Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-12-17 23:40

Geplaatst door de TopicStarter : 30-12-17 23:40

Monique ze zakte soms door haar ene achterbeen. Niet altijd maar soms.
En haar beweging was niet zoals het geweest was en moest zijn.
Maar ze had er niet altijd last van. Uiteindelijk wilde ik gewoon weten wat het was, omdat het zo lang ging duren.
Het was wel de nasleep van door de sloot gaan in mei.

Januari 2017
Begon gelijk met Musje haar verjaardag vieren.
https://myalbum.com/photo/cuv2mwvHYCyW/540.jpg

Kon weer sneeuwfoto's maken.
Afbeelding

En vlak daarna de verkoop van mijn tweewieler.
Ik kocht hem met de gedachte dat ik altijd alleen op pad zou zijn, maar toen leerde ik vriendin kennen en was het steeds balans zoeken tussen een paar ritten zonder haar en een rit met haar.
En dat werd ik heel snel al beu. De keren dat hij in balans hing reed hij fantastisch. Maar voor de galop kreeg ik hem nooit goed in balans. En met dagjes weg was het helemaal een crime om hem goed te krijgen als dat al lukte. Door de gevulde mand achterop.
Ik liep er al heel lang mee te twijfelen, want om te vervoeren was dit zo makkelijk.
Maar ik wilde ook op pad kunnen met mijn moeder en zus en die stapten niet op de tweewieler.
Ik ben bij een kar wezen kijken en werd gelijk verliefd erop.
https://myalbum.com/photo/OjvvgOf9cxBT/540.jpg

Vierden we ons 4 jarig jubileum
https://myalbum.com/photo/ZV4jCUWkz7KG/540.jpg

Werd haar eten aan de wei gebracht

https://myalbum.com/photo/XGi4H9npbSh7/540.jpg

En kwam de 20ste de dierenarts om haar knieën en rug te bekijken met een echo apparaat.
Gelijk bij de eerste knie hadden we een voltreffer. Zelfde knie als waar osteopaat het al over had vorig jaar.
Een gescheurde knieband. De degene die niet belangrijk is. Daardoor hoefden we er nu niets aan te doen.
Maar doordat ze zo lang dat been probeerde te ontlasten zat haar si-gewricht ook vast en die heeft ze gelijk ingespoten.
https://myalbum.com/photo/JiCnnTDzLfU4/540.jpg

Ze moest eigenlijk 2 dagen stalrust hebben, maar omdat ze niet alleen kan staan ervoor gekozen haar op de wei bij de rest te laten. En maar hopen dat ze zich rustig houdt.
De 29ste deze video gemaakt en toen zag ik wel verschil in haar lopen. Het ging soepeler dan al die maanden daarvoor.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-12-17 23:56

Geplaatst door de TopicStarter : 30-12-17 23:56

Februari 2017
Deze maand bestond vooral uit wandelen en fietsen.
Afbeelding

https://myalbum.com/photo/EJMDJi0Ekedb/540.jpg

Balkjes lopen was goed voor haar. Omdat we dan een spier in haar bil trainden die haar kniebanden weer zou ondersteunen. Dus dit pakten we actiever op.
Mevrouw was er alleen absoluut geen ster in :')

https://myalbum.com/photo/2otuKb4LitXM/540.jpg

https://myalbum.com/photo/uGQz9TKloQxO/540.jpg
https://myalbum.com/photo/9WeqqibiUHYL/540.jpg

Ook maakten we een paar rondjes met de kar. Deze maand stond ze voor het eerst voor mijn nieuwe kar.

https://myalbum.com/photo/9qMp67trHoWz/540.jpg

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-12-17 22:25

Geplaatst door de TopicStarter : 31-12-17 22:25

Maart 2017
Ontwikkelde ze steeds meer balkjes gevoel :')

Kwam ze nog naar me toe in de wei

https://myalbum.com/photo/lS46995C7Ssx/540.jpg

Werden er ritjes gemaakt met de kar en onder het zadel

https://myalbum.com/photo/OZGk7PalCDJe/540.jpg
https://myalbum.com/photo/fySCgxM9kc87/540.jpg
https://myalbum.com/photo/Tks2UbkpiTFT/540.jpg
Afbeelding

https://myalbum.com/photo/EfVvMrxaxY2z/540.jpg

Liet ik een zadelpasser langs komen omdat ik wat twijfels had bij ons zadel.
Helaas bleek mijn gevoel juist. De boom was gebroken en daardoor werd het afgekeurd om nog mee te rijden.
En zo werden we zadelloos.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-12-17 22:27

Geplaatst door de TopicStarter : 31-12-17 22:27

April 2016
https://myalbum.com/photo/kxuxj8GhJepp/540.jpg
https://myalbum.com/photo/vM4WTp6PK0dU/540.jpg
Afbeelding

Kwam gelderse vriendin weer deze kant op en maakten we ritjes met de kar.

