Bokt.nl

**Geplaatst**: 12-12-16 20:09

Re: Wie denkt er nog meer wel eens stiekem...

Geplaatst: 12-12-16 20:09

Heel toevallig dacht ik er de laatste week nog aan.
Ik werk in de paarden, heb zelf een bedrijf opgestart en mijn paarden zijn mijn 'baby's'!
Maar, ik zou best eens een weekje zonder paarden willen zitten. Niet voor hoeven zorgen, maar ook niet aan hoeven denken. Gewoon genieten van de sneeuw en de vorst die valt in de winter, geld genoeg voor vakanties, auto's en ander leuke dingen. En dan heb ik het nog niet over de tijd die ik er aan kwijt ben.

Maar, als ik ze niet had, wat voor werk zou ik dan moeten doen. Wat moet ik dan met al die tijd die ik over heb en waar vind ik dan mijn ontspanning? Ik zou ze voor geen goud willen missen en ik ben erg tevreden met de paarden in mijn leven, maar soms vraag ik het me wel af..

**Geplaatst**: 12-12-16 20:11

Geplaatst: 12-12-16 20:11

Een leven zonder paarden is voor mij 0029402394985x niks. Ik kan altijd mijn ei kwijt bij Eclair en als ik niet naar Eclair zou gaan, zou ik op sommige dagen niet eens uit bed of buiten komen

**Geplaatst**: 12-12-16 20:17

Re: Wie denkt er nog meer wel eens stiekem...

Geplaatst: 12-12-16 20:17

Ik had dit vroeger. Maar het is alleen maar saai, een leven zonder paarden. Heb nu een hond dat scheelt weer, de energie die ik in mijn paard stak, steek ik nu in de hond.

Maar gevoel van zon machtig beest tussen je benen, het gevoel om te draven en galopperen, heb nog niks gevonden wat dat evenaart, ja een luxe BMW misschien maar daar houd het op

**Geplaatst**: 12-12-16 20:40

Geplaatst: 12-12-16 20:40

Helemaal stoppen? Neeeee :')

Maar soms denk ik wel: was het maar "gewoon" een verzorgpaard. Ik snap ook niet waarom soms zo moeilijk wordt gedaan over een bijdrage. Heerlijk, je betaalt een X bedrag per maand en daar blijft het bij :Y)

Nu blijft mijn rekening maar leegstromen op momenten dat ik nét een beetje leuk heb gespaard.

**Geplaatst**: 12-12-16 20:47

Geplaatst: 12-12-16 20:47

_PatriciaH schreef:
Werken jullie ook 5 dagen in de week of minder?

Een paar jaar terug werkte ik fulltime waarbij mijn werk-woonafstand enorm ver was. Ik was min. 12h van huis weg en dat was met 4 paarden aan huis niet doenbaar.
Dan heb ik een poos 50% gewerkt, ideaal. De laatste 2 werkjaren waren aan 80%. Dat was door gezondheidsproblemen in combinatie met de paarden aan huis ook nog wel pittig vond ik. Nu werk ik al 2 jaar en 2 maanden niet dus 'in theorie' voldoende tijd voor de -inmiddels- 5 paarden , zij het niet dat ik veel gezondheidsproblemen heb en een blijvend rugletsel me flink beperkt in wat ik allemaal wil doen met de paarden maar helaas niet meer kan.

**Geplaatst**: 12-12-16 20:54

Geplaatst: 12-12-16 20:54

Azmay schreef:
Mijn paarden zijn mijn alles, ik ben juist onwijs dankbaar dat mijn vriend ze wil en kan betalen.

Nee, mijn dromen zonder paarden zijn nachtmerries

Dito...

Het is af en toe een ware hel om alle tijdstechnisch rond te krijgen.....

Maar een leven zonder paarden,...oef. Moet er niet aan denken.

**Geplaatst**: 12-12-16 20:59

Geplaatst: 12-12-16 20:59

Sinds tweeënhalf jaar voor het eerst paardloos. Het goede alternatief heb ik nog niet gevonden. Manege was "voor erbij" prima toen eigen paard met pensioen ging.
Daarna ontbrak voor mij het gevoel van vrijheid. Opvolger is niet haalbaar. Ik zou wel eens willen langeteugelen, maar de vraag is waar en hoe.

