Heel haar hoefzool is aan de teenkant ontstoken. Hoefzweer x10 zeg maar. Toen het ijzer afging kwam de pus als lava uit een vulkaan naar boven. De druk in de hoef was heel erg groot. Foto wees uit dat het gelukkig wel tot de onderkant beperkt bleef. De dierenarts vreesde dat de ontsteking zich ook een weg naar boven zou banen en dat zou heel wat minder leuk zijn. Revalidatie gaat lang duren en de behandeling is best wel intensief. Het gat (of noem het eerder de Grand Canyon) in haar hoef moet iedere keer goed gedraineerd, schoongemaakt en ingebandageerd worden. Stalrust is tot onbepaalde tijd verlengd. Ze heeft pijn, ligt heel vaak. Er is ook tot aan de lederhuid gesneden. Aspirine moet ik blijven geven in een hoge dosis.
Het beleren staat dus logischerwijze helemaal onderaan het prioriteitenlijstje en ik ben aan het twijfelen om het gewoon helemaal te schrappen. Klinkt allemaal heel zwaar, maar zelf sta ik er eigenlijk best wel opgelucht in.


Ik hoop wel dat ik hier mag blijven meelezen en -praten. Ik vind het zeer leuk en interessant om het beleerproces van verschillende mensen en paarden te volgen.
