Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-04-22 19:33

Geplaatst door de TopicStarter : 19-04-22 19:33

Cera_D schreef:
En wat balen van Callas, goede beslissing om haar een iets ruimer stukje te geven, die frustratie is nergens goed voor...
Wat schat de dierenarts in qua vervolg? Is dit iets wat nog goed te revalideren is?

@Cera, de d.a. wilde 2 mndn absolute rust. Als ze dan nog kreupel zo lopen, wilde hij een mri doen. Ik had gehoopt op een hoefzweer, maar wat ik al vreesde was dat het dus niet. Ik weet niet wat rust eigenlijk kan helpen bij dit beeld dat je op de röntgen ziet. Volgens mij gaan botwoekeringen of lidtekenweefsel niet weg van rust. Ik ga daarom ook deze week met de d.a. mailen/bellen. Haar kreupelheid wordt op geen enkele manier minder. Toch bokt ze de sterren van de hemel en kan op letterlijk 7m, vandaag, knetteren. Het is niet tegen te houden. Ik blijf bij haar de eerste minuten om haar te laten grazen, meteen kop omlaag, honger. Dat deed ze vroeger niet zo. Ze is nu helemaal grasbelust. Ok, prima dat is rust. hapje stapje. En dan ga ik weg en meestal vlak erna gaat ze knetteren. Het maakt niet uit of ik langer blijf, als ik wegga doet ze dat. Ik dacht eerst het ei van Columbus te hebben gevonden door een wat groter stuk te geven, maar dat is het toch ook niet, want dan kan ze nog meer vaart maken. Gek genoeg boeit haar die pijn dus niet. Toch zie je het meteen als ze ook maar naar rechts gaat in stap al.
Dus ik denk niet dat dit met rust en smeren beter wordt. Wat ik vermoed dat het verloop gaat zijn, is óf beslissen dat ze graaspaard wordt en niet meer bereden kan worden óf dat ze geopereerd moet worden. Erwin vindt dat we dan moeten laten opereren, ik zie het niet zitten. Dat gaat echt duizenden euro's kosten en laten we wel wezen, ik heb na 7 jaar nog steeds niet wat ik wil. Ik wilde graag gewoon lekker ritjes kunnen maken en hoe vaak heb ik dat nu kunnen doen. Ik heb mijn grenzen naar steeds minder en minder verlegd en was uiteraard blij met ieder succesje. Ik denk dat ik liever kies om haar als graaspaard te houden als ze zonder operatie gewoon kan blijven lopen, zonder pijn. Want ze geeft in stap niet aan er last van te hebben. Ik zie overigens niet alleen tegen de uitgave op, maar ook tegen het ellenlange traject. Ik lees hier op bokt uiteraard ook dergelijke verhalen en soms is de kans op succes klein. Ik stop liever het geld dat ik dan niet uitgeef aan een operatie uit aan een ander paard. Ik weet dat ik nu half bokt over me heen ga krijgen, maar zo sta ik er nu in.

Muga schreef:
Wauw Monique wat doe je er nog veel bij! En wat een leuk werk ook om zo te doen!

Ja, veel te veel eigenlijk, maar wel leuk.

Prairy schreef:
Dank je Monique, voor je uitgebreide uitleg, heel leuk om te lezen!!

Je doet een beetje zoals ik mijn toekomst voor ogen heb, doen waar je zin in hebt omdat je financiële situatie geregeld is. Gewoon lekker klussen, vinden wij ook heel leuk.

Ben je ook officieel vertaler of kun je je daar gewoon voor aanmelden? Ik heb Marley spoon wel eens vaker ergens voorbij zien komen geloof ik.

Ik zag laatst inderdaad dat model ding met dat muziek doosje, die vond ik zo gaaf! Maar daar krijg je dus gewoon voor betaald, leuk joh

Ik weet niet of je het al kent, maar check anders eens Patreon. Ook een soort van passief inkomen uit filmpjes maken. En, al vind ik het super irritant , misschien eens kijken om reclame inkomsten uit YouTube te halen. En als je bekender wordt gaan nog meer mensen je dingen sturen om uit te proberen een reclame voor te maken

Ik kijk de laatste tijd heel veel DIY/zelf voorziening filmpjes, veel leuker als tv

Dank voor je tips, ik zoek verder nog geen extra inkomsten, het is eigenlijk een uit de hand gelopen hobby. Voor het maken van de bouwpakketten krijg ik niet betaald overigens. ik krijg ze wel gratis en voor de blog erover (niet het filmpje) krijg ik betaald. Ik ben geen officieel vertaler, ik doe dat via een taalplatform.

JudithO schreef:
Ik hou ervan. Jullie zijn net als wij. En wat is het lastig om mensen te vinden die precies snappen hoe wij in het leven staan. Dat huisje, boompje, beestje met 4 kindjes en een kantoorbaan van 7 tot 6, 5 dagen in de week, een duur huis etc niet is wat wij ambiëren zoals de rest van Nederland.
Stel je voor dat je buiten de kaders gaat denken!

