Bokt.nl

**Geplaatst**: 03-09-17 10:56

Geplaatst: 03-09-17 10:56

Wat een verhaal. Ik lees al vanaf het begin mee dankzij de tip van mijn moeder (wendylotte).. dit verhaal is wat bijna elke tinker eigenaar wel kan beamen. Ook wij..
Ik vind het knap dat je zo ver bent gegaan en gaat, het is niet niks.
Als je een "echte" tinker hebt. Zoals het droombeeld van elk kindje mag je ze op handen dragen maar zo zijn ze lang niet allemaal helaas...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-09-17 11:00

Geplaatst door de TopicStarter : 03-09-17 11:00

_Nero, Boyca, XxMariellexX, Emj_23, Otti1977, Melissa1996 welkom in dit topic en iedereen dank voor de lieve opmerkingen.

Nissima, die leerlingen op Callas, ja dat was van te voren afgesproken. De deal was dat Bruno 3 tot 4x per week Callas onder begeleiding zou nemen, al dan niet met mij erbij, al dan niet privé of met anderen erbij.
En de andere dagen zouden zijn leerlingen iets met Callas doen. Hetzij erop rijden, hetzij mij helpen, al dan niet onder zijn begeleiding, om Callas aan verschillende ruiters te leren wennen, zowel beginners als gevorderderen. Dus daar had ik van te voren mee ingestemd. (en ja die meiden verschenen gewoon op teenslippers, soms zonder cap. In dat filmpje zeg ik nog hardop inderdaad, "maar ze heeft helemaal geen goede schoenen aan, als ze eraf valt en Callas op haar voet gaat staan...") Tja, hun eigen keuze. Dom.

Daarnaast zou er iedere dag een leerling komen om sowieso iets met Callas en mij te doen.
Op die manier zouden we al twee leermomenten per dag voor Callas hebben.

Verder was het de bedoeling dat ik daarnaast 1x per dag zelf iets met haar zou doen, afhankelijk van de inspanningen die ze die dag zou krijgen. Dus er moesten minimaal 3 leermomenten per dag voor Callas zijn.

Hieronder het transcript van de laatste les van Bruno.

De laatste sessie van mijn cursus van bijna een maand bij Bruno Marchal.

Voor het opstijgen moeten we er goed aandenken het hoofd van het paard naar links te richten, dwz naar jou, zodanig dat in het ergste geval wanneer ze weg wil, ze in een rondje draait om jou.

Hop, zie je daar gaat ze naar achteren en haar hoofd is naar rechts gedraaid. Dus liever het hoofd naar binnen draaien, naar je linkerhand, naar je voet.

Dus even wat evaluaties tijdens de rit naar het speelveld over de intonatie van je stem. Waar je vaak tegen Callas praat, heb je een intonatie van een mama zoals: "ja toe maar het is goed, kijk maar", dat is prima om de merrie gerust te stellen, maar wat je ook kunt doen is wat autoritairder te zijn; "Hup gaan! We gaan. Go, go!" Dat is goed, daar ben je haar coach (moet ik altijd zo om lachen, Bruno spreekt het uit als kots, hahahaha), daar moedig je haar aan.
Dus soms mag je best haar moeder zijn om haar gerust te stellen, maar het is beter om het beide in je te hebben voor Callas.
Dus het is belangrijk haar leider te zijn. Dus nu heb je een stickje om Callas vooruit te laten gaan, om haar bij haar achterhand meer stuwing te vragen dat is voor haar ook belangrijk.

Wanneer de merrie angst heeft, zal ze stoppen, ze gaat ruiken en haar oren naar het gevaar richten, dus wat je dan kunt doen is, je wilt je veilig voelen, dan heb je het recht om af te stappen, het obstakel meerdere malen te passeren en dan weer op te stappen, dat is aan jou, dus een paard dat bang is, laat dit zien voordat hij vlucht, hij geeft je een kans.

En wanneer hij meteen vertrekt of op de plek schrikt, dan laat je de verrassing van de schrik wegebben, omdat het effect van de verrassing hem bang heeft gemaakt, maar hij zal zien dat het niets voorstelde en dat hij geen gelijk had.

Dus bij nieuwe dingen die haar bang maken, kun je die het beste een keer of drie te voet passeren, daarna zal ze het onder het zadel goed passeren, je moet niet gehaast zijn, het enige wat je tegen je paard zegt is wat ze moet doen.
Dus alles wat je met grondwerk doet met Callas, gaat ze ook onder het zadel doen. Dus alles wat je haar gaat leren, ga je leren met grondwerk, dus bijvoorbeeld waterplassen, of een beek, die haar angst aanjagen, ik heb geen idee wat je allemaal kunt bedenken, bijvoorbeeld een houtvuur wat je met je vriend maakt, dus bijvoorbeeld jullie maken in een ton een vuur, om haar meerdere keren erlangs te laten lopen (ondertussen loopt Callas door de waterplassen dat zijn de pijltjes in het filmpje Bruno haakt daar op in) zie je wel in het begin was ze bang voor waterplassen, en nu gaat ze er makkelijk doorheen door je werk. Ze hield haar hoofd mooi laag, ze kauwde, dus ze is heel tevreden met jou.