**Geplaatst**: 12-12-16 21:00

Geplaatst: 12-12-16 21:00

ik werk 32 uur, respectievelijk op ma,woe en vrij van 8-17.00 van huis weg en op din en doen van 8-12.30
Gelukkig staan de paarden zo dat ik 1-2 dagen op de week niet hoef (de vrijdag kan ik uit het werk naar huis, en vaak de maandag ook. De maandag breng ik hond naar mijn moeder en ga ze na het werk terug oppikken, daarna ofwel naar huis, koken en huishouden, ofwel de trekpaarden gaan uitmesten en voederen en daarna naar huis (rond 20 uur thuis)

Op dinsdag en donderdag ga ik na het werk naar huis, en dan in de namiddag op beide locatie's de paarden gaan doen en probeer ik er een of twee te rijden. (meestal lukt eentje wel). Daarnaast ook wandelen en/of hondenweide met de hond

Op woensdag ga ik enkel uit het werk de trekpaarden gaan doen, vriend is dan vaak thuis voor de hond.
Op vrijdag hoef ik niet, en zaterdag is beide locaties + dingen die wat achterblijven (weide, grondiger uitmesten, pisteonderhoud, zon dingen) en een of twee paarden rijden + beweging hond.
Zondag is in principe gereserveerd voor vriend, dus daar probeer ik maar naar een locatie te hoeven en is het enkel de basis, afhankelijk van de planning ...

**Geplaatst**: 12-12-16 21:10

Geplaatst: 12-12-16 21:10

Ik ben nu wel nog jong, maar ik heb mijn paard 1,5 jaar geleden moeten verkopen aangezien het financieel niet meer ging. (hij was 6 jaar mijn paardje)
In het begin was het een soort van opluchting, maar nu begin ik wel te merken dat het toch iets heel belangrijks was in mijn leven.. Het is iets wat mij enorm gelukkig maakt. Nu heb ik ook geen bijrijdpaardje meer aangezien ik moest verhuizen. Dus nu ben ik echt helemaal paardloos en het valt niet echt mee. Hopelijk kan ik mij in de toekomst weer een paard permitteren. Eerst studies afmaken.

**Geplaatst**: 12-12-16 21:11

Geplaatst: 12-12-16 21:11

Bij mij is alle fun eraf en ik wil er eigenlijk ook gewoon mee stoppen.... na 30 jaar. Maar ik heb 2 paarden een van 25 en een van 18 die op dit moment niet fit is en we nog steeds niet weten wat er aan de hand is.

Dus hoe ik het ga doen weet ik nog niet.

Ik ben gek op mijn paarden, ben de hele dag ermee bezig en weet eigenlijk ook wel dat ik niet zonder kan maar toch is het plezier weg.
Zou fijn zijn om een jaartje zonder te zitten om te kijken hoe dat is.

**Geplaatst**: 12-12-16 21:21

Geplaatst: 12-12-16 21:21

_PatriciaH schreef:
Werken jullie ook 5 dagen in de week of minder?

Jup 40 uur per week en de paarden staan op een half uur rijden enkele reis. Dus iedere ochtend en avond ben ik heerlijk heen en weer aan het karren. Best zonde van mijn tijd maar zo fijn om mijn eigen stek te hebben

**Geplaatst**: 12-12-16 22:12

Re: Wie denkt er nog meer wel eens stiekem...

Geplaatst: 12-12-16 22:12

Ik werk niet meer, dat is niet voor de lol, het gaat niet meer. Dus ik heb alle tijd voor de paarden en geen rooie cent om meer te kunnen doen dan de basics. Jammer, maar ik ben toch wel gelukkig.

Vruger werkte ik 40 uur, 32 uur, 20 uur.. Altijd prima kunnen combineren

**Geplaatst**: 12-12-16 22:23

Geplaatst: 12-12-16 22:23

Ik werk fulltime, in mijn sector is dat 36 uur per week. Maar in de praktijk werk ik meer dan die 36 uur, hoort ook wel bij de functie.
Verder nog wat reistijd, minder dan vroeger, nu slechts een 35 minuten heen en 35 minuten terug. Op een standaard werkdag ben ik van 8 tot 6 weg. Soms werk ik ook 's avonds, dan ben ik van 8 tot half 10 weg :')

Dat is één van de redenen dat ik maar anderhalf paard heb (officieel 2, maar die pensionado kost me weinig tijd).

