Bokt.nl

**Geplaatst**: 29-03-16 22:38

Geplaatst: 29-03-16 22:38

Ze ziet jou blijkbaar niet als leider. Aangezien je wel veel goede begeleiding hebt gehad, denk ik dat je gewoon geen geboren leider bent en dat merken ze. Nu is het allemaal nog erger geworden, wat het nog moeilijker maakt voor jou. Als je het nog wilt proberen, zet haar dan even in training. Dan komt ze gecorrigeerd terug, en hoef jij alleen te 'onderhouden'. Maar het is dus de vraag of je daar wel geschikt voor bent. En dat is helemaal niet raar trouwens hoor!

**Geplaatst**: 29-03-16 23:16

Geplaatst: 29-03-16 23:16

Weet je- het is zo lastig. Het kan aan zoveel dingen liggen; puberen, hormonen, wennen, persoonlijkheid, hoe je begeleiding / instructeurs met jou en je pony zijn omgegaan...

Mijn shetlander merrie van 4 (minder indrukwekkend)- heeft ook een tijdje vervelend gedaan, ze weet wat ze wel en niet wil. Een paar flinke aanvaringen gehad, ik heb haar nu twee maanden en-even afkloppen- ze is zo'n droompony nu. Een puberende droompony, maar zo vreselijk lief. Maar dat échte 'lezen en schrijven' komt pas later.

Kan goed dat het voor jullie nog komt, maar als het je teveel wordt is het geen schande om een betere match te zoeken.

Hoe is ze bij andere mensen?

**Geplaatst**: 29-03-16 23:53

Geplaatst: 29-03-16 23:53

Ik lees in je profiel dat je met eerdere paarden eigenlijk dezelfde problemen had .. het probleem zit dus overduidelijk bij jou. Te aardig, te weinig inzicht in paardengedrag.. goede begeleiding heb je dan naar mijn mening niet want dan was je daarop gewezen. Dit soort problemen zijn over het algemeen namelijk best wel makkelijk op te lossen als je een beetje paardenmens bent of leert te zijn.
Ik denk eerlijk gezegd dat je het vooral in die richting zult moeten zoeken en niet in eerste instantie het paard moet 'her-opvoeden' : leer met paarden om gaan en ze te begrijpen - een paard zal nooit een zwakke leider ( of een mens die zich zonder capaciteit daartoe wil uitgeven ) volgen. Uit lijfsbehoud zal hij zal zelf het voortouw nemen. Door een ander die wel leiderskwaliteiten heeft het paard te laten corrigeren is zinloos als je zelf niet in jezelf investeert.

Verbeter jezelf en het paard zal je volgen.

**Geplaatst**: 30-03-16 00:10

Geplaatst: 30-03-16 00:10

Hoi het is een lastige situatie en zij heeft jou perfect door maar jij haar nog niet helemaal en ook niet hoe je haar zover kan krijgen dat ze respect voor je krijgt op de goed manier daar is tijd voor nodig. IK snap dat het moeilijk is maar luister naar wat ze je probeert te zeggen en pik niet zomaar alles van haar. jij bent de baas en dat moet ze leren ook op de goede manier. geduld geduld en nog eens geduld zal je moeten hebben. heel veel succes je mag me ook pben met meer info misschien kan ik je nog tips geven.

**Geplaatst**: 30-03-16 00:39

Geplaatst: 30-03-16 00:39

Welsh cobs zijn geen beginners paarden en een welsh cob merrie al helemaal niet.
Ik heb er zelf eentje van waarschijnlijk hetzelfde karakter en mijn dochter was ook niet mans genoeg voor haar in het begin.

Ik heb de pony heel duidelijk moeten maken hoe het er hier aan toe gaat en mijn ruin heeft haar dat vertelt in de paardengroep.
Het is in de paardengroep 2 weken ruzie geweest en ze is 2 x over een hek geklauterd omdat de ruin haar dominante gedrag niet acepteerde.
Als de ruin terug kwam van een uitje, meende ze dat ze wel weer de baas kon blijven spelen en moest hij weer ingrijpen.

Madam was bij de oude eigenaar gewend om de baas te spelen , bij zowel mensen als paarden en kwam hier van de koude kermis thuis maar als ik niet zo goed geweten had hoe te handelen , was ze een gevaarlijk dier geweest.

