Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-02-25 19:02

Geplaatst: 13-02-25 19:02

IndianSu schreef:
Tallie1979 schreef:
Ik heb in 2019 een ongeluk gehad waarbij ik hersenletsel heb opgelopen. Ik had daarnaast ook kenmerken van PTSS door dit ongeluk. Ik ben 4 uur van die dag kwijt en het zal altijd een gat blijven.

Ik was als de dood voor rijden. Ik bleef ook het liefst weg van stal. Ik ben destijds echt door een vriendin erdoor gesleept omdat ik erge vermijdingsdrang had.

Ik heb hier Imaginary Exposure gehad. Wel heftiger dan EMDR, maar het heeft mij wel geholpen.

Ik ben nu ruim 5 jaar verder en heb het paard nog steeds. Ik heb soms ook nog wel hele doom scenarios in mijn hoofd voor ik ga rijden hoor. Maar ik ken mijn paard door en door en vertrouw hem. En wat je geeft, krijg je terug.

Wat ik je zou aanraden, is om geen overhaaste beslissingen te maken. Probeer wat anders te doen met je paard tot je hulp kunt krijgen. Ga naar de huisarts voor een verwijzing. GGZ kent wel wachtlijsten, hou daar rekening mee.

Leg jezelf niks anders op dan naar stal gaan voor de verzorging. Want eerlijk is eerlijk, helemaal van stal weg blijven, is oneerlijk voor je paard en niet wenselijk, omdat dan je probleem alleen maar groter wordt.

Zoek goede instructie. Desnoods alleen grondwerk. Zo bouw je ook een band op met je paard en zal de stap straks minder groot zijn als je vertrouwen met hem opbouwt.

Het is een heel verhaal, maar ik snap heel goed hoe je je voelt. Sterkte!!

Ik vind de GGZ in mijn geval heel eerlijk gezegd wat overdreven. Ik heb nu wel een goede instructrice die goed kan helpen met angst. Respect voor jou dat je nooit opgegeven hebt! Ik heb de laatste dagen veel nagedacht en ik denk dat er bij mij veel druk vanuit de omgeving komt, waardoor mijn angst uiteindelijk groter wordt. Bij mij op stal vinden ze het bijvoorbeeld maar raar als je niet gaat rijden als je komt, ze vinden dat je je paard dan tekort doet. Ik kan soms best gevoelig zijn voor de oordelen van andere mensen, waardoor ik dan eerder keer weer het gevoel heb dat ik “moet” rijden.

Dan is het wellicht te overwegen om een stal te zoeken waar ze minder kortzichtige opvattingen hebben?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-02-25 21:05

Geplaatst door de TopicStarter : 13-02-25 21:05

Daar heb je wellicht gelijk in, maar dat ligt helaas wat ingewikkeld.

**Geplaatst**: 13-02-25 21:32

Geplaatst: 13-02-25 21:32

Hoi IndianSu,

Wat je misschien eens kan doen is wat ik noem "een luisterlijstje" maken.
Dan ga je er op een rustig moment gewoon even voor zitten en bedenken naar wie je wel, of niet, wilt luisteren als het gaat om rijden met je paard ...
Daar kunnen specifieke mensen op staan (losse namen), of meer in als groep mensen die ... zeggen. Of
wat ik soms zeg "de fiets-met-haar" mensen (naar opmerking van Petra Vlasblom)
Aan de linkerkant zet je naar wie je wel wilt luisteren, aan de rechterkant naar wie niet.
Als je daar rustig over nagedacht hebt kun je later bedenken als iemand iets zegt ... "Oh maar die staat aan de rechter (de niet) kant van mijn luisterlijstje, dus daar hoef ik niets mee.

Stel dat je het luisterlijstje een goed idee vindt en je maakt er eentje mag jij (of anderen die het ook doen) me een pb'tje sturen en dan ga ik je er een vraag over stellen. Als ik die vraag hier neerzet, voordat je zelf over je lijstje nagedacht hebt werkt het niet.