Kwam de osteopaat weer langs.
https://myalbum.com/photo/E5vlbmDCZuWZ/540.jpg

Ergens begin april zette ik haar op Pavo Care4Life.
Grote fout was dat. Ze werd rillerig. Iedere rit met de kar vloog ze in galop omdat ze schrok van iets.
Ze had zo veel energie dat ze het niet kwijt kon.
Ze heeft dit 2 weken gehad toen ik besloot haar eraf te halen en terug op luzerne te zetten.
Helaas te laat. Pavo komt hier ook niet meer.
De 29ste gingen we zoals zo vaak weer lekker samen op pad. Ik had een wat grotere route uitgestippeld, het was mooi weer. Dus dat zou genieten worden.

https://myalbum.com/photo/Kkwg5e9B9hzM/540.jpg

We kwamen op een hele rechte weg. Met op het einde een t-splitsing de dijk op en een huis aan onze linkerkant. Omdat Muts de laatste tijd al zo schrikkerig was gingen we voor het huis al over in draf. Kon ze kijken naar het paardje in de wei.
Er was helemaal niets aan de hand. En ineens vliegt ze er in galop vandoor. Rent bijna de sloot in, gelukkig kwam er geen auto aan en toen ik haar rustig kreeg waren we een heel stuk verder.
Nog maar een heel stuk doorgedraaft om de spanning kwijt te raken en uiteindelijk werd ze ontspannen.
Totdat we een trekker tegenkwamen. Dit resulteerde erin dat ze zonder mij op hol sloeg met de kar.
Gelukkig kwam er een auto waar ik mee mocht rijden achter haar aan. Maar ze was zo in paniek dat ze niet stopte en ik maar opzij sprong toen ze vlak bij me was.
Ondertussen had ik de staleigenaresse gebeld en die was gekomen maar ook zij kreeg Mutsje niet stil.
Ze sloeg af over de provinciale weg en goddank kwamen er geen auto's of fietsers.
Uiteindelijk rende ze een akker op en daar kwam ze tot stilstand.
Staleigenaresse reed naar stal om de trailer op te halen. Muts naar stal gebracht, en de kar bij een boertje in die straat gezet en later op gehaald.
Door de slagriem was er behalve de leidsels niets kapot aan het tuig.
Bij Muts was haar mond kapot. Waarschijnlijk heeft ze doordat ze op de leidsels ging staan een flinke smak in haar mond gekregen.
https://myalbum.com/photo/5YN4Wb3mSUS6/540.jpg

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-12-17 22:45

Geplaatst door de TopicStarter : 31-12-17 22:45

Mei 2016
Ik kwam 2 mei op stal en trof Mutsje heel zielig aan.
https://myalbum.com/photo/eVDiK0Q3fFN2/540.jpg

Waarschijnlijk waren haken op haar kiezen hier de oorzaak van. Die hebben gaten in haar wangen gemaakt waar eten in achter is blijven zitten dat is gaan rotten.
Met misschien nog een klap van de scharen van haar bit toen ze op hol is geslagen.
https://myalbum.com/photo/Fb8ql95hVL9B/540.jpg
https://myalbum.com/photo/NAiJhDe6AtQF/540.jpg

Dierenarts laten komen en flink aan de antibiotica en later in de maand een afspraak gemaakt om haar tanden te laten vijlen.

Daarna kreeg ze een paar weken geen bit meer in. Dus gingen we andere dingen doen.
Staart wassen.
Afbeelding

Schriktraining.
https://myalbum.com/photo/YHWJG4SimqbI/540.jpg

En toen kwam de dierenarts weer langs voor de tanden.
Mutsje kreeg een roesje.
https://myalbum.com/photo/2nVjtrMZNF9S/540.jpg

Vanaf de 20ste ging ik haar weer oppakken.
Wennen aan het menhoofdstel.
Afbeelding

De bak slepen.
https://myalbum.com/photo/GNzbkdHPx5Ur/540.jpg

Maar ook tussendoor afkoelen in het water.
https://myalbum.com/photo/DRrY1K4r4Vj1/540.jpg

Ondertussen was ik op zoek naar iemand om haar weer voor de kar te zetten.
Ik had contact met Brooijmans die zit hier een 40km vandaan en is bekend in de menwereld.
Die zou na anderhalve week terugbellen wanneer Muts die kant opkon.
Helaas nooit meer wat van gehoord. Ook niet als ik belde of via whatsapp berichtjes stuurde.
Dus toen contact opgenomen met de man die haar de eerste keer voor de kar gezet heeft. Die is de 29ste en 31ste geweest.
Ze had wat spanning eerst, maar na even in de wei gereden te hebben zijn ze naar buiten geweest.
Mutsje stond weer de kar, iets waar ik bang voor was dat niet meer zou lukken.
https://myalbum.com/photo/n7fims3co1cb/540.jpg

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-12-17 23:46

Geplaatst door de TopicStarter : 31-12-17 23:46

Juni 2017
Nog een paar rondjes met vriendin erbij met de kar gedaan.
https://myalbum.com/photo/LpkaG5MDYhqy/540.jpg

Helaas was ik toen blind voor wat ik nu weet.
19 Juni tm 7 juli gingen we op vakantie naar brabant en Mutsje ging mee.
Ik zag het al helemaal voor me overdag met de rest op pad en savonds met mutsje op pad.
Daarom moest ze koste wat kost zo snel weer voor de kar.
Maar zoals op bovenstaande 3 filmpjes te zien is, is ze heel kijkerig en schrikkerig.
Had ik achteraf haar maar laten staan thuis, of de kar nooit mee op vakantie genomen.
Maar ik moest daar door het bos met haar. Ik moest met moeder en zus op pad.
Nu sla ik me voor mijn hoofd dat ik zo blind was voor wat ze daarvoor al liet zien. Wat anderen mij vertelden.
Zaterdags de 24ste kwamen mijn 2 vriendinnen onze kant op om een dagtocht te maken door het bos. Muts die stond vanaf dag 1 bij een fjord van die mensen daar in de wei. En naast de andere paarden.
https://myalbum.com/photo/gJljL4My5Gbo/540.jpg

Met poetsen zette ik haar op stal en hier veranderde ze iedere dag in een zenuwachtig, nerveus niet te bereiken paard. Stond constant te draaien in stal. Dus ik bond haar halstertouw al vast aan de spijlen van stal, maar je moest opletten dat ze je niet plat duwde.
Met veel gedraai en moeite lag het tuig erop.
Dus wij naar buiten met haar waar de kar al klaar stond en kon ze naar de andere paarden kijken.
Een vriendin bleef bij haar hoofd staan terwijl ik haar aan de kar vastmaakte. En opstapte.
Vriendin liep naar achteren toe om op te stappen en Muts die gaat steil de lucht in (dacht dat ze achterover zou klappen zo steil), gooit zich naar voren in het tuig en we vertrokken in een volle draf. Waar ik haar in heb laten staan tot het einde van de straat.
Op dit punt na hebben we een heerlijke rit gehad waar ze geen stap verkeerd heeft gezet.