Ze kwam vrolijk met haar oren naar voren na je toe gelopen om pal voor je razend snel om te draaien en zou het liefste het licht uit je ogen slaan.
Dat viel vies tegen toen ze voordat ze haar plan kon uitvoeren, zelf een mep op haar reet kreeg.

Ze is inmiddels een heerlijk rijdier maar test vreemde ruiters nog altijd uit.
Ze kent haar plek nu en is daar gelukkig mee maar het heeft zelfs met mijn ervaring en die van de ruin, ruim een jaar geduurd eer ze zich er enigsinds bij neer legde.

TS het is echt geen schade om zo'n moeilijk dier te verkopen.
Zoals je zelf zegt, het is een hobby en die moet leuk zijn.
Er zullen best mensen zijn die haar wel baas kunnen en leuk vinden en voor jou is vast wel iets moois , met pit, maar iets vriendelijker karakter te vinden.

**Geplaatst**: 30-03-16 00:49

Geplaatst: 30-03-16 00:49

zo zeg dat is pittig

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-03-16 07:24

Re: Het klikt niet met mijn paard?

Geplaatst door de TopicStarter : 30-03-16 07:24

Ik weet dat Cessie ook steigert als ik te veel druk op haar zet, maar zoals ik al zei is het heel moeilijk om kordaat te zijn tegen een paard dat rap in haar stress zit. Als er nog maar iets is waardoor Cessie gestresseerd is en ik verwacht iets van haar, ookal is het maar gewoon dat ze achter mij loopt in plaats van mij omver te lopen, dan nog steigert ze al omdat ze dat niet aankan. Het is alsof, alles wat ik vraag teveel is. Ik mag niet te streng zijn, want dan steigerd ze, maar als ik te zacht ben lacht ze er maar mee. Het is heel moeilijk.

Ik heb er ook al met andere vrienden over gepraat en zij zeggen dat ze het jammer vinden te zien hoe een klein studentje al zoveel geld in haar paard heeft gestoken zonder er plezier uit te halen. Ik ben inderdaad nog maar student. Ik werk zoveel ik kan, maar door haar lichamelijke en mentale "probleempjes" heb ik al zoveel geld in haar gestoken zonder iets terug te krijgen!

Ik heb ook schrik voor de reacties die ik krijg, want wat ik ook beslis, het gaat nooit voor iedereen goed zijn.

Ik denk dat ik nu eindelijk opzoek ga gaan naar een passend zadel (ze heeft een heel korte rug waardoor ze echt een speciaal en duur zadel nodig heeft) en wat ga beginnen rijden. Onder het zadel is ze heel braaf, alleen wanneer ze naar galop moet probeert ze mij eraf te bokken. Ik ga gewoon buitenrittjes beginnen maken met de rest van het stal, wat stap en draf zodat we eindelijk nog eens wat plezier samen kunnen hebben.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-03-16 07:27

Re: Het klikt niet met mijn paard?

Geplaatst door de TopicStarter : 30-03-16 07:27

En ik wil nu geen reacties van dat een paard geld kost, als er iets is waarvan ik zeker ben is het wel dat een paard geld kost xd Het is alleen jammer dat ik ze nog maar zo kort heb en er nu al zoveel extra geld in moet steken...

Ik steek liever geld in mijn eigen paard, dan in andermans paard, wat ik bij mijn halve stal paarden al genoeg heb gedaan

**Geplaatst**: 30-03-16 07:44

Re: Het klikt niet met mijn paard?

Geplaatst: 30-03-16 07:44

Jouw merrie komt op mij onzeker over. Dat icm een onzekere baas, moet ze wel leiderschap gaan tonen, want iemand moet het doen.

Staat jouw merrie samen met andere paarden op de wei? En hoeveel komt ze buiten?

Je merrie werd voorheen gewoon gereden. Hoe lang hebben haar vorige eigenaren haar gehad? En hoe omschrijven zij jouw paard?

**Geplaatst**: 30-03-16 07:47

Geplaatst: 30-03-16 07:47

Ik denk dat je niet geschikt bent voor deze pony. Dat is geen schande. Waarschijnlijk iets te hoog gegrepen.

**Geplaatst**: 30-03-16 08:11

Geplaatst: 30-03-16 08:11

elisedcl schreef:
Ik heb ook schrik voor de reacties die ik krijg, want wat ik ook beslis, het gaat nooit voor iedereen goed zijn.

