Mijn leasepaard was vaak er lastig uit de wei te halen. Op een gegeven moment wilde ze weer niet en ging heel etterig rondjes om me heen draven en zich steeds nét niet laten pakken als ik dichtbij kwam. Ik had toevallig een longeerlijn mee in plaats van een halstertouw en dacht 'als ze dan toch rondjes om me heen draaft, trapt ze er misschien in als ik met doe of ik haar longeer.' Ik longeerde bijna altijd met het uiteinde van de lijn in plaats van met zweep, dus dit was een poging waard. En ja hoor: mevrouw trapte erin. Toen ze dus rondjes om me heen "móest" draven omdat ze dacht dat ze aan de lijn zat was het leuke eraf en kon ik na een paar rondjes zo naar haar toe lopen en haar halster pakken.
Ik wilde m'n lessepaard een keer uit de wei halen maar ik zag dat ik met haar door de wei van de stalhouders moest waarin twee bazige merries stonden. Dat durfde ik niet, dus ik vroeg een vriend of hij d'r even wilde pakken. Nou, mevrouw liet zich mooi niet door hem pakken. Na een tijdje ben ik er zelf op af gelopen en ik kon haar zo pakken. Je had dat pesterige hoofd naar die vriend toe moeten zien....


)
Even later kwamen we een kennis van mijn intructrice tegen. Zij begeleid buitenritten met schrikachtig/jong/bange paarden. Nou, die paarden die haalde ons braaf in. Maar de 27-jarige...die schrok en vond het nodig om er weer bokkend vandoor te gaan tot ze op de pony van m'n instructrice botste.