Daarna heb ik altijd gezegd, of ze komen aan huis, of ze komen niet meer.
Ik heb hier op verschillende stallen gewoond en het is gewoon zo fijn als je je paard kan zien wanneer je wilt, zelf alles kan doen etc.
Nu woon ik na 4 jr in Afrika op een fijn terrein, in een fijn huis, met een nog fijnere man die zelf al 2 paarden had. Een daarvan heeft hij aan mij gegeven, omdat het beter klikt tussen mij en Tarikh. Tarikh is nu mijn endurance paard en Arrow, die ik onlangs gekocht heb mijn dressuur paard (Althans, das de bedoeling, daarover zo meer...)
Ik had het niet kunnen opbrengen als ik de paarden niet aan huis had. Ik ben voor 2 paarden in de maand 200 euro kwijt, dat is inclusief de groom die ze doordeweeks verzorgd en het hooi. Alleen de brokken komen daar nog bij.
Ik had nooit durven denken dat ik weer een eigen paard zou hebben, laat staan 2, maar ik ben erg gelukkig!
Over Arrow, mn nieuwe paard. Ik ben er onlangs op gaan zitten en dat liep niet zoals gepland... Hij is erg wantrouwend en voor ik goed en wel zat bokte hij me er al af, zo de doorns in. Had niet eens de kans om mn beugels in te doen! Hij was met uitproberen al angstig, maar ik denk dat we wat meer tijd nodig hebben om het vertrouwen op te bouwen!
Nu heeft de sukkel zich geblesseerd, wondje op zn kogel. Vrij diep, maar op een plek waar je niet kunt hechten. Gok dat we nog een week eruit zijn voor ik verder kan longeren. Plan is om dat te doen tot het vertrouwen goed genoeg is om weer op te stappen!
Positieve is wel dat er steeds meer vertrouwen begint te komen, door de dagelijks verzorging van zn been en tijd die we samen doorbrengen. Ik zit gerust in de tuin lekker te lezen terwijl hij naast me staat