Wat ik wel kan delen: het is fijn als je een instructeur hebt die je aan de linkerkant van je lijstje wilt zetten

**Geplaatst**: 13-02-25 22:08

Geplaatst: 13-02-25 22:08

IndianSu schreef:
Tallie1979 schreef:
Ik heb in 2019 een ongeluk gehad waarbij ik hersenletsel heb opgelopen. Ik had daarnaast ook kenmerken van PTSS door dit ongeluk. Ik ben 4 uur van die dag kwijt en het zal altijd een gat blijven.

Ik was als de dood voor rijden. Ik bleef ook het liefst weg van stal. Ik ben destijds echt door een vriendin erdoor gesleept omdat ik erge vermijdingsdrang had.

Ik heb hier Imaginary Exposure gehad. Wel heftiger dan EMDR, maar het heeft mij wel geholpen.

Ik ben nu ruim 5 jaar verder en heb het paard nog steeds. Ik heb soms ook nog wel hele doom scenarios in mijn hoofd voor ik ga rijden hoor. Maar ik ken mijn paard door en door en vertrouw hem. En wat je geeft, krijg je terug.

Wat ik je zou aanraden, is om geen overhaaste beslissingen te maken. Probeer wat anders te doen met je paard tot je hulp kunt krijgen. Ga naar de huisarts voor een verwijzing. GGZ kent wel wachtlijsten, hou daar rekening mee.

Leg jezelf niks anders op dan naar stal gaan voor de verzorging. Want eerlijk is eerlijk, helemaal van stal weg blijven, is oneerlijk voor je paard en niet wenselijk, omdat dan je probleem alleen maar groter wordt.

Zoek goede instructie. Desnoods alleen grondwerk. Zo bouw je ook een band op met je paard en zal de stap straks minder groot zijn als je vertrouwen met hem opbouwt.

Het is een heel verhaal, maar ik snap heel goed hoe je je voelt. Sterkte!!

Ik vind de GGZ in mijn geval heel eerlijk gezegd wat overdreven. Ik heb nu wel een goede instructrice die goed kan helpen met angst. Respect voor jou dat je nooit opgegeven hebt! Ik heb de laatste dagen veel nagedacht en ik denk dat er bij mij veel druk vanuit de omgeving komt, waardoor mijn angst uiteindelijk groter wordt. Bij mij op stal vinden ze het bijvoorbeeld maar raar als je niet gaat rijden als je komt, ze vinden dat je je paard dan tekort doet. Ik kan soms best gevoelig zijn voor de oordelen van andere mensen, waardoor ik dan eerder keer weer het gevoel heb dat ik “moet” rijden.

Raar of niet raar??
Het voordeel is dat je niet elke dag hoeft te rijden, niets doen kan vaak beter zijn dan het "moeten" rijden, het gaat om de kwaliteit van rijden, niet om de kwantiteit.

Soms zie ik ze rondhobbelen/vechten en dan denk ik:wat is hiervan het nut??

Overleg met je instructie, en werk met haar aan het oplossen.

**Geplaatst**: 14-02-25 10:14

Re: Stoppen door angst

Geplaatst: 14-02-25 10:14

Wat een ander vindt mag hij houden. Laat jezelf niet dwingen tot dingen doen waar je je niet goed bij voelt. Een paard hebben is niet alleen rijden.

**Geplaatst**: 14-02-25 10:38

Geplaatst: 14-02-25 10:38

Ik snap dat gevoel wel, mensen hebben snel een oordeel. Zelf heb ik ook heel lang gedacht bij anderen met angst 'joh laat het los, ontspan en dan is je angst zo weg. Nu ben ik zelf erg angstig. Heeft ook met leeftijd te maken denk ik, meer verantwoordelijkheid qua baan en gezin. Ik probeer het zelf nu maar een beetje los te laten en benoem mijn angst dus wel. Misschien kun je op tijden gaan waarvan je weet dat het rustig is of er alleen leuke mensen zijn.
Ik praat nu zoveel over mijn angst dat ik als het over paarden gaat haast nergens anders meer over gaat en dat is ook geen goede ontwikkeling vind ik. Hopelijk stop ik daarmee haha. T is wel fijn dat er zoveel anderen zijn die precies weten ye omschrijving wat er dan in je omgaat maar ergens Triggert het me ook omdat ik dan verhalen lees of hoor waar ik nog nooit bij stil had gestaan en nu denk, oh dat is inderdaad ook eng. Vervolgens heb ik er een "angstopwekker" bij
Grappige is ook dat ik anderen totaal niet beoordeel op hun angst (omdat ik weet hoe het is waarschijnlijk, maar mezelf neem ik het me kwalijk en vind ik dat ik me niet moet aanstellen.