Dag erna (de 25ste) een klein rondje gedaan met moeders en zus. Die ging goed.
Ik poetste en zadelde haar nu op in het stukje tussen de weides. Dat gaf veel minder stress bij Muts.

De 26ste een groter rondje gedaan met moeders en zus. We pakten een stukje bos mee.

Helaas ging deze rit niet heel soepel. Muts had last van de dazen, met het bos uitgaan moest ze wachten tot moeders en zus de slagboom hadden dichtgedaan, maar wilde ze weer omhoog komen dus zijn we heen en weer gaan rijden over die weg. Met een hele zwerm dazen dus stilstaan zat er niet meer in.
Toen kwamen we door een dorpje waar ze niet langs sprinklers wilde waar ze op de heenweg wel zo langs liep dus namen we bijna een boom mee.
En toen we bijna bij het huisje waren kwamen we op een heel smal weggetje met aan 2 kanten een trekker met grote aanhanger tegen. We konden geen kant op. Dus moeders en zus voor Muts neergezet en zus hield haar heel goed vast. De aanhanger van de trekker duwde met het voorbij gaan mijn kar een stukje opzij .
En toen hij voorbij was zijn wij nog even blijven staan maar bij het vertrekken kwam Muts weer steil omhoog en vloog in galop weg. Na een paar passen had ik haar wel terug, maar zus had al laten weten dat ze niet meer mee wilde omdat ze het zo eng vond. Dus stapte alleen moeders op.
Toen we bij het huisje waren was Mutsje weer rustig.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-01-18 00:07

Geplaatst door de TopicStarter : 01-01-18 00:07

Juli 2017
2 Juli nog een klein ritje gemaakt. Moeders op de kar en zus fietste mee.
Deze ging goed en Mutsje was braaf. Omdat het weekend was kwamen we niets engs tegen.
Afbeelding

5 Juli kwam gelderse vriendin nog een keer onze kant op zodat ik nog een rondje kon doen.
En ook deze keer was Mutsje braaf.
Bij enge dingen vroeg ik of vriendin er naast wilde gaan lopen, en over een brug leidde ik Muts zonder hulp van haar. Ervoor was ze over een andere gegaan die hetzelfde was en bij de tweede ging ze miepen. Maar verder heeft ze geen stap verkerd gedaan.

En zo verliep de vakantie waar ik een jaar naar uitkeek veel andersder dan verwacht.

Sinds de vakantie en daarvoor eigenlijk al was er tussen mij en Muts iets verandert.
Ze kwam niet meer naar me toe in de wei. Liep me voorbij als ik haar op stal zette waar ze voorheen nog stopte voor een knuffel.
Ik kreeg geen contact meer met haar. Ze werkte wel 'voor' me, maar deed het niet van harte.
Afbeelding

https://myalbum.com/photo/yoisRN6yJv1b/540.jpg

Ik stuurde de test voor pssm op naar amerika.
https://myalbum.com/photo/4d4JUevncgPT/540.jpg
Gelukkig was ze negatief getest hierop.

Longeerde haar op het slik.
https://myalbum.com/photo/x5xpsnsBiNeK/540.jpg

Leende ik soms een zadel van staleigenaresse zodat vriendin haar onder het zadel kon pakken.
En op die momenten zag ik hoe Mutsje op haar reageerde en hoe ze op mij reageerde.
Vriendin had meer band met haar dan ik met mijn eigen paard op dat moment.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-01-18 00:31

Geplaatst door de TopicStarter : 01-01-18 00:31

Augustus 2017
Afbeelding

Veel gelange lijnt.
https://myalbum.com/photo/ngaIE9z6knjh/540.jpg

Schriktrainingen gehad
https://myalbum.com/photo/bmSlmnHBJdG7/540.jpg

https://vimeo.com/249266357

In de bak gewerkt.

Afbeelding

**Geplaatst**: 01-01-18 00:55

Re: [VOLG] mijn verhaal wordt ons verhaal. Van begin tot ......

Geplaatst: 01-01-18 00:55

Ik meld me ook aan in uw topic! ook jij schrijft goed!
Ik herkende de Care4Life miserie... spijtig genoeg. Ik ben er bijna 2 fjorden door kwijtgeraakt. Ze kregen er een acute niercrisis door. De samenstelling heb ik later laten onderzoeken door 2 lesgevers herboristen... en die verzekerden dat het voer de oorzaak was. Sommige kruiden mag je als kuur niet langer dan 10 dagen geven. Wist ik veel op dat ogenblik... In eerste instantie had ik 2 rillerige, kijkerige paarden, die uiteindelijk echt bang hadden van alles en nog wat... en die plots véél meer plasten dan normaal, donkere, naar het rode neigende urine... Ze dronken ook gigantisch veel. Een drinkbak die normaal een week meegaat, ging er in op één dag....
Paardjes zijn er doorgekomen, maar hebben lange tijd echt "slecht" geweest.

