Bokt.nl

JudithO schreef:

Kijk, dat zijn mensen waar je wat aan hebt.
Dus, hengst erop?

Kaatastrof schreef:

Goh, ik ga heel eerlijk zijn dat ik persoonlijk niet met een merrie met zo'n karakter zou willen fokken? Het is zeker geen garantie dat het schrikachtige karakter ook door het veulen geërfd wordt, maar ik zou er voorzichtig mee zijn. Beter investeren in een leuk, betrouwbaar rijpaard denk ik dan.

Wel heel rot dat het zo heeft moeten lopen zeg. Ik hoop dat ze toch nog lang pijnvrij mag rondlopen.

Sintara schreef:

Ik zou ook niet met callas gaan fokken in jouw geval.. Beter iets kopen wat je echt echt ligt. Maar goed, ook dat hoeft niet meteen.

fardoe schreef:

Ik moet eerlijk zeggen dat ik de dierenarts helemaal niet bot vind maar juist duidelijk. Zulke antwoorden daar kan je wat mee. Dus, ze staan weer buiten in het weiland met z’n tweetjes.

-Namiro- schreef:

Niet de boodschap waar je op hoopt maar wel recht door zee en eerlijk..
ik zou ook zeggen gooi haar op het land en kijk over een jaar weer verder.. hopelijk kun je in de tussentijd een leuk paardje vinden waar je lekker mee aan de slag kunt.. wie weet wat de tijd dan brengt.
Misschien kan Callas ooit mee als handpaard naast een brave goeierik!!

Jet schreef:

Ik kan jouw Engelse DA wel volgen, ze is gewoon duidelijk.

De laatste peesblessure die Lou "fataal" werd, was diezelfde pees, maar dan de aanhechting net onder de voorknie. Half van het bot afgescheurd en ook daar was er botreactie. Ze liep niet stokkreupel, maar gewoon niet goed. Ik was inmiddels dik een jaar aan het revalideren met twee andere peesblessures op andere plekken. Deze "fatale" is daardoor over het hoofd gezien, maar toen de anderen zover genezen waren dat die geen grotere problemen meer zouden kunnen veroorzaken kwam deze er dus uit. Met dat dikke jaar revalideren was deze dus niet verbeterd. ER is nog één keer shockwave op toegepast, zonder effect.
Ik merkte bij Lou dat ze veel rustiger was geworden dan dat ze altijd was, af en toe een korte uitspatting, maar ze was echt al langere tijd niet de Lou die ik kende en toen heb ik in overleg met de DA besloten haar te laten gaan, zij was toen 19.
Ik heb altijd gezegd: Lou ging altijd net over het randje van toelaatbaar met haar gekke gedrag en die paarden leven wel volop, totdat ze te ver gaan. Ze sparen zich nooit en leven dus al op jongere leeftijd in reservetijd.

Het is gewoonweg rot en moeilijk, maar beter nu de waarheid onder ogen zien en haar nog lekker op de wei kunnen houden, dan jezelf een soort van voor de gek houden met hoop op verbetering.
Het enige dat een MRI nog zou kunnen toevoegen is de omvang van de schade laten zien, maar ik denk dat dat voor jou geen meerwaarde zal hebben.

En sorry dat ik het verkeerd las, jouw voet dus, niet die van Erwin. Gaat het nog een beetje?

jeetje77 schreef:

Hoi mo, ik lees al sinds begin mee, reageer niet zo vaak. Maar nu toch wel. Wat een kak nieuws heb je wat betreft Callas. En wat een goede actie om de bevriende, duidelijke taal sprekende da voor een second opinion te vragen.

Waar ik vooral van schrik, is de snelheid qua tijd waarin Callas eigenlijk weer terug vervalt in haar oude, in mijn ogen levensgevaarlijke, gedrag. Ik snap Erwin wil dat hij dat niet leuk vindt. En hoe naar ook, maar ik weet niet hoe leuk Callas wordt van alleen een beetje grondwerk doen en verder op de wei staan. Of in het geval van een 2e paard erbij, wat als die de wei uit gaat en jij daarmee uit rijden gaat. Tuurlijk moet je zeker geen beslissingen adhoc maken, maar hoe eerlijk is het maar mens en dier als je een levensgevaarlijk gefrustreerd paard als grasmaaier in de wei hebt staan?