Moet dat dan?
Je moet voor jezelf beslissen. Je hebt nu wat ervaringen gelezen - als het goed is - van mensen die het iets meer te tijd hebben gegeven en uiteindelijk wel een band met paardlief hebben opgebouwd.
Maar als dat voor jou niet gaat werken moet je het gewoon niet doen en voor jezelf kiezen. Daar heeft bokt toch niks mee te schaften?
Er zijn enkel tips en andere visies gegeven, wat je daar mee doet moet je zelf weten.

**Geplaatst**: 30-03-16 08:18

Geplaatst: 30-03-16 08:18

Je zegt dat je schrik hebt voor de reacties die je krijgt en dat het nooit goed gaat zijn voor iedereen.
Dit gaat om jou en je pony, om niemand anders. Je zou niet zoveel moeten geven om wat anderen vinden, het gaat om wat jij voelt en ervaart. Jij zit met een vervelend onderbuikgevoel, anderen niet. Jij ervaart deze problemen met je pony, anderen niet. Het is makkelijk om dingen te roepen vanaf de zijlijn, maar laat je beslissingen van jou zijn en niet van een ander.

Een professional die hulp biedt, kan dan wel professional zijn, maar dat wil niet zeggen dat dit overeekomt met jouw standpunt, jouw gevoel en jouw pony. Ik heb vier mensen bij mijn pony gehad voordat ik echt de juiste match had gevonden die ons verder kon helpen. Toen die match er eenmaal was gingen we niet met stappen, maar met sprongen vooruit.

Veel succes met alles!

**Geplaatst**: 30-03-16 08:53

Geplaatst: 30-03-16 08:53

Ik rij nu ook een welsh cob. Bijnaam soms de boeldozer. Ik rij haar nu een jaar of 8 waar van ik in de eerste twee jaar soms mij af vroeg of ze ooit de muur zou afbreken en of ze mij ook wel aardig vond. Nog steeds is de rem soms zoek en heb ik nog wat moeite met haar. Maar gaat zo veel beter. Ze is nu ook blij om mij te zien.
Grondwerk vind zij nog steeds niet heel leuk en hard werken wel hoewel ze er ook graag van alles aan doet om er soms onderuit te komen. Zij is ook erg dominant en ik probeer vooral de laatste tijd erg duidelijk en streng re zijn. Merk dat dat eigenlijk voor haar ook meer rust geeft.

**Geplaatst**: 30-03-16 09:07

Geplaatst: 30-03-16 09:07

Soms is het goed om bij je nieuwe paard even alleen maar te 'zijn'. Even te wennen aan elkaar, zonder dat je van alles van elkaar vraagt. Gewoon in de stal gaan zitten. Of een rondje aan de hand mee wandelen. Of borstelen tot ze blinken. Gewoon even de boel de boel. In die tijd kun je ook heel erg duidelijk zijn en je grenzen aangeven. Maar dan geef je haar een beetje meer tijd om aan de nieuwe manier van corrigeren te wennen. (zelfde verhaal met mijn eigen paard). Echt even een paar stappen terug, terug naar de basis, samen raakvlakken vinden. En daarin genieten. Samen.

**Geplaatst**: 30-03-16 09:32

Geplaatst: 30-03-16 09:32

Ik herken heel veel van wat je schrijft in onze vorige pony hoor. Dat was ook een welsh van rond de 6 jaar. Hij kon ook ontploffen van zodra er een beetje druk kwam. Je moet erdoor en zo'n pony heeft veel leiderschap nodig.
Bij ons was het probleem dat het de pony van mijn vriend was maar hij is heel onzeker. Ik ben dan weer wel zelfzeker en zolang ik alleen met hem werkte ging het goed, maar van zodra mijn vriend het overnam dan liep het mis: steigeren, bokken, weglopen, heel zuur uit de hoek komen, zich niet laten borstelen etc. Op de weide gewoon meteen achterste naar ons draaien en slaan (en echt raak!).
Wat bij ons dus hielp met hem, was alle druk weg te nemen en ik ben met hem in complete vrijheid (op de weide) beginnen werken. Eerst daar snoepje geven etc. De dag erna eens een borsteltje meenemen. En zo heel stilletjes opgebouwd. Op den duur had de pony wel door dat ik voor leuke dingen kwam en aanvaardde mij als leider na het grondwerk dat ik ermee begon te doen. Op den duur kon ik ook rijden met hem en werd het echt een makke pony waar ik kindjes op durfde zette soms. Alleen wel op voorwaarde dat ik erbij was.
Maar met mijn vriend alleen bleef het niet klikken (omdat hij ècht veel te onzeker was). Dus bij ons is pony uiteindelijk weg gegaan want ik had geen tijd voor een 2de pony, mijn vriend moest ermee werken (met mijn paard kon hij ok niet werken, dus dan zaten we met zo 2 exemplaren). Dit wel na 2 jaar proberen.

