Bokt.nl

jazza schreef:

Met een glimlach heb ik je verhaal gelezen, ts. Ik hoor mijn moeder en zie mijn eigen pubertijd voor ogen; inmiddels 35 jaar geleden.
Mijn ouders werkten hard en hadden het financieel ronduit breed. Ik kreeg als enig kind alles wat mijn hartje begeerde. Er was een voorwaarde (die ik overigens nooit begrepen heb): als iemand anders wilde wat ik had, moest ik het afgeven.

Ze leven niet meer, maar tot op de dag van vandaag ben ik mijn ouders dankbaar dat ik onuitstaanbaar heb mogen puberen. Dat ze me de tijd hebben gegeven om zelf uit te zoeken wat en hoe ik het wilde in mijn leven. Ik mocht kind zijn, ik mocht dwars zijn, ik mocht op de bank liggen en gelukkig zijn wanneer het mij uitkwam.
Juist doordat die druk er niet was, ben ik (soms veel) later met plezier weer de dingen gaan doen die ik tijdens mijn puberjaren zo verafschuwde. De dingen die mijn ouders zo belangrijk vonden; want ze vertelden me wel wat ze ervan vonden, maar nooit met de dreiging 'anders pakken we het van je af' of 'dan mag je dit of dat niet meer'.

Totdat ik op kamers ging, had ik nog nooit zelfs maar de afwas gedaan. Een bijbaantje.. mijn vader moest er niet aan denken; als ik wilde werken voor wat geld, kon ik enveloppen steken voor zijn bedrijf. Nodig was dat niet, want als ik wat wilde hebben, pakte ik gewoon zijn portemonnee.
Toen de tijd kwam dat de zorgtaken omkeerden, heb ik met dezelfde liefde en zonder enige dwang voor hen gezorgd. Naar het voorbeeld dat zij mij zelf altijd gegeven hebben. En geloof me, als je ouder wordt en vermogens minder worden, raak je opnieuw in een soort van opstandige (puber)fase.

TS, blijf met je dochter in gesprek. Dat is het enige wat ik je wil meegeven.
Ben een rolmodel voor haar, laat door te zijn wie je zelf bent, aan haar zien hoe je wenst dat zij zich ontwikkeld.
Heb vertrouwen.

truus1957 schreef:

Klaas15?? Sinterklaas bedoel je zeker!!

Klaas15 schreef:

Zo het is ons de avond geweest, dat kan ik zeggen pff.
Er zit dus wel iets in de weg.
Haar vriend heeft het een tijdje geleden (tegelijk toen haar paard kreupel was ) uitgemaakt, met de woorden dan heb je tenminste meer tijd voor de paarden.
Ik schrok hier van , dit wisten wij dus niet,hier heeft ze ons ook niets over verteld tot gisteren.
Ze wil blijven rijden, maar toch ook naar vrienden cq uitgaan, wij hebben gezegd dat dat ook hoort en samen kan gaan.
Daar was ze het niet helemaal mee eens, en toen brak de hel los.
Geen andere ruiter het was haar paard wij hadden er niets over te zeggen.
Oke zeiden wij dan zal ik zo dadelijk even de rekening opmaken van deze maand vd stalling en smid, ze keek vreemd op hoezo hij staat toch thuis.
Ja klopt maar ook dat kost geld.
Hmm toen keerde het tij, we hebben afgesproken dat ze 3x per week rijd en voorlopig even geen concoursen.
Dat is geen probleem.
Als er een gegronde reden is dat ze niet kan rijden, dan longeer ik hem of ik rijd hem zelf ( zelf ook dress gereden maar zwaar ongeluk gehad, mijn rug kan het niet aan).
Blijft het rijden onregelmatig staat er een andere ruiter te wachten, hier hebben wij contact mee gehouden.
Het was in begin gespannen voor ons allen, maar uiteindelijk wel goed geweest.
Vanmorgen zei ze zelfs tot straks , iets wat ze nooit deed.
Ik was echt bang voor het gesprek, maar heel blij door het advies van vele andere.
Dank jullie !

Koia schreef:

Jezus...ik weet niet eens wat ik hier over moet zeggen. Het leven moet toch verdomd makkelijk zijn als je rijk bent.

Luca03 schreef:

Koia schreef:

Jezus...ik weet niet eens wat ik hier over moet zeggen. Het leven moet toch verdomd makkelijk zijn als je rijk bent.

Eindelijk iemand die zegt wat ik al de hele tijd denk...

Citaat:

Wat een bittere reacties. Bewaar je jaloezie en leer gelukkig te zijn met wat je hebt..

@ Ts, fijn dat jullie gepraat hebben blijkbaar zat er toch iets onder. het feit dat ze dat eerlijk heeft kunnen delen en jullie naar haar geluisterd hebben kan het vertrouwen sterken. iemand in de puberteit is misschien soms onhandelbaar, maar zal de manier waarop je als ouders daarmee omgaat goed onthouden, juist dan is onvoorwaardelijke liefde iets waar een tiener ten diepste om schreeuwt.

Naar mijn idee heb je het goed opgelost Wel mogelijkheden blijven bieden, maar ook consequenties stellen en dus duidelijkheid. Naar mijn idee laat je daarmee niet over je heen lopen en geef je zeker niet zomaar alles voor niks. (zoals sommigen hier lijken te beweren)

ruitje schreef:

Verder vind ik het echt naar dat iedereen haar afschilderd als ondankbaar omdat haar interesses verschuiven.

Luca03 schreef:

Citaat:

Wat een bittere reacties. Bewaar je jaloezie en leer gelukkig te zijn met wat je hebt..

@ Ts, fijn dat jullie gepraat hebben blijkbaar zat er toch iets onder. het feit dat ze dat eerlijk heeft kunnen delen en jullie naar haar geluisterd hebben kan het vertrouwen sterken. iemand in de puberteit is misschien soms onhandelbaar, maar zal de manier waarop je als ouders daarmee omgaat goed onthouden, juist dan is onvoorwaardelijke liefde iets waar een tiener ten diepste om schreeuwt.

Naar mijn idee heb je het goed opgelost Wel mogelijkheden blijven bieden, maar ook consequenties stellen en dus duidelijkheid. Naar mijn idee laat je daarmee niet over je heen lopen en geef je zeker niet zomaar alles voor niks. (zoals sommigen hier lijken te beweren)

Oh maar dit is geen jaloezie. Mijn ouders kunnen nu eenmaal geen paard voor mij betalen, ik werk dan ook heel hard om alles zelf te betalen. En ja het zou gemakkelijker zijn als m'n ouders het konden betalen ja. Maar of ik dit erg vind om te doen? Nee want het is het zó waard. Maar ja soms droom ik ook wel eens van een eigen stalling en veel paarden en ouders die ook in de paardenwereld zitten