, maar houdt me in Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
, maar houdt me in Jelleee schreef:Leuk die oude verhalen! Ik was vroeger ook jaaaren lid van de penny. Een verhaal is mij altijd bij gebleven, mede door de prachtige tekeningen (niet zo standaard striptekeningetje). Deze heette volgens mij iets van 'Die zomer met Ali'. Ging over een meisje en een oude Arabier, zij mocht hem leasen voor een zomer en aan het einde van de zomer overleed het paard. Was echt een mooi verhaal.
Lusitana schreef:Dat is leuk om te weten!
De serie Manege Dennenbos is trouwens een eerbetoon aan een overleden militar ruiter.
Die vond het heel leuk om mij te ontmoeten omdat hij een echt Pennyjongetje was, nog steeds zelfs als volwassene, en ik vond het natuurlijk leuk om hem te ontmoeten omdat hij de sport beoefende die ik erg bewonder en daarbij was het een onwijs leuk persoon. Een vriendin van me stond bij hem op stal.
Deontmoeting heeft erge indruk op me gemaakt.
Hij heeft daarna tijdens een buitenrit zijn nek gebroken en bepaald dat hij zo geen kwaliteit van leven had en euthanasie laten plegen. Ik was daar erg ondersteboven van en om het te verwerken heb ik Manege Dennenbos verzonnen en in mijn hoofd was hij dus de eigenaar. Zo was hij dus zelf in de Penny belandt.
De meeste verhalen waren gebaseerd op dingen die ik had meegemaakt of dingen die leerzaam konden zijn (de serie van de Dierenarts bv. Nu ben ik haar naam even kwijt, Veronica?).
franka75 schreef:Jelleee schreef:Leuk die oude verhalen! Ik was vroeger ook jaaaren lid van de penny. Een verhaal is mij altijd bij gebleven, mede door de prachtige tekeningen (niet zo standaard striptekeningetje). Deze heette volgens mij iets van 'Die zomer met Ali'. Ging over een meisje en een oude Arabier, zij mocht hem leasen voor een zomer en aan het einde van de zomer overleed het paard. Was echt een mooi verhaal.
hoi dat was de ponyblub die zomer met ali ik weet precies welk verhaal jij bedoeld en heb hem hier ergens liggen. getekend door Lena furberg
)...
Ik herinner me nog een oude Arabier die nog een leuk ritje krijgt en dan gaat hij dood, een oud wedstrijdpaard dat nog 1x op de trailer mag en dan gaat hij dood, paard stapt tijdens een buitenrit in de sneeuw in een kuil, breekt zijn been en gaat dood, een meisje die te groot wordt voor haar oude pony en een nieuw paard koopt en dan raakt dat paard in de sneeuw in zijn dek verstrikt en dan gaat de oude pony tegen hem aanliggen om hem warm te houden want het meisje hield zo van haar nieuwe paard en dan is de pony de volgende dag dood en dan leeft het meisje verder met een levensgroot schuldgevoel...

studiemiep schreef:Even niet uit de Penny maar weet niet waaruit dan wel. Iig volgens mij zo'n dik meiden zomer boek
Maar ik heb vroeger een verhaal gelezen en dat ging over 2 meisje
Die in klassen waren in gedeelde de Alfa's en de Beta's (dacht ik) (alfa's waren meisjes zonder gebreken etc...) en de beta's mensen met een handicap. De alfa's maken de beta's? belachelijk.
Maar er was dus 1 alfa meisje wat ik meen bij te herinneren een ongeluk kreeg en toen verlamd was..en die werd dus toen beta's.....
wat ik ook nog weet is dat ze meededen met zwemwedstrijden...
Het verhaal is al echt oud...dus heb het > 25 jaar geleden ooit een x gelezen, in het zwart wit als ik mij niet vergis.
Denk dus eind jaren 80/begin 90..maar weet het niet zeker....
.Sorro schreef:Ik wil van het weekend wel even kijken of ik er een zooi op foto kan zetten.
Zelf zou ik graag het tweeluik van Josje en Vriend nog een keer lezen.
De tekeningen staan mij nog duidelijk voor de geest het verhaal niet helemaal. Josjes vader?Oom? was oud ijzer handelaar en vriend was een lelijk scharminkel dat hij op de kop had getikt. Josje was ook een buitenbeentje.

. Dat laatste werd niet gewaardeerd
xyzutu2 schreef:Ligt het nou aan mij of ging in de Ponyclub altijd iedereen dood?
Lusitana schreef:Niet iedereen ging dood, ik denk dat juist die verhalen meer bij bleven. Ik heb zo´n 200 Ponyclubs gehad (vanaf nummer 3) en kan me niet 1 verhaal herinneren waarin een paard doodging....
Vooral dat verhaal met die droom, dat gebroken been op de buitenrit en die oude pony die zich opoffert voor het nieuwe paard staat me echt nog levendig voor de geest, inclusief de tekeningen.