Vader gek op paarden en vond het heerlijk om met op wedstrijd te gaan.
Toen ik daar te groot voor werd zochten we een paard.
Paard was veel te duur maar ze werd bij andere kopers afgekeurd wat ik niet wist. 2 maanden later zag ik haar staan en was ze nog maar een hoopje van wat ze eerst was.
Haar helemaal verwend die dag, maandags tegen mijn vader alles verteld met het ontbijt en vrijdag stond ze bij ons op stal

16 jaar later haar moeten inslapen. Weer een paard gekocht maar een oudje van mijn eigen centen door verkoop van iets anders. Deze kreeg een koliek aanval en raakten we ook kwijt. Een paar maanden later weer een merrie gekocht (mijn huidige) de helft zelf betaald en de andere helft van mijn man gekregen. Ik had haar anders nu niet kunnen kopen door de vele DA kosten.