Bokt.nl

**Geplaatst**: 20-12-11 20:28

Geplaatst: 20-12-11 20:28

Jamaarjedenkttochzekerniedatikmetmijnverdercompleetbomproofpaardbuitengarijden

**Geplaatst**: 20-12-11 20:29

Re: Angsthazen verzamel u!!!!

Geplaatst: 20-12-11 20:29

Als hij dan ook van die gekke bokken maakt kan ik me dat ook wel voorstellen.

**Geplaatst**: 20-12-11 20:31

Geplaatst: 20-12-11 20:31

Buiten gaat hij niet bokken hoor, dan hoeft hij alleen maar rustig te stappen en daar word hij niet moe van

**Geplaatst**: 20-12-11 20:32

Geplaatst: 20-12-11 20:32

Ohh nou dan moet je dat maar gewoon eens gaan doen in 2012

Ik ga me binnenkort ook wagen op een buitenritje. Als het weer wat beter is dan.

(smoes 1)

**Geplaatst**: 20-12-11 20:32

Geplaatst: 20-12-11 20:32

Ik heb veel baat bij Parelli.

Lees eens wat Parelli over angst zegt:

Fear is probably the least talked about issue with horseback riders.Somehow people are made to feel inadequate or stupid if they have a fear of riding, and yet fear is a very important emotion that deserves respect. Fear keeps you safe; it stops you from doing things that may harm you. The more you disrespect your feelings of fear, the worse they will get because your brain will keep intensifying the fear until you finally pay attention to your instincts.

People have a fear of riding horses for two main reasons: they’ve had a terrible accident, or they have had scary situations with a horse that they did not feel safe with. Either way, the brain takes action and warns you not to go there again. That’s a good instinct for self-preservation and survival.

Als je hierover wat meer wil lezen:
http://www.parellinaturalhorsetraining. ... ar-riding/

**Geplaatst**: 20-12-11 20:34

Geplaatst: 20-12-11 20:34

Somebitch schreef:
Ohh nou dan moet je dat maar gewoon eens gaan doen in 2012 Ik ga me binnenkort ook wagen op een buitenritje. Als het weer wat beter is dan. (smoes 1)

Ja maar, er zit nog geen stuur op mijn paard, het waait af en toe, in het weekend is het druk in het bos.................... _O-

**Geplaatst**: 20-12-11 20:35

Geplaatst: 20-12-11 20:35

Ik heb ook redelijk wat gehad aan Parelli en NH.

Maar nog niet altijd genoeg. Op het moment zelf denk je namelijk niet na dat gebeurd pas een paar seconde later.

Hetzelfde als mijn paard wegsprint, eerste reactie, trekken en mijn hart gaat te keer, paar sec later: Ohnee rustig blijven teugels lang. En dan stopt hij.

Smoesjes Ilonka.

Wat maakt het uit als je stuur niet 100% werkt? Als je rem het maar doet.. En wat maakt drukte uit? Je gaat toch alleen stappen.

**Geplaatst**: 20-12-11 20:38

Geplaatst: 20-12-11 20:38

Ik moet eerlijk bekkennen dat ik helemaal niks heb met parelli, maar ieder zijn ding

.

Somebitch schreef:
Smoesjes Ilonka. Wat maakt het uit als je stuur niet 100% werkt? Als je rem het maar doet.. En wat maakt drukte uit? Je gaat toch alleen stappen.

Ja maar de hondjes op de hoek kunnen buiten zitten, en dat is het enigste waar Goldz wel van schrikt............

**Geplaatst**: 20-12-11 20:44

Re: Angsthazen verzamel u!!!!

Geplaatst: 20-12-11 20:44

En dan? Dan springt hij even opzij?