Chacun son choit. Iedereen moet doen wat ie wil en waar hij zich goed bij voelt. Ik vaar al sinds mijn 11e tegen alle stromen in.

Zinzi_jewel schreef:
Het niet ambiëren en je dromen waar kunnen maken .
Ik zou zo willen emigreren. Maar niet naar Frankrijk geloof ik

Wij hebben veel landen overwogen, maar fr kwam toch als beste uit de bus. Wat houdt je tegen?

jeetje77 schreef:
Oh als ik mijn droom achterna zou gaan, zat ik in Zweden. Helaas ziet partner dat niet zitten. Het blijft gewoon mijn favo vakantieland, met stip op 1.

Zweden hebben wij ook overwogen, maar het klimaat hield ons tegen.

**Geplaatst**: 19-04-22 20:22

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 19-04-22 20:22

Mij krijg je niet over je heen in ieder geval. Ik vond het al bewonderenswaardig hoe jij je hebt vastgebeten in project Callas.
Moest dit nou het slechtste scenario zijn dan hè. Dat hoeft niet zo te zijn.
Elke dag homeopathische kalmerende kruiden geven, zou dat nog kunnen? Zodat de scherpe kantjes war eraf gaan?
Ik heb er geen verstand van hoor. Ik ben er wel benieuwd naar.

**Geplaatst**: 19-04-22 20:24

Geplaatst: 19-04-22 20:24

Misschien kan je nog een second opinion vragen, bijvoorbeeld bij een dierenarts uit Nederland, aan de hand van de foto's.
Aangezien Callas een merrie is zal ze geen lidteken hebben, een litteken waarschijnlijk wel

**Geplaatst**: 19-04-22 20:50

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 19-04-22 20:50

Ik heb respect voor je hoor, Monique. 7 jaar alweer ja? Men, dat is echt een beste tijd.
En je hebt gelijk. Hoever sta je nu na 7 jaar...
Heel eerlijk? Ik zou er, als Callas van mij was geweest, hetzelfde in staan.

**Geplaatst**: 19-04-22 21:14

Geplaatst: 19-04-22 21:14

Mo, ik geef jou ook gelijk. Niet gaan opereren met een kleine kans op herstel en een revalidatieproces, waar ze zich nu al niet aan kan houden. Ik zou zeggen: zolang ze zo idioot doet, zal ze er voor zichzelf weinig last van hebben, mocht ze dat een aantal weken niet meer doen, weet je denk ik dat ze er voor zichzelf teveel last van krijgt. Jij hebt al die tijd ervoor gevochten om er een braaf, te vertrouwen rijpaard van te maken, ik verwacht dat dat inderdaad niet meer gaat gebeuren. Dit is naadje, maar ik kan me slecht voorstellen dat een operatie in dat gebied iets goeds kan doen. Ik wil jullie wel veel wijsheid en sterkte wensen, dit is iets wat je op de leeftijd van Callas totaal niet verwacht natuurlijk.

**Geplaatst**: 19-04-22 21:15

Geplaatst: 19-04-22 21:15

Ik zou je keus ook volledig begrijpen. Helemaal na alles wat je al gedaan hebt.
Opereren zou ik idd ook niet doen. De kans dat het niet beter wordt, is groot, het kost veel en uiteindelijk is ze alsnog een soort graaspaard met wat voorzichtige ritjes omdat je toch te maken blijft houden met haar karakter en de onvoorspelbaarheid daarvan.
Ik denk dat je echt een hele rationele keuze maakt daar.

**Geplaatst**: 19-04-22 21:23

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 19-04-22 21:23

Met hoe ze nu stuitert met gedwongen rust is een operatie vrijwel nutteloos, zelfs al zou die op zich slagen, is de revalidatie kansloos.

**Geplaatst**: 19-04-22 23:00

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 19-04-22 23:00

Ik zou je keuze ook heel goed snappen Monique. Zou zelf bij die van mij denk ik dezelfde keuze maken. Ik heb een ongelooflijke bewondering voor je inzet al die jaren om met Callas daar te komen waar je zo graag naar toe wilt, lekker ontspannen buitenrijden. Zelf heb ik dat al een paar jaar geleden opgegeven en werd die van mij weidepaard. Het is dat mijn dochter nog heel graag een poging wilde wagen. Wat redelijk gelukt is. Ze doen gave dingen samen, maar het blijft ook altijd opletten en spannend en nooit echt ontspannen. Dus ja, ik snap je evt. keuze helemaal.

**Geplaatst**: 19-04-22 23:00

Geplaatst: 19-04-22 23:00

Hier krijg je geen bokker over je heen .
Ik had het bijltje er allang bij neer gegooid !
Wat ik overigens ook MOET doen . Mijn lichaam kan niet meer paardrijden en mijn paard wil te graag werkjes doen .
Misschien is het jouw ideale maatje wel moniek!?

