Bokt.nl

**Geplaatst**: 30-10-12 17:21

Geplaatst: 30-10-12 17:21

Haha, wat leuk gesteld zo!

Ik ben ook blij dat ik geen paard heb gekregen toen ik jong was. Ik heb weloverwogen een besluit kunnen nemen passend bij mijn situatie en toekomst (studeren, bijbaantje e.d.). Op mijn 21/22 heb ik zelf mijn paard gekocht.

Hoewel ik blij ben met het feit dat ik geen pony heb gekregen voelen mijn ouders zich er enorm schuldig over! Mijn moeder vertelde mij dat laatst. Als ze toen had geweten wat ze nu wist (hoeveel plezier ik van mijn paard heb) had ze het mij absoluut graag willen geven

Lieve mama!

**Geplaatst**: 30-10-12 17:25

Re: Bedankt pap en mam, dat jullie geen paard voor mij kochten!

Geplaatst: 30-10-12 17:25

Heeel herkenbaar dit! Ik heb op mijn 12de/13de mijn ouders ook de oren van het hoofd gezeurd, hele opstellen geschreven waarom ik het verdiende, en hoe we het zouden kunnen financieren en alles.. :))

Maar nu zit ik op kamers aan de andere kant van het land en kan me volledig richten op mijn studie en het studentenleven zonder dat ik de verantwoordelijkheid van een paard heb.. Heerlijk! Dus ook ik bedank mijn ouders dat ze nooit een paard voor mij gekocht hebben

**Geplaatst**: 30-10-12 17:26

Geplaatst: 30-10-12 17:26

Ik heb wel een pony gekregen toen in 10? was en die is verkocht geworden. Daar leer je ook van, vind ik. Ik heb nu nog steeds een aantal eigen paarden en soms vraag ik me af hoe het zou zijn als ze er nooit geweest waren. Ik zou mijn lievelingetjes nooit kunnen verkopen maar ik heb ook veel gemist door ze. Dus het is wel dubbelzinnig en je hebt er wel gelijk in. Leuk geschreven ook.

**Geplaatst**: 30-10-12 17:26

Geplaatst: 30-10-12 17:26

Haha leuk geschreven en heel eerlijk!

**Geplaatst**: 30-10-12 17:41

Geplaatst: 30-10-12 17:41

yvonnedv schreef:
Ook ik ben mijn ouder eeuwig dankbaar. Toen ik 15 was kreeg ik een 11 maanden oud 3/4 arabisch heethoofdig merrieveulen. Achteraf natuurlijk een hele verkeerde keuze maar ik ben er nog steeds dankbaar voor. Rijtechnisch is het nooit echt wat geworden maar ze was wel mijn maatje, steun in barre tijden, reden van leven (toen ik een hersenbloeding heb gehad moest ik van mezelf zo snel mogelijk weer op de been om haar te kunnen verzorgen) en noem maar op. Ik mis haar nog elke dag. zie onderschrift.

Pap Mam (posthuum) bedankt.

Ik lees je topic en zit meteen te brullen. Nou hoor!

even een edit want zo onaardig als hierboven bedoel ik t niet. Even een hele dikke knuffel voor jou Yvonnedv! Wat een prachtig paard was ze en wat kan jij ontzéttend trots op jezelf zijn want jeetje wat is dat paard gelukkig bij jou geweest dat ze zo oud is geworden. Hoop dat dat ook voor ons gaat gelden met Daisy!

**Geplaatst**: 30-10-12 17:46

Geplaatst: 30-10-12 17:46

Leuk.geschreven !
Ik ben (bijna) 16 en toch ben ik heel blij dat we het geld.voor een iegenpaard niet hadden/hebben

we hadden bijna mn vorige vz paarf gekochf, maar toch te duur. ik denk als ik haar wel had gekregen, ik nu in de knoop zou zitten met school en mn ouders met geld (en ik zou nog steeds zion slecht rijniveau hrbben

). Ik heb nu een geweldig leuk bijrijdpaardje, waar ik niks voor betaal, super leuk.beestje, hele leuke mensen+eigenaresse, mag komen wanner ik wil en sinds kort western, waar ik altijd al wat mee had

Ik vind t wel goed zo en blijf lekker hier rijden zo lang t kan

Maar als we opeens heel rijk zoudn worden (:')) en ik zou een goede verzorgster kunnen regelen, zou ik mn vorige vz paarf stiekem toch wrl heel graag terug willen.