(We zijn op het veld aangekomen.)

Bruno zegt: Ok, hier doe je het (samen)spel van Hoofd, heup en schouders. Dus ik haal het even op: Voor het hoofd breng je je hand naar je knie. Om haar heup te beheersen, breng je je hand naar achteren richting de heup, en om haar schouders de sturen, breng je je handen weer omhoog, zeer goed en drijf je met je binnenkuit. Dus als je naar rechts gaat is de binnenkant rechts en als je naar links gaat is de binnenkant link. Daar maak je je merrie soepel mee op twee kanten als ze met jou samenwerkt.
Alle paarden hebben een stijve kant, het doel is om ze gelijk te maken, dus het "geheim" is dat je die stijve kant het meeste werkt. Hoe stijver, hoe meer je werkt. Als de ene kant soepeler wordt, ga je de andere kant weer soepel maken. Dus op dit moment ga je twee keer de stijve kant werken voor één keer de soepele kant. Omdat ze soepel MOET zijn. Dus dat werk, ik haal het even op, kun je ook met grondwerk doen. Dus de souplesse kun je ook met grondwerk doen met deze bewegingen, óf je doet het met de lange longe, óf met één simpele (lange) lijn. Het voordeel als je te voet bent is dat het niet nodig is met een bit/halster te werken, en met de tijd wanneer je je veilig voelt om Callas weer te berijden op een halster, maar vooraleerst in je roundpen. Wanneer ze perfect is in de roundpen, dan kun je met iemand buiten gaan rijden, later op het halster.
Met paarden moet je altijd progressief werken, je voelt wanneer ze er klaar voor zijn, dat kan een week duren of een maand, soms levert wachten uiteindelijk een tijdwinst op.

4.50 minuten
Dus het belangrijkste om een beetje te kunnen werken met paarden, is ze achterwaarts zetten om de achterhand eronder te krijgen, begin met één pas, je doet het hier haast teveel, en hop voorwaarts. Perfect. Dat doen we drie, vier keer, (onverstaanbaar door de wind) en de passen voorwaarts hoeft maar een of twee dat is genoeg. Doe maar 2 achterwaarts en 3 voorwaarts. Dat is voldoende. Zo leert ze ook stoppen.

5.20 minuten
Je hebt me gevraagd om te kijken of ze over de autobanden wil stappen (onder het zadel), maar het is niet de vraag of ze over de banden WIL stappen, wij gaan een manier vinden om haar over de banden te laten stappen. Dus het is niet of ZIJ het wil, maar hoe JIJ het haar leert. De vraag is dus, hoe leer ik het haar. Als het niet lukt om het onder het zadel te doen, doen we het met grondwerk. Als het té hoog is, leg ik lagere neer in het begin. Maar het is het leerproces, jij bent haar (kots, hahaha) coach en haar baasje, dus jij leert het haar. Net als bij een kind. Je vraagt niet of hij het wil of niet wil, het is leuk om te leren.

(Het lukte even niet, jammer niet zo sterk gefilmd, en Bruno zegt) daar moet je je stickje gebruiken. Te laat. Dit kan mogelijk gevaarlijk zijn wat je doet omdat je niet je aanwijsstick hebt gebruikt (om haar te helpen). Ik ga de hoogste band weghalen. Tweede poging. Stickje! Stickje! Ok, we zien her dat de merrie bang is want ze weet niet wat ze moet doen. (Dan gaat Callas erover) Voilà! Dus dit was geen verrassing voor haar, maar omdat ze bang is, vlucht ze weg van het ding dat haar angst aanjoeg. Als het te moeilijk is, maken we het makkelijker, dus hier heb ik (Bruno) de banden wat verder uit elkaar gelegd. Voilà en als ze het goed gedaan heeft leggen we de banden weer meer naar elkaar toe, zoals met springen, 1.20m en vervolgens 1.40m en als 1.40 te hoog is, leggen we het weer wat lager.
(Ik doe weer een poging om over de banden te stappen)
Stickje! Stickje!!! (Ik geef een tikje en Callas doet het netjes) Zie je wel ze doet het helemaal met het stickje. Perfect. Ik heb de banden nu nog een beetje meer naar elkaar gelegd, zodat Callas goed kijkt waar ze haar voeten zet. (Callas zet haar voeten op de banden ipv erin) Omdat ze niet kijkt, is het nog een beetje moeilijk, en goed dat je haar terugneemt.