Ik zou echt heel veel grondwerk doen en niet te veel verwachten... Ga gewoon eens op de weide zitten, komt die naar jou toe geef ze dan een aaitje of een snoepje. Niet meer. Eerst echt niets verwachten. Als je merkt dat ze meer aan jou gewend is, probeer dan eens een halstertje aan te doen. Ook als je halster aan doet: halster laag houden, neusje erdoor, snoepje geven. Dit kan je een aantal keer oefenen. Dan is "halster aandoen" een heel fijn gebeuren en gaat het vanzelf. (je zal zien dat je paard op den duur zelf zijn hoofdje naar beneden gaat doen voor het halstertje)
Als het halster aan doen gelukt is kan je overgaan tot leidoefeningen. Maar het is belangrijk dat JIJ nu eerst aan het vertrouwen werkt en daar is niets zo goed voor als gewoon op de weide gaan zitten.

Ik heb dat ook momenteel een beetje met mijn eigen paard. Hij is nu 4 en is aan het puberen en is een beetje onzeker en sterk tegelijk. Hierdoor gaat hij als hij het niet snapt meteen tot drama overgaan en beginnen bokken. Ik heb zo eens een keer hem kwijtgeraakt op straat omdat hij ervan door ging, en sindsdien heb ik geen vertrouwen meer in hem. Wat voor ons geholpen heeft is gewoon terug op de weide gaan zitten en helemaal back to basics zoals hierboven beschreven, echt eerst zelf het paard observeren, eraan wennen, terug vertrouwen winnen. En zelf vooral blijven ademen.

**Geplaatst**: 30-03-16 10:11

Geplaatst: 30-03-16 10:11

Alsjeblieft mensen denk een beetje aan wat je adviseert!

Ga bij zo'n merrie ajb niet op de grond zitten, ze negeert je of slaat je de ogen uit je kop.

Bij een bang paard kun je je klein maken maar hij een dominant paard nooit!

Deze merrie is de baas en zogauw ze voelt dat daar aan gerommeld wordt, wordt ze inderdaad onzeker want jij moet dan of een hele duidelijk leider zijn waar ze zich veilig naar kan voegen of zij neemt de leiding met verve terug.
TS kan deze merrie niet duidelijk maken dat zij de baas is en dus blijven ze rommelen in het grijze gebied waarbij de merrie dus steeds haar leiderschap terug vecht.
Levensgevaarlijk want vroeg of laat gaat het mis.

TS regel of hele goede begeleiding maar eerlijk, verkoop haar, dit is voor nu voor jou een stap te ver.
Dat is totaal geen schande, dit is gewoon een moeilijk dier, leuk voor mensen met genoeg ervaring en die daar de lol van inzien maar geen hobby pony voor een student die graag gezellige buitenritten wil maken.

**Geplaatst**: 30-03-16 10:17

Re: Het klikt niet met mijn paard?

Geplaatst: 30-03-16 10:17

Zou ze er niet juist deugd van hebben van wat vaker gewerkt te worden? Daar worden veel paarden rustiger van. Als het het je ohz wel lukt?

Verder niets aantrekken van wat de rest denkt! Ik kan me inbeelden dat je hier erg verdrietig over bent.

**Geplaatst**: 30-03-16 10:20

Re: Het klikt niet met mijn paard?

Geplaatst: 30-03-16 10:20

Het klinkt alsof jullie karakters niet goed bij elkaar passen. Ik denk dat het in dit geval eerlijker is om haar te verkopen en een ander paardje te zoeken. Eentje met een wat koeler karakter en misschien een iets oudere. Heel veel succes met je keuze!