Sorry voor spellingsfouten, zit op mobiel

**Geplaatst**: 30-10-12 17:56

Re: Bedankt pap en mam, dat jullie geen paard voor mij kochten!

Geplaatst: 30-10-12 17:56

Haha herkenbaar :')

Ik ben nu 17 en heb in de tijd dat ik 12/13 was m'n ouders aan hun kop gezeurd waarom we geen paard konden kopen want de ruimte en het geld was er voor. Nu blijkt achteraf gezien dat ik er totaal geen tijd voor zou hebben en dat ik dat beestje waarschijnlijk te weinig aandacht had gegeven vanwege vele andere interesses. Heb nu een heel leuk verzorgpaardje die ik 2x in de week rijd omdat er meer tijd niet voor is.
Mocht ik na mijn studie nog paardrijden kan er altijd nog een paardje gekocht worden

**Geplaatst**: 30-10-12 18:56

Geplaatst: 30-10-12 18:56

Je hebt helemaal gelijk. Ik heb mijn eerste paard in de stop gereden, erg zonde van een goed sportpaard. Wel heb ik er me 4 jaar Deurne mee gehaald en heb nu een goede fokmerrie. Maar omdat ik nu beter weet, wil ik het nog wel een kans geven met dit paard!
Het punt blijft; er had een hoop bloed zweet en tranen bespaard kunnen worden met een simpeler paard.

**Geplaatst**: 30-10-12 19:03

Re: Bedankt pap en mam, dat jullie geen paard voor mij kochten!

Geplaatst: 30-10-12 19:03

Ik moet het stiekem ook toegeven. Op mij dertiende zou mijn bijrijdpaard verkocht worden waar ik zo'n beetje elke dag op reed. Was een paard met een verleden en totaaal niet makkelijk. Zeker niet voor een meisje van 13, het rijden vond ik leuk maar eigenlijk rende ze de hele tijd onder me vandaan als ik er nu aan terug denk. Het was in de omgang ook een lastig paard, heel gevoelig voor alles. En heeft ook een aantal keer mensen geprobeerd raak te trappen. Mij niet, en dat maakte het natuurlijk allemaal extra bijzonder dat ze bij mij nooit wat deed. Paard was toen der tijd 11 jaar en wel een goed leerpaard. Maar had ook nog een gebrek wat op latere leeftijd zou kunnen gaan opspelen waardoor ik dan een grasmaaier zou hebben. M'n ouders hebben het echt overweegt om dat paardje te kopen maar uiteindelijk doordat we pas verhuisd waren toch maar niet gedaan.
Maar wat ben ik daar blij mee, het schijnt dat ze een tijdje nadat ik weg was gegaan problemen heeft gerkegen. Dan had ik nu met een grasmaaier van 15 jaar gezeten die me 300 euro in de maand zou kosten. Pff moet er niet aan denken, maar mis dat paardje stiekem nog steeds wel een beetje, was een bijzonder beestje.

**Geplaatst**: 30-10-12 19:07

Re: Bedankt pap en mam, dat jullie geen paard voor mij kochten!

Geplaatst: 30-10-12 19:07

Ik moet het stiekem ook toegeven! Zolang gezeurd voor een paard, nooit gekregen ivm geld, vakanties etc.
En nu denk ik; gelukkig maar! Nu ik studeer heb ik daar helemaal geen tijd en geld voor!
Ben blij met m'n 2 bijrijd paarden, kost natuurlijk ook veel tijd maar hoef niet dagelijks naar stal.

**Geplaatst**: 30-10-12 20:30

Re: Bedankt pap en mam, dat jullie geen paard voor mij kochten!

Geplaatst: 30-10-12 20:30

Ik heb mijn eerste paard gekocht na mijn studie op mijn 22ste. Ik ben al van mijn 10de bezig, heel wat verzorgpaarden gehad.
Nu ben ik 32, heb ik 5 paarden en geef ik les.
Ik kreeg van mijn ouders geen eigen paard, wel brachten ze me overal heen en later kreeg ik een brommer.

Ik ben daar heeeeeeel blij om dat het zo gelopen is. Nu moet ik er zelf voor werken en ik denk dat je dan meer apprecieert wat je hebt en er ook meer voldoening van hebt.

**Geplaatst**: 30-10-12 21:11

Geplaatst: 30-10-12 21:11

Ik ben blij dat ik nooit een paard/pony heb gekregen, want dan was m'n vwo niets meer geworden

Nu tevreden eigenaar van twee lieve arabjes.

