Bokt.nl

yelli schreef:

Los van alle goede adviezen hierboven, herken ik het verhaal. Ook mijn dochter liep er tegenaan dat ze haar paard (Painted Black x OO Sven) niet meer kon 'verstaan'. Er alles aan gedaan, alles uitgesloten , veel kritiek gekregen en daar ook naar geluisterd maar het gig niet meer. Ze kon hem op een gegeven ogenblik niet meer zien. Uiteindelijk viavia een ontzettend aardige vrouw leren kennen (zij had gewekt op de stal waar dit paard en zijn zus zijn geboren en is zelf ZZ-licht) en zij rijdt hem nu een paar maanden. Anderhalf uur rijden bij ons vandaan, dus niet ook even een afstand om er snel naartoe te gaan. Heeft veel tranen gekost. Mijn dochter heeft nu zijn zus opgepakt (van Tuschinski), een moeilijk paard wat heel snel explodeert maar ze heeft het plezier weer helemaal terug. Is binnen anderhalve maand de B door en nu bijna L2, lest weer met plezier. Ik weet zeker dat de ervaring die zij nu opdoet haar dadelijk ook weer voordeel oplevert met haar paard. Ik wil maar zeggen dat ik TS begrijp en dat je gevoel soms zegt dat je hem niet weg moet doen maar dat je eigenlijk ook niet weet wat te doen als je hem houdt. Ik ben superblij dat wij deze oplossing aan hebben gereikt gekregen; degene die hem nu rijdt s ook helemaal in haar element met hem. W vinden het nog steeds erg dat hij -tijdelijk- weg moest maar ik ben erva overtuigd dat het voor iedereen beter is, ook voor het paard. Ik hoop dat TS ook een oplossing vindt.

Myrthee_ schreef:

Ik heb niet alles gelezen, maar jou verhaal klinkt erg alsof je het over mijn merrie hebt.
Echter kent deze wel de dressuur al, maar dat is stom. Springen en buiten rijden vond ze prachtig.
Nu heb ik een aantal weken geleden de osteopaat er bij gehaald omdat ik haar weer op wilde bouwen.
Wat blijkt, ze WIL wel maar kon niet, omdat haar lijf haar heel erg tegen hield. (betekend uiteraard niet dat ze dressuur opeens weer prachtig vind, maar ze laat makkelijker los. Is nu dus een kwestie van afwisselen en motiveren)
Dit was echter niet iets wat met rijden op te lossen was, maar wel noodzakelijk was om op te lossen.
Dus mijn tip is echt die osteopaat langs te laten komen, zo snel mogelijk. Lekker je paard een week rust geven en dan kijken hoe hij is. Voor die van mij heeft het een wereld van verschil gemaakt.

larissa96 schreef:

Ik was/ben een stille meelezer van je topic, maar ik ben nu toch wel benieuwd naar het vervolg.

Hoe gaat het na dat die vriendin hem twee dagen heeft gereden? En weet je al wanneer de osteopaat langs gaat komen?

Wat het rijden betreft, ik rijd een haflingermerrie die dressuur ook niet leuk vindt. Buitenrijden en springen vindt ze wel leuk en dan is ze ook veel vlotter. Maar heel consequent rijden werkt voor mij het beste. Zodra ik weer minder consequent ben wordt ze weer slomer en zakt ze veel minder makkelijk. Dus ik zou een instructrice zoeken die dat consequent rijden er bij je in 'ramt'. En daarnaast veel afwisseling! Een keertje dressuur, een keertje zonder zadel hobbelen, een sprongetje of alleen balkjes/cavalleties, een buitenritje, een keer longeren. Op die manier hoeft hij niet alleen maar te dressuren en dat houdt het leuker.