Was even helemaal niet online, gisteren, reu heeft de volgende crisis (harstilstand) maar net overleefd. Gelukkig heb ik vroeger ooit eens een cursus dieren EHBO (speciaal voor in noodsituaties) gedaan, dus wist ik nog wel hoe CPR (hartmassage en beademing) toe te passen, wonder boven wonder en against all odds kwam hij na een minuut of vijf weer langzaam bij zinnen. Hij leek daarna echter wel stomdronken. Hersenschade wellicht? De DA is gisteren nog aan huis geweest om zijn hart door te meten. Die heeft een hele koffer met speciale hart-apparatuur daarvoor. Heeft hartpomp-ondersteunend spul gekregen. Dobermann is ook al fiks op leeftijd, voor het ras, ik vertrouwde zijn hartslag/ademhaling sedert de operatie sowieso al niet. Durf nu amper het huis meer uit, of ook maar iets te doen zonder hem in mijn blikveld te hebben. Uiteraard wel op de fiets even naar Jaopie en Khavanna geweest. Kom op ouwe vent, ik kan je nog niet missen!
Heftig zeg! Houd hem maar goed in de gaten. Hopelijk knapt hij nu snel op! Heel veel sterkte!
terpentijn
Berichten: 7370
Geregistreerd: 09-12-07
Woonplaats: Zuidlaarderveen Drenthe
Geplaatst door de TopicStarter: 05-06-15 14:05
Nee Tien, lief van je aangeboden, maar ze staan op grasweide en ik ben er vanmorgen nog even geweest (broer lette even op honden, met foon bij de hand).
Gelukkig maar dat je zelf het nodige kon doen om de oude heer weer op de pootjes te krijgen. Lijkt me een bijzondere ervaring als je op deze manier kunt "ingrijpen".
Marein
Berichten: 227
Geregistreerd: 20-11-11
Woonplaats: West-Flanders
Geplaatst: 05-06-15 15:41
Oef, 4 pagina's moeten bijbenen, en dan vernemen dat het niet zo goed gaat met je oudste Dober.
Werd hij verdoofd met domitor voor de operatie? Of met gas? In geval van het eerste: de eerste 3 weken zijn cruciaal na de operatie (spierschade mogelijk en het hart is idd ook een spier). En indien dit het geval is, kan ik je alleen maar ten sterkste aanraden om in de toekomst enkel nog maar te laten verdoven met een gasnarcose. (Persoonlijke ervaringen met onze eigen honden + opleiding tot DA...).
Waar werd er een tumor weggenomen?
In ieder geval: veel beterschap voor je dobermann! Hopelijk is hij over een maand weer de oude, letterlijk en figuurlijk! (Moest je open staan voor het gebruik van homeopathie, zou je hem nux vomica 200K - te bestellen bij apotheek of drogist - kunnen bijgeven. En in geval van narcose met domitor ook nog crataegus 30K...)
Ik las nog over Jaopies hengstenmanieren... Testosteron wordt niet enkel geproduceerd in de teelbal, maar ook deels in de bijnier en die worden niet weggenomen. Dus een ruin (of gecastreerde reu bij de honden ook) kunnen soms nog wel testosteronballetjes zijn, maar vruchtbaar zijn ze in ieder geval niet meer hoor
Het was een gasnarcose. Het is een vrij geavanceerde kliniek. De zwelling zat tegen zijn borstkas aan de linkerkant, de hond heeft een bindweefsel/vetweefsel woekerings stofwisselingsafwijking. Hij is 1,5 jaar geleden al eens geopereerd aan een giga snel groeiende bult aan de binnenkant van zijn dijbeen, zo groot als een halve baseball. Toen is ook de diagnose gesteld. De reden waarom ik het merendeels vetgezwel wat op zich onschuldig is, heb laten weghalen was omdat het ook naar binnen toe uitgroeide, waardoor de belangrijke aderen o.a. naar het hart uiteindelijk zouden worden dichtgedrukt. En het sedert de Pasen al een vuist groter was geworden. dat kun je dan gerust een woekering noemen. Ik heb ook het weefsel gezien dat er uit is gehaald: een shocking grote massa, want wat je aan de buitenkant zag, zat er richting naar binnen dus ook. Ik had geen keuze, had het liever ook niet gedaan, maar dit soort abnormale groei stopt gewoon niet.
Dat hij problemen kreeg kan ook nog door de medicijnencombi zijn die hij er na kreeg.