**Geplaatst**: 20-12-11 20:47

Geplaatst: 20-12-11 20:47

Ook ik wil me hier toch even melden, ondanks dat ik me er niet (meer) in herken.
Ik was als kind al geen held, vond het dood eng om met een groep het bos in te gaan, slikte rustgevende tabletjes als ik een onderlinge wedstrijd had op de manege, baalde als een stekker als ik per ongeluk de barrage had gehaald in een springwedstrijd, want dan moest ik nog een keer.
Natuurlijk een paar keer heel gemeen gevallen, tja en toen werd ik echt bang.
Mijn eerste eigen paard was het verzorgpaard wat ik toen had, helemaal gelukkig was ik, maar ik had haar nooit moeten kopen.
Een paard met een gebruiksaanwijzing waar ik ook nooit alleen mee op pad durfde, heb met haar heel wat gevraarlijke situatie's overleefd.
Toen ik uiteindelijk kinderen kreeg kwam ik tot het besef dat dit paard beter af was bij iemand die haar dagelijks kon rijden, ik wilde niet verongelukken.
En toen kocht ik het paard waarmee ik al mijn angst overwon, een hele grote clydesdale van 1,98 met een geweldig karakter.
In de 5 jaar dat ik hem heb gehad heeft hij nooit 1 misstap gedaan, hij heeft mij geleerd om weer te genieten van het buitenrijden.
Helaas heb ik hem 2,5 jaar geleden moeten laten inslapen.
De afgelopen 2 jaar heb ik op een paard van mijn vriendin gereden, en dat ging super.

Inmiddels heb ik een belgje van 2 jaar die ik volgend jaar zelf ga inrijden.
En ik ben nu bezig om mijn Tinker van 4,5 jaar (die ik net een maand heb) zelf in te rijden.

Wij (ik en mijn vriendin) zijn echte buitenrijders, mijn vriendin rijd ook endurance.
Ik ben inmiddel 37 jaar en rijd met heel veel plezier buiten.
Door alle angst die ik gekend heb ben ik wel voorzichtig, en zoek het gevaar ook zeker niet op.

Tegen iedereen die hier mee leest en post wil ik zeggen dat je je angst pas overwint als je ten eerste durft toe te geven dat je het eng vind (daar is niets mis mee)
Durf onderweg af te stappen als je het niet vertrouwd, en trek je niets aan van wat een ander zegt.
Een buitenrit is ook leuk als je alleen gaat stappen, dat draven en galopperen komt vanzelf.
Bedenk dat een paard altijd kan schrikken, ook al zijn ze nog zo verkeersmak, als wij kunnen kiezen of we het land in gaan of in de berm blijven staan als er een vrachtwagen aankomt, dan kiezen wij voor het land, terwijl onze paarden echt goed verkeersmak zijn.
In de dichte mist zullen wij zeker niet gaan buitenrijden, je bent dan niet goed zichtbaar voor ander verkeer.

Als ik op stal kom, en het voelt niet goed om te gaan, omdat ik niet lekker in mijn vel zit, of het weer niet mee werkt, of mijn paardje zijn dag niet heeft, dan ga ik niet, al zegt de hele stal dat het kan, ik ga op mijn gevoel af.

En ik ga altijd rijden onder het motto, ik moet niets, en afstappen kan altijd.
Zo blijft het voor mij leuk.

**Geplaatst**: 20-12-11 20:48

Geplaatst: 20-12-11 20:48

Somebitch schreef:
En dan? Dan springt hij even opzij?

Ehm nee, hij sprong de laatste keer met 4 benen de lucht in om daar te draaien.........op het asfalt

. Maar ja, die 2 komen ook echt inneens van onder de bosjes uit gerend al keffend. Daar schrikt een mens nog van, laat staan een paard.

**Geplaatst**: 20-12-11 20:49

Geplaatst: 20-12-11 20:49

Inoterry schreef:
Somebitch schreef:
En dan? Dan springt hij even opzij?

Ehm nee, hij sprong de laatste keer met 4 benen de lucht in om daar te draaien.........op het asfalt . Maar ja, die 2 komen ook echt inneens van onder de bosjes uit gerend al keffend. Daar schrikt een mens nog van, laat staan een paard.

En een andere kant op of daarna pas opstappen zit er niet in zeker?