**Geplaatst**: 14-02-25 11:10

Geplaatst: 14-02-25 11:10

Ik merk trouwens ook dat ik steeds meer voorwaarden wil stellen als ik ga rijden. Niet als het hard waait, niet als het druk is in de rijbak, een bepaalde route vermijden op buitenrit of alleen maar vanuit 1 richting een weg in willen. Noem maar op. Daar wil ik graag vanaf want dat is natuurlijk niet te doen maar het is niet simpel een knopje omzetten.
Hoe doen jullie dat

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-02-25 11:15

Geplaatst door de TopicStarter : 14-02-25 11:15

Dat heb ik ook heel erg! Dan denk ik ‘s ochtends al, oh god het waait. Wordt niks met rijden vandaag. En idd bepaalde paden op buitenrit durf ik niet meer te rijden, maar dat worden er steeds meer :')

Mijn instructrice zegt dat je die dingen zolang je ze niet durft ook niet moet doen, want dan doe je ze met spanning en gaat het niet goed. Je moet zelfvertrouwen opbouwen met de dingen die je wel durft, net zolang tot je genoeg vertrouwen hebt om die andere dingen te doen. Maar dat is wel een tijdrovend proces ben ik bang.

**Geplaatst**: 14-02-25 11:44

Re: Stoppen door angst

Geplaatst: 14-02-25 11:44

Heel herkenbaar allemaal, helaas. Wat ik probeer te doen voordat ik opstap is te bedenken dat ik er niets aan kan doen dat ik me zo voel maar m'n paard al helemaal niet. Dus ik klets de oren van z'n hoofd en elke minuut die ik erop zit is al winst. Ik hoef niet te rijden maar ik mag... ik mag ook alleen even op en afstappen. Ik hoef niemand iets te bewijzen. Echt een mantra ofzo lol
En stiekem gaat het soms een paar keer goed en moet ik een week later weer een paar stappen terug doen maar dat is ook oke. Probeer het vertrouwen in jezelf te zoeken.

**Geplaatst**: 14-02-25 13:11

Geplaatst: 14-02-25 13:11

Dat gaat heel wisselend. Ik ben ook niet blij als het hard regent, waait, of hard vriest. Gisteren helaas voor het eerst in lange tijd weer eraf gevallen. Dan ben ik wel blij dat de Haflinger van mijn dochter zo ongecompliceerd is. Gek genoeg vind ik het bij hem niet spannend als hij wat onstuimig is. Maar die grote sprong gisteren in galop ineens 180 graden om en dat is niet uit te zitten. Ben er daarna wel weer op gegaan, en heb ook gewoon verder gereden (dat ging goed) maar heb nu wel flink spierpijn de dag er na.

**Geplaatst**: 14-02-25 13:43

Re: Stoppen door angst

Geplaatst: 14-02-25 13:43

Oei, vallen helpt ook echt niet, wat dapper dat je weer gereden hebt Susan!

Ik ken het "maar het waait"-opmerkingen ook heel goed. Ik heb er niet echt een oplossing voor, behalve dat ik vanaf het begin met Navaro zoiets had van "maar we moeten alles toch een keer meemaken". Dus als er dan ineens les gegeven wordt in de bak naast me (dat was vandaag, ik had het kunnen weten maar had er niet over na gedacht), dan toch gewoon gaan. Hij moet toch leren dat het kan dat er paarden in de bak naast ons lopen.
Al zit het bij mij voornamelijk bij mij. Navaro maakte het erg weinig uit dat er paarden in de bak ernaast waren, ik was toch bezig met "maar wat als".