Pavo verzekerde me dat het zeker NIET door het voer kon komen. Het werd immers samengesteld door een herborist.... (kruidkundige)

Ben benieuwd naar het vervolg! Ik heb zelf enorm veel spijt dat ik bij mijn paardje niet zoveel foto's, filmpjes en ander materiaal heb bijgehouden... ik kan er ook bijna een boek van schrijven... maar we zijn op de goede weg....

**Geplaatst**: 01-01-18 09:35

Re: [VOLG] mijn verhaal wordt ons verhaal. Van begin tot ......

Geplaatst: 01-01-18 09:35

Even alle updates weer bijgelezen. Jeetje wat een spannende momenten voor de kar zeg.. knap dat ne het uberhaupt nog aandurft, maar of het slim was?

Ik ben benieuwd hoe het verhaal verder gaat. Mutsje geeft in communicatie duidelijk aan wat ze vond

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-01-18 13:59

Geplaatst door de TopicStarter : 01-01-18 13:59

TanteFlavie Jeetje ik schrik gewoon van je verhaal. Dat schrikken van alles en nog wat had muts ook. Het plassen en drinken niet. Ik heb het gelukkig maar een 2 weken gegeven.
Het staat zo mooi omschreven met die zuiverende lichaamswerking. De reden waarom ik het ging geven.
Maar kom nu ook steeds meer verhalen tegen waarbij de paarden zo gingen reageren. Je gaat je bijna afvragen waarom ze het nog verkopen en maken

Gelukkig was je er op tijd bij, bij je paarden.
Foto's en filmpjes maken gaat allemaal met mijn telefoon. Die heb ik altijd bij me en dan is het tussendoor zo een foto of filmpje gemaakt.

freetorun slim was het zeker niet. En nu kan ik me echt voor mijn hoofd slaan dat ik niet naar alles keek, wat zeg ik ik wilde het gewoon niet zien, wat Muts liet zien.

In augustus zette ik weer een schriktraining parcours uit in de bak.
https://myalbum.com/photo/fpKmHc09bNYy/540.jpg
Afbeelding

https://myalbum.com/photo/U4ExnDwBnUuA/540.jpg
https://myalbum.com/photo/eEDvU5BoiR5K/540.jpg
https://myalbum.com/photo/587Yjce88SYV/540.jpg
https://myalbum.com/photo/hr8MH5eMfb6n/540.jpg

En dit vond Mutsje ervan
Afbeelding

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-01-18 14:24

Geplaatst door de TopicStarter : 01-01-18 14:24

September 2017
https://myalbum.com/photo/URlEhWKKdwz4/540.jpg
https://myalbum.com/photo/boeFHOlnJsRb/540.jpg
Afbeelding

Vond ik dat als ik wilde dat Muts mij vertrouwde, ik haar ook moest gaan vertrouwen.
Dus op een dag haar zonder zadel en met hoofdstel uit de wei wezen halen. Dat is een 500 meter naar stal toe.
https://myalbum.com/photo/E7VCIPsK7Dsk/540.jpg

En later nog een stuk met vriendin er naast op de fiets naar buiten gegaan zonder zadel.
Afbeelding

De periode vanaf mei tot nu had ik heel veel dieptepunten met haar.
Ik weet niet hoe vaak ik thuiskwam dat ik helemaal overstuur was en aan het huilen omdat de simpelste dingen gewoon niet meer gingen.
Muts wilde niets meer met me doen leek het wel. Alsof ik lucht was voor haar, en tussen haar en vriendin was de klik er nog steeds. Dat deed echt zeer.
Deze periode was er een vol twijfels, verdriet en niet meer weten wat te doen.
Ik opende op een dag dit topic: verkopen of doorvechten

En toen ik 23 september met mijn vriendinnen en dagtocht ging maken bij Rijmaaran in Drenthe zag ik helemaal hoe moeilijk het tussen mij en Mutsje ging. En wat ik wilde.

De ochtend van 27 september had ik in de wei met pionnetjes een parcoursje had uitgezet. Het was mooi weer, en ik had helemaal zin erin om zo wat rond te sturen in de wei.
Helaas ging het heel anders dan ik in gedachten had.
Het voor de kar zetten duurde al langer dan normaal. Mutsje wilde niet stilstaan, normaal had ze daar nooit moeite mee.
En toen ze er eenmaal voor stond, vertrok ze al in draf en zat ik nog niet helemaal goed. Dus zette ik haar stil en kwam ze weer omhoog. Daarna hebben we de wei rondgereden een paar keer omdat ik haar niet stil kreeg. Iedere keer als ik wilde stoppen kwam mevrouw omhoog.
Ik ben in draf met haar de wei uitgereden en voor het hek waar ze altijd staat met poetsen stopte ze pas.
Ik ruimde alles op en kwam weer eens helemaal overstuur thuis.
Zo werd 27 september 2017 de zwartste dag uit onze geschiedenis samen. Ik zette haar te koop op internet.

**Geplaatst**: 01-01-18 14:40

Re: [VOLG] mijn verhaal wordt ons verhaal. Van begin tot ......

Geplaatst: 01-01-18 14:40

Wat een verhaal! Heb alles gelezen en echt zonde dat het zo verkeerd is gegaan met de kar.
Maar het verhaal van dat pony's wild worden van Care4live van Pavo geloof ik niet. Ik voer mijn pony sinds de start van het merk Care4live in 2014 geloof ik en daarvan is ze echt niet drukker van geworden.