Dit alleen ter overweging, ik hoop namelijk echt niet nog meer berichtjes te lezen van jou waarin je weer in ziekenhuis enz terecht komt door dit paard. Ik had je zeker veel meer rust en veel mooie ritten gegund met haar.

fransje23 schreef:

Djeez wat een verhaal weer met de Callas-actie!


Beide dierenartsen hebben dus hetzelfde idee qua diagnose.

Dit schreef je eerder

Monique1963 schreef:

Nu denkt hij dus dat het zit tussen kogel en hoef, want op de echo denkt hij een uitstulpinkje op het bot te zien, daar waar een pees zich weer probeert vast te hechten/herstellen. Hij denkt dat het komt door steile helling.

Ook over die witte puntjes die op 1 lijn zouden moeten zitten heb je al geschreven.

Keuze is nu dus welk pad je gaat kiezen voor behandeling.

Rust is duidelijk geen optie en jaar wegzetten en hmar in die periode zo rustig mogelijk houden wel.
Maar ik zou wel ijkpunten vast stellen waarbij je kijkt of er in ieder geval wat verbetering. Ze loopt dusdanig kreupel dat ze echt wel pijn moet hebben. Rennen en idioot doen is gern garantie voor geen pijn. Adrenaline verdoofs tijdelijk. De kreupelheid zou op termijn wel beter moeten worden.

senna21 schreef:

Hé TS, Ik hoop dat je een keuze kunt maken die goed is voor jullie.
Een ingewikkelde situatie: heb je eindelijk de kans om je paardendroom te verwezenlijken (inclusief rijbak), gebeurt dit...
veel sterkte en wijsheid gewenst.

JudithO schreef:

Mijn opmerking was dus een grapje. Ik hecht veel waarde aan karakter en met Callas zou ik ook geen veulen fokken.

Je zei dat je de beslissing al hebt genomen. Vertel! Wat zijn nu je plannen?

tamary schreef:

Ze zoekt bij onzekerheid en angst geen steun bij jouw, maar lost het zelf op door te vluchten. Dat maakt haar wel degelijk gevaarlijk. Nee, het is geen opzet van haar, maar ze heeft meer leiding nodig dan jij haar geeft /kan geven.
Ze is zeker geen gemeen paard, ze wil best braaf zijn, maar komt ergens tekort op een manier die jouw (en haar) in gevaar brengt. In zekere zin geef ik Erwin groot gelijk met niks met dieren willen, al vermoed ik dat het meer niet met Callas willen omdat die al voor zoveel angst en zorg bij hem gezorgd heeft.

JudithO schreef:

Ik snap je heel goed Monique.
Onze Miracle is eigenlijk precies hetzelfde als Callas, alleen dan ruin. Echt op je pinken te houden en super op de hulpen, allemansvriend en als hij in het land ligt te slapen (rechtop) kun je ernaast gaan zitten, hem omtrekken zodat hij helemaal plat ligt met zijn hoofd op jouw schoot.
Alleen hij heeft hetzelfde probleem. Als hij schrikt, is dat zó heftig, in een split second, 180 graden omdraaien en racen. We hadden plannen hem voor de wagen te beleren, maar hij heeft deze reactie een paar keer vanuit het niets gegeven en dat moet je voor een menpony niet willen. Toen op zoek gegaan naar een ruitertje. Maar die zijn de laatste jaren erg dun gezaaid helaas, althans de ruitertjes die zichzelf niet te goed vinden voor een Shetlander. Miracle is vandaag jarig, is 13 jaar geworden. En nog steeds is hij grasmaaier. Dat gaat ook niet veranderen. De zoektocht naar een ruitertje is jaren geleden al stopgezet. Miracle loopt nu af en toe aan de lange teugel en mag mee wandelen, maar over het algemeen is hij gewoon weilandversiering.
Het probleem met hem is dat hij eerst rent en na het rennen komt hij altijd weer terug om steun te zoeken. Alleen het knopje omzetten dat hij éérst steun zoekt en dan pas bedenkt om eventueel te gaan rennen, dat gaat bij hem gewoon niet gebeuren. Maar, alleen als hij voorop loopt. Als hij naast of achter je loopt zal hij dit nimmer nooit doen. Nooit. Hij gaat dansen en stuiteren, maar je zult niks voelen in het halstertouw.
Dus ik snap je echt echt écht heel goed.

JudithO schreef:

Nee dan krijg ik denk ik ruzie
Met mijn zusje dan he, want de pony's zijn ook van haar.