**Geplaatst**: 30-10-12 21:17

Geplaatst: 30-10-12 21:17

Leuk stukje, niet herkenbaar.

Ik wilde ook super graag zoals de meesten een eigen paard.
Ik kreeg het niet van me ouders, ik ben overal gaan werken en spaarde alles bij elkaar en toen kochtik me eigen veulen op me 13e.
Ik had ook geen ouders die veel van paarden wisten of dat ik veel wist.
Maar ik heb dankzij Moonlight wel erg veel geleerd en we hebben samen ook heel veel geleerd.
Dat schept toch ook een speciale band. ik heb haar nu al 12,5 jaar en ben daar nog steeds heel erg blij mee dat ik die keuze heb gemaakt.

**Geplaatst**: 30-10-12 21:56

Geplaatst: 30-10-12 21:56

Jaha, heel herkenbaar!

Ik was zo'n tiepje die toen ze een hamster wilde, het hele huis vol plakte met post-its (waren net op de markt) met "ik wil een hamster" erop.
Die hamster kwam er. Nadat mijn paps een post-it tussen zijn bammetje met kaas vond op zijn werk.

Dezelfde werkwijze werkte echter niet voor een paard. Ook niet voor een pony.
Overal post-its: in de wc, in jaszakken, in schoenen, op de voorruit van de auto, op de fiets, langs de leuning van de trap, op het plafond.

Echt: ik heb post-it groot gemaakt door mijn maxi-verbruik.

Maar niks, noppes, nada...
Ik was teleurgesteld, dacht dat ik stil zou blijven staan met rijden als ik alleen maar op manegepaarden zou blijven rijden enz. etc.
Toen zag ik nog niet in dat het rijden op verschillende paarden juist je rijkunsten verbetert.

Ik heb er vrede mee dat ik er toen geen 1 kreeg en 30 jaar later heb ik er zelfs 2.
Zeer bewust zelf besloten, zelf gekocht en tja, met 2 kan ik wisselen en blijf zo leren!

**Geplaatst**: 31-10-12 09:50

Geplaatst: 31-10-12 09:50

Voor mij geldt hetzelfde als TS. Ieder verzorgpaard dat ik maar had, wilde ik voor mezelf hebben. Ik heb mijn ouders gesmeekt om die ene leuke tuiger en of ze niet please please please dat ene manegepaard konden kopen.
Maar als ik een paard had gehad, was school helemaal in de soep gelopen. Ik had nu al geen zin om wat te doen en met een eigen paard erbij was dat alleen maar erger geworden

. Nu heb ik nog geen eigen paard, maar vermaak me prima met mijn bijrijdpaardjes. En man oh man, wat heb ik veel geleerd van alle manegepaarden, bijrijdpaarden en mensen die ik in al die jaren heb leren kennen.

Dus Papa en Mama, thanks!!! +:)+

**Geplaatst**: 31-10-12 10:37

Re: Bedankt pap en mam, dat jullie geen paard voor mij kochten!

Geplaatst: 31-10-12 10:37

Zeker herkenbaar! Een aantal keer een bijna aankoop geweest, maar dat ging toch niet door.
Ik had ook alleen maar 'manege kennis' en de rest van de familie weet niets over paarden. Nu zoveel jaar later ben ik heel wat wijzer en ik ben heel blij dat het zo gelopen is.
De paarden die ik nu heb passen veel beter bij mij en wat ik wil doen met ze, dan wat ik misschien destijds zou hebben uitgezocht.

**Geplaatst**: 31-10-12 10:44

Geplaatst: 31-10-12 10:44

Niet herkenbaar aangezien ik 15 ben en al een paar pony's heb gehad eentje zelf doorgereden en nu wss eentje netzadelmak (of nog niet) ga krijden (wel een paard dus men eerste paard ;p) .
Maar ik vind het ook wel leuk om te lezen dat iemand er voor heeft moeten werken en er nu echt trots op kan zijn. (i.p.v. die ''verwende'' kinderen die gewoon een pony/paard krijgen zonder er iets voor te doen (wel herkenbaar voor mij

))

**Geplaatst**: 01-11-12 16:35

Re: Bedankt pap en mam, dat jullie geen paard voor mij kochten!

Geplaatst: 01-11-12 16:35

Ik heb vroeger als jong meisje ook heel erg lang en heel veel gezeurd om een eigen pony. Die is er uiteindelijk gekomen toen ik 13 werd. En ik ben heel blij dat mijn moeder mij die kans heeft gegeven. Ze kwam uit de manege lessen en wat was ik blij dat ik haar een fij huisje kon geven. Met vallen en opstaan heb ik alles van haar geleerd. Inmiddels is ze 16 jaar en nog steeds mijn allerbeste vriendin. Mijn jonge merrie heb ik kunnen doorrijden door alles wat ik van haar geleerd heb.

