Bokt.nl

**Geplaatst**: 10-02-21 16:42

Geplaatst: 10-02-21 16:42

Betadine natuurlijk zal dat paard dat bij een ander ook laten zien. Dat is zijn karakter.
Maar hoe groot hij dat laat zien ligt uiteindelijk aan de eigenaar.

En een paard dat bij een deskundige eigenaar na een half jaar nog geen deken op te leggen is staat idd niemand voor in de rij.
Maar bij een vrij groene is dat geen probleem.
En ja heel zijn leven hoort daar een passende baas bij. Dat gaat geen hobby paardje worden voor de doorsnee recreant. Ook niet als hij 20 is.
Maar die passende baas daar doet zo'n paard alles voor. Dat andere zeggen; dat is toch geen moeilijk paard? Tot ze het paard leren kennen.

**Geplaatst**: 10-02-21 16:50

Re: Dillema: verkopen of niet verkopen.

Geplaatst: 10-02-21 16:50

Ik heb ook een heel sensibel paard, zelf kan ik er mee lezen en schrijven maar dat heeft genoeg bloed zweet en tranen gekost.
Het aard zit in het beestje en zal er bijna nooit uitgaan. Het is jouw keus of je hier heel zijn leven rekening mee wilt houden of niet..
En sensibel zijn heeft niet alleen maar nadelen, hoe sensibeler ze zijn hoe goed ze op kleine hulpen reageren..

**Geplaatst**: 11-02-21 10:20

Re: Dillema: verkopen of niet verkopen.

Geplaatst: 11-02-21 10:20

Meestal is ril wel een karaktertrek, maar goed mee om te gaan door iemand met veel gevoel, ervaring en geduld die het dier vertrouwen kan geven. Dit zijn over het algemeen geen dieren voor training en handelstallen daar ze het beter doen met 1 vertrouwd persoon en vaak wat meer tijd nodig hebben. Maar als je hier wat tijd en moeite in steekt vooral in het begin wordt het straks waarschijnlijk een prima paard.

**Geplaatst**: 11-02-21 10:55

Geplaatst: 11-02-21 10:55

Hoi TS, je zou hem natuurlijk altijd te koop kunnen zetten en kijken wat er op af komt. Als er dan iemand tussenzit die perfect bij jouw paard past zou je hem kunnen verkopen en zolang dat niet is, blijft hij gewoon bij jou

Zo werkt verkoop natuurlijk altijd, alleen is de insteek dan nu dat hij niet weg móet maar je alle tijd hebt om de perfecte match te vinden. Duurt het een jaar, dan is dat gewoon zo

Edit: zie nu dat je hem inderdaad al te koop hebt staan

Laatst bijgewerkt door Snippergroen op 11-02-21 10:56, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 11-02-21 10:55

Geplaatst: 11-02-21 10:55

Elisa2 schreef:
Meestal is ril wel een karaktertrek, maar goed mee om te gaan door iemand met veel gevoel, ervaring en geduld die het dier vertrouwen kan geven. Dit zijn over het algemeen geen dieren voor training en handelstallen daar ze het beter doen met 1 vertrouwd persoon en vaak wat meer tijd nodig hebben. Maar als je hier wat tijd en moeite in steekt vooral in het begin wordt het straks waarschijnlijk een prima paard.

Er is alleen wel een verschil tussen ril/sensibel en bang.

**Geplaatst**: 11-02-21 11:03

Geplaatst: 11-02-21 11:03

AnoukWelsh schreef:
Ik heb ook een heel sensibel paard, zelf kan ik er mee lezen en schrijven maar dat heeft genoeg bloed zweet en tranen gekost.
Het aard zit in het beestje en zal er bijna nooit uitgaan. Het is jouw keus of je hier heel zijn leven rekening mee wilt houden of niet..
En sensibel zijn heeft niet alleen maar nadelen, hoe sensibeler ze zijn hoe goed ze op kleine hulpen reageren..

