Bokt.nl

**Geplaatst**: 17-03-21 14:23

Geplaatst: 17-03-21 14:23

Voor mij Mo is de grens altijd wel erg duidelijk hoor van wat wel mag en wat niet.

Drammen nooit!
Trekken om naar het gras te gaan→ nooit! Beleefd vragen→ kijken, eventjes vertragen van het paard→ dat mag want vragen mag en soms is het ja en meestal is het nee. Hercule was diegene die kon drammen en dat mocht gewoon nooit, en omdat Hercule een stevig paard was zowel fysiek als emotioneel kon het wel eens nodig zijn om met mijn elleboog even flinke peut te geven. Bij Polie heb ik dat nooit gedaan, een vriendelijk uhuh was vaak al te heftig voor haar.

Iets onderzoeken wat onbekend is mag altijd→ zelfs als ik geen tijd heb. Dit liever als dat ze bij voorbaat al in de remmen gaan. Raar maar waar, een angstige Hercule (zeldzaam) was echt dood en dood eng. Dan maakte hij een speciaal klokkend geluid en dat zat ik op een oer sterk bommetje. Dan sprong ik er gelijk af (ben niet levensmoe) en dan ging ik hem helpen en dan duurde het ook echt lang. Is misschien in die 20 jaar maar 4 of 5 keer gebeurd.

Verschieten is een emotie→ dat mag, maar wel onder controle→ dus niet me proberen mee te trekken, losrukken etc. Zodra het paard verschiet dan gaan we aanpassend aan de emotie de actie doen samen. Die actie kan zijn, we kijken naar het object, het paard gaat er naar toe, we gaan er samen naar toe, of als de angst te hoog is, dan knoop ik het halstertouw kort zodat ik het los kan laten en dan ga ik er alleen naar toe en dan nodig mijn vriendin uit om naar me toe te komen.

In de veilige manegebak negeerde ik meestal totaal de emotie en het verschieten door totaal iets anders te doen op een andere plek. Meestal vergat ze het, of ze zag andere paarden normaal doen en dan ging ze ook.

Ik praat heel bewust over mijn vriendin of vriend want dat waren/ zijn we ook. Het samen is daarin enorm belangrijk en het houden van. Dat houden van werd voor mij in de omgang met mijn paarden meer en meer belangrijk. Dat betekent echt niet dat ik met me liet sollen. In echte vriendschap hoort ook luisteren naar elkaar, soms geven en nemen en soms doe je dingen voor de ander die je niet leuk vindt als paard of als mens. Het is geven en nemen. Wel stippelde ik altijd de routes uit, en bepaalde wat we gingen doen en hoe we het gingen doen en waar naar toe.
Wel was het zo, dat als ik op de wei kwam of als ik van huis ging en ik voelde dat de paarden of paard absoluut geen zin hadden, dan werd het een rustig gezellig rondje en meestal ging ik dan onderweg ergens ze laten grazen. Maar dat konden zij niet weten, dat ik me daaraan aanpaste.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-03-21 15:17

Geplaatst door de TopicStarter : 17-03-21 15:17

Hi allemaal, dank voor jullie heldere uitleggen. In mijn beleving, nav jullie ervaringen, Waratje/Pien, vraagt Callas alleen nummer 3, of ze iets spannends mag onderzoeken. Dat doet ze bescheiden, ze loopt dan een andere kant op dan ik en dat doet ze zacht en niet trekkend of drammerig. Ze loopt die kant op en als ik wil kan ik haar met een pinkje weer terugnemen, maar sinds ze ooit een bulldozer een jaar of 4 geleden uit zichzelf ging besnuffelen mag ze altijd van mij aan enge dingen snuffelen. Het is wel zo, denk ik, dat ze van te voren vanuit de verte al bepaald heeft dat ze het niet eng vindt en dat wil ze zichzelf nog even bevestigen. Namelijk een ding wat ze vanuit de verte al eng vindt, daar gaat ze bij blazen en dat kunnen we dan samen gaan verkennen, waarbij ze nav mijn verzoek het gaat aanraken en dan mag ze bijv ernaast grazen van mij, dan is het goed.

