Hi, wat leuk dat jullie dat herkennen van het gevoel bij een huis of het je welkom heet of niet. Dat dus idd.
En dat er veel aan een huis moet gebeuren, vinden wij erg fijn. Ons vorige huis in Fr was al klaar. De vorige bewoners hadden alles netjes voor elkaar, maar het was nét niet onze smaak. Maar dan ga je niet veranderen want dat is in feite zonde. En dat is zo fijn van dit huis, we maken het helemaal naar onze smaak. Ik vind het fijn om een huis te kunnen repareren, op te knappen en weer mooi te maken. Voor mij heeft een huis een ziel. We zitten hier ook met een andere insteek. Al onze vorige huizen kochten we om op te knappen en met de tijd weer te verkopen. Maqu'Éden is wat ons betreft voor altijd.
Tinka schreef:Wat lekker veel gras Mo. Ik denk dat mijn paarden meteen in de ankers zouden gaan met al dat gras om te gaan grazen.
EDIT VOOR TINKA, het lijkt heel veel gras, maar het is weinig gras, veel onkruid en veel hoog bloeiend grasachtige gevallen. Ik voer nog steeds hooi bij. Als je door het land loopt, lijkt het geweldig, maar het is minder veel gras, dan het lijkt.
@Tinka, Zou ik ook doen als ik paard was. Gelijk gaan grazen. Hoewel dat ook wel vaak overspronggedrag is om in een nieuw weiland gelijk het hoofd omlaag te doen en te gaan grazen. Maar Callas is anders dan ik van al mijn paarden gewend ben. Ze is sowieso enorm nieuwsgierig wat een goede eigenschap is en getuigt van intelligentie, maar aan de andere kant is tot rust komen voor haar een dingetje omdat ze moeite heeft te vertrouwen in haar natuurlijke omgeving. Er kan maar zo een wolf zitten toch? En dat vind ik dan weer dom, want ze weet nu onderhand wel dat de natuur hier veilig is. Maar het gedrag dat te zien was op de video, dat was leuk spannend volgens mij. Ze vond het spannend, en wilde het aan alle kanten onderzoeken en ze vond het ook goed en leuk.
Wel verschoot ze vandaag weer bij de dierenarts. Tjonge, bij de prik, ze stond te slapen en ineens die naald... Afijn de d.a. kwam om te vaccineren, de straal te bekappen en te ontwormen. Dat laatste was hij vergeten mee te nemen. Straal bekappen heeft hij gedaan, ook nog iets de voet terug getrimd, maar op mijn verzoek de zolen met rust gelaten. We hebben het uitvoerig over Callas' voeten gehad. Hij vindt ze te lang, te plat en de straal te diep. Als ik echter de hiel met steunsels korter rasp, dan komt ze nog lager te staan en nog platter en schuift de toon nog verder vooruit. Ook vroeg ik waarom haar buitenkant van haar hoefwand zo dof is en je verticale richeltjes ziet en voelt. Hij meent dat ze koper en zink te weinig binnenkrijgt. Dus ga ik Krämer maar weer eens blij maken.
Van Poupettes voeten werd hij helemaal enthousiast. Niet omdat ze zo mooi waren, maar omdat Poupettes voeten heel gek zijn. Ze heeft denk ik scheve pootjes en loopt met erge o-benen en loopt dus altijd op de buitenkant van alle vier haar hoefwanden. De binnenkant belast ze niet, als in echt helemaal niet en dus groeit de binnenwand altijd met een vreemde uitwaaiering. Wij raspen dan ook altijd alleen de binnenwand. De groeilijnen op haar hoef zijn dan ook bizar. Aan alle buitenkanten zijn de ringen parallel aan elkaar. Maar naarmate je de lijnen naar de binnenwand van haar voetje volgt, waaieren ze uit elkaar. De d.a. zei meteen hoefbevangen. Maar dat is ze dus echt niet. Dan zou ze al heel haar leven continu hoefbevangen zijn en dan zou ze kreupelen of niet willen lopen, maar ze draaft en galoppeert normaal. Toen hij van zijn conclusie hoefbevangen af was, was hij helemaal enthousiast. Zulke rare voetjes had hij nog nooit gezien. Hij wilde er graag röntgenfoto's van maken voor zijn leerlingen. Geen kosten voor mij. Vind ik best natuurlijk. Overmorgen komt hij terug.