**Geplaatst**: 20-12-11 20:52

Geplaatst: 20-12-11 20:52

Als we de andere kant op gaan, gaan we juist van het bos af, de Rucphense baan op. We moeten er langs om het bos in te komen. En later opstappen is ook niet echt een optie, ben niet echt lenig en Goldz niet echt klein

.

**Geplaatst**: 20-12-11 21:00

Geplaatst: 20-12-11 21:00

Hier nog een angsthaas die alle smoesjes altijd klaar heeft. Het verhaal is kei leuk geschreven en super herkenbaar.
Af en toe gaat het goed en voel ik me weer wat zekerder worden, maar als Jack (mijn 4,5 jarige tinker) maar 1 x schrikt dan zakt de moed in mijn laarzen.
Maar ik wil niet opgeven. Ik heb altijd gedroomd van een eigen paard en nu heb ik die en zit ik met die angst. Echt balen. Ik ga ervan uit dat het ooit goed komt of in ieder geval beter wordt.

**Geplaatst**: 20-12-11 21:02

Re: Angsthazen verzamel u!!!!

Geplaatst: 20-12-11 21:02

ik meld me ook.
zeker nu ik 2 kindjes heb gekregen zijn er nog meer smoesen om te gebruiken.
en het ergste is toch wel dat je het ergens in het puntje van je tenen toch graag wilt rijden maar gewoon ook te makkelijk afschuift

**Geplaatst**: 20-12-11 21:03

Geplaatst: 20-12-11 21:03

ik kom er gewoon eerlijk voor uit dat ik het doodeng vindt.maar ik ben dan wel weer zo eigenwijs om persee op m'n eigen paard te willen leren rijden.Ik ben op een gegeven moment toch maar begonnen om weer op een ander paard te stappen,maar dan wel dat iemand anders hem aan een touwke vast had.de tweede keer erop weer zo begonnen maar vervolgens klikte ze hem los en nu stap ik daar los op.Maar enkel stappen,nog geen draf,want daar voel ik me echt niet zeker genoeg door.Dat paard is zeker 15 cm hoger als mijn eigen paard dus nu valt de hoogte best mee als ik op m'n tinkie zit.
en ja de angst om mijn paard weer vroegtijdig te verliezen,daar kan ik simpelweg niks mee.enkel vertrouwen dat alles nu wel goed gaat.en daar heb ik het af en toe echt zwaar mee.

**Geplaatst**: 20-12-11 21:10

Geplaatst: 20-12-11 21:10

Marjootje ik ben het helemaal eens met:
En ik ga altijd rijden onder het motto, ik moet niets, en afstappen kan altijd.
Zo blijft het voor mij leuk.

Ik ben zelf ook vanaf jongs af aan een angsthaas geweest en mijn vorige paard maakte hier gretig gebruik van! Die heb ik dus na 3 maanden al weer te koop gezet, maar het kwaad was al geschied en al mijn vertrouwen was weg...... Alleen 1 probleem, ik kan echt niet leven zonder paarden! Dus ik op zoek naar een nieuw paard en ik heb de perfecte match gevonden! Het eerste half jaar heb ik alleen maar gewerkt aan het vertrouwen terug krijgen, maar nu na 2 jaar kan ik lekker met haar naar het bos (ook lekker crossen) en gaan we regelmatig op wedstrijd. Als het stormt ook geen probleem. Ik ga er gewoon op. Soms kom ik nog wel in enge situaties en mijn tip is om diep adem te halen en uit te blazen als je voorbij het 'enge' rijd. Dit helpt heel goed.

Ondertussen is mijn paard steeds wilder geworden, want zij heeft het heel goed door dat ik nu niet meer zo bang ben

Best grappig, als ik bang ben is ze braaf en als ik niet bang ben dan is ze veel wilder. Bokken of steigeren doet ze gelukkig niet, maar ze schiet wel regelmatig in galop weg. Maar ik vind het allemaal geen probleem, omdat ik haar nu helemaal vertrouw. Heerlijk om zo weer het vertrouwen terug te hebben en dat allemaal dankzij mijn trouwe ros! Voor mij liever een braaf paard die graag wil werken dan een prijswinnaar waar je continue mee moet vechten.