Wat mij heel erg helpt (en Navaro ook), is rijden. Echt rijden. Oefeningen doen, bezig met ontspanning, tempo etc. Dan heb ik minder tijd om me druk te maken en hij is dan ook geconcentreerd.

**Geplaatst**: 14-02-25 14:42

Geplaatst: 14-02-25 14:42

Ik ben alweer een paar jaar verder, 5 jaar terug had ik dat niet gedurfd op dit paard hoor.

**Geplaatst**: 14-02-25 14:48

Geplaatst: 14-02-25 14:48

Ik ben ook angstig, altijd wel wat geweest. Als alle omstandigheden goed waren stapte ik wel op, maar ik bleef altijd een bepaalde angst voelen. Wegens verschillende redenen heb ik mijn rijpony verkocht. Ik mis het rijden totaal niet. Ik mis 'de paarden' en alles eromheen wel steeds meer. Ik ga alleen niet meer rijden heb ik besloten, ik wil en durf niet opnieuw weer met een paard te beginnen. Misschien koop ik wel een shetlander en ga lekker mennen.

**Geplaatst**: 14-02-25 15:56

Geplaatst: 14-02-25 15:56

Dahlia85 schreef:
Ik merk trouwens ook dat ik steeds meer voorwaarden wil stellen als ik ga rijden. Niet als het hard waait, niet als het druk is in de rijbak, een bepaalde route vermijden op buitenrit of alleen maar vanuit 1 richting een weg in willen. Noem maar op. Daar wil ik graag vanaf want dat is natuurlijk niet te doen maar het is niet simpel een knopje omzetten.
Hoe doen jullie dat

Ik stel geen voorwaarden, maar ik pas mijn 'doel' in het rijden aan. Druk in de rijbak? Dan doen we die dag meer aan conditie dan aan buiging/stelling/figuren. Want dan is gewoon (door)draven al ingewikkeld genoeg. Als ze hengstig is, wil ze graag plakken aan andere paarden. Dus dan gaan we bijvoorbeeld juist in de (lege) buitenbak balkjes doen. En als ze niet vooruit te branden is (bijvoorbeeld na een wedstrijddag) probeer ik samen met anderen een stapritje buiten te maken of wat grondwerk te doen.
Het vraagt wat flexibiliteit, maar voorkomt bij mij wel de nodige frustratie.

**Geplaatst**: 14-02-25 16:04

Geplaatst: 14-02-25 16:04

Lieser schreef:
Dahlia85 schreef:
Ik merk trouwens ook dat ik steeds meer voorwaarden wil stellen als ik ga rijden. Niet als het hard waait, niet als het druk is in de rijbak, een bepaalde route vermijden op buitenrit of alleen maar vanuit 1 richting een weg in willen. Noem maar op. Daar wil ik graag vanaf want dat is natuurlijk niet te doen maar het is niet simpel een knopje omzetten.
Hoe doen jullie dat

Ik stel geen voorwaarden, maar ik pas mijn 'doel' in het rijden aan. Druk in de rijbak? Dan doen we die dag meer aan conditie dan aan buiging/stelling/figuren. Want dan is gewoon (door)draven al ingewikkeld genoeg. Als ze hengstig is, wil ze graag plakken aan andere paarden. Dus dan gaan we bijvoorbeeld juist in de (lege) buitenbak balkjes doen. En als ze niet vooruit te branden is (bijvoorbeeld na een wedstrijddag) probeer ik samen met anderen een stapritje buiten te maken of wat grondwerk te doen.
Het vraagt wat flexibiliteit, maar voorkomt bij mij wel de nodige frustratie.

Super toch, niets moet en als je zo de "problemen" te lijf kunt gaan is dat voor beide productief. Complimenten.