**Geplaatst**: 01-01-18 14:45

Geplaatst: 01-01-18 14:45

tinker_sally schreef:
freetorun slim was het zeker niet. En nu kan ik me echt voor mijn hoofd slaan dat ik niet naar alles keek, wat zeg ik ik wilde het gewoon niet zien, wat Muts liet zien

Neem het jezelf niet te kwalijk. Achteraf vallen meestal alle puzzelstukjes op hun plek, maar op dat moment was het overzicht er nog niet voor je.

Ik kan me voorstellen hoe pijnlijk het was.. maar je hebt haar niet verkocht, toch?

**Geplaatst**: 01-01-18 14:53

Re: [VOLG] mijn verhaal wordt ons verhaal. Van begin tot ......

Geplaatst: 01-01-18 14:53

Hey ben ik weer. Ik kan helaas niet veel van je filmpjes bekijken, ik heb geen kijksaldo meer. Maar je verhaal is indrukwekkend. Ik wist natuurlijk al veel, maar de opeenstapeling van gebeurtenissen wist ik niet.

Ik las dat ze geen pssm heeft, daar zat ik aan te denken.

Ik las ook dat je dacht dat het door het voer kwam. Dat kan natuurlijk, maar mijn vraag is waarom voer je haar überhaupt bij? Tinker zijn hard en kunnen heel schraal staan. Hoe schraler hoe beter, (tenzij ze dan zand naar binnen krijgen).
Mijn tinker krijgt alleen brok als beloning. verder krijgt ze als ze braaf naar binnenkomt 1 handje meusli. Dat krijgen ze alledrie, dus ook de shetjes. Het is alleen maar om ze te belonen dat ze binnenkomen. Ze hebben het niet nodig.

En als ik grondwerk training doe of een ritje maak, gaat er een handje bix in mijn jaszak mee en dat gaat dan op. Maar dat is alles wat ze krijgt.

**Geplaatst**: 01-01-18 15:20

Geplaatst: 01-01-18 15:20

Monique haar topic met Callas gevolgd en lees nu ook weer in stilte dit topic mee, ken je verhaal nl nog vanaf het trekpaardenforum :p

Vind dit altijd hele interessante en leerzame topics. 99% van dit forum is happy happy joy joy en concreet als je met je 'droompaard' in handen staat en het gaat niet helemaal zoals al die verhalen; dan knikken je knietjes af en toe wel eens.
Ik heb eveneens een pittige merrie die af en toe twee stappen naar voor is en 1 naar achter. Grommel vaak genoeg dat ze als eerste paard eigenlijk geen goede beslissing is; maar eigenlijk zijn dit de gouden paarden waar je alles van gaat leren. Ik heb ook nu na 2j nog niet het gevoel dat ze mij 100% respecteert of vertrouwt; maar volgens mij gaan we er wel komen. Op ons tempo.

Wat voor ons vooral werkt is pas iets doen als je gevoel goed zit. Ik laat me niet meer opjagen omdat mensen vinden dat ik overal door en over moet galloperen etc. Als ik discussie heb of een gespannen paard; dan stappen/staan we gewoon stil tot we gewoon lekker allebei ontspannen zijn. Anders niet.

Jammer dat Toon toen niet geantwoord heeft; de hele goeie zijn helaas ook driedubbelgeboekt. Hebben ook wel eens wat lessen moeten verplaatsen omdat er dubbele boekingen waren. Maar desalniettemin veel van geleerd. Blij dat je 'oude' hulp wel op tijd kon.

En wbt dat voer... In ons boek voor theorie mennen stond 'haal je problemen niet uit de voerkist'; kan ze het niet gewoon redden op goed hooi? Werkt bij de mijne prima, krijgt heul af en toe eens zo'n pavo summerfit koek maar als dat er 8 in de maand zijn, dan zijn het er al veel. Op de pensionstal waar ze als een dressuurwarmbloed gevoerd werd had ik inderdaad ook een stuk vuurwerk onder m'n kont; nu ga ik er met gemak 1.5 maand niet op zitten en gaan we zo naar buiten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-01-18 15:27

Geplaatst door de TopicStarter : 01-01-18 15:27

MaiNat Tuurlijk zal het niet ieder paard zijn, maar wel heel frappant dat er niets verandert behalve voer en Muts steeds meer verandert in een schrikachtig vluchtend paard terwijl dat ervoor nooit zo erg was.
Later hoorde ik van een kennis dat ze haar paard er bijna aan verloren is. Die heeft het een week gegeven en als er een sul is dan is het haar paard wel, maar die was niet meer te controleren, rende zo voor auto's. En ze stopte ermee en paar dagen later was het weer de oude vertrouwde sul.
Dus ik geloof wel dat het van dat voer komt, en weet zeker dat ik niet de enige ben die er zo over denkt als ik nu op internet lees.
Hier komt er nooit geen pavo meer voor haar.

freetorun nee ze is er nog steeds

Monique zij krijgt ook altijd maar een handje na het werk. Ik gaf eerst luzerne van subli, maar toen ik de omschrijving las van de care4ife trok me dat erg aan, vooral de reinigende werking.
Swinters kreeg ze altijd nog 2 porties seniores priores naast al haar hooi omdat ze heel moeilijk op gewicht te houden is.
Na de care4life ben ik weer teruggegaan naar luzerne die ik nu aanvul met Agrobs Leichtgenuss. Hier zit niets in en krijgt ze dagelijks 3 handen van met een handje luzerne. En deze winter valt ze eindelijk niet zo in als anders.
Als ze straks weer dag en nacht op de wei staat krijgt ze maar minimaal wat als ze iets gedaan heeft.

