Ik ben het met Ikke eens (zooo.... dat mag in de krant

) dat heel veel paarden naar een keuring gaan waarbij een kritisch en geoefend oog al lang had kunnen zien dat dat dier niet door de keuring zou komen. Ik lees hier vaak dat mensen 3-4 paarden al hebben laten keuren met negatief aankoopadvies. Ja dan loopt je portemonnee wel leeg en moet je je wel achter de oren krabben, wat mis ik nu bij de bezichtigingen. Dan zeker iemand gaan meenemen met heel veel ervaring bij de bezichtigingen!
Ikzelf koop alleen onder de afspraak bij afkeuring kosten verkoper, maar ik heb daar gelukkig nog nooit gebruik van hoeven maken. Dat wil niet zeggen dat ik zelf nou dat geweldige oog heb (redelijk maar ook niet 100%) maar ik heb eigenlijk altijd alleen maar paarden gekocht die ook al redelijk recent door de verkoper gekeurd waren voorafgaand aan verkoop of bij aankoop door de handelaar zelf. Daarnaast koop ik jonge paarden, dus die zijn vaak door de handelaar bij de fokker gekocht (en op de foto gezet) om zadelmak te maken en verkopen. Goede handelaren kopen geen paarden bij fokkers die niet gezond zijn omdat ze die anders niet ook niet meer kwijtraken (tenzij ze heel speciaal zijn en echt internationale topsport kwaliteiten lijken te hebben, in de topsport kijken ze veel minder naar keuringen en foto's, maar die zien zo wel of een paard goed is).
Ikzelf hecht niet zoveel waarde aan keuren persé door eigen DA. Wel keuren door een echte paardenkliniek (en liefst ook op de kliniek) en niet de lokale huis tuin en keuken paardenarts. Maar een goed aangeschreven kliniek in de buurt van waar het paard staat vind ik prima. Merkte bij mijn laatste aankoop dat dat ook behoorlijk in de kosten kan schelen. Voor de keuring in Drenthe eind vorig jaar was ik klinisch en X-ray op de benen bij elkaar nog geen 400 euro kwijt. Dat is wel wat anders als in de randstad. Ik heb geen rug en hals laten doen, ten eerste omdat ik daar niet zoveel waarde aan hecht (foto's vaak moeilijk te beoordelen en denk dat 90% van de rug/hals problemen toch echt management en rij-technische oorzaken hebben). Ten tweede omdat de verzekering daar niet om vraagt en ten derde omdat dit paard ook de rug en hals al een half jaar eerder op de foto gezond verklaard was bij de keuring door de verkoper (waarvan ik het keuringsrapport gewoon erbij heb gekregen).
@Evilginger: Wat betreft artrose. Niet aan beginnen! Er zijn inderdaad best paarden die met artrose nog prima kunnen functioneren en zelfs goed in de sport meedoen. Alleen de opmerking "met een goede osteopaat kom je al ver" geeft duidelijk aan dat je geen ervaring genoeg hiermee hebt. Een paard met artrose goed houden betekent dat je heel erg veel kennis en ervaring moet hebben van het totale management, dag tot dag zelf in moet kunnen schatten wat het dier die dag nodig heeft aan beweging. Daarvoor moet je eigenlijk op het niveau van een goede professionele revalidatie ruiter zitten en zeker niet een combinatie van een hobbyruiter en dressuurruiter met eerste eigen paard zijn (en dat bedoel ik niet negatief!). Een paard met artrose als eerste eigen paard kopen, ongeacht hoeveel verzorgpaarden je hebt gehad, is een nachtmerrie, niet alleen voor jou maar ook voor het paard! Paarden die je aankoopt en het met artrose nog heel goed doen, gaan binnen no time vaak totaal stuk op het moment dat ze van omstandigheden/management/ruiter veranderen.
Wat betreft keuren, voor je eerste paard zou ik dat zeker doen. Zeker in het prijssegment waarin je zoekt, daar zitten zoveel paarden die niet gezond zijn. Maar ook voor je eerste paard, waar je nog zoveel mee moet leren, wil je dat ze in de basis gezond en sterk zijn. Voor dat budget zou ik ook zeker niet gaan zoeken in een warmbloed paard, want die zijn in die prijsklasse gewoon heel vaak niet gezond of sterk (of het moet al een projectpaard zijn, maar dan moet je je ook altijd afvragen waarom het een projectpaard is en of een projectpaard als eerste eigen paard nou wel zo verstandig is). Zoek je meer in de categorie koudbloed (gezien een breed gebouwde ook een optie is) of import denk ik dat de kans van slagen voor een gezond dier in die prijsklasse groter is.
Ten slotte, denk goed na over samen met iemand anders, ook al is het je vader, een paard kopen. Als je nu al eigenlijk niet hetzelfde denkt over iets essentieels als wel of niet X-ray keuren, dan kan ik je verzekeren dat er verderop het pad nog veel meer dillema's komen waar jullie het niet over eens gaan zijn. Bijna niets op deze aardkloot is zo controversieel als hoe je omgaat met paarden, in bijna niets lopen de discussies in de emotie zo hoog op. Als je samen een paard koopt moet je zo zeker zijn dat je over vrijwel alles hetzelfde denkt, en dan nog kan het gruwelijk mis gaan in de relatie met degene met wie jij het paard samen hebt. Je wilt niet dat de hobby die je nu zo leuk samen deelt met je vader, straks de reden wordt dat jullie niet meer met elkaar door 1 deur kunnen.