Dat versta ik ook onder sensibel.
Maar ik versta niet onder sensibel dat je er momenten zijn dat je er gewoon niet aan kunt komen omdat het paard dan van zich af slaat. Of je van de sokken loopt. Of zich laat vallen enz enz. Dan gaan we richting kronkel/gestoord en dat wordt bij niemand veilig hooguit wat minder. Maar nooit goed.

**Geplaatst**: 11-02-21 11:03

Geplaatst: 11-02-21 11:03

Achaiah schreef:
Als mij dat niet lukt heb ik nog mijn vriend, die niks met paarden heeft perse, maar ook op de een of andere manier (ignorance is bliss?) zo met hem wegloopt en rustig een rondje met hem gaat draven om hem te laten zien.
En ik denk ook dat hij zich met een beetje geduld best laat keuren.

Hier heb je het probleem én de oplossing in een notendop!

Een “ rillig paard “ hoort niet bij een rillige eigenaar. Paard zoekt steun bij een “ rots in de branding “ Je vriend loopt niet met alle problemen (die wellicht ooit eens in de toekomst zouden kunnen gebeuren) in zijn hoofd rond als hij met je paard aan de wandel gaat. En dus lopen ze “ gewoon “. Niets aan de hand, geen verrot of slecht paard. Gewoon een paard, jong en wat onzeker met een sensibel karakter.

Dan heb je twee opties: Hier begin ik niet aan, teveel gedoe óf een uitdaging voor jezelf om jezelf te verbeteren als paardenmens. Aan jou de keuze. Maar blijf eerlijk tenopzichte van het paard.

Een rillerig paard is geen slecht paard, een angstig paard ook niet en een groen paard al helemaal niet.
Jammer dat dit soort paarden door sommige direct worden afgeschreven als zijnde een dier met een karakterfout ( niet door jou hoor! ) Het is eerder de fout van degene die dat steeds roepen, hun eigen onkunde om paarden zoals deze op te leiden tot evenwichtige dieren.

Succes met je keuze.

**Geplaatst**: 11-02-21 11:05

Geplaatst: 11-02-21 11:05

Rizette schreef:
AnoukWelsh schreef:
Ik heb ook een heel sensibel paard, zelf kan ik er mee lezen en schrijven maar dat heeft genoeg bloed zweet en tranen gekost.
Het aard zit in het beestje en zal er bijna nooit uitgaan. Het is jouw keus of je hier heel zijn leven rekening mee wilt houden of niet..
En sensibel zijn heeft niet alleen maar nadelen, hoe sensibeler ze zijn hoe goed ze op kleine hulpen reageren..
Dat versta ik ook onder sensibel.
Maar ik versta niet onder sensibel dat je er momenten zijn dat je er gewoon niet aan kunt komen omdat het paard dan van zich af slaat. Of je van de sokken loopt. Of zich laat vallen enz enz. Dan gaan we richting kronkel/gestoord en dat wordt bij niemand veilig hooguit wat minder. Maar nooit goed.

Maar dat doet dit paard allemaal niet.

**Geplaatst**: 11-02-21 11:08

Re: Dillema: verkopen of niet verkopen.

Geplaatst: 11-02-21 11:08

Hoe weet je dat DuoPenotti?

**Geplaatst**: 11-02-21 11:09

Geplaatst: 11-02-21 11:09

Omdat de eigenaresse dat schrijft.

Achaiah schreef:
Vind ik ook erg overdreven. Heb ook niet het gevoel dat ik hem nou neergezet heb als levensgevaarlijk want dat is ie niet. Hij is nog nooit aan de kletter gegaan echt, nooit getrapt of gesteigerd (wat mijn jaarling wel een handje van had) dus beetje overdreven. Hij is gewoon té groen voor mij. Gaat eerder staan trillen als een rietje en schiet wat weg ja. Waarvan ik niet weet hoe het in goede banen te lijden. Maar rotbok, en onhandelbaar nee echt niet.