Hoppit Dat hele ik moet nu. Heb ik ook laten vallen. Als ik smorgens denk ik wil vanmiddag iets met haar doen, maar als het middag is en ik twijfel gaan we iets makkelijks doen of gewoon niets.
Nu ik het rijden weer oppak doe ik het in mijn tempo.
Eerste keer heb ik een uur gestapt met figuren rijden. Daarna draf erbij gepakt en vorige week weer de eerste pasjes galop omdat ik dat toen wel van mezelf moest.

Oktober 2017
De periode van Mutsje op internet zetten tot 6 oktober had ik heel veel onrust in mijn lichaam.
En wilde ik niets doen met haar. Maar omdat ik haar ook niet kon laten staan want wist niet hoelang ze te koop zou staan.
Ben ik een paar dagen haar toch weer op gaan pakken. Wel alleen in de bak en op stalterrein en simpele dingen. Longeren, kunstjes oefenen. Oefenen op stilstaan en blijven staan.
En ik ging steeds meer twijfelen aan de keuze om haar weg te doen. Waren er dagen dat als iemand € 2.000,-- voor haar had geboden ze gelijk weg ging, zag ik af en toe weer glimpjes van het paard waar ik verliefd op was geworden en al die jaren steeds meer verliefder op geworden was.
Dus 6 oktober haalde ik alle advertenties van internet. En nam ik de beslissing om haar te houden.
Staleigenaresse bood haar hulp aan en vriendin ook.
Zo gebeurde het dat vriendin een week lang Mutsje beweging ging geven omdat zij dacht dat ze nog steeds een teveel aan energie had en wilde kijken wat ze zou doen bij iedere dag stevig bewegen.
Ik deed smorgens Muts haar stal en poetste haar om toch aandacht te geven en savonds pakte vriendin haar mee.
En Muts die raakte haar energie kwijt, veranderde steeds meer in haar eigen zelf en ik maakte afspraken met vriendin en mezelf.
Ik stapte weer op haar. Moet echt bij het begin beginnen weer. Alles wat er gebeurt is heeft er meer ingehakt dan ik dacht. Ik was altijd al een onzekere ruiter, maar nu was het wel heel erg.
Gelukkig heb ik een super vriendin met ook veel liefde naar Mutsje toe die altijd klaar staat om ons te helpen en te ondersteunen. En samen gaan we mijn problemen proberen aan te pakken.
https://myalbum.com/photo/HbUnesM2pAaq/540.jpg
Afbeelding

https://myalbum.com/photo/9um8ZwGGoTxm/540.jpg

Zachtjes aan groeide de band tussen Mutsje en mij weer.

8 Oktober kwam er een kennis onze kant op met een vriendin van haar om over het slik te gaan.
Eerst wilde ik niet meelopen met Mutsje, maar toen de dag dichterbij kwam wilde ik het toch doen. Dus zo mocht Mutsje ook mee een rondje slik doen.
Ik merkte wel aan mezelf dat ik het superspannend vond en daarna wilden ze nog verder lopen maar heb ik Muts op stal gebracht en zijn we met de ezel en fjord van de staleigenaresse verder gegaan. Die was ook mee aan het lopen.
Afbeelding

https://myalbum.com/photo/sidtaADJhuKv/540.jpg

De 24ste kreeg ik een berichtje smorgens dat Muts kreupel liep.
En toen ik op stal kwam liep ze inderdaad kreupel. Dierenarts gebeld en ze had een hoefzweer die de dierenarts gelijk kon openmaken. De zwarte drab kwam omhoog geborreld.
Mutsje kreeg een mooi groen verband
https://myalbum.com/photo/uLtJwJBWtiQb/540.jpg
En als verband eraf was gevallen moest ik haar gaan weken in de biotex.
Afbeelding

De 26ste kwam ik op stal aan en trof ik Muts zo op de wei aan.

Verder dan dit heb ik haar niet mee laten lopen. Het leek net alsof ze ieder moment kon omvallen en heb gelijk de dierenarts gebeld die smiddags weer kwam.
Smorgens met buitenzetten liep ze nog niet zo slecht, tot op vandaag is het nog steeds gissen wat er gebeurt is. Een trap van het andere paard of een flinke glijer in de wei gemaakt. Of door pijn anders gaan lopen en dat dat zich zo uitte. Geen idee.
Ze kreeg een ontstekingsremmer en mocht op de pijnstillers een paar dagen en hoefzweer voetje 2 tot 3 keer per dag nog weken in de biotex.
De 30ste overleg gehad met dierenarts en omdat ze in de bak al beter liep mocht ik dat zachtjes aan op gaan pakken. Op de weg was haar draf nog steeds niet goed.
In stap en galop zag je niets aan haar passen. En Mutsje wilde maar al te graag wat doen. Dus zijn we verder gegaan met onze kunstjes oefenen en het stilstaan. Dat ze toch bezig was maar niets belastends.
https://myalbum.com/photo/G1f7lOPixa87/540.jpg

En af en toe kijken hoe ze liep in de bak in draf.

**Geplaatst**: 01-01-18 15:34

Geplaatst: 01-01-18 15:34

Hoppit dat vind ik ook. Het is heel moeilijk om te accepteren dat jou niet die himmelhoch juichende paardenervaring treft. Iedereen lijkt het allemaal zo mooi te doen op bokt, behalve dan de ziektes, maar je leest niet zo vaak verhalen zoals deze of de mijne. Het lijkt alsof daar toch een taboe op zit om te vertellen dat je verkeerde beslissingen neemt. Dus ik vind het top dat Tinker-Sally ook haar ervaring durft te delen. Want je krijgt (zoals ik ook) veel onbegrip (lees vuilspuiterij of achterklap) over je heen over de beslissingen die je neemt.