7.00 minuten
Voilà, dit is de slang-oefening die we in draf doen, waarbij het paard rechts en links moet buigen. (Als Callas als een plank eromheen gaat ipv te buigen, en ook wil stilvallen in de bochten, zegt Bruno) Gebruik het stickje op haar achterhand, op haar achterhand! De achterhand is de motor. Moedig haar aan, moedig haar aan als een kots, (hahaha ik lig iedere keer dubbel als hij dat zo uitspreekt) moedig haar aan als een sportscoach.
(De trein komt langs.)
Voilà met de trein is ze niet meer bang, dat is geniaal. Hop nog een keer, drijf haar, drijf haar! Dus het stickje is om meer motor te krijgen. Dus in de bochten wanneer ze terugvalt naar stap of in draftempo, heeft ze te weinig motor, dus dan moet je haar helpen, door tegen haar te zeggen, ik toon jou jouw spieren waarmee je moet werken met mijn stickje, dus in dit geval de achterhand. Dus daarvoor dient het aanwijsstickje, om haar aan te geven welke spieren ze moet gebruiken om te werken. Beetje bij beetje zal ze dan meer kracht in de bochten gaan leggen en gaat ze betere spieren ontwikkelen.

8.09 minuten.
Hier zijn we bij de oefening, 8-je rijden. Nog steeds hetzelfde principe, de merrie moet stuwen van achteren, zie je daar ontsnapt ze (pas op vrachtwagen zwaait uit, hahaha) een beetje met haar achterhand, buig haar in de bocht met je buitenbeen, voilà, rustig aan, je moet haar een schopje geven precies op het moment in de bocht waar zij wil vertragen. Kom je bij de bocht, anticipeer dan op (de hulpen) voor haar achterhand, zie je, supergoed, hop nog een keertje, de achterhand, anticipeer! Voilà, zeer zeer goed! Laat je hand eens wat meer los, ze leunt daar te zwaar op je hand,... supergoed.

8.53 minuten ik galoppeer daar.
Nu in de galop gaan we proberen, want ze gaat een beetje te snel naar mijn smaak, ze is niet..., ze vlucht weg, dus je vertrekt in galop op de ene hand, en wanneer je bijvoorbeeld bij de banden bent aangekomen, probeer je haar de andere kant op te laten gaan, op die manier leert ze te remmen op haar achterhand. Ik: ok dus ik ga een rondje galopperen, Bruno: Veel langzamer, veel langzamer om te verzamelen. Om dat te bereiken maken we veel changementen, of tenminste veranderen we veel van hand, Dus je galoppeert op de rechterhand en erna op de linkerhand. Ik laat het je zien met de camera in mijn hand, je galoppeert een grote 8. Op die manier gaat ze haar achterhand gebruiken en niet haar schouders.

(Ik krijg haar niet in galop en als ik haar in galop heb, heb ik haar in de verkeerde galop) Bruno: breng haar naar binnen, het is niet makkelijk, hè?
Alle pogingen erna lukken ook niet, dus dat is iets om in de toekomst aan te gaan werken. Einde filmpje.

**Geplaatst**: 03-09-17 11:08

Geplaatst: 03-09-17 11:08

Ook ik lees natuurlijk nog steeds vol spanning mee.
Wat heb ik een ontzettend ontzag voor je doorzettingsvermogen zeg. Ik heb zelf ook het nodige doorstaan met mijn vorige paard en helaas binnen 8 maanden dat ik hem had in moeten laten slapen. En het paard dat ik daarna kocht was ook een heftige start (bijna doodgebloedt). Maar is inmiddels (heb hem nu 1,5 jaar) toch echt mijn beste maatje

Ik vind het echt bewonderenswaardig dat je zo doorzet en zelf ook niet te bang bent geworden om Callas te rijden. Ikzelf had dat namelijk allang niet meer gedurfd..
Zeker niet na dat afschuwelijke ongeluk.. Ik zou sowieso op de grond zijn begonnen en daar alles eerst helemaal bevestigd willen hebben. Maar dat neemt niet weg dat ik de gehele weg/strijd so far heel erg knap van jullie beiden vind.
Ook over Bruno's aanpak heb ik zo mijn gedachten, maar ook daar heb je nu niks meer aan en ik ben ervan overtuigd dat iedereen doet wat op dat moment in zijn/haar bereik ligt. Wat op dat moment het best haalbare is. En achteraf is het dan altijd makkelijk om te zeggen wat je anders gedaan zou moeten hebben (en zeker voor een ander!), maar als je toendertijd had geweten wat je nu weet, dan had je wel andere keuzes gemaakt. Of niet.
En inderdaad ook echt chapeau voor je vriend zeg. Wat een gouden vent! Hoe hij jullie steunt, blijft steunen, meedenkt, je wekelijks op kwam zoeken in Zuid-Frankrijk.. Echt geweldig $_/-\o_$

Ik ben ontzettend benieuwd hoe het bij thuiskomst is gegaan en hoe het nu in het heden is!
Ik gun jullie in ieder geval het allerbeste $*\o/*$

Edit; ik lees nu pas je nieuwste update.

Laatst bijgewerkt door Figo88 op 03-09-17 11:18, in het totaal 1 keer bewerkt