**Geplaatst**: 11-02-21 11:14

Geplaatst: 11-02-21 11:14

janderegelaa schreef:
Elisa2 schreef:
Meestal is ril wel een karaktertrek, maar goed mee om te gaan door iemand met veel gevoel, ervaring en geduld die het dier vertrouwen kan geven. Dit zijn over het algemeen geen dieren voor training en handelstallen daar ze het beter doen met 1 vertrouwd persoon en vaak wat meer tijd nodig hebben. Maar als je hier wat tijd en moeite in steekt vooral in het begin wordt het straks waarschijnlijk een prima paard.

Er is alleen wel een verschil tussen ril/sensibel en bang.

Volgens mij komt het allemaal voort uit angst, ben zelf altijd een goede combi geweest met dit soort dieren en bij elk paard uit het zich anders. Maar ik weet in ieder geval een ding heel zeker, zulke paarden hebben een goede start nodig bij de juiste personen anders kan het voor altijd verpest raken.

**Geplaatst**: 11-02-21 11:27

Geplaatst: 11-02-21 11:27

Achaiah schreef:
Nou het is geen schijtbok maar helemaal normaal gedrag is het niet nee Het is ook wel logisch. Normaal gesproken leer je een veulen zulke dingen al. Aanraken, wandelen, voetjes geven ed. Hij heeft gewoon 2 jaar in een opfok gelopen en dan ook echt nooit een mens gezien. Geen hoefsmid niks. Dus hij kent niks. En daar krijg je niet echt een brave 2 jarige van.

Er is ongetwijfeld een leuk paard van te maken want het karakter is echt lief, maar met hele intensieve begeleiding En mensen die echt weten wat ze doen en die heb ik niet nu.
Wie reageert krijgt gewoon het eerlijke verhaal, en ze maken het vanzelf ook wel mee als ze komen kijken. Er is vast iemand die echt wel met hem uit de voeten kan.

Helaas is het niet normaal dat een tweejarige alles al kent. De meeste worden gespeend en in een groep op de klei “ gemikt “ . Met allemaal leeftijds genoten die even bang en ontheemd zijn. Daar moeten ze het maar uit zoeken. Worden ze eens in de zoveel tijd bijeen gedreven om bekapt en ontwormt te worden meestal niet al te zachtzinnig. Met 2,5 jaar weer uit diezelfde klei getrokken en “ even” vlug beleerd.
De meeste 2,5 jarige paarden kennen helemaal niets!

Dus sofar is jouw paard een doorsnee paard! Niets bijzonders, wel een knappert! Naar mijn mening is er geen probleem, zeker toch niet met het paard. Waarom moet het dier door sommige zo worden afbrand?

Het “ probleem “ creer jezelf. Je hebt jezelf ervan overtuigd dat je dit niet kunt. Verander je je houding naar dit paard en er kunnen wondertjes gebeuren. Gewoon niet miepen, en doen. Ik heb een stal vol rillerige hengsten waarvan ik vroeger dacht dit NOOIT te kunnen handelen. Al doende leert men. Of niet, als je de uitdaging met jezelf niet wilt aangaan. Want de verandering zal geheel vanuit jou moeten komen, niet vanuit dit paard!

Wens je veel wijsheid toe

**Geplaatst**: 11-02-21 11:39

Re: Dillema: verkopen of niet verkopen.

Geplaatst: 11-02-21 11:39

ik begrijp je gevoel en wil je veel succes wensen met de verkoop. In mijn ogen de juiste beslissing!

