Bokt.nl

**Geplaatst**: 25-09-11 17:22

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 25-09-11 17:22

Welkom Torgil, al is het om een minder leuke reden natuurlijk

Nou, vandaag de fotomeeting gehad! Romy is een stout paard geweest _O-

Ze was vreselijk druk en is op een gegeven moment ook ontsnapt! :oo

Er was een ander paard aan het rennen in een afgezet stukje en toen besloot ie maar door de draad heen te rennen, hup paard weg! Maar ik stond toen net Romy's hoofdstel af te doen om een touwhalstertje aan te doen. Komt dus net dat paard eraan gestormd!
Hups, Romy erachteraan :oo

Ik schrik me rot, maar riep echt zo van : G*dver Romy, HIER KOMEN!!" Komt mevrouw nog teruggewandeld ook he _O-

Had ik écht geluk mee!

Dat andere paard was een stuk verder ervandoor gegaan en is toen door een voetganger tegengehouden, was wel even schrikken zeg!
Maar het is goed afgelopen en ik ben nu aan het wachten op de foto's

**Geplaatst**: 25-09-11 19:07

Geplaatst: 25-09-11 19:07

haha,het was in elk geval niet saai bij jou vandaag.

ja,fotos!!!!

**Geplaatst**: 25-09-11 19:12

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 25-09-11 19:12

Klinkt of Romy juist een stuk braver was dan dat andere paard.

Foto's!

**Geplaatst**: 25-09-11 19:21

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 25-09-11 19:21

Ik heb er al 2

(m'n haar zit echt afschuwelijk, maargoed

)

Mevrouw moest haar ogen weer dichtdoen hoor _O-

**Geplaatst**: 25-09-11 19:44

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 25-09-11 19:44

Als dat afschuwelijk haar is, heb je niets te vrezen hoor.

Romy blijft een knapperd!

**Geplaatst**: 25-09-11 19:45

Geplaatst: 25-09-11 19:45

fotos zijn prima gelukt hoor,enne....je haar zit goed hoor.

lekker koppie heeft je pown.

**Geplaatst**: 25-09-11 21:57

Geplaatst: 25-09-11 21:57

Hier kwamen we net aan op de heide (na dik een half uur gelopen te hebben!)

Afbeelding

Do I need to say more?
Afbeelding

En Romy's nieuwe beste vriend, ze waren hélemaal in love! Hebben heel wat staan afkriebelen!
Afbeelding

**Geplaatst**: 25-09-11 22:17

Geplaatst: 25-09-11 22:17

Wat een prachtige foto's :wow:

Morgen meer, ben helemaal gaar. Pony is gevracht en voelt zich nu al super thuis. Helemaal leuk. Uitgebreid verslag volgt nog.

**Geplaatst**: 26-09-11 18:23

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 26-09-11 18:23

Nog een knappe Romy:

:+:

**Geplaatst**: 26-09-11 20:02

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 26-09-11 20:02

Kwijl.

**Geplaatst**: 26-09-11 20:33

Geplaatst: 26-09-11 20:33

leuk hoor die foto's.

maikeltje , FOTO'S en verslag.

**Geplaatst**: 26-09-11 20:53

Geplaatst: 26-09-11 20:53

Heb nog geen foto's, was pas laat thuis van werk

Morgen hoop ik

**Geplaatst**: 26-09-11 20:56

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 26-09-11 20:56

Stout Maikeltje.

**Geplaatst**: 26-09-11 21:26

Geplaatst: 26-09-11 21:26

hier toch weer even een minder goed verslag.
het is en blijft een heel erg op en neer gaan met bob,dat was al bekend.
ik moet zeggen dat ik vandaag toch wel een beetje van hem schrok.
ik was zo ontzettend blij dat het verloop met de nieuwe zo enorm rustig verloopt,nog steeds.
geen gejaag of wat dan ook dus daar zit het hem niet in....

