Bokt.nl

**Geplaatst**: 17-08-09 09:19

Re: Dicussie: Hoe ver ga jij om je paard in leven te houden?

Geplaatst: 17-08-09 09:19

altijd moeilijk he...
mijn voornemen is om geen enkel dier met pijn te laten leven. ook blijven prutsen met allerlei medicatie om ze overeind te houden ga ik niet doen (ik maak daarbij wel onderscheid tussen een voedingssuplementje of echte medicatie als pijnstillers of middelen om epileptie te onderdrukken ed.)

ook operaties met 20 % kans op een goede afloop (wat dat dan ook moge zijn; grasmaaier vind ik nog niet zo'n geweldige uitkomst eerlijk gezegd om ze die operatie en revalidatie aan te doen) zou ik waarschijnlijk niet doen.
uiteraard probeer je in eerste instantie wel iets te doen voor je paard, maar als het zo serieus wordt, dan zou ik wel eens grondig gaan nadenken en me eventueel op het ergste voorbereiden.

**Geplaatst**: 17-08-09 09:57

Re: Dicussie: Hoe ver ga jij om je paard in leven te houden?

Geplaatst: 17-08-09 09:57

Om terug te komen op mijn eerdere post, ik zou denk ik geen dure operatie met lange revalidatie periode laten doen die bijvoorbeeld maar 30% kans op herstel geeft zodat het paard als grasmaaier kan functioneren. Ik hou heel veel van mijn paard, denk ook niet dat als Casa wat overkomt ik er weer aan zou beginnen, heb inmiddels genoeg verdriet en elende gehad.
Maar het is toch altijd per paard en geval verschillend denk ik. Maar ik geloof niet dat ik nog snel zal opereren. Nou heb ik inmiddels een DA als vriend, die ook wel werkelijk kan zeggen of het wel of niet de moeite is.

**Geplaatst**: 17-08-09 12:17

Geplaatst: 17-08-09 12:17

Heb 2 jaar geleden zelf van de 1 op andere dag de beslissing gemaakt bij mijn pony.

Mijn pony ( ongeveer 30 / 32 jaar ) begon steeds meer af te vallen.Dus een bloedtest laten doen en daaruit bleek dat zijn nieren bijna niets meer deden.
Ik heb alles geprobeerd zodat hij genoeg voeding binnen zou krijgen zodat hij niet nog meer af zou vallen.Ik haalde hem op een morgen uit de stal en toen wist ik het.Nu was het klaar.Zo had hij geen leven meer en het zou niet eerlijk zijn om hem voor mij in leven te houden.Het was een zware en heel moeilijke beslissing maar in mijn hart wist ik dat het niet anders kon.

**Geplaatst**: 24-08-09 13:31

Geplaatst: 24-08-09 13:31

Om nog even terug te komen op de drachtige merrie met hoefbreuk:

Het was een ontzettend moeilijke keuze waar ik op dat moment voor stond. Samen met mijn dierenarts heb ik allerlei specialisten in Nederland om advies gevraagd. Wel/niet euthanaseren is een ontzettend moeilijke keuze als het eenmaal zo ver is. Uiteindelijk heb ik besloten om ervoor te gaan, zolang de merrie er ook nog voor ging. Ik begrijp dat dit iets subjectief is, maar ik kende mijn paard al 10 jaar dus dacht zelf wel in te kunnen schatten wanneer ze op zou geven (oa het vuur in de ogen waar sommige over spreken).

Om een lang verhaal kort te maken: de merrie heeft een gezond veulen op de wereld gebracht. Daarbij is ze tegen alle prognoses in geheel hersteld. Het is nu vier jaar geleden, maar ze loopt geen pas onregelmatig. Dierenartsen staan voor een raadsel. Ik begrijp dat ik ontzettend veel geluk heb gehad (nouja een geluk bij een ongeluk zeg maar).

In mijn omgeving zie ik altijd veel mensen die te lang met een paard blijven dokteren. Ik denk dat het dan ook erg moeilijk is om het te willen zien wanneer het moment daar is. Ik heb dan ook met diverse vriendinnen afgesproken, dat zij het ook aan mij aangeven wanneer mijn paard 'op' is en ik dit niet wil of kan inzien. Maar goed wanneer het moment daar is, dan blijft het moeilijk....

**Geplaatst**: 24-08-09 14:34

Geplaatst: 24-08-09 14:34

Ik ga zo ver als dat nodig is voor mijn paard. Tenzij de kansen op volledig herstel praktisch nul zijn, maar dat lijkt me logisch. Zolang ze kan genezen en verder kan leven zonder pijn heb ik er alles voor over, hoelang het ook duurt.

**Geplaatst**: 24-08-09 16:47

Re: Dicussie: Hoe ver ga jij om je paard in leven te houden?

Geplaatst: 24-08-09 16:47

Lastige om te zeggen, omdat je er in die situatie mss wel heel anders tegenaan kijkt. Ik denk dat ik alles zou proberen als de kans aanwezig is dat ze zonder pijn een paardwaardig bestaan kan hebben.

**Geplaatst**: 24-08-09 17:37

Geplaatst: 24-08-09 17:37

mickydo schreef:
Ik zal alles doen wat in mijn macht ligt voor mijn paard.
Ik heb 1 eis , en dat is dat hij pijnvrij moet kunnen leven. Ook al mag ik hem nooit meer berijden , kan ik prima mee leven maar hij moet wel pijn vrij van zijn pension kunnen genieten.
Zodra ik merk dat hij pijn heeft , is het klaar....

Ook als ik hem financieel niet meer kan bieden wat hij op dat moment nodig heeft om te kunnen overleven , dan zal ik met pijn in mijn hart hem moeten laten gaan....

Dit is voor mij precies hetzelfde.

**Geplaatst**: 25-08-09 23:41

Geplaatst: 25-08-09 23:41

Lastige maar interessante vraag. Ik weet niet precies waar ik de grens trek voor mezelf, weet wel dat ik bepaalde ingrepen niet zou laten doen. Bijvoorbeeld een zenuwdoorsnede, ik vind niet dat je een paard basale lichaamsfuncties (pijn signaleren) mag ontnemen. Dan maar niet meer rijden, of af laten maken als het niet pijnvrij kan leven.