, zielig als ze moeten werken, zielig als ze geen deken om hebben, zielig als ze van mij niet tijdens het rijden mogen grazen, zelfs zielig als de kleur van mijn teugels niet bij mijn zadel passen (pardon??? ik geloof niet dat mijn paard dusdanig modebewust is dat hem dat ene lor kan schelen!!)
enz. enz.....

Doodmoe wordt je van die mensen!
Ze schijnen het gekke idee te hebben dat paarden een soort van troeteldieren zijn die je moet volproppen, beschermen tot ze er in stikken en vooral alleen voor de sier ergens neer moet zetten.

ja, of andersom. en die zie ik hier heel veel. ze moeten hun paarden vangen uit de wei, omdat ze het werk niet leuk vinden. nu hebben we tijdelijk een paard op stal, dat gereden moet worden door een meisje met weinig verstand van zaken, en erg weinig geduld. ze lost dan ook de meeste problemen met geweld op. zo zou het paard bokken en etteren bij het aandraven. ik vraag of ze het zadel wel goed hebben laten aanmeten. niet dus, ze hebben twee zadels, en daarmee rijden ze op alle paarden. en er staat elke keer wat anders, aangezien het handelaren zijn. een brede pony zonder schoft krijgt hetzelfde zadel op als een rijpaard KWPN type. als het niet teveel schuift, dan past het.
vandaag zei ze nog: als je hem een schop geeft, dan is het goed, dan weet ze wie de baas is. wat een l*lkoek zeg!