Ik ben zelf ook recreatieruiter, en totaal geen held. Pony's liggen me beter dan paarden. Ik heb hier nu een eigengefokte 4 jarige ruin staan. Op zich superlief dier, maar ook nog heel erg groen. Ik kan er weinig mee. Inrijden zijn we wel mee bezig, maar dat loopt ook niet erg soepel. Mijn dochter wil wel, maar is ook wat angstig. Inmiddels zie ik ook wel in dat dit geen paard voor mij is en ik hier (voorlopig iig) niet mee ga rijden, de omstandigheden zijn hier ook niet ideaal. Slechte bak, tijdgebrek etc. Ik weet niet zo goed hoe het verder moet. Verkopen willen we nog niet want dochter ziet het wel zitten om ooit te gaan rijden en hem te verplaatsen dichterbij waar zij woont.
Eerder heb ik ook een paard gehad waar het niet mee klikte, maar ja, verkopen is zo moeilijk. Dat paard heb ik 10 jaar gehad. Paard daarna van mijn dochter (moeder van de ruin) ging ook niet zo goed. Daar heb ik de knoop van verkopen sneller door kunnen hakken.

De perfecte juiste match vinden is zo lastig. Mijn eerste pony was perfect.... elke volgende kan niet in zijn schaduw staan. bevooroordeeld en lastig hoor

..

Het belangrijkste is het plezier in je hobby! Daar gaat het om.... een keer een beetje tegenslag is niet erg, maar je moet niet dagelijks met tegenzin naar zijn stal hoeven gaan. Dan is er iets niet goed.

**Geplaatst**: 11-02-21 13:10

Geplaatst: 11-02-21 13:10

Rizette schreef:
AnoukWelsh schreef:
Ik heb ook een heel sensibel paard, zelf kan ik er mee lezen en schrijven maar dat heeft genoeg bloed zweet en tranen gekost.
Het aard zit in het beestje en zal er bijna nooit uitgaan. Het is jouw keus of je hier heel zijn leven rekening mee wilt houden of niet..
En sensibel zijn heeft niet alleen maar nadelen, hoe sensibeler ze zijn hoe goed ze op kleine hulpen reageren..
Dat versta ik ook onder sensibel.
Maar ik versta niet onder sensibel dat je er momenten zijn dat je er gewoon niet aan kunt komen omdat het paard dan van zich af slaat. Of je van de sokken loopt. Of zich laat vallen enz enz. Dan gaan we richting kronkel/gestoord en dat wordt bij niemand veilig hooguit wat minder. Maar nooit goed.

Ach hier staat er ook een die tijdens de aankoopkeuring steigerde en van zich af sloeg en zich liet vallen. Gewoon rustig aan gestart en nog geen jaar later was het de braafste pony die je je maar voor kunt stellen. En ik ben gewoon een particulier, geen super ervaren trainer oid.

Voor het paard van ts is er ook echt ergens wel de juiste plaats op de juiste tijd.

**Geplaatst**: 11-02-21 15:27

Re: Dillema: verkopen of niet verkopen.

Geplaatst: 11-02-21 15:27

Inderdaad sommige mensen kunnen met zulke paarden lezen en schrijven. Maar zet er geen onzekere ruiter op want ze gaat met je aan de haal.

**Geplaatst**: 14-02-21 10:13

Geplaatst: 14-02-21 10:13

Ik zou hem niet zo snel verkopen maar echt een goede begeleider gaan zoeken...

ikzelf heb een merrie die tot 2 jaar geleden echt bijna niet te hanteren was.. kopschuw, amper aan het touw meelopen, mij omver lopen, niet in de trailer willen, rijden was sowieso doodeng... pff! Wat een diepte punt!
Na wat omzwervingen kwam ik terecht bij Silvia van Noye uit Oisterwijk, zeer goed en ervaren in gedragsproblemen met paarden. Ik kwam daar dus aan met mijn hysterische merrie, durfde haar zelf nauwelijks uit de trailer te halen, Silvia nam haar over en binnen 10 minuten zag ik een totaal ander paard...
Bleek dat ik echt wat dingen qua benadering “verkeerd” deed en dat ze daarom geen veiligheid ervaarde bij mij.. vandaar het wegspringen, niet in de trailer willen etc etc....
Een aantal grondwerk lessen bij haar gevolgd en nu weet ik precies hoe ik moet handelen... kuikenmakke merrie weer terug die ik gekocht had