We hopen er het beste maar van, nu. Hij staat, loopt, eet en drinkt, en is coherent.
Tijd moet de rest maar doen.
Marein
Berichten: 227
Geregistreerd: 20-11-11
Woonplaats: West-Flanders
Geplaatst: 05-06-15 18:02
Gelukkig gasnarcose. Dat scheelt al een pak.
Ik snap het wel hoor, 3 jaar geleden heb ik ook bij mijn oudste hond Poirot een zeer snel groeiende bindweefseltumor op zijn achterpoot laten wegnemen. De huid stond zo onder spanning dat bij verdere groei de huid zou barsten. Poirot was toen al 14 jaar. Geen dobermann, Poirot is een galgo espanol. De tumor zat verankerd in zijn pees, dus die moest verkort worden. Geen evidente operatie bij zo'n oude hond. Maar in april ll. hebben we zijn 17de verjaardag gevierd, waarvan hij er al 13 bij ons doorbrengt.
Dus ik ben wel blij - achteraf gezien - dat we de operatie toch laten doen hebben.
Hopelijk kan je zelf over enkele weken ook met dit gevoel van opluchting terugdenken aan de operatie . We duimen mee voor zijn herstel!
De ellende bij mij is : ik kan simpelweg geen 2 dingen met dezelfde intensiteit, het is OF dit OF dat, en IF dan ook volledig en helemaal. Als er dan dus mensen zeggen: ga lekker Jaopie rijden, dan vergeet je die ellende met je hond, dat werkt dan zo: ik zit dan op Jaopie de hele tijd aan die hond te denken, en hoe dat dan verder moet. Ik kan dat dan niet zo goed a la minute loslaten.
Een ander ding is dat Jaopie ook niet echt het paard is waarop je eens "gedachtenloos" een uitstapje (laten we zeggen een heerlijk stukje buitenrit) gaat maken. Dat is zo'n paard die van alles voor je wil doen en met je wil doen, maar niet als je zelf maar half aanwezig bent. Je bent er helemaal WEL of je bent er NIET in de omgang met hem, zo niet gaat hij zo iets krijgen van:o maar dat kan ik op m'n eentje allemaal wel, jij bent er toch niet echt, of eigenlijk kan ik het zelf nog veel beter en begint dan voor zichzelf.. dat paard is erg trots en eist je ook 100% op (heeft-ie ook recht op overigens). Dus als ik er niet 100% ben, kijk ik wel uit om Jaopie te gaan rijden.
Overigens heb ik Jaopie voor heel die hondenellende de afgelopen weken ook nog wel eens kleine stukken naar buiten gereden, dat ging goed zonder ""ontploffingsgevaar". Hij verdient (net als de hond) ook mijn hele onverdeelde aandacht, hij is niet anders gewend.
Het is echt rot zoals het nu is, en erg frustrerend ook, ik wil dolgraag door, niet alleen met Jaopie maar ook met Khavanna, nu ja, maandag heb ik een evaluatiebezoek bij de DA met mijn knoert (de hond), ii kan alleen maar hopen. En proberen niet op het onmogelijke te hopen.
Geen paardrijles dus vandaag. Daar baal ik goed van, maar even meneer Dober de laatste loodjes door trekken. Dat gaat in elk geval gisteren en momenteel weer erg goed, vanmorgen voorzichtig weer aan de lijn klein stukje in bosje hierachter gewandeld. De hijgerigheid is drastisch verminderd, hij lijkt z'n ouwe zelf weer: morgenochtend om 10.30 afspraak bij DA voor in principe afsluitende controle en hechtingen verwijderen.
Als dat achter de rug is "stort" ik me weer op Jaopie, en ook met Khavanna moet er nou eens doorgepakt gaan worden.
De eerstvolgende les is dan pas weer over 14 dagen, daar kan ik dan mooi naartoe trainen.
Als ik morgen van de DA het fiat krijg en alles is goed, kan ik dat ook pas loslaten en Jaopie (en Khavanna!) weer om de dag gaan trainen. Daar heb ik ook écht zin in, ook in Khavanna! Voor haar maak ik een apart topic aan (met fotooooos uiteraard).Ik denk dat we met meneer Dober het dieptepunt wel gehad hebben, wellicht moet hij duurzaam andere medicijnen, maar dat is te overzien allemaal. Want Khava wil ik natuurlijk ook in de les bij Steef gaan invoegen, zo ver is ze nu echt nog niet (hoewel Steef ook wilde helpen met longeren e.d.). Ik zoek echter wel hulp bij de aanloop met Khavanna, want als ik er zelf weer op ga wil ik wel dat er dan iemand bij is in de bak om bijv. de longe vast te houden. Of omgekeerd.