**Geplaatst**: 20-12-11 21:15

Geplaatst: 20-12-11 21:15

Inoterry schreef:
Ik moet eerlijk bekkennen dat ik helemaal niks heb met parelli, maar ieder zijn ding .

Somebitch schreef:
Smoesjes Ilonka. Wat maakt het uit als je stuur niet 100% werkt? Als je rem het maar doet.. En wat maakt drukte uit? Je gaat toch alleen stappen.

Ja maar de hondjes op de hoek kunnen buiten zitten, en dat is het enigste waar Goldz wel van schrikt............

Dat los je heel simpel op: ga er ELKE dag naartoe en blijf net zo lang daar staan totdat ie er spuugzat van is. Ze weten op een zeker moment dat die hondjes komen en dat ze daar niks mee hoeven te doen.
Mocht de eigenaar van die honden er wat van vinden, wijs hem op zijn burgerplicht dat zijn handelen (of gebrek daaraan) geen gevaar voor anderen op mag leveren.

De andere kant kan echter ook: ik was eens in Wales, lekker paardrijden door de heuvels. Het was vlak voor het "ponykampseizoen" en een meisje dat de ponykampen mee zou begeleiden was er ook, om "erin te komen". Zij reed op een kleine, zwarte Welsh Cob. Deze clown had echter feilloos door dat ie de kachel aan kon maken met dit meisje en dat deed hij dus voortdurend! De eigenaar reed voorop en waarschuwde op een zeker moment voor een hond die zou komen, maar die zou niet verder komen dan de erfgrens. Mijn paard keek even naar de hond en liet het daarbij. De welsh-Cob schok zich echter een ongeluk, sprong opzij en ging er vandoor, wel 10 hele meters! Hij paste er wel op dat z'n ruiter niks overkwam! Wat later was een witte steen aanleiding om naar de andere kant van de weg te springen.

Op een andere rit had de eigenaar voorgesteld om een jong paard mee te nemen als leidpaard, omdat dit paard daarvoor bedoeld was en ze het ooit moeten leren. Ik had datzelfde, rustige paard, dus daar zag ik geen probleem in. Het meisje met de Welsh-Cob was er ook bij.
We rijden op een Engels Landweggetje wanneer de boeren opeens een grote hooipersmachine aan zetten. Het jonge leidpaard schok zich een ongeluk en draaide vliegesvlug om (en kwam mij tegen). Daarmee stopte de hele schrikreactie. De Welsh-Cob echter zag aanleiding tot feest, draaide om en ging er in volle galop vandoor (zijn ruiter netjes meenemend). Helaas was het zo'n smal engels weggetje en kwam daar een auto aan die hem de weg blokkeerde. Al mokkend over die stomme auto kwam hij maar weer terug (uiteraard met ruiter er nog op).

Het kostte mij overigens wel enige moeite om de eigenaar van de toko te overtuigen van de vermakelijkheid van de situatie, aangezien er niks gevaarlijks gebeurde en de Welsh-Cob duidelijk de clown uithing.

**Geplaatst**: 20-12-11 21:18

Geplaatst: 20-12-11 21:18

Jaaaa hier meld zich nog een angsthaas! Zondag voelde naar buiten gaan erg goed

maar ik moet mezelf vooral niet te veel pushen (en dat doet ik natuurlijk nooooit want ik heb altijd heel veel geduld met mezelf ... ehem). Morgen of donderdag weer een poging, maar wel lopend naar het bos want je zal maar in een sloot lazeren

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-12-11 22:09

Geplaatst door de TopicStarter : 20-12-11 22:09

Jeeeeeeeeeeetje...wat zijn we met veel! Ik weet niet of ik daar nu blij om moet zijn of niet, maar stiekem ben ik het wel! (sorry Y;(

)

marjootje schreef:
Als ik op stal kom, en het voelt niet goed om te gaan, omdat ik niet lekker in mijn vel zit, of het weer niet mee werkt, of mijn paardje zijn dag niet heeft, dan ga ik niet, al zegt de hele stal dat het kan, ik ga op mijn gevoel af.

