flugeltje schreef:ja in het land gaat het ook goed, maar die van ons staan in een paddock, ben net verhuisd van stal en probeer een maatje voor hem te vinden , maar de 1e de beste die pakte hem gelijk, voor de 8e x
Is jouw paard wat onderdanig dan? Misschien een ander onderdanig maatje erbij zoeken? Eventueel een jonger paard ofzo? Verder is het altijd zo dat de rangorde weer even bepaald moet worden natuurlijk. Komt er bij ons een nieuweling, dan is het soms ook even een paar dagen doorbijten. En daarna zie je dat de heftigste paarden, vaak de dikste vriendjes worden (niet altijd, maar vaak wel).
Mijn eigen paard heeft vorig jaar enorme mot gehad met een venijnige Shet, die tot zijn 22e hengst is geweest en plots in de groep kwam. Mijn paard heeft wekenlang onder de snijwonden gezeten (dat beest gebruikte zijn tandjes, het kreng). Op het moment dat ik dacht 'en nou is het genoeg geweest', was het over.
Mijn paard heeft keihard gevochten om zijn leiderspositie te behouden en is uiteindelijk de baas gebleven. En de kudde was weer rustig gelukkig. Was echt afzien, ik vond het verschrikkelijk, maar het is voorbij gegaan.
Dan denk je 'ach, een Shet', nou, je had moeten zien hoe heftig het er aan toe ging.....
Maar dat is dan ook de enige keer geweest dat ik zoiets gezien heb, wat ook zo lang duurde (wekenlang, bijna 2 maanden). We hebben wel meer 'typjes', maar dat ging een stuk sneller. 
(Vervelend trouwens dat je verwondingen kreeg waar de DA bijgehaald moest worden
)