Ik denk hierbij toch serieus aan Rosan, de (getalenteerde!) meid die lana van KoudbloedKim bijrijdt en ook bij Steef lest met Lana.
Marein
Berichten: 227
Geregistreerd: 20-11-11
Woonplaats: West-Flanders
Geplaatst: 08-06-15 10:18
Gelukkig dat je weer wat ademruimte krijgt nu Dober aan de beterhand is!
Ik begrijp ook goed dat werken met Jaopie niet meteen ontspanning is, toch niet in die zin dat je opstapt,wegrijdt en je hoofd leeg maakt...
Ik heb zelf ook een paardje, waarbij je je aandacht voor haar niet mag laten verslappen of ze loopt met je weg. Of foutjes maken, want die worden meteen door haar uitvergroot en komen als een boemerang naar je terug. Vermoeiend soms, maar wel belonend.
En goeie moed met Khavanna! Ik kijk er al naar uit haar topic ook te kunnen volgen.
A.s zondag 21 juni weer les van Steef. Is vaderdag, krijg ik vast weer een zooi vaderlijke adviezen naar m'n kop. Jaopie en ik hebben het wel weer erg nodig, eerst vakantie van Steef, toen zieke hond, dus huppa maar weer.
Jaopie is aan beide kanten van de singel van gaatje 6 naar gaatje 4 gegaan sedert de haperende training en weer vol op de weide (snik). Weg buikspier, weg sportieve conditie. Geldt voor mij ook: 1,5 kg aangekomen, gadverdarrie. Ik weeg nu over de 60 kg, en daar ligt toch echt mijn grens voor mezelf.
Nou ja geen wonder met al die haperingen. Ik wil nou wel es echt dóórtrainen er mee. We gaan er in elk geval weer enthousiast voor, hoewel we in de les wel weer even een flinke stap terug zullen moeten doen. Ik reed vanmorgen vroeg nog, zijn conditie is ook niet meer je dat, want hij begon al weer flink te zweten, hele bruine zweetplekken op z'n hals en schouders en een zeiknat dekje. We hebben wat balkjes gedaan in stap en draf, wat grote voltes in galop, de halt-stap-halt-draf een aantal keren, en erg veel halsstrekken, want hij was weer erg "jumpy" met dat laatste bedoel ik: schrikkerig, een opvliegende vogel, een hard geluid, alles deed hem reageren, dus behoorlijk wat nerveuze energie. Kostte dus ook even voor ik Jaopie tot echte deinende ontspanning had, met vallende hals en zonder neiging om zich op te richten en om zich heen te gaan koekeloeren.
Zaten wel mooie stukjes in draf tussen, ik voelde dat bij draf met doorzitten meteen, wanneer het goed was, dan "golft"het echt onder je door. maar het was erg instabiel, het volgende moment werd-ie weer hard Of scheef.
Is weer een hoop werk aan de winkel, ik rijd momenteel weer om de dag, het door Steef weken geleden voorgestelde 2 dagen op- 1 rust- 2 dagen op vind ik nu volledig misplaatst en te hoog gegrepen. Dat zou Jaopie te veel worden, eerst de boel weer es gedegen opbouwen. Nou ja, haast hebben we tenslotte ook niet.
Precies, gewoon naar je paard blijven luisteren en doen wat goed voelt en je niet gek laten maken door Steef of welke omstandigheid dan ook.
Hoe gaat het inmiddels met Dobermans?
terpentijn
Berichten: 7370
Geregistreerd: 09-12-07
Woonplaats: Zuidlaarderveen Drenthe
Geplaatst door de TopicStarter: 17-06-15 17:10
Meneer en mevrouw Dober doen het uitstekend, meneer Dober heeft na operatie het zwemmen in het vennetje hier achter weer opgepakt, dus dat is een kopzorg minder.
Momenteel geen zorgen, dus nu weer 100% paarden (ook Khavanna!)
Me niet gek laten maken door Steef is dan weer een ander verhaal...dat krijgt-ie meestal in 1 les al goed voor mekaar, dus ik kan zondag m'n lol weer op, hahaha.