Mazida schreef:Eigenlijk heb ik de beslissing al een jaar geleden gemaakt. Laten slachten/inslapen. Ik durf het alleen niet uit te voeren omdat ik me geen moordenaar wil voelen. Wie ben ik om een levend wezen dood te laten maken? Mijn man heeft er geen moeite mee. Onze kinderen gaan altijd graag mee naar het paard, hoe moet ik hen vertellen dat mama het paard heeft laten doodmaken?
Zoals het is.
Je kan het financieel niet meer dragen dus je maakt hem af. Zwart op wit zonder verbloemen komt het daar op neer.
Ik begrijp de struggle wel… hier ook twee shetten die handenvol geld kosten en waarvan ik al jaren hoop dat ze van ouderdom mogen gaan. Slacht zou het meest praktische zijn, maar ik kan het moreel niet. Dat gezegd zijnde… als je ervoor in de schulden moet gaan of er mentaal compleet aan onder door gaat wordt het bijna de enige nog mogelijke beslissing.
Al eens afstand als weidemaatje maar dan met adoptiecontract al geprobeerd? Of een goedkopere stalling met doe-het-zelf mogelijkheden eventueel? Volledig Weggeven is idd ook niet fair naar het dier.