Frankrijk zou ik niet heen willen omdat ik de taal vreselijk vindt, haha
En mijn vriend , denk dat die het helemaal niet gesproken krijgt ( is een Duitser van geboorte )

**Geplaatst**: 20-04-22 08:35

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 20-04-22 08:35

Waarom zou je bokkers over je heen krijgen vanwege deze keuze? Het is niet alsof je haar de handel in gooit met een blessure. Graaspaard (met als het pijnvrij kan en ze het leuk vindt misschien af en toe nog wat grondwerk) lijkt me geen slecht leven voor een paard.

Zeker als ze een zooitje gaat maken van rust/revalidatie heeft een operatie geen zin en doe je daar misschien wel meer kwaad mee dan goed.

**Geplaatst**: 20-04-22 09:36

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 20-04-22 09:36

Ik reageer bijna nooit Monique in je topic, maar wil je ook laten weten dat ik de keuze ook zou snappen. Na een evt. operatie zou ze een lange revalidatie in moeten en dat zie ik niet als passend bij Calas.

**Geplaatst**: 20-04-22 09:47

Geplaatst: 20-04-22 09:47

Ik begrijp het ook, zeker weten. En een tussenvorm kan natuurlijk ook - callas een jaar, of drie jaar, of 10 jaar in de wei zetten als weidemaatje voor jouw nieuwe. En áls er dan een tijd komt dat je denkt, ze is goed en het voelt goed? Dan kan je nog altijd ervoor kiezen haar weer op te pakken.
En als dat moment niet komt dan gewoon niet

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-04-22 11:18

Geplaatst door de TopicStarter : 20-04-22 11:18

balance schreef:
Mij krijg je niet over je heen in ieder geval. Ik vond het al bewonderenswaardig hoe jij je hebt vastgebeten in project Callas.
Moest dit nou het slechtste scenario zijn dan hè. Dat hoeft niet zo te zijn.
Elke dag homeopathische kalmerende kruiden geven, zou dat nog kunnen? Zodat de scherpe kantjes war eraf gaan?
Ik heb er geen verstand van hoor. Ik ben er wel benieuwd naar.

Ik zou haar inderdaad weer op magnesium kunnen zetten, Balance, dat zou moeten kalmeren, hoewel ik daar niet veel van gemerkt heb toen ik het wel gaf. Ik kan ook een paar uur voor ik haar naar buiten doe, een chilpil geven. Ga ik over nadenken. Wat ik eng vind aan dergelijke middelen is dat ze dan minder pijn voelt en mogelijk haar grenzen te buiten gaat.

Tinka schreef:
Misschien kan je nog een second opinion vragen, bijvoorbeeld bij een dierenarts uit Nederland, aan de hand van de foto's.
Aangezien Callas een merrie is zal ze geen lidteken hebben, een litteken waarschijnlijk wel

Hahaha, Tinka, you made my day. En dat voor een schrijfster, ooooh errug. Second opinion kan, maar wil ik wel eerst met deze arts weer gesproken hebben. En daarbij ze zijn een soort Uithof zeg maar in Frankrijk. Dus ik vind dat ik daar wel in moet kunnen vertrouwen.

JudithO schreef:
Ik heb respect voor je hoor, Monique. 7 jaar alweer ja? Men, dat is echt een beste tijd.
En je hebt gelijk. Hoever sta je nu na 7 jaar...
Heel eerlijk? Ik zou er, als Callas van mij was geweest, hetzelfde in staan.

Yep 7 jaar, Judith, en ik wil erg graag lekker relaxed kunnen paardrijden. Een uitdaging of project heb ik nooit gezocht. Nu is het wel heerlijk hoe voorwaarts Callas is, maar dat schrikkerige. Men, het wordt echt met de dag erger nu ze opgehokt staat.

Jet schreef:
Mo, ik geef jou ook gelijk. Niet gaan opereren met een kleine kans op herstel en een revalidatieproces, waar ze zich nu al niet aan kan houden. Ik zou zeggen: zolang ze zo idioot doet, zal ze er voor zichzelf weinig last van hebben, mocht ze dat een aantal weken niet meer doen, weet je denk ik dat ze er voor zichzelf teveel last van krijgt. Jij hebt al die tijd ervoor gevochten om er een braaf, te vertrouwen rijpaard van te maken, ik verwacht dat dat inderdaad niet meer gaat gebeuren. Dit is naadje, maar ik kan me slecht voorstellen dat een operatie in dat gebied iets goeds kan doen. Ik wil jullie wel veel wijsheid en sterkte wensen, dit is iets wat je op de leeftijd van Callas totaal niet verwacht natuurlijk.

Ik heb nog gekeken naar laservergruizing. Als dat een optie zou zijn, zou het er weer anders uitzien. Maar toch had ik al een hele tijd geleden besloten er nog een paard bij te willen hebben, voor op de dagen dat ik minder zin in uitdaging had. En omdat we eigenlijk samen wilden rijden. Dat besluit heeft door dit vastere vormen gekregen.

