Ze zijn ook echt gelukkig als paard, omdat ze paard mogen zijn. Buiten de opzadelingen en wat we als mens van hen willen of vragen, ik vind dat ze daarbuiten zichzelf mogen zijn. Free. Zonder meer.
Ik zie het ook aan ze, dat het echt nog vrije zielen zijn, niet geknecht, niet verwrongen. dat maakt het niet altijd makkelijker voor jezelf als ruiter, maar dat vind ik van minder belang.
Deze foto's vertellen het verhaal... I'm running free.
En nu kan ik voor de rest van de dag geen vlek meer zien.
terpentijn
Berichten: 7375
Geregistreerd: 09-12-07
Woonplaats: Zuidlaarderveen Drenthe
Geplaatst door de TopicStarter: 23-04-15 20:21
Ik heb er eerlijk gezegd inmiddels ook de vlekken van voor de ogen... of is dat de wijn..??
Ontzettend bedankt Maarten en Tineke, voor jullie langskomen, inzet (waardoor mijn paarden op welk moment dan ook vollédig zichzelf konden en mochten zijn, met dit als resultaat!) en jullie professionaliteit qua fotografie van http://www.kbkfotografie.nl
Heb ook hele reeks foto's van merrie Khavanna naar Steef (instructeur) gestuurd, kan-ie alvast zien waarhij binnenkort mee te maken krijgt... en evtl al een beeld krijgen van strategie, aanpak, sterke en zwakkere punten enz.. Van Jaopie natuurlijk ook hele reeks naar hem opgestuurd... die ziet hij anders natuurlijk ook aleen maar OHZ.
terpentijn
Berichten: 7375
Geregistreerd: 09-12-07
Woonplaats: Zuidlaarderveen Drenthe
Geplaatst door de TopicStarter: 25-04-15 13:03
Wat is dat, "vanuit achteren vertrekken"? Ik doe dat gewoon effe "with a twist"...:
I'm macho and I know it....
Zie ik daar nou dat mens met die camera nog stééds in de wei zitten zo uit m,'n ooghoek?!?
Zallik dr eens wegjagen...? Hoewel... die camera klinkt net als een mitrailleur... of tikt mij te veel als een stroomdraad....
Maar ik kan ook wel voorbeeldig stilstaan hoor... vooral voor dat gekke "baasje"van mij handig als die op wil stappen....
Nou weer genoeg gezien, folks? Morgen moet ik weer die dressuurles in, dus ik moet m'n krachten nu effe gaan sparen, hahaha.
Thanks! Voor de aandachtige kijker: moet je eens opletten hoe Jaopie die onderlip (ik noem het altijd "de bluf-lip") gelijk naar voren steekt als-ie loopt te pochen of als Khavanna er bij is.
terpentijn
Berichten: 7375
Geregistreerd: 09-12-07
Woonplaats: Zuidlaarderveen Drenthe
Geplaatst door de TopicStarter: 26-04-15 12:42
Vandaag had ik les nr. 16 op Jaopie, van Steef Geelen (http://www.rechtpaard.nl), na een pauze wegens van mijn kant iets van een mentaal-fysieke depressie, burn-out of weetikveel wat het was. We hadden 2 veertiendaagse lessen overgeslagen en jaopie heeft dus vrijwel niks gedaan behalve op de wei gelopen in 6 weken.
Maar ik hád me toch een gewéldige wereldles!
Ik weet het nu wel zeker: er moet al máánden iets aan de hand geweest zijn, want ik zat er nu totaal ontspannen, bijna nonchalant zelfs, op en was superrelaxt waardoor ik lekker spontaan en open in deles zat. Daardoor kon ik nu ook de aanwijzingen van Steef goed opnemen en daar meteen uitvoering aan geven, waardoor mijn reactiesnelheid duidelijk was toegenomen. Fijn voor hem als lesgever, maar óok voor mij, omdat zich dat ogenblikkelijk naar Jaopie doorvertaalde. Wát een verschil met dat verkrampte gedoe eerder in de lessen!
Ik was ook helemaal niet onzeker of met het idee dat ik iets "voor moest stellen", of dat ik me "bekeken" voelde.
Jaopie deed weer mega z'n best en bleek maar weinig ingeboet te hebben aan spierkracht. Alleen zijn kruis was wat plat-aflopend geworden, waar we dan ook flink aan gingen werken, zodat de geul wat zou verdwijnen en de spieren doorbloed en wel de ronding er in terug zouden brengen. Hij was ook nog relatief recht gebleven, met soms zelfs de neiging nu de linksgebogen kant op te gaan, maar dat werd snel bijgecorrigeerd, dus "zette verder niet door"", zeg maar.
