Anoniem schreef:Wij staan nu een week op onze nieuwe stal. Plezier en ontspanning is (uiteraard) echt nog niet direct terug, maar ik merk wel dat ik zelf meer rust heb omdat ik niet meer 3x per dag erheen hoef. Ik heb nog maar 2x gereden en 1x een buitenrit, maar ik begin wel langzaamaan weer mijn ontspanning terug te vinden in het naar ET gaan. Ik denk dat ik dat ook behoorlijk zou missen als ze weg is en ik weet zo snel niet waar ik die ontspanning dan vandaan moet gaan halen.
Mijn 3 maanden ultimatum hou ik wel aan. Of ik besluit d'r dan te houden en ga (dan waarschijnlijk) opzoek naar een bijrijder, of ik verkoop haar. Ik heb het geld en de tijd ja, maar als ik er geen plezier meer in ga krijgen houdt het wel een keertje opEn om het dan maar steeds aan te blijven kijken, "want wie weet vind ik het over een half jaar wel weer leuk" dat doe ik niet. Ik doe geen half werk en als ik het 'zat' ben ga ik voor mijn fantastische merrie opzoek naar een baasje die met de volle 100% voor haar gaat
Anders blijf ik het uitstellen, en hoe moeilijk ook, de knoop zal toch een keer doorgehakt moeten worden, of we nou links of rechts gaan
Fijn dat je al op een nieuwe stal staat.
Ik denk dat als je een bijrijder hebt die ook veel passie heeft en flink aan de slag gaat, je daar zelf ook weer gemotiveerder van word. Als je iemand zo lekker aan de slag ziet met je paard, je misschien dat zelf ook weer wilt.
En om het dan maar steeds aan te blijven kijken, "want wie weet vind ik het over een half jaar wel weer leuk" dat doe ik niet. Ik doe geen half werk en als ik het 'zat' ben ga ik voor mijn fantastische merrie opzoek naar een baasje die met de volle 100% voor haar gaat 

(iets met niet tegen veranderingen kunnen
)