**Geplaatst**: 30-03-16 10:22

Geplaatst: 30-03-16 10:22

Als de pony gaat bokken bij galoperen zou ik zeer voorzichtig zijn met rijden.
Betekent dat het dier onder het zadel dus ook niet de makkelijkste is en bij wat moeilijkere vragen ook overmatig reageert.
Het feit dat de TS haar in 4 maanden tijd maar 1 x heeft durven rijden, zegt mij genoeg.

**Geplaatst**: 30-03-16 10:28

Re: Het klikt niet met mijn paard?

Geplaatst: 30-03-16 10:28

Wat een harde reacties soms zeg. Ik vind het bijna sneu voor ts dat ze een topic heeft gopend, terwijl ik het juist heel knap vind, dat ze aangeeft dat het niet goed gaat.

Ik zie het houden van een paard als een relatie; als het qua karakter niet klikt, kun je je wel gaan aanpassen, maar op lange termijn wordt dat te zwaar. TS kan wel zichzelf veranderen, maar dat is soms echt moeilijk. En wat als ze verzand in oud gedrag, dan is ze weer terug bij af. Waarom dan niet kiezen voor een paard die bij haar huidige persoonlijkheid past, dat is toch veel makkelijker en voor de lange termijn haalt ts daar veel meer plezier uit.

**Geplaatst**: 30-03-16 10:32

Geplaatst: 30-03-16 10:32

Ts, ik wil nog 1 ding meegeven.
Ikzelf heb dus een domintante haflinger, waarmee ik nu (na vallen en opstaan) goed overweg kan. Maar zet ik er iemand anders op die hem niet de baas is, dan is het gewoon een rotzak. Bij mijn knol moet je gewoon heel sterk in je schoenen staan en dan nog gaat hij je uitproberen door middel van bokken. Dat heeft dan niks met pijn te maken, is gewoon zijn uittest trucje. Want ben je daardoorheen dan doet ie dat niet meer.
Maar dat wil dus zeggen dat het paard VOOR MIJ prima is, maar voor iemand anders helemaal niet.
Dus het kan best zijn dat jij en je paard gewoon niet bij elkaar passen maar iemand anders weer heel gelukkig kan worden met jou Welsh. De vorige eigenaar van mijn haflinger durfde ook niet meer op mijn haflinger te rijden door zijn streken. Ik kon daar mee handelen, maar de vorige eigenaar niet.
En als jij niet met je Welsh overweg kan, is het helemaal geen schande om je Welsh daarom weg te doen.

Dus als je denkt 'ik doe niet meer, heb er geen zin meer in'. Wie is Bokt dan om dat tegen te houden. Gewoon je gevoel volgen.
Misschien wacht er wel iemand die precies bij jou Welsh past en wacht er misschien wel een anders paardje op jou die wel bij jou past.
Geforceerd met een paard bezig gaan werkt ook niet. Het moet leuk blijven voor beide partijen.

**Geplaatst**: 30-03-16 12:07

Geplaatst: 30-03-16 12:07

Ik ben niet onzeker met paarden en kan best leiding geven, toch stond ik 11 jaar geleden voor hetzelfde dillema. Ik had toen een 2,5 jarige hafflinger waar ik een geweldige band mee had. Alleen had ik met hem een stom ongeval toen hij 1,5 en net gecastreerd was. Ik kreeg de poort van de wei niet open en had hem, stom genoeg, bij zijn halster vast. Bij het zien van zijn vriendjes is hij toen naast mij beginnen stijgeren en met een hoef op mijn hoofd geland. Ik had een hersenschudding en een nare wonde en kon een tijdje niet naar mijn paardje gaan. Ergens is dat toen aan mij beginnen vreten, maar ik heb daar nooit aandacht aan geschonken. En dan wordt je paard 2,5 en vraag je je af hoe hij op een longe gaat reageren. Aanvankelijk was hij braaf, maar plots had hij er genoeg van en ging hij voor mijn neus stijgeren. Tuurlijk kwamen bij mij toen alle weggemoffelde negatieve herinneringen naar boven, wat mijn haff heel goed opmerkte en vanaf die dag, gingen de voorbeentjes in de lucht telkens ik meneer iets vroeg waar hij op dat moment geen zin in had. Ik kon hem wel uit handen geven voor training, heb dat aanbod ook gehad, maar ik voelde zeer goed aan dat ik zelf die nare ervaring niet uit mijn hoofd kon krijgen en dat ons dat zou blijven achtervolgen. Mijn huidig paard heeft me zoveel meer geintjes gelapt tijdens die 10 jaar dat hij van mij is, maar omdat ik na iedere nare ervaring gewoon met hem aan de slag kon blijven, heb ik voor hem nooit een angst ontwikkeld en ik heb altijd zelf onze problemen opgelost en die kans heb ik destijds met mijn haff niet gehad. Ik heb pas later vernomen dat de stalhouder mijn haff na mijn ongeval hardhandig heeft aangepakt (ben er toen ook weggegaan) en ik ben er nog steeds van overtuigd dat die combinatie (ik die niet kon werken met mijn paard en een ander die mijn paard hardhandig heeft aangepakt) de boel een jaar later heeft laten escaleren. Mijn haffje is destijds trouwens zeer goed terrecht gekomen en heeft, voor zover ik weet, totaal geen problemen meer gesteld.
Dus TS, volg je gevoel, verkoop als je denkt dat het vertrouwen compleet weg is, werk aan jullie relatie is je denkt dat jullie er samen wel gaan komen.