Mijn punt: zoek de juiste begeleiding en het hoeft geen heel project te worden, vaak zit het in simpele dingen! Hoop dat je er wat aan hebt!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-02-21 10:22

Geplaatst door de TopicStarter : 18-02-21 10:22

Update:

Plot twist

het paard blijft hier.
Heb hem te koop gezet en een aantal hele leuke reacties gehad waaronder eentje specifiek wat ook tot een bezichtiging is gekomen een paar dagen terug.

In de dagen naar de bezichtiging toe vroeg ik me af of hij soms ziek was, zo lief en rustig was hij. Het hele schichtige is er helemaal af, hij reageert veel rustiger als ik eraan kom lopen dat ik hem met wat meer “lef” ben gaan benaderen. Niet nadenken, gewoon eens langs hem lopen en voor ik het goed door had liep ik gewoon vlak voor, achter hem langs en kon ik hem daarbij gewoon aanraken, wat aan de kant duwen zelfs zonder dat hij weg spoot of ook maar terug deinsde, en blijft gewoon staan als een mak schaap. Dat is natuurlijk niet in een week gebeurd, hij is me gewoon in zijn tijd hier langzaamaan gaan vertrouwen en ik wilde dat niet zien.

Heb hem gehalsterd, dekentje afgehaald, borstel eroverheen. Niks. Alleen een paard wat op rust stond met eerst nog angst in zijn ogen en samengeknepen billen maar al gauw een open en ontspannen blik.

Op de dag van bezichtiging hem geborsteld, losgegooid, wat laten rennen in de bak, en ondanks dat hij wel weer angst had gewoon zonder een enkel probleem zijn deken weer op kunnen doen. Hij heeft misschien 2 centimeter bewogen.

Die avond helemaal in elkaar gestort en tranen met tuiten gejankt want ik hou mezelf zo voor geen “klik” en geen “band” met dat paard te hebben terwijl dat gewoon hartstikke niet waar is. Zonder er een Penny verhaal van te willen maken hebben een aantal mensen hier gewoon gelijk. Dit paard heeft tijd nodig, 1 persoon die hij vertrouwt en dan gaat hij zich openstellen. Het duurt alleen langer. Hij is hier zo op z’n plek, dat “sportpaard” met zijn maatje en opvoed oma 24/7 buiten op een paddockparadise met schuilstal doet hem zo veel goed. Hij kan met mijn andere ruintje naar hartelust spelen en oma leert hem dingen die wij hem nooit zullen kunnen leren.

Dilemma 2: kijker was mega mega enthousiast. Vond het een enorm gaaf paard. 2 dagen lang heb ik op een teken van boven gewacht en uiteindelijk bericht dat ze bang was dat hij te klein ging blijven. Het is ook maar een ukkie.
Mijn barstende koppijn verdween als sneeuw voor de zon, heb de advertentie er als een malle afgehaald en ben dat monster van een valk gaan knuffelen.
Vond ie nog prima ook

Weet je we zien het wel. Hij is 2. Tegen de tijd dat er een zadel op moet zijn we minimaal een jaar verder. Ik heb aan alle kanten hulp aangeboden gekregen van paardenkennissen dus het is niet zo dat er geen hulp is. Je moet het alleen aan willen nemen.

En pakt het niet goed uit dan zien we het wel weer. Maar als hij deze stijgende lijn aanhoud en ik ga gewoon in mezelf en hem geloven dan kan het nog weleens goedkomen ook.

The end.

**Geplaatst**: 18-02-21 10:31

Re: Dillema: verkopen of niet verkopen.

