tjaakje schreef:In mijn ogen ligt een groot deel ook aan opvoeding. Ik krijg af en toe jeuk van de witte handschoentjes manier van met paarden omgaan in Nederland. Niet langs de bakrand rennen, want dan schrikken de paarden. Voorzichtig afzadelen, anders schrikt ie. Hier ligt op stal een heel oud scheef zadel. Elk paard wat beleerd wordt, krijgt dat zadel ook een keer op z'n rug (nee, zonder singel en er gaat niemand mee rijden). Vervolgens wordt hij letterlijk van z'n rug af gekieperd op de grond. Beter dat ze dat een keer meemaken dan dat jij per ongeluk het zadel laat glijden en je paard uit z'n stekker gaat. Ik heb een tijdje in Canada op een ranch gewerkt en de no nonsense manier van hoe ze daar met paarden omgaan, maakt die paarden ook veel relaxter.
Mijn trainer zegt regelmatig 'doe vooral lekker lomp!'. En daarmee bedoelt ze dus niet 'sla er maar flink op', maar wel 'laat dingen vallen, klapper die zweetbladen maar flink, klop eens op de achterhand, rammel met dingen'. Vooral NIET te voorzichtig inderdaad. En ook bij lesklanten van mijzelf is dat wel het advies: is je paard ril op het been, haal dan vooral NIET je been er steeds af. Verschiet je paard met opstappen? Klapper even gewoon wat meer rondom je paard met spullen en op zn lijf vóór je erop klimt. Niet tot het punt van 'flooding', maar gewoon, genoeg zodat ze eraan wennen. En vaak genoeg zodat het in het systeem komt.