ik vond hem gisteren al wat minder en vandaag is het nog veel minder.
hij eet wel en hij keutelt lekker maar zijn voorbenen gaan weer slepen.
ook worden nu ook de voorbenen wat dikker dan anders,achter ook maar dat is niets nieuws.
zijn ogen lijken gezwollen en staan heel flauw,alsof hij elk moment in slaap kan vallen.
en toch speelt hij nog met regelmaat.....
zijn achterbenen houd hij om en om op rust,dat speelt al maanden.
maar nu liep hij van me af en lijkt rechts achter niet goed meer mee te willen.

ik heb ooit eens in dit topic gemeld dat bob de ziekte van lyme heeft....en een beetje meer.
het beetje meer is dat bob aan zijn linker kant zijn kop in zijn schouder heeft beschadigd.
inplaats dat de kop rond is zit er een behoorlijke deuk in waar het kraakbeen weg is.
dit blijkt een oude blesure te zijn van voor mijn tijd en ze denken dat hij ooit klem heeft gezeten. [iets wat ik al riep voor ik van zijn schouder wist]
het kraakbeen behoort te herstellen maar bob doet dat niet.
toen kwam de lyme om de hoek kijken waardoor zenuwbanen overgevoelig worden,ze kunnen wel 20 x sterker prikkelen.
de niet opgemerkte schouder kwam aan het licht,ik vond hem op 3 benen op de wei.
nu is het zo [zit nog een lang verhaal en behandeling voor] dat die 2 dingen elkaar tegen werken in de behandeling.
behandel ik de lyme gaat zijn schouder er aan,behandel ik zijn schouder geef ik de lyme vrij spel......
wat we wel kunnen doen werkt niet.
ik heb laatst ook geschreven dat hij achteruit gaat,de laatste week,2 weken leek het juist weer wat beter te gaan.
ik weet dat het fout gaat [al wil ik mijn kop nu 80 meter diep in het zand steken] maar ik weet niet waneer.dit is ook een hele belangerijke reden voor mij geweest om toch een ander paard te zoeken.
er blijft er 1 achter.....
donderdag is mijn DA in de buurt en ik ga hem vragen om even naar hem te kijken en zijn oordeel te geven.
gaat hij in de tussentijd verder achteruit zet ik hem op de metacam en moet ik beslissen.
ik hoop zo,zo dat ik spoken zie,dat het allemaal wel meevalt en dat hij net als een paar weken terug toch weer opleeft.
ik voel me een hele erge egoist maar ik wil hem nog helemaal niet kwijt.....

ik wil heel graag jullie mening......

**Geplaatst**: 26-09-11 21:32

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 26-09-11 21:32

Ik kan geen mening geven zonder het paard gezien te hebben, sorry...

En dat ga ik ook gewoon niet doen omdat ik wat kennis betreft op een gevaarlijk punt in mijn opleiding zit. Ik heb nog geen bewegingsleer gehad, maar wel bijna alle andere dingen (voor alle diersoorten algemeen) al. Ik wil je geen valse hoop geven of juist de hoop de grond in boren op basis van mijn niet-volleerde kennis.

Wat ik wel wil doen is je heel veel sterkte wensen en als je wilt zou ik graag horen wat je DA ervan zegt. :(:)

**Geplaatst**: 26-09-11 21:39

Geplaatst: 26-09-11 21:39

bedankt nemurin.
ik ben alleen niet op zoek naar medische kennis,daar heb ik een hele fijne DA voor.
ik zoek een gevoelsmatige menig.
weet niet goed hoe ik het moet uitleggen....

edit; bob is 100% uitbehandeld en het enigte wat we kunnen en willen doen is hem nog een laatste fijne tijd geven.
op het moment dat hij hard achteruit gaat is er maar 1 optie.
maar waneer is dat moment?
mijn gevoel en verstand zijn nu zo in gevecht en zo wisspelturig door het steeds veranderde beeld.

**Geplaatst**: 26-09-11 23:22

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 26-09-11 23:22

Ik denk dat je 'het' moment het beste zelf kan aanvoelen. Let goed op Bob, kijk hoe hij zich gedraagt etc. Op een gegeven moment weet je echt wel wanneer je de keuze moet maken :(:)

Ik wil je ook heel veel sterkte wensen, het is volgens mij echt heel moeilijk zoiets! :(:)

**Geplaatst**: 27-09-11 07:12

Geplaatst: 27-09-11 07:12

dank je lonniejj.
je weet dat het komt maar op 1 of andere manier zie je het toch niet helemaal aankomen.
ik hoop dat ik donderdag het nieuws krijg dat het meevalt en er een goede verklaring voor is.

