Missen van een overleden pony
Moderators: C_arola, Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja
- karuna
- Drukke kabouter
-
- Berichten: 41185
- Geregistreerd: 14-05-03
- Woonplaats: Ergens waar het rustig is FrNl
Geplaatst: 21-07-03 18:15
- DiamondCheckers
- Berichten: 1724
- Geregistreerd: 22-03-02
- Woonplaats: Thief River Falls, Minnesota, USA
Geplaatst: 21-07-03 22:50
Ik weet hoe je je voelt en veel anderen hier op Bokt zullen zich net zo voelen als jij en ik. Ook ik heb mijn paardje DC verloren in April van dit jaar. We hebben ook heel snel een ander veulen gekocht in de hoop over DC haar verlies te komen. DC ligt ook begraven in onze wei en wij kunnen daar steeds naar toe. Alhoewel we nu Buddy hebben denk ik vaak aan DC. Je vergeet een beestje zomaar niet. Soms huil ik, soms lach ik met de lachwekkende dingen die ze deed. Ik probeer zo veel mogelijk de mooie herinneringen aan haar over te houden en dan is het meer lachen dan huilen.
Hou moed! Veel sterkte!
- Joyce
-
- Berichten: 6375
- Geregistreerd: 02-05-01
- Woonplaats: Drenthe
Geplaatst door de TopicStarter : 21-07-03 23:34
Op het moment gaat het eigelijk wel. Ookal heb ik moeilijke momenten er tussen, en vooral als ik echt heel erg aan hem denk, bv de dag voor hij dood ging. Die dag zal ik gewoon nooit vergeten, hij ademde onrustiger dan anders, maar zodra hij bij mij kwam, was dat over en werd hij zelf rustig en ging het beter. Ik keek hem nog aan en die blik in zijn ogen van toen, die blijven me gewoon altijd bij. Daar heb ik het moeilijk mee, en de dag dat ik hem vond in zijn stal.
Wanneer ik daar aan denk, en dat voor me zie, dan doet het even flink pijn.
Maar ik moet ook eerlijk blijven, en ik ben heel gelukkig met veerle. In het begin klikte het nog niet zo, en toen had ik het er ook vaker moeilijk mee dan dat ik het nu heb. Niet dat veerle hem vervangt, maar ze brengt me wel erg veel plezier. Ben lekker bezig, en je denkt aan wat anders.
Ik zou haar ook echt niet meer willen missen.
En over de spullen, spullen van drib kan ik zoiezo niet voor veerle gebruiken (te klein
) Maar halstertouwen die van dribbel zijn geweest, ja die gebruik ik wel voor haar. Longeerlijn gebruik ik ook gewoon om te wandelen, en eigelijk doet dat me niks. Het zijn maar spullen, daar hecht ik geen waarde aan. Alleen aan dribs hoofdstelletje wel, deze verkoop ik dan ook niet. De rest van zijn spullen (Dekens en mentuigje) zijn wel gewoon verkocht.
De rest van zijn spullen die ik dagelijks gebruikte heb ik weggegooit.
Ik mis hem, de ene keer erger dan de andere keer, maar begin het langzaam aan toch wel te accepteren dat hij er nu niet meer is. Hoe moeilijk ook, en hoeveel pijn het ook doet. Je moet gewoon door, en de fout die ik heb gemaakt is dat ik me in het begin veel harder heb voor gedaan dan dat ik was, waardoor ik pas veel en veel later de harde klap heb gekregen van het missen. En nu sinds kort begin ik het te accepteren, maar begrijpen zal ik het nooit.
Schuldgevoelens zijn er ook nog, maar dan bedenk ik me ook weer, dat niemand daar iets mee opschiet. Dribbel komt er niet mee terug, en of hij er echt nog had geweest 'als' het anders was gegaan... Niemand die dat ooit nog zal weten.
Als ik dan zo'n reactie typ doet het wel weer even pijn, die herrineringen allemaal.
Maar eerlijk is eerlijk, ik sta er nu toch anders tegen over als een tijd terug. Constant denken dat ik liever dribbel had, daar schiet ik niks mee op. Hij zal toch niet meer terug komen, en dat probeer ik te accepteren. Constant treuren om hem, ook dat doet meer pijn dan dat het zin heeft.
Je moet het doen met wat je hebt, en ik heb veerle, en dat is gewoon een ontzettend lieve pony, waar ik NU super blij mee ben en welke ik nooit (voor niemand) meer kwijt zou willen. T is mijn meissie
Iedereen wel bedankt voor de reacties, dat helpt gewoon, wat misschien komt het nu wat hard over wat ik type, moeilijk heb ik het er nog wel mee..
- Leo
-
- Berichten: 51035
- Geregistreerd: 06-12-02
Geplaatst: 22-07-03 11:38
Ik heb nog nooit een paard aan de dood verloren, en ik kan me er dus niet helemaal in inleven hoe dat voelt, maar ik weet dat het verschrikkelijk moeilijk is... Moet zijn...
Ik hoorde toen van een vriendin dat 'dribbel van bokt' was overleden, en ook al ken je zelf zo'n paardje niet, het raakt je evengoed. Nu lees ik er voor het eerst over, hier op bokt, maar ik krijg tranen in mn ogen...
Sterkte!!
- Romargo
-
- Berichten: 193
- Geregistreerd: 10-02-03
- Woonplaats: Den Haag
Geplaatst: 30-07-03 22:38
...Mijn ene verzorgpony is al 5 jaar dood en me andere verzorgpony alweer bijna 1 jaar.... Maar elke dag denk ik nog aan ze!! En aan alle leuke dingen die ik met ze gedaan hebt!! Niemand pakt dat meer van je af!! Die ''waarom'' vraag heb ik mezelf ook zo vaak gesteld, Maar je schiet er echt niks mee op!
- liberty
-
- Berichten: 17286
- Geregistreerd: 21-09-01
- Woonplaats: Breda
Geplaatst: 13-08-03 14:24
Maar ja, het meeste is al wat langer geleden dan jou Dribbel, ik weet nog goed hoe het gegaan is 
Er komt een tijd dat je er minder aan denk, maar hij zal altijd in jou gedachten blijven 
Aan die mooie momenten die je met hem had Over de moeder van Liberty deed ik dat ook altijd, de veulens niet, eentje werd doodgeboren en de ander leefde maar 2 dagen Heb er ook geen foto's van. Al vroeg ik me wel steeds af waarom nou een veulen van Magpie Maar dit zijn niet de enigste die hier gegaan zijn in al die jaren hier, het zijn er gewoon teveel, maar ja, dan hadden we maar geen fokkerij moeten beginnen. Dan heb je dat niet zo snel
Veel sterkte nog meid