Muga schreef:
Ik zou je keus ook volledig begrijpen. Helemaal na alles wat je al gedaan hebt.
Opereren zou ik idd ook niet doen. De kans dat het niet beter wordt, is groot, het kost veel en uiteindelijk is ze alsnog een soort graaspaard met wat voorzichtige ritjes omdat je toch te maken blijft houden met haar karakter en de onvoorspelbaarheid daarvan.
Ik denk dat je echt een hele rationele keuze maakt daar.

Het zijn inderdaad de kosten waar ik tegenaan hik, ze is wel verzekerd maar alleen voor snijwerk. Alles wat eromheen zit, staan op de kliniek, revalidatie, weet ik allemaal niet wat, niet. En als ik zie hoe ze nu is, ze wordt met de dag onhandelbaarder, lees gevaarlijker, maar daarover later meer.

tamary schreef:
Met hoe ze nu stuitert met gedwongen rust is een operatie vrijwel nutteloos, zelfs al zou die op zich slagen, is de revalidatie kansloos.

Ik sluit me 100% aan bij je opmerking, Tamary

bribro schreef:
Ik zou je keuze ook heel goed snappen Monique. Zou zelf bij die van mij denk ik dezelfde keuze maken. Ik heb een ongelooflijke bewondering voor je inzet al die jaren om met Callas daar te komen waar je zo graag naar toe wilt, lekker ontspannen buitenrijden. Zelf heb ik dat al een paar jaar geleden opgegeven en werd die van mij weidepaard. Het is dat mijn dochter nog heel graag een poging wilde wagen. Wat redelijk gelukt is. Ze doen gave dingen samen, maar het blijft ook altijd opletten en spannend en nooit echt ontspannen. Dus ja, ik snap je evt. keuze helemaal.

@Bribo, ik vind het top voor jullie dat je dochter nog wat met jullie paard kan. Gelukkig is jouw paard niet geblesseerd.

Zinzi_jewel schreef:
Hier krijg je geen bokker over je heen .
Ik had het bijltje er allang bij neer gegooid !
Wat ik overigens ook MOET doen . Mijn lichaam kan niet meer paardrijden en mijn paard wil te graag werkjes doen .
Misschien is het jouw ideale maatje wel moniek!?

Frankrijk zou ik niet heen willen omdat ik de taal vreselijk vindt, haha
En mijn vriend , denk dat die het helemaal niet gesproken krijgt ( is een Duitser van geboorte )

@Zinzi-jewel, zou je dan je paard willen wegdoen, begrijp ik je goed? Je kunt me altijd een pb sturen? De Franse taal kan een struikelblok zijn, maar toch valt het erg mee. Ik had ook een hekel aan Frans.

MoriMann schreef:
Waarom zou je bokkers over je heen krijgen vanwege deze keuze? Het is niet alsof je haar de handel in gooit met een blessure. Graaspaard (met als het pijnvrij kan en ze het leuk vindt misschien af en toe nog wat grondwerk) lijkt me geen slecht leven voor een paard.

Zeker als ze een zooitje gaat maken van rust/revalidatie heeft een operatie geen zin en doe je daar misschien wel meer kwaad mee dan goed.

Klopt MoriMann, grazen en niets doen, hahaha, is een heerlijk en natuurlijk leven voor een paard. En omdat er veel bokkers zijn die zeggen, als je een paard neemt, dan neem je ook de kosten, vandaar dat ik dacht dat mensen mijn keuze niet zouden snappen

pluisbeer schreef:
Ik reageer bijna nooit Monique in je topic, maar wil je ook laten weten dat ik de keuze ook zou snappen. Na een evt. operatie zou ze een lange revalidatie in moeten en dat zie ik niet als passend bij Calas.

@Pluisbeer, daar heb je helemaal gelijk in, Callas is geen revalidatiepaard. Zie wat ik onderaan beschrijf.

Sintara schreef:
Ik begrijp het ook, zeker weten. En een tussenvorm kan natuurlijk ook - callas een jaar, of drie jaar, of 10 jaar in de wei zetten als weidemaatje voor jouw nieuwe. En áls er dan een tijd komt dat je denkt, ze is goed en het voelt goed? Dan kan je nog altijd ervoor kiezen haar weer op te pakken.
En als dat moment niet komt dan gewoon niet

Dat kan ook altijd nog, inderdaad Sintara. Dieren die bij ons gekomen zijn, gaan per definitie niet meer weg. De tijd gaat het leren.

