Bokt.nl

pmarena schreef:

Hou je vast aan dat je zèlf de keuze hebt gemaakt om dit onderzoek te willen.
Dat het wèl willen nu dus blijkbaar groter is (voordelen heeft) dan het niet willen.
Dat je gewoon wèl weg kan rennen als je het niet meer wilt (dat idee kan rust geven, dat het echt je vrije keuze is en je er wel degelijk zelf voor kiest)

Balen van de stress en het met je neus op de feiten gedrukt worden
Maar dan wel weer fijn dat je 1 en ander wel kan verbeteren nog door wat minder hooi op je vork (bijna letterlijk ) te nemen.

Achgos Sammie.... dat dier is ook zó schandalig door-en-door verwend

BritHittepit schreef:

Ik snap dat je bang bent, was ik ook (als het om colonscopie gaat?) omdat ik zowiezo al vaak bloedingen heb… ik ben echt onder volledige narcose geweest, ik heb er niks van geweten… kunnen ze jou niet gewoon helemaal in slaap doen? Dat is geen garantie dat de bloeding niet gebeurt maar wel dat je geen pijn hebt…

Ik heb dit ook al eens met een roesje moeten doen, toen had ik ook pijn inderdaad…

jokari schreef:

Dikke knuffel voor het onderzoek Kathleen. Hoop dat het deze keer idd meevalt.

pien_2010 schreef:

Ja hier ook dikke knuffel. Je kunt dit!!

Yavanna schreef:

Colonoscopie, 1.5 week geleden 1 gehad onder een roesje. Ik wil je niet bang maken, maar wat een hel. Ze hebben extra bijgespoten omdat ik ondanks het roesje het uit gilde vd pijn.
Mocht het nog een keer moeten, alleen nog met propafol. Nooit meer anders.
Dus als je kan, ga voor volledige narcose

Rocamor schreef:

Nou, hier dan de andere kant: jaren terug ook een colonscopie gehad.
Wilt u een roesje mevrouw?
Ik wil graag meekijken, mag dat?
Dat mocht, maar dan dus geen roesje.

Was niet aangenaam, en 1 bocht was wat minder prettig. Maar echt pijnlijk, niet bij mij.

Scheelt wellicht dat ik altijd wat gas-opgezette darmen had?

En tuurlijk hoort Sammeke verwend te zijn. Je bent Royal of niet

Farjen schreef:

Diprivan is zalig, ik heb na mijn gastro/colo 10 keer gevraagd wanneer ze gingen beginnen maar het was toch echt al gedaan
Ook 0 napijn gehad. De voorbereiding vond ik het vervelendste.
Er zit normaal altijd een anesthesist bij dus mocht je te "wakker" worden tijdens het onderzoek geven ze wel wat bij.
Ik heb als verpleegkundige ook al heel veel onderzoeken/behandelingen meegemaakt met propofol maar nog nooit problemen gezien van mensen die lagen te schreeuwen van pijn. Enkel hilarische praat als ze wakker worden

Yavanna schreef:

Ayasha schreef:

I.p.v. me wel bang te maken had je wellicht kunnen lezen dat het met propofol gebeurt. Geloof me ik weet hoe het voelt zonder verdoving. Been there, done that. Dat is waarom ik er zo bang voor ben.

Ze gebruiken geen gas meer. Dus het opgezette gevoel zou ook niet meer mogen. Nu is dat niet waar ik bang voor ben gezien je met een darmziekte vanzelf wel went aan dat gevoel. maar volgens hem zou die last er na niet meer mogen omdat ze geen Co meer gebruiken oid.

Dat is fijn, dan voel je echt niks, en mocht het je wel helpen, ik heb geen napijn en vandaag de uitslag gekregen dat de pijn bij mij door een ontsteking kwam. Dit scheen geen normale reactie te zijn.
Ik heb het ook een keer zonder verdoving gehad en daardoor ook erg bang voor wat er komen ging. En dat viel dus tegen, maar dus door die ontsteking. Tja, bad luck

petraaken schreef:

Nou die blinkt hoor.