We deden ontzettend veel stop (halt) oefeningen vanuit stap, draf en later ook galop. Pasjes achterwaarts, dan weer voorwaarts vertrekken. het komt hierbij gigantisch nauw dat je op het juiste moment de teugeldruk LOS laat, hierin was ik al beduidend sneller, maar 't moet nóg sneller, die reacties van mij, 't is secondenwerk. Dat ging érg fijn, ook het vertrekken van Jaopie, kreeg je af en toe opeens zo'n impulsgolf cadeau. Wat heeft dat paard ook nog een power na z'n "vakantie" ! Het geklier met de buitenteugel had ik ook opeens veel minder. Steef introduceerde ook voltes halve baan in draf, waar ik dan schouderbinnenwaarts uit moest rijden en meer van die nieuwigheden, die merendeels heel fijn lukten!
Die vakantie kon je dan wel weer merken aan zijn conditie, dus we concentreren ons de komende periode op het opvijzelen daarvan. De les liep enigzins uit doordat we beiden erg enthousiast bezig waren.
Maar natuurlijk zou ik IK niet zijn als er niet weer een aantal rare en komische dingen gebeurden.
Zo had Steef het opeens in z'n hoofd om een soort halve B-proef uit z'n hoofd te gaan opdrenen, die ik dan moest gaan uitvoeren. Watte? Inmiddels was het half gaan regenen en flink gaan waaien, dus dat helpt lekker als iemand het een en ander tegen de wind in staat te bléren. Dus op een gegeven moment schreeuwde ik na zo'n onverstaanbaar stukje proef: JA MAN WAT WIL JE NOU EIGENLIJK?!? Schreeuwt -ie heel loeihard terug: BIJ X ARBEIDSDRAF!!! Volgens mij konden ze dat in het parallel-dorp Kiel Windeweer nog horen, dus daarop kregen we allebei een soort lachkick.
Ook was weer om je te bescheuren dat ik het korte springzweepje dat ik voor alle zekerheid ter aansporing bij me (maar niet nodig ) had op een gegeven moment naar de binnenhand wilde overpakken, want Steef zei; zweepje aan binnenkant, he? Zit ik me daar heel de lange zijde een soort Gordiaanse knoop te ontwarren, want teugels, manen en lusje van zweepje zaten op een onbegrijpelijke manieur in mekaar verknoopt. Zweepje wilde absoluut niet naar de andere kant . Dus hij, het gerommel en gepiel met groeiende verbijstering aanziende: Wat eh... wat dóé je eigenlijk? Zei ik vertwijfeld: Weetikveel, 't zit vast.... jezus wat een gekluns ook weer! " Hij: ""Wat zit vast?"!?" Ik, rukkend en plukkend lekker duidelijk:"Ja eh... dat ding, of zo, weet je wel...?" Hij: "Oh dát", en weer lachen natuurlijk.
Tot slot was de les afgelopen en reikte Steef mij m'n jopper aan, Vond Jaopie 't nodig z'n licht bezwete hoofd aan hem af te vegen, dat wou Steef natuurlijk niet , en ik ook niet, dus ik trok jaopie z'n hoofd opzij weg en had ik plots opeens nog maar de teugels in handen, want het hele hoofdstel was over z'n hoofd heen in een seconde afgegleden en lag op de grond. Nou dat was weer een geklier toen Steef natgeregende stugge gespjes en riempjes open en dicht moest maken om dat ding weer obij jaopie om te krijgen... Daarbij rukte hij de teugels uit m'n klauwen, die ik nergens op slaande nog vast bleef houden. Waarop ik hem voor Botte Hork uitmaakte. waarop hij zich afvroeg wie er nou eigenlijk de Botte Hork van ons drietal was... hahaha.
Aan het eind zei hij dat hij het een erg fijne les had gevonden, en dat Jaopie hem weer enorm was meegevallen na de vakantiepauze.
Dat kan ik alleen maar beamen!
Laatst bijgewerkt door terpentijn op 26-04-15 13:07, in het totaal 2 keer bewerkt
Sorry, dat ik het zeg. Maar dit vind ik na 6 weken niet te hebben gereden. Een veel te zware les voor je paard. Ook al bied hij het zelf aan, dan moet je hem helemaal tegen zichzelf in bescherming nemen.
Anoniem
Geplaatst: 26-04-15 12:56
FriesWytske, hoe kun je dat nou zeggen n.a.v dit zeer beknopte verslagje?
Weer een fijn stukje om te lezen, Constantijn! Kan me dat laatste ook levendig voorstellen. Super dat het zo goed ging!!