Ze is daar ook heel slim in, want ze weet volgens mij best wel dat ze een clickkoekje krijgt als ze dingen aanraakt. Zo kan ze bijv ook tig keer de bal aanraken om iedere keer beloond te worden. Maar dan beloon ik alleen als ik het gevraagd heb. Maar ik kan niet weten of ze iets wil onderzoeken omdat ze het spannend vindt of dat ze iets wil onderzoeken omdat ze denkt een koekje te krijgen.

Dus met bovenstaande nr 3 heb nu ik geen problemen meer. Mijn vraag daarover was of jullie vonden dat dat mocht, omdat mijn vriend zei, dat het hem niet goed leek haar dat initiatief te laten nemen. Maar we vinden het wel goed, dus dat is geen probleem.

Senna heb ik nog een vraag aan jou, wat het doel dan is bij onderzoekend gedrag? Ik weet niet of ik je helemaal begrijp?

Nummer 1 en 2 is ze niet in gesprek met mij, maar alleen belust op voer of gras. Waratje, ik geloof niet dat Callas ooit aan mij gevraagd heeft. Ze heeft vooral in het begin dominant gedrag vertoond en daarbij liep ze letterlijk over alles en iedereen heen. Dat doet ze niet meer, maar ik geloof niet dat het woord vragen bij nr 1 en 2 in haar woordenboek voorkomt. Waratje, ik benoem ook dat ik het niet wil, met het woord NEE of UH. Dat werkt ook en is subtieler uiteraard dan trekken, maar ik ben niet altijd op tijd met het woord. En een Callas is niet subtiel als het om eten gaat, LOL, bij nr 1 en 2 gaat ze gewoon trekken als ik niet optreed.

Nummer 4, Pien, klopt, verschieten, is uiteraard de schrikreactie en aan de hand komt ze wel meteen bij me terug of draait om me heen. Immers voor ik gestopt ben met rijden vorig voorjaar, had ik het op straat ook al voor elkaar dat ze bij surprise schrik, zich een rotje o nee, rondje schrikt. Ze spoot dan niet weg, maar draaide een rondje, dat kwam ook door TRT. Dus dat zit er nog in en dat doet ze nog steeds, dus dat is prima.

Cera vanuit elke positie kunnen stoppen sturen etc is interessant, het gaat eigenlijk allemaal vanzelf, ik zal eens opletten of ik dat kan. Zolang ze niet te ver voor mij uitloopt, kan ik haar wel netjes krijgen waar ik zou willen. Maar als haar neus naar stal staat, moet ik strenger inkomen en mijn grenzen aangeven.

**Geplaatst**: 17-03-21 17:58

Geplaatst: 17-03-21 17:58

Positie is iets waar veel mensen te veel waarde aan hangen. In feite is het zo dat een paard je in elke positie nog moet kunnen verstaan. Als ik met 3 pony's tegelijk ging wandelen ging Jolly altijd voorop. Zo ver dat ik echt mijn hand net achter zijn kont heb. Dat werkt voor hem fantastisch goed. Hij kan neck reining ondanks dat hij nooit bereden is, dus zo kan ik hem sturen. Punette loopt altijd achteraan (die komt toch wel mee en vindt het allemaal wel best) en Miracle loopt dan aan 1 kant naast me. Die mag niet verder dan met zijn schouder langs me heen (tenzij hij super relaxt is, dan mag hij tot halverwege zijn rug). Hij is een drammert en een held op sokken. Trekken zal hij nooit doen, maar als hij eens schrikt gaat hij vol gas naar voren en dan kan ik hem niet op tijd meer omdraaien.

Trekken naar wat dan ook is bij mij een paar rukken aan het touw als reactie. Trekken doen we niet. Nooit. Dan maar even wat minder subtiel. Leren ze echt heel snel overigens. Trekken om iets te gaan onderzoeken mag ook niet. Als ze de ruimte in het touw hebben mag dat, maar niet als ze mij erheen moeten sleuren.

Dus ja onderzoeken is goed, maar alleen als ze daar de ruimte voor krijgt van jouw kant. Niet dat jij als een hondje achter haar aan loopt.

Bij drammen moeten ze bij mij altijd achter/schuin achter me lopen. Nooit met de schouder langs me heen want dan kan ik ze niet meer corrigeren als er wat gebeurt.