Hoe is het met je schouder?

pmarena schreef:

Ben benieuwd of ze inderdaad een tint donkerder wordt of dat ze met die regel gaat breken nu ze toch echt volwassen is. Het blijft wel een portret dat zich niet vast laat leggen door regels natuurlijk

Rena kreeg altijd appeltjes na de zomer. Daarna werd ze dan super licht in haar wintervacht.
En de zomervacht was dan weer diep goudkleurig. Elk jaargetijde een nieuwe pony

Je wordt wel gemangeld door die dieren hoor
Als ze nou eens iets weer goed op zijn plek trokken ipv. kapot maken.....

Je fysio is maar druk maar herstelwerkzaamheden van die knollies....

pien_2010 schreef:

Wouw, ik ken echt maar een land die ooit een behoorlijke trap heeft gehad (een beroeps) en dat was kantje boord en had er de rest van zijn leven last van.
Verder nooit gehoord over dit soort blessures. Hebben jullie een België dan zo'n andere paarden?

pien_2010 schreef:

Dat kan kloppen wat je schrijft want die persoon die ik ken werkte ook met jonge paarden die hoog in het bloed staan en dat is dus ooit vreselijk mis gegaan.

Duhelo schreef:

En zelfs dan nog. Mijn spanjaard is een braaf paard. Schrikt over het algemeen niet zo snel, is wel erg sensibel en gevoelig, maar wel eerlijk.
Echter ben ik er een aantal jaar op buitenrit vanaf gevallen omdat ze schrok van een stomme sh*tlander in een weitje, is ze in volle vaart aangezet en in de bocht half gevallen, ik ben er aan de rechterkant afgegaan (bocht naar rechts), heb ze proberen vasthouden en mezelf er zo onder getrokken.
Giga schaafwond op mijn onderrug, een trap van een voorhoef in mijn gezicht gehad, ze is met haar achterhoef op mijn been afgezet en door ze vast te houden heb ik een giga wrong in mijn rechterschouder gehad.

Ik heb weken amper kunnen bewegen door mijn rug en been, drie maal vocht uit mijn been moeten laten halen want de punt van haar hoef had mijn dijbeenspier gesplit. en 5 weken als rambo gelopen, inclusief scheve lach want alles was opgezwollen, bont en blauw en werkte niet meer.

En dit paard is eigenlijk echt wel braaf. Maar soms gaat ze in paniek en dan kan je ze niet meer bereiken ... Dit was gewoon pech hebben...

Mijn trekpaarden zijn bomproof, uberbraaf, wel met pit, maar ook met die ben ik met beide eens overkop gegaan. Ook erg veel geluk gehad want als ik eronder had gelegen kon ik het niet meer vertellen.

Die presteren het wel om op mijn voeten te gaan staan en daar vanalles in te kneuzen etc... Maar dat is lompheid

Mars schreef:

Haha ik moest even lachen om je verwoording van 'dood maar weet het nog niet'

En zelfs met zulke dieren kan het fout gaan, ik ben vorig jaar met een doodbraaf trekpaard over de kop gegaan. Galopje, helemaal niet hard maar het lieve dier misstapte zich en we rolden beiden op de grond, hetgeen mij een gebroken sleutelbeen opleverde. Paard had gelukkig niks.
Met paarden zitten ongelukjes in een klein hoekje, maar jij kent je eigen dieren, je hebt aandacht voor hun stemming en lichaamstaal. En ik ken je niet persoonlijk maar volgens mij ben je ook eerlijk genoeg als je tegen een grens aanloopt waar je zelf even niet mee verder kunt. Dat scheelt echt zoveel in het voorkomen van ellende voor mens en dier.

Och wat prachtig die appeltjes van Reve, als ik me herinner hoe licht ze was als veulen is het bijna niet voor te stellen dat dit hetzelfde paard is! Maar ook in donkere versie is ze prachtig (en weet het zelf ook). Zou Joy ook zo gaan varieren in kleur?