En ik ga altijd rijden onder het motto, ik moet niets, en afstappen kan altijd.
Zo blijft het voor mij leuk.

Dit is precies wat ik me gerealiseerd heb. Ik wil zo graag geen 'watje' zijn dat ik tegen wil en dank dingen wil doen waar ik (en Cos) helemaal niet aan toe ben maar er is niemand die me zo noemt behalve ikzelf. Meende dat iemand anders ergens al schreef dat je je eigen ongeluk over jezelf afroept en dat is precies wat ik die laatste keer dus deed.

Over de vraag wat ik WEL doe? Ik heb besloten om terug de bak in te gaan, eerst zorgen dat ik me zeker voel in alle gangen en dat ik het gevoel heb dat Cos erop vertrouwt dat ik weet waar ik mee bezig ben. Het is allemaal teveel van "ik hou van mijn paard, hij vindt mij geloof ik ook leuk dus het loopt wel los" geweest en dat is niet genoeg.
Ik heb trouwens ook veel onzekerheden gekregen door die 20 jaar eruit te zijn geweest. Vroeger hadden de paarden die ik kende allemaal een soortgelijk bruin vzh zadel met een gevouwen wollen deken eronder, was er 1 bit (enkelgebroken) en een lage neusriem....klaar!

Nu wilde ik perse bitloos rijden uit schuldgevoel "want ik hou zoveel van mijn paardjuh", punt is alleen dat dat super gaat zolang ik samen met iemand rijd maar Cos heeft lang niet voldoende opleiding genoten om te zorgen dat het goed gaat als hij alleen is ("hoezo die kant op? Ik voel dat jij het niet zeker weet Nathalie, maar dan help ik je wel...de stal is namelijk helemaal de andere kant op ....domme meid...gelukkig heb je mij mee! :')

). Nu heb ik dus weer een bit erbij, Cos lijkt het niet veel uit te maken en ik voel me meteen veel zekerder...maar ik voel me ook alweer een 'slechte moeder'.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-12-11 22:11

Geplaatst door de TopicStarter : 20-12-11 22:11

Inoterry schreef:
Hier nog een angsthaas, met een paard wat dankbaar misbruikt maakt van mijn angst . Hij wil niet voorwaarts, en als je hem dwingt gaat hij flink lopen bokken . En ook ik ben goed in het bedenken van allerhande doemcenario's .
Maar vandaag kan ik trots op mezelf zijn, hij heeft het eerste kwartier alleen maar lopen bokken, maar ik heb doorgezet $*\o/*$ . Dit ondanks dat hij benen 2 rondes zijn achterbeenbeschermers af heeft gebokt, en ik de aarde tegen het dak van de binnenbak hoorde tikken . Mijn instructrice drilt mij momenteel echt met:"wat er ook gebeurt, VOORWAARTS blijven denken ". Ik heb dus met 7 kleuren str*nt in mijn broek mijn handen naar voren gedaan, en ben gewoon door gegaan met aandrijven en waar nodig een tik . En ja, paardlief is pas helemaal nagekeken, gemasseert en het zadel is ook weer helemaal passend gemaakt voor hem, dus ja, hij is gewoon aan het klieren . Op het laatst had ik drilpudding in mijn benen waar normaal spieren zitten en mijn buikspieren gierden ook al van de pijn, maar hij ging wel weer echt fijn lopen.