**Geplaatst**: 14-02-25 16:06

Re: Stoppen door angst

Geplaatst: 14-02-25 16:06

Je doelen per keer aanpassen is een hele goede

het hoeft niet elke keer spectaculairder dan de vorige keer. De ene keer is gewoon de bak rond gaan al een grote overwinning en de volgende keer kan er wel een galopje af. Ik probeer ook per keer te kijken wat er kan en dan nét iets meer te doen dan de comfortzone, maar ook weer niet teveel dat het paniek wordt.

**Geplaatst**: 14-02-25 17:30

Geplaatst: 14-02-25 17:30

Dahlia85 schreef:
Ik merk trouwens ook dat ik steeds meer voorwaarden wil stellen als ik ga rijden. Niet als het hard waait, niet als het druk is in de rijbak, een bepaalde route vermijden op buitenrit of alleen maar vanuit 1 richting een weg in willen. Noem maar op. Daar wil ik graag vanaf want dat is natuurlijk niet te doen maar het is niet simpel een knopje omzetten.
Hoe doen jullie dat

Je moet proberen positief te gaan denken. Hardop tegen je zelf zeggen ,,het waait. Boeien, ga gewoon rijden,,

,,het is druk in de bak, gezellig. Ik ga dan daar of daar aan werken ( bepaalde oefening) en mijn plek claimen,,

Positief en optimistisch denken. Dus niet in problemen maar in oplossingen.
Doe maar eens.

**Geplaatst**: 14-02-25 18:07

Re: Stoppen door angst

Geplaatst: 14-02-25 18:07

Hier is het ook even spannend. De weide naast ons heeft schaapjes en dat vond Abel woensdag toch wel spannend. Rondrennen en blazen. Vandaag ging het beter, maar had toch graag willen rijden morgen. Ik weet alleen niet of ik het durf nu ze naast de bak staan. Misschien zijn kleine dingetjes oefenen dan wel iets voor ons.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-02-25 18:09

Geplaatst door de TopicStarter : 14-02-25 18:09

Misschien kun je eerst even met hem door de bak wandelen, en pas opstappen als hij rustig is?

**Geplaatst**: 14-02-25 23:54

Re: Stoppen door angst

Geplaatst: 14-02-25 23:54

Ja, doe ik al inderdaad. Maar zelf word ik er ook niet zo rustig van. Dus even bedenken. Een kleine stap, is ook een stap

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-02-25 12:08

Geplaatst door de TopicStarter : 15-02-25 12:08

In het volwassenen met pony topic lees ik van mensen dat ze op een pony rijden, omdat ze dat niet eng vinden i.t.t. een paard. Dan voel ik me wel even een kneus dat ik nog bang ben op mijn brave haflinger :')

**Geplaatst**: 15-02-25 12:28

Re: Stoppen door angst

Geplaatst: 15-02-25 12:28

Ik ken haflingers alleen als best pittig haha

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-02-25 12:33

Geplaatst door de TopicStarter : 15-02-25 12:33

Dat kunnen ze ook zeker zijn, maar mijn huidige is een heel braaf dier. Mijn vorige was wel een feeks

**Geplaatst**: 15-02-25 12:55

Geplaatst: 15-02-25 12:55

Die van mijn dochter is echt een schatje. Kan wel pittig zijn ook, maar hij is niet snel onder de indruk ergens van. Mijn kwpn'er heeft heel snel spanning en is een binnenvetter. Je weet nooit wanneer het eruit komt. Dan heb ik toch 10 keer liever zo'n ongecompliceerde Haflinger die het meteen weer los kan laten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-02-25 13:15

Geplaatst door de TopicStarter : 15-02-25 13:15

Zo simpel is dat echt niet altijd, mijn vorige haflinger was ook een binnenvetter en zeker niet ongecompliceerd. Maar goed, daar gaat het nu niet om. Mijn huidige haflinger kan spanning goed loslaten, maar dan moet ik het zelf wel eerst loslaten en dat lukt helaas niet altijd even goed momenteel :')

Helaas is de angst niet rationeel, anders had ik dit topic nooit geopend want dan was ik met dit paard niet meer bang geweest.