Zoals beloofd het 'later meer'. Gisteren een akkefietje. Het regende een beetje, dus ik zet het schrikdraadnet dusdanig neer dat ze de stallen zelf in en uit kunnen gaan. Het is daardoor een klein stukje geworden maar wel met kniehoog overheerlijk onkruid en gras. Meestal blijf ik er een hele tijd bij zitten of staan, maar de laatste twee dagen hadden ze de hele tijd gehad en dat ging perfect, niet rennen of gek doen. Wel een keer schrikken en wegdraven, maar behapbaar. Ik ben binnen en Erwin zit met uitzicht op de boxen aan tafel achter zijn pc. Callas staat op het plateau bij de boxen gefrustreerd te maaien, uiteraard met haar rechterbeen, (waar ik ook denk dat deze blessure in sept/okt 2020 van is ontstaan) en ze ramt in het lint, en schrikt en deinst terug en rukt de hele bende aan gort. Zij kan er niet door er hangen nog wat slierten, maar ettertje poupette wel en die peert hem. Callas in paniek. We zijn allebei al naar de situatie aan het rennen, Erwin rent naar Callas ik ga achter Poupette aan. Ze hadden gelukkig nog halsters aan. Poupette moet ik heel rustig benaderen en superzoet en lief lokken. Maar ik sta met mijn rug naar Callas en Erwin. Erwin heeft Callas in haar box gewerkt, maar omdat Poupette uit haar zicht is, dendert ze gewoon dwars door de deur weer naar buiten. En weer knetteren. Hoezo pijn. Ik geef poupette aan erwin en grijp naar Callas haar halster. Alles goed, maar ze is zo opgefokt ze komt overeind. Voor mij geen probleem, maar Erwin is erg paniekerig als hij mij in zulke situaties met Callas ziet. Hij heeft me nét een paar keer te veel in de ambulance zien verdwijnen (vijf keer, waarvan twee keer door Callas) en probeert haar ook te pakken. Ik schreeuw meerdere keren tegen hem 'laat nou' omdat ik weet hoe ze is en het is zo klaar. Maar te veel adrenaline of zo en hij probeert haar te grijpen en ze landt daardoor vol op mijn voet. Fijn. 's middag gaat Erwin ze uitmesten, (ben gisteren door mijn rug gegaan) en daarbij moet Callas in Poupettes box en poupette vast aan de ring. Ik moest maar lekker binnenblijven, lieve man, en even later weer paniek, poupette had zich losgemaakt, ongelukkige samenloop van omstandigheden en galoppeert het nieuwe terrein van 8 hectare in! Callas in de box helemaal over de zeik, dansen springen wat een feest. Wij poupette weer gevangen, ging gelukkig goed en terug naar Callas die echt bijna letterlijk over het tussenschot van zeker 1.30 aan het klimhangen was. Heftig.

Kortom het is een paard waar je dagelijks mee moet trainen of haar in het land moet laten staan. Een operatie waarbij ze nog langer stil moet staan, is gewoon gevaarlijk. Dus ik ga vandaag de d.a. contacten en meer vragen stellen.

**Geplaatst**: 20-04-22 11:27

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 20-04-22 11:27

Je zou eerder overwegen om haar op een zo vlak mogelijk stuk te zetten en er op te gokken dat ze het zelf oplost. Dit werkt ook voor geen meter, dan liever gokken dat ze geneest door rondslenteren en gaat het wel te erg mis de knoop door te hakken voor slacht of euthanasie. Dit doet de kans op genezing in elk geval geen goed.

**Geplaatst**: 20-04-22 13:31

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 20-04-22 13:31

Wauw, wat een avontuur weer. Dit is inderdaad geen doen zo.
Heel eerlijk, ik zou haar gewoon weer de ruimte geven net als eerder, dan heeft ze in elk geval weer de ruimte om haar energie kwijt te kunnen. Het is ook een paard met energie he, dat is ook niet eenvoudig te managen. En zeker niet met boxrust of mini-paddock.
Hoe lang staat ze nu 'stil'? Nog niet zo lang toch?

**Geplaatst**: 20-04-22 13:37

Geplaatst: 20-04-22 13:37

Zul je net weer zien hé, wat een gedoe!

Ik reageer niet veel maar wilde toch even laten weten dat ik de keuze van graaspaard ook zo zou nemen.

Wb koliek (vorige pagina nog, ik weet t maar ben niet zovaak op bokt en moest even bijlezen) kreeg ik van een kennis vorig jaar bij een koliekerig paard ook de tip om te wandelen in een beetje spooky omgeving (het was toen ook donker dus dat hielp al), want van n beetje schrikken komt er soms ook al een scheet of een drol af. Vond ik een slimme, hielp ook!

Ik ga weer stil verder volgen!

**Geplaatst**: 20-04-22 14:08

Geplaatst: 20-04-22 14:08

Ik zou ook denken, zoek het lekker uit met je gestuiter, en de wei op. Als het echt pijn doet stopt ze vanzelf en anders, tja, wat tamary zegt. Wat een engelengeduld heb jij zeg... :knuffel:

**Geplaatst**: 20-04-22 14:30

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 20-04-22 14:30

Misschien kan je overleggen met de dierenarts want dat gespring en gestuiter werkt natuurlijk niet bevoordelijk voor de genezing. Dan lijkt mij een groot stuk met veel gras beter. En wel een omheining met stroom erop. Zo'n net leek mij sowieso al gevaarlijk, is bedoeld voor schapen niet voor paarden. Zeker als er geen stroom op staat.