**Geplaatst**: 13-12-16 07:07

Geplaatst: 13-12-16 07:07

Toevallig hadden mijn vriend en ik tijdens het eten erover, dat de dieren erg veel tijd, geld en zorgen kosten. We zullen zeker geen dieren wegdoen, maar wanneer een oudje wegvalt, zal er geen nieuwe meer bij komen. Zonder dieren zouden we zeker niet willen, maar uiteindelijk wel wat minder dan de 5 paarden, 2 katten en 2 honden die we nu hebben ☺️

**Geplaatst**: 13-12-16 07:13

Re: Wie denkt er nog meer wel eens stiekem...

Geplaatst: 13-12-16 07:13

Ik denk dat het ook met leeftijd te maken heeft. Als je in de 40 bent is het misschien een ander verhaal dan als je in de 20/30 bent. Als je bv 45 bent en je paard overlijdt neem je dan nog een nieuw paard wat misschien ook nog 20 jaar je maatje zou kunnen zijn?

**Geplaatst**: 13-12-16 07:29

Re: Wie denkt er nog meer wel eens stiekem...

Geplaatst: 13-12-16 07:29

Eerst nooit aan gedacht. Jaren m'n paardje de basis aangeleerd en toen kwam er opeens heel veel tegelijk. Zadel past niet en zadelmaker heeft me bedrogen, spaarpot op, ongepland zwanger, door zwangerschap ontslagen, burn-out..

Toen er eerst 2 maanden elke dag aan gedacht. Daarna de knoop doorgehakt. En ik ben nog elke dag blij met m'n keuze. Ze heeft nu een prachtig leven en ik ook, alleen niet meer samen.

In mijn nieuwe leven past ook geen paard meer en heb er eerlijk gezegd niet zoveel behoefte aan. Ik longeer een paardje 1x per week om mijn vriendin wat te ontlasten maar verder doe ik niks meer. Als ik een weekje niet kan mis ik het ook totaal niet, sterker nog, vind de vrije tijd heerlijk.

Vind het wel leuk om weer eens naar m'n oude stal te gaan maar meer om de mensen dan om de paarden te zien.

**Geplaatst**: 13-12-16 07:48

Geplaatst: 13-12-16 07:48

Tijdens m'n eerste zwangerschap mijn paard verkocht, door de afstand en doe-het-zelf stal kreeg ik het niet gecombineerd. En vond het stiekem wel lekker. Ik had een eczemer, elke dag vroeg ik me weer af hoe ik hem zou aantreffen (deken kapot of in de knoop of...). Zat bij slecht weer 's nachts niet meer rechtop in bed, bang dat er een boom op de stal was gevallen of dat ie geraakt zou zijn door de bliksem :')

Rust in mijn hoofd! Fijn

In 14mnd twee kindjes gekregen, paar jaar niet gereden, daarna uiteindelijk weer wekelijks naar de manege. Daar rijd ik nu nog met heel veel plezier. Maar ik ga nu toch terug het paardenleven in! Kindjes zijn nu 5 en net 7. Ik heb een wei vlak bij ons huis gevonden. Kan er op de fiets in 10min zijn. Begin januari komen daar twee pony's te wonen. Gewoon voor de hobby

**Geplaatst**: 13-12-16 10:39

Re: Wie denkt er nog meer wel eens stiekem...

Geplaatst: 13-12-16 10:39

Dat is hier absoluut geen thema. Ik zou niet zonder ze kunnen. Niet voor het rijden. Maar gewoon dat je er even naartoe loopt en lekker met ze kunt knuffelen. Dat ik uit het raam kijk en ze samen zie spelen. Dat soort dingen zou ik niet willen missen, daar zijn ze gewoon te leuk voor

Ze horen er gewoon bij.

**Geplaatst**: 13-12-16 11:36

Geplaatst: 13-12-16 11:36

canisia schreef:
Wel grappig, iedereen die de nadelen noemt van de paarden aan huis, heb ik als een verademing ervaren na op 2 vol pensionstallen gestaan te hebben..