**Geplaatst**: 30-03-16 12:21

Geplaatst: 30-03-16 12:21

Ik lees deze vragen bijna nergens terug (op een enkele daargelaten). Maar hoe stond de merrie in het werk voordat jij haar kocht? Hoe werd zij toen en nu gehuisvest en ben jij haar tweede eigenaar of zijn er al meer voor jou geweest?

**Geplaatst**: 30-03-16 12:40

Geplaatst: 30-03-16 12:40

Heb ook de grootst mogelijke problematiek gehad met mijn nu 12 jarige bulldozer Bont Jaopie (Tinker x Fries kruising). Mens, schei uit, die viel me gewoon tot 5 x achteréén aan in de wei. Ik had hem al vanaf veulen.
Aan wie ligt dat dan? Ja, aan jezelf (aan mij) natuurlijk. Hoewel hij bij iederéén onmogelijk intimiderend gedrag vertoonde. Dat kwam ook door mij natuurlijk.
Maar de enige oplossing was... afstand nemen, pauze nemen, nadenken of ik hem nou wel echt wilde houden of het niet meer aan wilde gaan.
Tijdens die pauze veranderde ik t.o.v. hem van instelling, ik ging hem pas NA EEN JAAR alleen voeren en af en toe poetsen, weer uit de wei halen zodra bij mij de druk en twijfel weg was, en dan niks moeten of hoeven, gewoon er uit halen, aan de andere kant van het weidehek zetten, poetsen en weer terugzetten.
Langzaam kwamen we beiden tot rust. En ging het "automatisch" verkeerd op elkaar reageren er af. Leerde ik hem "lezen" en zijn reacties begrijpen én voorspellen. dat geeft je al een stuk meer zelfvertrouwen.
Ik heb hem nu dus al weer 12 jaar en rijd er al járen op.
Als je geen (begrips)band hebt met je paard wordt het een moeilijke zaak m de juiste reacties op paardengedrag te geven, en moet je - zo ontspannen mogelijk - éérst zien dat je die krijgt door hele kleine veilige activiteitjes. Als je dan nog bang bent of de antwoorden op het gedrag maar nit weet te vinden, is het tijd om uit elkaar te gaan.
Bedenk ook voor jezelf hoe ver/hoe veel je in het paard - in het hele proces - wil steken.
En of dat voor jou, TS de moeite waard is.

Opgeven kan altijd nog!

**Geplaatst**: 30-03-16 14:46

Geplaatst: 30-03-16 14:46

Met mijn tip van op de weide gaan zitten bedoel ik niet "maak je zo klein mogelijk". Daarmee bedoel ik: breng tijd door met je paard ZONDER enige verwachtingen. Dus m.a.w. ga op de weide met een boek zitten. Desnoods gewoon aan de omheining dat je paard er niet aan kan, maar wees er wel. Breng tijd door zonder verwachtingen. Wen zelf aan het paard. Dat is mijn advies. Niet je zo klein mogelijk maken en wachten tot het paard je omver loopt of degelijke. Ik ga er ook nog steeds vanuit dat TS het gezonde verstand heeft van als het paard op haar af stormt hier correct op te reageren ipv klein te blijven zitten. Maar voor zoiets zou ik sowieso les nemen in haar geval. Wat je wel zelf kan doen is gewoon in de buurt van je paard zijn en je paard aan je laten wennen.