We zijn allemaal mensen en we moeten dealen met dieren. Zij kunnen ons niet vertellen wat ze voelen. Wij moeten dat aan hen zien en dat moeten wij leren. Wij moeten leren te luisteren naar hen en dat is verdraaid niet makkelijk altijd.

Dus ik ben het helemaal eens wat jij zegt, dat we vaak willen zijn zoals je verwacht dat het gaat als je een eigen paard hebt. Hoe men verwacht dat het met je gaat als je een eigen paard hebt. Maar het is niet altijd penny.

Ik lees graag weer je volgende updates!

**Geplaatst**: 01-01-18 15:49

Re: [VOLG] mijn verhaal wordt ons verhaal. Van begin tot ......

Geplaatst: 01-01-18 15:49

Goede post Monique. Ik vind het heel goed dat mensen dit ook delen. Uiteindelijk is het een leerproces waarin soms verkeerde keuzes voorkomen, maar iedereen wilt wel het beste voor het dier.

Ik volg je topic dus ook grag tinker_sally!

**Geplaatst**: 01-01-18 15:54

Re: [VOLG] mijn verhaal wordt ons verhaal. Van begin tot ......

Geplaatst: 01-01-18 15:54

Als ik t nu goed begrijd heb je rijden weer op gepakt, en haar uit de verkoop gehaald, kan mij herrineren dat ze tekoop stond?

**Geplaatst**: 01-01-18 15:55

Geplaatst: 01-01-18 15:55

Inderdaad Freetorum, Ja en wat ik ook heel dapper van Tinker-Sally vind, is dat je je gevoel met ons deelt over hoe ongelukkig je je voelde zeker toen je vriendin wel goed met je paard kon omgaan. dat moet heel veel verdriet gegeven hebben. Dat dan die klik er niet meer was, maar met haar wel. Heel moeilijk. Kan me je keuze om haar te koop te hebben gezet, helemaal begrijpen. Zover ben ik ook geweest na mijn val van mijn merrie

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-01-18 20:20

Geplaatst door de TopicStarter : 01-01-18 20:20

Secretly ze heeft inderdaad 10 dagen te koop gestaan.
Maar de problemen die we hebben komen voor het grootste deel van mij af. Ik heb teveel angst met van alles die ik bij een ander paard ook zou hebben.
En Muts is braaf en durft veel meer als ze nu kan, omdat ik te nerveus ben.
Met wandelen heb ik dat al omgegooid en dan zie ik haar ook groeien in gedrag. Enge dingen is nu kijken en aanraken. Waar ze vroeger zich rot zou schrikken en ik ook en dan schrok zij weer erger omdat ik het ook eng vond.
En tuurlijk hebben we die momenten nog wel, maar ik werk aan mezelf ermee en het gaat al zoveel beter.
Al zal het straks met het trekkerseizoen flink slikken worden voor mij, want dat heeft er flink ingehakt. Maar Muts heeft laten zien dat ze het niet eng vind en ik weet dat ze het voorheen ook niet eng vond. Dus samen gaan we dat ook oplossen.

Bedankt voor jullie reacties

Ik ben dit topic vooral voor mezelf begonnen om duidelijk te krijgen wat ik al bereikt heb met haar. Het plezier opnieuw te beleven maar vooral om te ontdekken waar het zo gruwelijk mis is gegaan tussen ons.

En nu ik de filmpjes uitzoek en de foto's zie ik de tekenen zo duidelijk, dat ik dat niet heb willen zien op dat moment vind ik echt erg.
Maar het is zoals jullie zeggen een leerproces. En ik heb niet de makkelijkste leraar, maar we zijn altijd gekomen waar ik wilde. En hopelijk gaat dat weer lukken.

November 2017
Deze maand hebben we eigenlijk niet veel gedaan.
Mutsje liep op het harde nog niet zuiver in draf. En we werkten in de bak vooral aan ons samen.
Sommige dagen was het alleen poetsen. Andere dagen onze kunstjes oefenen. Of gewoon helemaal niets doen.
Wandelen deden we meestal weer met staleigenaresse en haar fjord en ezel. Dan is Muts toch rustiger. En voor ons beiden weer fijner om er goede ervaring van te maken.
Afbeelding

https://myalbum.com/photo/mCszBQpcZa6c/540.jpg
Afbeelding

Mocht ze lekker stinker zijn op de wei
https://myalbum.com/photo/c1I0R7QarOK0/540.jpg

Was ze het niet eens met al mijn ideeën
https://myalbum.com/photo/X4TrtUdd4U9J/540.jpg

Het werd duidelijk dat met hoe ik nu bezig was we weer op goede weg waren.
Ze kwam weer naar me toe in de wei. Maanden heeft ze dat niet gedaan.
Het waren eerst een paar pasjes, en toen liepen we beide tot halverwege de wei en zo kwam ze steeds iets verder. Nog niet iedere dag maar ze kwam weer.
En ook knuffels kwam ze weer halen. Waar ze me eerst voorbij liep alsof ik lucht was, zag ze me weer staan.
Voor een ander misschien iets heel kleins, maar wat was ik hier blij mee.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-01-18 21:04

Geplaatst door de TopicStarter : 01-01-18 21:04

December 2017
In december deden we heel rustig aan omdat ze nog steeds niet helemaal goed liep in draf op de verharde weg. Maar wel steeds beterder en ik niets wilde over belasten.
In de bak zie je er niets meer van. Maar ook daar deed ik rustig aan.
Zo pakte ik haar om de dag om iets te doen. Had ze dag ervoor gewerkt deden we de volgende dag alleen poetsen of niets.