Bij mij staan ze niet aan huis, maar op prive stal waar ik met mijn zus samen alles zelf doe. Dus ja ook lampje vervangen, schrikdraad weer eens nalopen als het eruit ligt, strooien bij vriezen, sneeuwvrij maken, wekelijks bak slepen, wekelijks onze mestkar zelf leegscheppen, wei bosmaaieren, wei bemesten, voeren, hooi bestellen, stro bestellen, dagelijks 2 stallen, een paddock en wei mesten, etc. etc. en me paard 6dagen pweek trainen.

Maar ik zou het nooit meer inruilen voor een pensionstal, waar hier in de omgeving je paard 22u pdag swinters op stal staat, je moet smeken om 3x per dag hooi .. Als ik zie wat voor paarden ik heb terug gekregen met 24/7 uitloop. En voor mij zelf ook .. alles in eigen handen, nergens verantwoording voor geven.. het heeft me zoveel rust gebracht in me hoofd. Als ik nu naar huis ga denk ik niet maar of ze goed staan, of ze wel eten hebben, of ze wel buiten staan, nee ze staan gewoon goed.

Dus ja, aan huis zou hier wel verlichting geven. Geef de kans om te investeren in net wat tactischere manieren van paarden houden die tijd en geld bespaard. En alle 'nare' klusjes ben ik al gewend en vind ze zeker niet naar

Was het hier eerst ook hoor. Maar na 10 jaar niet Meer.

**Geplaatst**: 13-12-16 15:09

Re: Wie denkt er nog meer wel eens stiekem...

Geplaatst: 13-12-16 15:09

Paarden waren altijd belangrijk voor mij en op mn 9e mocht ik eindelijk op de manege rijden. Na een paar jaar met ook verzorgpaarden heb ik op de middelbare school toch besloten te stoppen. Ik was 3-4x per week bij het verzorgpaard, 3-4x per week op atletiek en deed VWO. In 3 vwo begon school eronder te leiden. De paarden kon ik nooit afzeggen als het echt niet ging met school, atletiek wel. Toen dus toch de moeilijke keuze gemaakt met de paarden te stoppen. Had er namelijk vaak ook geen zin meer in, het werd een gewoonte en ik had niet een hele grote klik met het paard dat ik toen deed.

Maar het bleef kriebelen.. Door tijd en geldgebrek reed ik nog maar 1x per jaar een buitenritje en door blessures sportte ik daarnaast ook niet meer. 2 jaar geleden was ik zo gestrest dat ik echt een uitlaatklep nodig had. Ben toen weer maandelijks een 2-uurs rit gaan maken. Ik keek elke dag zo uit naar die ene rit! Dat was voor mij de reden toch weer een verzorgpaard te zoeken. Nu inmiddels 1.5 jaar weer als verzorgster/bijrijdster bezig. En ik geniet er nog elke keer van!! Wat ik echter wel gemerkt heb is dat mijn leven en gezondheid de paarden beperkt tot 2 dagen in de week. Ik spring soms wel bij, maar met meer dan 2 dagen wordt het voor mij heel zwaar en verlies ik meteen mijn plezier, terwijl bij twee dagen ik er heerlijk van blijf genieten en ook vaak ernaar uit kijk.

Dus ookal zou ik soms best wat meer vrije tijd willen en vind ik de verplichtingen die aan paarden zitten best vervelend, ik zou nooit zonder paarden kunnen. Niks geeft mij de rust die paarden mij kunnen geven. Maar tegelijk weet ik nu wel dat ik waarschijnlijk altijd bijrijdster/verzorgster zal blijven en nooit voor een eigen paard zal gaan.

**Geplaatst**: 13-12-16 15:26

Re: Wie denkt er nog meer wel eens stiekem...

Geplaatst: 13-12-16 15:26

Ik ben noodgedwongen ongeveer 3 jaar geleden gestopt na 12 jaar paardenplezier van het bijrijder en verzorgen van andere paarden.

Nagenoeg elke dag heb ik wel een moment dat ik ervan baal dat ik (nog) niet de financiële middelen heb om een paardje te kunnen kopen of een financiële bijdrage te kunnen leveren. Het is wel grappig om te lezen dat andere mensen overwegen te stoppen terwijl ik niets liever wil dan beginnen. Ruilen?