angsthaas???? dapper konijn zul je bedoelen

$_/-\o_$

**Geplaatst**: 20-12-11 22:22

Geplaatst: 20-12-11 22:22

Zo dapper voelde ik me anders echt niet hoor, zat bijna te janken van angst

. Maar paardlief deed wel aardig zijn best om een huppelend konijn na te doen

**Geplaatst**: 20-12-11 22:28

Geplaatst: 20-12-11 22:28

soms voel ik me als angsthaas wel erg vervelend.Dan denk ik,wat doe ik?waarom wilde ik nou zou graag paardrijden?maar ik weet dat ik het wel moet kunnen,maar gewoon dat knopje omzetten wil niet altijd gemakkelijk zijn.
Een heel gemakkelijk voorbeeld.Naast paarden is zingen een grote hobby van mij(in een gospelkoor).en heel eerlijk;ik kan het goed(eigen dunk).Op een gegeven moment stopt een soliste ermee.Het lied wat ze zong kwam vrij.En dus werd ik gevraagd dat te gaan doen want ja jij kan het wel.ik wilde wel maar was echt bang om te falen.Uiteindelijk kwam het zover,maar die ontlading die je krijgt als je het gedaan hebt,heerlijk!!!maar dan de eerste keer met een echt publiek.Jonge jonge,dat is ook eng.Vergat ook de microfoon aan te zetten(kreeg ik pas na de eerste regels in de gaten,maar ik zing zo luid dat je t wel kan verstaan)Maar ook daarna geldt t zelfde.Als je maar een positieve bevestiging krijgt dan wil ik door...
zo probeer ik dat ook te doen met het leren rijden.

**Geplaatst**: 21-12-11 00:26

Geplaatst: 21-12-11 00:26

ikke schreef:
Dat los je heel simpel op: ga er ELKE dag naartoe en blijf net zo lang daar staan totdat ie er spuugzat van is. Ze weten op een zeker moment dat die hondjes komen en dat ze daar niks mee hoeven te doen.
Mocht de eigenaar van die honden er wat van vinden, wijs hem op zijn burgerplicht dat zijn handelen (of gebrek daaraan) geen gevaar voor anderen op mag leveren.

De andere kant kan echter ook: ik was eens in Wales, lekker paardrijden door de heuvels. Het was vlak voor het "ponykampseizoen" en een meisje dat de ponykampen mee zou begeleiden was er ook, om "erin te komen". Zij reed op een kleine, zwarte Welsh Cob. Deze clown had echter feilloos door dat ie de kachel aan kon maken met dit meisje en dat deed hij dus voortdurend! De eigenaar reed voorop en waarschuwde op een zeker moment voor een hond die zou komen, maar die zou niet verder komen dan de erfgrens. Mijn paard keek even naar de hond en liet het daarbij. De welsh-Cob schok zich echter een ongeluk, sprong opzij en ging er vandoor, wel 10 hele meters! Hij paste er wel op dat z'n ruiter niks overkwam! Wat later was een witte steen aanleiding om naar de andere kant van de weg te springen.

Op een andere rit had de eigenaar voorgesteld om een jong paard mee te nemen als leidpaard, omdat dit paard daarvoor bedoeld was en ze het ooit moeten leren. Ik had datzelfde, rustige paard, dus daar zag ik geen probleem in. Het meisje met de Welsh-Cob was er ook bij.
We rijden op een Engels Landweggetje wanneer de boeren opeens een grote hooipersmachine aan zetten. Het jonge leidpaard schok zich een ongeluk en draaide vliegesvlug om (en kwam mij tegen). Daarmee stopte de hele schrikreactie. De Welsh-Cob echter zag aanleiding tot feest, draaide om en ging er in volle galop vandoor (zijn ruiter netjes meenemend). Helaas was het zo'n smal engels weggetje en kwam daar een auto aan die hem de weg blokkeerde. Al mokkend over die stomme auto kwam hij maar weer terug (uiteraard met ruiter er nog op).

Het kostte mij overigens wel enige moeite om de eigenaar van de toko te overtuigen van de vermakelijkheid van de situatie, aangezien er niks gevaarlijks gebeurde en de Welsh-Cob duidelijk de clown uithing.

De crux zit 'm in de opmerking dat het paard zorgde dat de ruiter niks overkwam. Dat is een eigenschap die ik erg in een paard kan waarderen

.

**Geplaatst**: 21-12-11 01:42

Geplaatst: 21-12-11 01:42

Mijn vorige paard was er ook zo een, hij zou liever zelf in het vuur springen dan dat de mensen om hem heen wat zouden overkomen :+:

. En toch elke keer voor ik opstapte eerst 2 rondjes door de bak lopen aan de hand, dan had hij alle bakkabouters al gezien en was er minder kans dat hij zou schrikken met mij er op

.