**Geplaatst**: 20-04-22 14:36

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 20-04-22 14:36

Ik lees ook nog steeds trouw mee. Sluit me aan bij de rest, ik zou overleggen of ze niet gewoon weer naar buiten kan. Dit stuiteren, maaien en al die gekkigheid meer zijn niet goed voor haar herstel én ook niet voor echt goed voor jullie eigen gemoedsrust. Dan maar de wei op, als ze daar rustiger is.

**Geplaatst**: 20-04-22 16:47

Geplaatst: 20-04-22 16:47

O, dat is weer een heftig gebeuren geweest gisteren. Hoe is het nu met Erwins voet?

Wat zei de DA, of heb je die nog niet gesproken?

Lou kon "thuis" ook niet op boxrust. Ze kende de routine en werd ook levensgevaarlijk daarvan, met ook natuurlijk gevolgen voor haar eigen lichaam. En met haar peesblessures heb ik ook gehad dat ze op een stuk afgezet beton stond en daar over een gewoon landhek ( van metaal) sprong, op beton ook weer terecht kwam om maar bij andere paarden te kunnen staan, ook al zag ze ze, dat was niet genoeg. Die heb ik dus daarna maar gewoon erbij gelaten, dan maar af en toe rennen en een keer gek doen, maar altijd beter dan draaien en steigeren op een stukje van 3 x 3 m. of 5 x 5...

Nee, lekker rustig op zoek naar een ander, makkeljker rijdbaar paard, desnoods 2

, zodat jullie evengoed nog samen op pad kunnen.

Ik zou teruggaan naar de oude routine die jullie hadden en eventueel wat leuke dingetjes met haar gaan doen dan, waarbij het niet op haar benen aankomt ( zoals met die skippybal, of kusje geven en zo zijn er vast nog wel meer dingen te bedenken).

Sterkte maar weer, het is zo lastig als ze zoveel energie hebben en eigenlijk zo weinig mogen bewegen.

O ja, laser wordt volgens mij wel gebruikt bij peesblessures, maar als botvergruizer ken ik het niet. Bij Lou is destijds met verschillende peesblessures wel shockwave toegepast op de kliniek. Geen idee of dat nog wat zou kunnen betekenen bij Callas. https://paardenkliniekderaaphorst.nl/be ... -therapie/ . Of bedoelde je dat ook?

**Geplaatst**: 20-04-22 19:20

Geplaatst: 20-04-22 19:20

Oh Mo, wat een gedoe weer met die dame!!
Ik denk dat je twee opties hebt en dat je zelf het beste kunt inschatten welke werkt:
1. Doorzetten in de hoop dat ze zich erbij neer gaat leggen en ophoudt met die fratsen, of
2. De boel loslaten en hopen op het beste..

Een advies/behandelplan van de dierenarts is leuk, maar het moet haalbaar (en veilig!!) blijven..
ik moest destijds met de peesblessure van mijn ruin stappen op het harde.. dat was in mijn geval dus langs een 80km-weg..
eerste week met bloed, zweet en tranen mijn minuten gestapt en toen ermee gestopt. Het was gewoon te gevaarlijk! En dan moet je keuzes maken..

Ik denk dat niemand hier kan zeggen dat je niet genoeg voor Callas doet!! En degene die dat wel doet krijgt ze er wel van langs van ons allemaal!! :(:)

**Geplaatst**: 20-04-22 19:42

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 20-04-22 19:42

Ik zou Callas lekker op het land zetten! Ze gaat zich er toch niet bij neerleggen.

**Geplaatst**: 20-04-22 20:46

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 20-04-22 20:46

Het is ook altijd wat met die paarden! Hoe is het nu met je voet?

Naar mijn oren klinkt het alsof je je beslissing al hebt gemaakt... En daar zou ik persoonlijk ook voor gaan in deze situatie. Al het geld wat je in een operatie zou steken zou je ook op kunnen sparen voor een paard die voldoet aan jouw wensen.
Denk dat het voor Callas ook prettig is om gewoon weer lekker op de wei te gaan :(:)

En dan in de toekomst lekker dat vrijheidsdressuur wat ze zo leuk vindt uitbouwen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-04-22 18:48

Geplaatst door de TopicStarter : 21-04-22 18:48

Hi all, geen goed nieuws. Eerst op jullie reageren.

JudithO schreef:
Wauw, wat een avontuur weer. Dit is inderdaad geen doen zo.
Heel eerlijk, ik zou haar gewoon weer de ruimte geven net als eerder, dan heeft ze in elk geval weer de ruimte om haar energie kwijt te kunnen. Het is ook een paard met energie he, dat is ook niet eenvoudig te managen. En zeker niet met boxrust of mini-paddock.
Hoe lang staat ze nu 'stil'? Nog niet zo lang toch?

Hi Judith, in feite staat ze op rust sinds 2 maart. Weilandrust dan. Op 10 maart nog een keer erop gezeten, maar vond haar toen nog steeds niet goed. Dat was dat ene filmpje. De 23e maart was het echt goed fout en toen ben ik het traject met d.a. ingegaan en vanaf toen heeft ze op stal gestaan, dus nu een maand.