Geplaatst: 18-02-21 10:31

Haha geweldig! Zo zie je maar weer dat het soms nodig is om iets bijna kwijt te raken voor je met een beetje een afstand wat helderder kan kijken naar je situatie.

En als je over een jaar niet voldoende bent opgeschoten dan kan hij zo weer het internet op. Je hebt nu geleerd dat je in no-time belangstellenden vindt.

**Geplaatst**: 18-02-21 10:43

Re: Dillema: verkopen of niet verkopen.

Geplaatst: 18-02-21 10:43

Top!! Veel succes, je kunt meer dan je denkt

**Geplaatst**: 18-02-21 10:47

Re: Dillema: verkopen of niet verkopen.

Geplaatst: 18-02-21 10:47

Heeft zo moeten zijn TS :knuffel:

En wat een práchtig paard!

**Geplaatst**: 18-02-21 12:37

Re: Dillema: verkopen of niet verkopen.

Geplaatst: 18-02-21 12:37

leuk om te horen!

**Geplaatst**: 18-02-21 13:28

Geplaatst: 18-02-21 13:28

Wat fijn! Eigenlijk precies zoals ik al had verwacht. Ik denk dat je er echt goed aan doet om hem lekker te houden.

Stiekem ook wel leuk dat ik dan nog eens wat van t broertje van die van mij kan zien

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-02-21 13:44

Re: Dillema: verkopen of niet verkopen.

Geplaatst door de TopicStarter : 18-02-21 13:44

Haha ja hè? Nee ik was er echt van overtuigd dat ik hem ging verkopen

De hele tijd ook het gevoel gehad dat ik hem tekort deed en hij niet happy was. Maar als je constant in stress leeft ben je dat ook niet. Niet op een stal en niet buiten.

Nu de rangorde is bepaald gaat het zo goed. Oma neemt haar taak super serieus. De 2 mannen liggen te slapen en zei houdt de “wacht”.
Het was even bakkeleien want ja, 2 mannen en een merrie. Maar dat is snel goed gekomen en iedereen kent zijn plek nu. Zoveel rust en vrede hier achter het huis. Ik ben echt blij dat het zo gelopen is!

**Geplaatst**: 18-02-21 14:14

Geplaatst: 18-02-21 14:14

Goed zo !
Een prachtig dier hoort bij een prachtige eigenaar ... het enige wat je mist is zelfvertrouwen .Je kan zo veel leren als alles niet ineens perfect gaat.Bovendien gaan “”lastige “” paarden maar al te vaak van hand tot hand .Dat moet je ook niet willen voor zo n diertje vind ik.Veel plezier samen

**Geplaatst**: 18-02-21 14:17

Geplaatst: 18-02-21 14:17

Ik heb het gehad met 1 van mijn paarden, was een bonk van een paard, 1.71 hoog en ruim 700 kg, 4 jaar en net als die van jou nog groener dan gras. Kende op een halster om en mee lopen totaal niets. Het eerste jaar was een ramp, veel ups en dows, vasthouden aan de ups, weg gebracht om te beleren, daar ging het goed, maar hey die gasten zijn zo verrekte handig en snel en gewend op van die rillerige paarden te zitten. Paard kwam weer terug van het beleren, we liepen vaak vast, vaak echt oorlog met elkaar. Botsen van karakters speelde ook mee, heb toen na ruim een jaar gezegd ik denk niet dat dit m gaat worden, wellicht toch maar gaan denken om het paard te verkopen. Het was toen voor allebei niet leuk. Het leek wel of het paard het gesprek had gehoord, was als een blad aan een boom omgedraaid. Heb er daarna nog 15 jaar een enorm leuk paard aan gehad, was mijn maatje, wel met een dik boek handregels erbij maar we konden op een gegeven moment samen lezen en schrijven. Iets wat ik nooit meer had verwacht na dat jaar vol ups en downs.