Die olifant en dat kabouterverhaal...

Nee, dan is het hier wat rustiger: blowende mensen, de seniorenhardloopvereniging, pakken kranten en folders, de plaatselijke nordic walking vereniging, een bureaustoel, een koelkast, reeen, een vosje, honden, héél veel bagger, wandelaars, een klein ventje in cojbojoutfit en ogen zo groot als theeschoteltjes (ik rij namelijk western - een bijna echte cojboj dus op een heus cojbojpaard), een meefietsende potloodventer en een enkele keer een ruiter te paard.
Het allerapartst was toch wel een heuse, goeiedag mompelende, Elvis...