**Geplaatst**: 27-09-11 11:05

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 27-09-11 11:05

Ik kan niet echt een gevoelsmatige mening geven zonder mijn achtergrondkennis helaas, Maris.

Dat bedoelde ik meer.

Heel jammer dat hij uitbehandeld is, echt rot dat er niets meer aan te doen is.
Wat ik wel kan zeggen is, zolang hij nog vrolijk lijkt hoef je niets te doen dan hem te verzorgen. Als hij echt zodanig achteruit gaat dat hij geen lol meer lijkt te hebben in het leven, kun je toch beter (voor hem) besluiten tot euthanasie over te gaan. Omdat zo'n paard niet denkt "Ondanks de pijn heb ik toch al m'n vriendjes nog!" Dat doen dieren niet en dat mag je ook niet van ze verwachten. Vaak duurt het zelfs al heel lang voor ze iets laten zien bij zo'n achteruitgang. En wat Lonniejj zegt: je kunt zelf het beste aanvoelen wanneer je paard het niet meer ziet zitten.

Aan de andere kant zou het natuurlijk prettig zijn als je nog te horen krijgt dat het meevalt... :(:)

**Geplaatst**: 27-09-11 20:41

Geplaatst: 27-09-11 20:41

bob maakt vandaag een fittere indruk dan gisteren.
zijn ogen staan wel moe en lopen is niet geweldig,hij is erg stram maar wel beter dan gisteren.
het ene moment staat hij te schoftje krabben met james en vervolgens heeft hij een sjaggo uitbarsting die een paar minuten later weer weg zakt.
naar mij toe is hij heel erg knuffelig,overal word ik gevolgd en komt hij bij me staan om heel zacht mijn hand aan te tikken.
zijn eetlust is 100% goed en hij is in de groep nog steeds de big chief.

een dag zoals vandaag is niet goed maar wel aanvaardbaar [in mijn ogen] een dag zoals gisteren zit echt echt op de rand.
ik zal het donderdag goed doorspreken en er het beste van hopen.
er zijn hele duidelijke afspraken gemaakt dat als 1 van ons 2 vind dat we over de grens gaan dat uitgesproken word.

ik vind dit 1 van de moeilijkste ziektes die er is.
elke dag is anders....

**Geplaatst**: 27-09-11 20:43

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 27-09-11 20:43

Als je verder alleen maar aanvaardbare dagen zou hebben, wat zou je dan doen?

Is gewoon een vraag hoor, ik veroordeel helemaal niets.

**Geplaatst**: 27-09-11 20:57

Geplaatst: 27-09-11 20:57

Nemurin schreef:
Als je verder alleen maar aanvaardbare dagen zou hebben, wat zou je dan doen?

Is gewoon een vraag hoor, ik veroordeel helemaal niets.

dan hoef ik nergens over na te denken en blijft hij nog minsten 20 jaar staan.

**Geplaatst**: 27-09-11 21:00

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 27-09-11 21:00

Jij vindt "aanvaardbaar" dus gewoon goed genoeg om je paard z'n hele leven mee op de wei te laten staan. Dat is gewoon goed om te weten voor jezelf.

**Geplaatst**: 27-09-11 21:45

Geplaatst: 27-09-11 21:45

ja,dat klopt.

aanvaardbaar is voor mij dat hij zich lekker genoeg voelt om te kunnen blijven keutelen.

al staan zijn benen achterstevoren onder zijn lijf,zolang hij er zin in heeft en wil vind ik het goed. [beetje krom uitgelegt]

**Geplaatst**: 27-09-11 21:47

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 27-09-11 21:47

Ah zo.
Dat soort grenzen is goed voor jezelf om te weten zeg maar, dat je niet eeuwig loopt te dubben mocht het nodig zijn een beslissing te maken.

Als je het al van te voren hebt besloten van "Tot daar ga ik en niet verder" geeft dat rust en duidelijkheid, vind ik zelf.