
Met de buik volhebben van lichamelijke problemen bedoel ik precies dat wat je zelf ook schrijft: je hebt jarenlang met de zorgen en het verzorgen gezeten van twee paarden voor wie je alles over had maar die gewoon continu tegen hun eigen lichaam moesten vechten. Dan is het toch niet meer dan logisch dat je bij een volgend paard niet al meteen bij aankoop een doosje medische problemen mee wilt krijgen? Dat is toch ook precies wat ik schrijf (en jij ook)?
Wat 'kant en klaar paarden' betreft: Je schrijft letterlijk dat je (door je ziektes) niet meer in staat bent om echt te trainen maar wel gewoon lekker af en toe een (buiten)ritje wilt maken. Daar is helemaal niets mis mee. Sterker nog, het is alleen maar positief dat je je eigen grenzen en beperkingen kent. Dat houdt echt er wel in dat jouw paard zichzelf in vorm moet kunnen houden, zowel geestelijk als lichamelijk. Je kunt dan dus geen hittepit van een karakter nemen en ook geen slecht gebouwd paard dat erg veel werk nodig heeft om uberhaupt rechtop naar links of rechts te kunnen gaan. Ik schrijf nergens dat je een kant en klaar paard wilt - die conclusie trek jij om de een of andere reden? - wat ik schrijf is dat als jij een warmbloed zoekt die psychisch en fysiek weinig training nodig heeft en zichzelf in vorm houdt tijdens recreatief gebruik, je helaas precies in die vijver vist waar niet alleen recreatieruiters in vissen, maar ook de basissportruiters. Dus als je je in de openingspost afvraagt waarom die prijzen toch zo hoog zijn, dan is dat je antwoord.

Los daarvan: hoezo zou je geen band kunnen vormen met een paard dat een goede basisopleiding heeft genoten en zo stabiel is dat hij zonder extra training gewoon goed is in zijn werk? Dat soort paarden zijn ook gewoon levende wezens die een band vormen met hun eigenaar, dus ik snap niet helemaal waarom je die meteen gelijk stelt met paarden waar je geen band mee kunt hebben? Je kunt ervoor kiezen om zo'n paard af te doen als 'kant en klaar paard', maar in de klassieke wereld (net zoals de gemiddelde ponyclub) heten dat soort paarden en pony's schoolmeesters - ook in de basisklasses - en die zijn hun gewicht in goud waard. En de mensen die het voorrecht hadden om zo'n schoolmeester in hun leven te hebben waren er maar wat dankbaar voor.
Als ik dan toch een puntje van 'kritiek' mag geven: ik vind je veronderstelling dat een 10jarige warmbloed vanzelfsprekend verkeersmak zou moeten zijn wel vrij onrealistisch. De meeste warmbloeden in Nederland brengen hun hele rijleven door tussen 4 hekjes, vooral als het om de grotere (vaak toch sportgericht gefokte en gebruikte) warmbloeden gaat. Die paarden worden voor de sport gefokt, beginnen vaak ook hun rijcarriere in de sport en komen als ze daarin hun grens hebben bereikt uiteindelijk in de recreatiewereld terecht. Niets mis mee, maar het is verre van zelfsprekend dat de sportruiter die ze de eerste 6 jaar had er ook regelmatig mee buitenreed.
Dus als je per se in de 1,70 meter+ categorie wilt zitten, dan is dat verkeersmakke verre van vanzelfsprekend.
Als je kijkt naar typische recreatierassen (die over het algemeen een stuk kleiner zijn) dan ligt dat anders, net als wanneer je naar ex-jachtpaarden of bijvoorbeeld ex-militairypaarden op zoek gaat, maar bij grote warmbloeden zul je ze echt moeten zoeken. En die zijn dus erg gewild.

heb ik die nou dan ook iets te spontaan gelijk de kop ingedrukt?
hadden wij elkaar 10 jaar geleden maar al gekend dan, had je de rit van je leven meegemaakt met mijn toen nog in topconditie van een tuigtank, Lona.
auto staat toch al een week bij de garage, dus heb nu de tijd, verplicht, kan ik er mooi eens een paar e-mails aan wagen.
.