**Geplaatst**: 13-12-16 15:32

Geplaatst: 13-12-16 15:32

Ik twijfel ook wel eens. Het is qua tijd soms zo lastig in te plannen allemaal. Naast een 40-urige werkweek, hondjes, huishouden, een man om quality time mee door te brengen..

Nu ben ik 27 weken zwanger en slaat de twijfel nog meer toe. Door bekkeninstabiliteit kan ik helaas erg weinig doen waardoor paard veel stil staat, ondanks een bijrijder. En dan vraag ik me af, heb ik straks dan wel weer genoeg tijd? Met werk, man, baby, hondjes, huishouden.. Ik weet het niet. Het zou in ieder geval veel zorgen, geld en tijd schelen wanneer ik haar verkocht. Maar alleen de gedachte om haar te verkopen maakt me al gek..

**Geplaatst**: 13-12-16 15:54

Geplaatst: 13-12-16 15:54

Mijn oom heeft vroeger aangeboden een paard voor mij te kopen.
Enkel waren de rest van de kosten wel voor ons (logisch natuurlijk).

Maar goh wat ben ik blij dat we dat toen niet hebben gedaan!
Ik rij nogsteeds, volg mijn lessen etc etc, krijg voldoende lading paard over mij heen zegmaar.
Maar ik volg nog een opleiding, woon net samen met mijn vriend, en ja, hier wordt ook na gedacht over de toekomst.
Als ik nu een paard had gehad, hadden mijn vriend en ik niet samen gewoond, hadden we geen auto gehad..

En waarschijnlijk waren er dan ook nog geen plannen voor de toekomst.
Waarom? Dan zou ik een paard hebben die dit alles onmogelijk zou maken.
Nu: Kan ik de dingen die echt belangrijk zijn voor mij in het leven toch doorzetten voor dalijk. En pas als ik alles echt op orde heb, ik heb een vaste baan, woon situatie stabiel, misschien zelfs pas wanneer we getrouwd zijn en er vervelende mini me's rondlopen, pas DAN denk ik na om zelf een beestje te kopen.
Want ik mag hopen dat ik dan mijn zaakjes goed op orde heb en ik een goed inzicht heb van wat onze uitgaves nu eigenlijk zijn.
Ik wil me niet binden aan een maatje en er vervolgens achter komen dat ik afstand van hem of haar moet doen omdat het geld of de tijd er niet voor is. Tot die tijd, geniet ik lekker van paarden van anderen, rij ik mijn lessen, en geniet ik van alles wat voor mij voor nu wel beschikbaar is.

**Geplaatst**: 13-12-16 16:10

Geplaatst: 13-12-16 16:10

_PatriciaH schreef:
Werken jullie ook 5 dagen in de week of minder?

5 dagen in de week met vaak avondvergadering (1-2 x per week) of weekendwerk (en dan vaak meteen een hele zaterdag of zondag). Reistijd is 1u45 minuten enkele reis.

Doet dus vaak pijn, zeker in de winter

**Geplaatst**: 13-12-16 16:18

Geplaatst: 13-12-16 16:18

Een leven zonder pony's kan ik me wel voorstellen maar zou ik niet willen.
Ik heb er momenteel 6,van shet tot D-pony.Het is het zeer moeilijk geworden om werk,huishouden,zorg voor de kinderen,tuin- en weideonderhoud te combineren.In die mate dat ik zeer weinig (lees;zo goed als geen) tijd meer overhoud om effectief wat met de pony's te doen.
Daarom heb ik besloten om er 2 (misschien 3) te verkopen.Een heel moeilijke beslissing des te meer omdat ik weet hoeveel potentie ze hebben en er liever geen enkele kwijt wil.
Ik loop thuis voortdurend chagrijnig rond omdat ik hier alles alleen moet doen en dat dit feitelijk de reden is waardoor ik geen tijd meer voor ze heb.
Enkele pony's weg doen betekent minder tijd kwijt aan het uitmesten van de weides,sleuren met water en hooi.De rest kan dan tegelijk in één weide.Wat vooral in de winter een voordeel is.
Hopelijk kan ik op die manier tijd gaan vrijmaken om intensiever te gaan mennen.

Laatst bijgewerkt door Merlen op 13-12-16 16:44, in het totaal 1 keer bewerkt