Ik ben dus heel erg blij dat mijn moeder mij de kans heeft gegeven om op 13 jarige leeftijd een pony te geven.

**Geplaatst**: 01-11-12 17:29

Geplaatst: 01-11-12 17:29

Ik hoop later ook herkenbaar voor mij. Ik ben nu 17 en mijn ouders (en ik) kunnen helaas geen paard betalen..

Toch komt er ooit eentje, van mijn eigen geld

soms ben ik stiekem toch wel jaloers op meisjes die hun paard door hun ouders betaald krijgen

**Geplaatst**: 01-11-12 18:54

Geplaatst: 01-11-12 18:54

Ja herkenbaar, maar dan over fretten.
Ik wilde zo graag fretten, maar het mocht niet van mijn ouders..ben nu toch wel blij dat ik ze niet mocht haha.
Ik had wel een kat gekregen ipv fretten, maar daar ben ik wel blij mee.

**Geplaatst**: 03-11-12 01:32

Geplaatst: 03-11-12 01:32

Heel mooi stukje meer mensen zouden zo vol lof moeten schrijven over hun ouders +:)+

**Geplaatst**: 03-11-12 01:43

Re: Bedankt pap en mam, dat jullie geen paard voor mij kochten!

Geplaatst: 03-11-12 01:43

Héél erg leuk geschreven, en ergens ook wel waar

Maar toch.
Net van de basisschool kreeg ik mijn toen 4 jarige pony, new forest x arabier. Afgelopen januari is ze op 37 jarige leeftijd overleden. 33 jaar mijn vriendinnetje geweest. En ja.. voor mij als volwassene was ze te klein. Maar joh, wat heeft dat diertje veel voor me betekent, wat is het raar dat ze er niet meer is, en wat had ik haar absoluut NIET willen missen al die jaren...
In mijn profiel nog een foto van mijn kleine "Grand Dame".

**Geplaatst**: 03-11-12 01:45

Geplaatst: 03-11-12 01:45

Tja, je roept nu wel dat je dan nu met een Haflinger had gezeten die je in je jeugd verpest zou hebben.
Je gaat er van uit dat er in die jaren niets gebeurt zou zijn waardoor je het paard had moeten verkopen, of waardoor het paard had komen te overlijden. En dat is iets wat zomaar in de lijn der verwachtingen had kunnen liggen.
Je gaat even voorbij aan het feit dat je ouders je zoveel jaar ervaring hebben ontzegd, en dat je op die leeftijd misschien onbevangener was geweest.
Ik ben blij voor je dat je vrede hebt met het feit dat je ouders je toen geen paard hebben gegeven.
Ik heb in dezelde situatie gezeten, en ik weet haast zeker dat mijn leven er anders uit zou hebben gezien als ze dat op dat moment wel hadden gedaan....

**Geplaatst**: 03-11-12 02:03

Re: Bedankt pap en mam, dat jullie geen paard voor mij kochten!

Geplaatst: 03-11-12 02:03

Jazeker herkenbaar haha!
Heb ook nooit een pony/paard gekregen toen ik jong was.
Daardoor heb ik enorm veel geleerd in de tijd dat ik op de middelbare school zat en tijdens vervolg studie.
Had diverse paarden die ik op stal mocht rijden zo een, twee dagen in de week, dus had bijna elke dag wel een ander of twee paarden om te rijden. En kon ik een dag niet dan was het ook geen ramp. Heb er ook geen kosten aan gehad. En kon toch buiten rijden, binnen, springen, dressuren, lessen, t kon allemaal.
Heb pas een paard gekocht toen ik een eigen huis, vaste (weet je nooit) vriend had en een goede baan.
En nu ben ik 30 en heb er twee! Doordat ik toendertijd zoveel heb geleerd door het rijden en verzorgen van verschillende paarden heb ik toen m'n eerste paard kocht erom profijt van gehad!

**Geplaatst**: 03-11-12 11:20

Geplaatst: 03-11-12 11:20

Ik ben 16 en zeur nog steeds voor een eigen paard. Werk nu ook zelf. Dus ben aan t sparen. Maar de ene keer is t voor een hondje. De andere keer voor een paard. En dan weer voor iets anders.. :')