*Langs een weg met zeer smalle bermpjes en de sloot ca 2 mtr steil naar beneden. Ieder aan de kant van de weg in volle rengalop en een buurjongen met brommer tussen ons in (brommer had een km teller, dan wisten we tenminste hoe hard we konden

).
* vanachter op je pony (Dpony) bokjespringen en er natuurlijk weer vanaf laten glijden
* op een vrije woensdagmiddag met vriendinnetjes om de beurt op de pony wie het snelst een stuk land van 5 hectare rond kon scheuren.

en dit niet een of 2x maar zo maar een uur lang of nog langer, om de beurt...

wisten wij veel of een pony ook moe kon worden...
* wie het hoogste kon springen over 1 simpel paaltje die aan weerskanten gedragen werd door opeengetapelde tonnetjes, van een grondlijn hadden wij nog nooit gehoord.
* omdat we op een boerderij woonden, haalden we natuurlijk de koeien op de pony op, zonder zadel en hoofdstel, gewoon met een touwtje aan het halster (noemen ze dat tegenwoordig NH?)
Moest van mn ouders altijd wel een cap ophebben, ander werd de pony verkocht!!, dus dan wilde je wel
* ponyclubles: zaterdag smorgens om 8.30 eerst van 1,5 uur rijden naar de verenigingsbak, een uur lesrijden, na de les mocht de pony evenuitrusten en dan nog een lange buitenrit maken, dan waren we smiddags tegen 16.00 ongeveer weer thuis en onderweg lekker gepiknikt.
Op wedstrijd, als het niet al te ver weg was (<15 km) smorgens in de zomer om 6.00 op je pony erheen rijden, Op het wedstrijdterrein konden we de pony wel ergens aanbinden zodat ie ook nog een hapje kon eten. Wedstrijd rijden, net als iedereen ging je springen en dressuurrijden, vervolgens aan het eind van de dag gezamelijke parade en prijsuitrijking. Trots reed je dan met je gewonnen rozetten aan het hoofdstel en een mooie beker in je rugzak weer ca 2,5 uur richting huis.
Zelf ben ik blij dat ik op deze manier mijn ponytijd door heb kunnen brengen. Mijn ouders hadden er verder niet zo veel mee, dus die lieten me ook gewoon mn gang wat gaan. Ze waren altijdwel geinteresseerd, maar gingen eigenlijk nooit mee naar wedstrijden etc. Gelukkig hebben ze me ook nooit gepushed, zoals je nu wel ziet bij ouders en ponykinderen op de ponywedstrijden.
dit alles was de basis van mijn rijden nu, we rijden springen, dressuur, en SGW.