Longeren

Fietsen

Konden we weer sneeuwfoto's maken
Afbeelding

Had ik Muts ingeruild voor een zwarte tinker
https://myalbum.com/photo/PJvdQ61KyO7C/540.jpg

Wandelen
https://myalbum.com/photo/1RnFvSezKLlo/540.jpg

Rijden

Afbeelding

Kreeg ze met kerst een gevulde pompoen
https://myalbum.com/photo/TlAyhIxm7920/540.jpg

Kwam de 29ste de tandarts nog langs.
https://myalbum.com/photo/qa1Q6Ta4p7iI/540.jpg
https://myalbum.com/photo/ZsGdhuL7ranV/540.jpg
https://myalbum.com/photo/1mSX2a6Dxhxd/540.jpg

Om het jaar af te sluiten kreeg ze een wortelslinger met 2 appeltjes eraan.

**Geplaatst**: 01-01-18 21:35

Re: [VOLG] mijn verhaal wordt ons verhaal. Van begin tot ......

Geplaatst: 01-01-18 21:35

En we zijn rond

. Ik lees vooral mee en reageer niet vaak, maar wat een heftig jaar hebben jullie achter de rug! Ik wens jullie een schitterend 2018! Ga je je vooruitgang hier blijven posten?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-01-18 21:39

Geplaatst door de TopicStarter : 01-01-18 21:39

Allereerst wil jullie allemaal de beste wensen wensen.
Een super fantastisch 2018 met veel geluk, liefde en goede gezondheid voor jullie, al je geliefden en beestjes.

En zo was het alweer januari 2018.
Mijn niet te longeren paard loopt tegenwoordig zo haar rondjes aan de longeerlijn.

Is het vandaag de 1ste weer Muts haar verjaardag. Mijn dame is alweer 11 jaar geworden.
Bij een verjaardag hoort natuurlijk taart.

Er was een periode dat ik niet gedacht het dat ze het hier zou vieren.

En ben ik bij met mijn verhaal.
We hebben een hele reis gemaakt, ons boek bevat vele hoofdstukken en is nog niet uitgeschreven.
Wat de toekomst ons gaat brengen? Ik zou het echt niet weten.
Wat ik wel weet is dat we al dingen hebben gedaan die ik niet voor mogelijk hield, waar ik van droomde maar nooit dacht te kunnen doen.
Dat ik sinds ik haar heb 2 fantastische vriendinnen en nog zoveel meer aardige mensen heb ontmoet.

Er zijn zachtjes aan weer plannen gemaakt. In maart komt de boomloos zadelpasservice langs om te kijken of dat iets voor ons is, en ik 2 zadels wil proberen.
Staat in april de sokkenwasrit op de agenda. Planning is dat vriendin de rit met Mutsje rijdt, en ik daarna nog met haar het strand op ga. En als er een galopje inzit zou ik dat fantastisch vinden. Zit ik aan de longeerlijn ook prima.
Ik bekijk die dag hoe het voelt en doe wat goed voelt.

Heb ik het hele jaar 2018 uitgeroepen als proefjaar voor ons. Blijkt van de winter dat het toch niet gaat weet ik dat ik alles heb gedaan eraan. Nu kon ik dat nog niet zeggen.

Heb ik de beslissing gemaakt om het tuig en de kar dit gehele jaar niet uit de schuur te halen.
Als Mutsje blijft gaat ze in 2019 naar een beleeradres in Middelburg. En mogen hun haar vanaf begin af aan weer gaan opleren. Ik durf dit niet meer aan.
Ergens zegt een stemmetje in mij dat ze er niet meer voor komt, er is te veel gebeurt.
Maar ik hoop met heel mijn hart dat dat niet het geval is, want met het maken van dit topic merkte ik pas hoezeer ik het mennen mis.

Ik ga er voor dat als blijkt dat ze niet meer voor de kar kan we samen zo gegroeid zijn onder het zadel dat ik daar ook plezier in heb.

Voor dit alles had ik nog zoveel dromen met haar. Het lijkt me geweldig om de barchemse paarden4daagse mee te doen.
Of nog een keer naar de veluwe.
Maar zo heeft iedereen die een paard gaat kopen ook dromen die ze willen gaan doen.
Zo hoop ik ooit waar te maken om ook zonder begeleiding een ontspannen rit samen met haar te maken.
Zonder zadel rijden lijkt me een leuke afwisseling.

Gaan we verder met stil blijven staan oefenen.

Kijk ik uit naar de dag dat we weer naar Loon op Zand gaan een weekend want dan kan ik zeggen: Yes het is me gelukt, mijn angst is weg.
Dit is mijn afgesproken beloning met mijn vriendin om dan een weekend loon op zand te doen. Vorig jaar voor mijn verjaardag kreeg ik een verzorgde dag loon op zand kado. Maar toen is alles bergafwaarts gegaan. En nu hebben we het als beloning neergezet. Mijn doel om naar toe te werken.

Maar bovenal blijf ik genieten van Mutsje. Er zullen vast nog wel meer dalen komen, maar ook die gaan we beklimmen. We zijn nu al weer bergopwaarts aan het gaan.
Hoe ik verder ga up-daten moet ik even bekijken. Of per maand of iedere keer dat ik wat doe.
Momenteel doen we niet zoveel. De bak is nat, het weer werkt niet mee. Drukke dagen achter de rug.
Van de week wil ik kijken hoe haar draf nu is op de weg.