Lucia88 schreef:
Zul je net weer zien hé, wat een gedoe!

Ik reageer niet veel maar wilde toch even laten weten dat ik de keuze van graaspaard ook zo zou nemen.

Wb koliek (vorige pagina nog, ik weet t maar ben niet zovaak op bokt en moest even bijlezen) kreeg ik van een kennis vorig jaar bij een koliekerig paard ook de tip om te wandelen in een beetje spooky omgeving (het was toen ook donker dus dat hielp al), want van n beetje schrikken komt er soms ook al een scheet of een drol af. Vond ik een slimme, hielp ook!

Ik ga weer stil verder volgen!

LOL, dat moet bij Callas niet zo moeilijk zijn om haar te laten schrikken.

Prairy schreef:
Ik zou ook denken, zoek het lekker uit met je gestuiter, en de wei op. Als het echt pijn doet stopt ze vanzelf en anders, tja, wat tamary zegt. Wat een engelengeduld heb jij zeg...

@Prairy, vandaag weer drama. Door het schrikdraadnet heen met zijn tweetjes en lekker grazen in het nieuwe land. Ik kon ze gelukkig makkelijk pakken met een emmertje bix, maar op de terugweg schrok ze zich weer helemaal het leplazerus van Erwin die achter de heuvel opdook.

Tinka schreef:
Misschien kan je overleggen met de dierenarts want dat gespring en gestuiter werkt natuurlijk niet bevoordelijk voor de genezing. Dan lijkt mij een groot stuk met veel gras beter. En wel een omheining met stroom erop. Zo'n net leek mij sowieso al gevaarlijk, is bedoeld voor schapen niet voor paarden. Zeker als er geen stroom op staat.

@Tinka, Ik heb de behandelende d.a. een mail gestuurd, met de opmerking dat het alleen maar slechter kan worden zo. En om advies gevraagd en wat het perspectief voor de toekomst is.

Berdien schreef:
Ik lees ook nog steeds trouw mee. Sluit me aan bij de rest, ik zou overleggen of ze niet gewoon weer naar buiten kan. Dit stuiteren, maaien en al die gekkigheid meer zijn niet goed voor haar herstel én ook niet voor echt goed voor jullie eigen gemoedsrust. Dan maar de wei op, als ze daar rustiger is.

Hi Berdien, onze gemoedsrust lijdt er inderdaad behoorlijk onder. Vooral Erwin is het zat al dat gedoe met dieren en vond vandaag maar dat ik haar moest verkopen. Dat doe ik niet en een kreupel paard verkopen... Maar dat is zijn onhandige manier om aan te geven dat hij er niet mee om kan gaan. Hij is niet zo op dieren.

Jet schreef:
O, dat is weer een heftig gebeuren geweest gisteren. Hoe is het nu met Erwins voet?

Wat zei de DA, of heb je die nog niet gesproken?

Lou kon "thuis" ook niet op boxrust. Ze kende de routine en werd ook levensgevaarlijk daarvan, met ook natuurlijk gevolgen voor haar eigen lichaam. En met haar peesblessures heb ik ook gehad dat ze op een stuk afgezet beton stond en daar over een gewoon landhek ( van metaal) sprong, op beton ook weer terecht kwam om maar bij andere paarden te kunnen staan, ook al zag ze ze, dat was niet genoeg. Die heb ik dus daarna maar gewoon erbij gelaten, dan maar af en toe rennen en een keer gek doen, maar altijd beter dan draaien en steigeren op een stukje van 3 x 3 m. of 5 x 5...

Nee, lekker rustig op zoek naar een ander, makkeljker rijdbaar paard, desnoods 2 , zodat jullie evengoed nog samen op pad kunnen.

Ik zou teruggaan naar de oude routine die jullie hadden en eventueel wat leuke dingetjes met haar gaan doen dan, waarbij het niet op haar benen aankomt ( zoals met die skippybal, of kusje geven en zo zijn er vast nog wel meer dingen te bedenken).

Sterkte maar weer, het is zo lastig als ze zoveel energie hebben en eigenlijk zo weinig mogen bewegen.

O ja, laser wordt volgens mij wel gebruikt bij peesblessures, maar als botvergruizer ken ik het niet. Bij Lou is destijds met verschillende peesblessures wel shockwave toegepast op de kliniek. Geen idee of dat nog wat zou kunnen betekenen bij Callas. https://paardenkliniekderaaphorst.nl/be ... -therapie/ . Of bedoelde je dat ook?

Hi Jet, Ik bedoelde idd botvergruisdingapparaatgeval. Wat een verhaal ook van je paard! En het was mijn voet

-Namiro- schreef:
Oh Mo, wat een gedoe weer met die dame!!
Ik denk dat je twee opties hebt en dat je zelf het beste kunt inschatten welke werkt:
1. Doorzetten in de hoop dat ze zich erbij neer gaat leggen en ophoudt met die fratsen, of
2. De boel loslaten en hopen op het beste..

Een advies/behandelplan van de dierenarts is leuk, maar het moet haalbaar (en veilig!!) blijven..
ik moest destijds met de peesblessure van mijn ruin stappen op het harde.. dat was in mijn geval dus langs een 80km-weg..
eerste week met bloed, zweet en tranen mijn minuten gestapt en toen ermee gestopt. Het was gewoon te gevaarlijk! En dan moet je keuzes maken..

Ik denk dat niemand hier kan zeggen dat je niet genoeg voor Callas doet!! En degene die dat wel doet krijgt ze er wel van langs van ons allemaal!!

Tjeetje, Namiro, langs een 80km-weg stappen, levenslink.

imaudy schreef:
Ik zou Callas lekker op het land zetten! Ze gaat zich er toch niet bij neerleggen.

Nee, dat bleek vandaag wel weer. Wild like the wind.

Cera_D schreef:
Het is ook altijd wat met die paarden! Hoe is het nu met je voet?

Naar mijn oren klinkt het alsof je je beslissing al hebt gemaakt... En daar zou ik persoonlijk ook voor gaan in deze situatie. Al het geld wat je in een operatie zou steken zou je ook op kunnen sparen voor een paard die voldoet aan jouw wensen.
Denk dat het voor Callas ook prettig is om gewoon weer lekker op de wei te gaan
En dan in de toekomst lekker dat vrijheidsdressuur wat ze zo leuk vindt uitbouwen

Klopt ik heb mijn gedachten al opgemaakt. Zie benedenaan deze post.

tamary schreef:
Je zou eerder overwegen om haar op een zo vlak mogelijk stuk te zetten en er op te gokken dat ze het zelf oplost. Dit werkt ook voor geen meter, dan liever gokken dat ze geneest door rondslenteren en gaat het wel te erg mis de knoop door te hakken voor slacht of euthanasie. Dit doet de kans op genezing in elk geval geen goed.

Als ze geen pijn heeft, hoeft ze niet dood.

Afijn, n.a.v. Tinka's opmerking om een 2nd opinion te vragen, kreeg ik ineens een brainwave en heb ik mijn oude Engelse dierenarts benaderd. Zij is een heel rationeel mens, bijna een koele kikker, en akelig bot, maar ik heb wel altijd vertrouwen in haar gehad. Ik heb gebeld of ik haar het rapport en de rontgen en de echo's mocht sturen. Dat mocht en vandaag antwoordde ze en heb ik daarna met haar aan de lijn gehangen.

Als ik het Engels goed heb begrepen is dit wat zij ziet en adviseert. De pees is een y-vork en houdt zich aan beide sesambotjes vast. Hij is bij een sesambeentje (af)gescheurd en zij denkt zelfs te zien dat een stukje bot is beschadigd. Dat de pees is afgescheurd, zie je aan de echo waar de witte stippen op gelijke hoogte horen te zitten.

Afbeelding

Het feit dat de kreupelheid erger werd, zegt voor haar dat, zoals zij zegt, zo vaak te laat deze kreupelheid ontdekt wordt en het dan al chronisch is geworden en pas dan komt de echte kreupelheid naar boven. Zij zegt dat het kan gebeuren door systematisch te veel overrekken van de pees, het hoeft niet eens een ongeluk te zijn geweest. Had ik steile heuvels? ja. Dat kan volgens haar de oorzaak zijn. Het witte op de röntgen is waarschijnlijk littekenweefsel (zonder d ;-)

) Doordat ander weefsel gaat compenseren, geeft dit ook weer pijn.

Toen ik vertelde dat de huidige d.a. over een tijd een mri wilde, zei ze: Dat komt omdat je rijk bent. Duh!!! Ik zei al dat ze bot was. M.a.w. deze behandelende d.a. zal uiteraard zijn best willen doen om e.e.a. te genezen, maar eigenlijk is er niets dat geneest en dingen zoals een mri zijn geldmakerij.

Zij heeft me uitgelegd wat ik wel kan doen. Ik kan speciaal beslag laten aanmeten waardoor de stand wat verandert en je de genezing bevordert om sneller weer te kunnen rijden. Je kunt ook aquatraining doen. Eh, in onze vijver? Je kunt ook speciale braces laten aanmeten, ook om een andere belasting te krijgen en weer sneller te kunnen rijden. Het is niet operabel. Wel kun je het peesje in zijn geheel door laten snijden en dan de zenuw laten verwijderen. Ik kan ook ijsbandages zwachtelen. Ze kunnen ook de pees inspuiten. Ik kan haar ook juist wel op ontstekingsremmers zetten voor een paar maanden. Om haar lichaam tijd te geven het te genezen. Maar zegt ze, gooi haar maar een jaar in het land, neem er een veulentje bij en kijk of ze over een jaar niet meer kreupel is. Voor haar is het dus over en uit. Dat zei ik. Bot. Maar wel realistisch.

**Geplaatst**: 21-04-22 19:57

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 21-04-22 19:57

Kijk, dat zijn mensen waar je wat aan hebt.
Dus, hengst erop?