Bokt.nl

**Geplaatst**: 15-03-12 08:24

Geplaatst: 15-03-12 08:24

Cassidy schreef:
En dat kritisch naar jezelf kijken, daar ontbreekt het weleens aan.

weleens?,..........alleen maar.
Op alle fronten,aanschaf paard,ras,leeftijd,temperament...noem maar op.

**Geplaatst**: 15-03-12 08:37

Re: Kan ik een hengst aan?

Geplaatst: 15-03-12 08:37

Ach dat zal toch ook wel meevallen?

ik denk dat het fout gaat als het te onverwachts gebeurd...

Sommige paarden, of het nu ruinen, merries of hengsten zijn en ik denk ponies meer dan paarden, die proberen uit en nemen geen cmters, maar meteen meters...en groeien in een keer zo erg in hun ego...dat heb je met honden ook...die kijken al heel de tijd om het moment af te wachten..ongemerkt....want ook dieren kunnen met de stille trom zijn...en kiezen hun moment.

Ik leer veel van mijn ruin, naar hem kijk ik om in te schatten hoe ver mijn hengst in zijn emotionele ontwikkeling is....hij houdt hem konstant in de gaten, als het niet met zicht is, dan met 1 oor dat naar hem is gedraaid.....gaan ze naar buiten, dan zie ik ook aan mijn ruin hoe hij zijn baas zijn bevestigd...hij daagt uit tot een spelletje of is meteen met zure ogen, dikke frons boven ogen en achterbeen opgetrokken, soms schudt hij zelfs nee....dan druipt de anda meteen af.....daarna is het pas spelen...

Deze oplettendheid en deze alertheid van mijn ruin, leert mij weer consequent te blijven...
Als ik met een van de 2 paarden bezig ben en ik moet even baas zijn...dan staat hij ook te kijken en alles goed in de gaten te houden....zijn de paarden meteen weer in het gareel, gaat hij door met grazen of dutten...zijn ze het niet meteen dan zie je zijn houding sterker worden, alerter..duidelijker en soms is de blik van hem weer genoeg om hen in het gareel te krijgen.

Heb vaak meegemaakt als een van de sjetten ontsnapten en ik ze niet te pakken kreeg, dan ze daarna onzettend op hun falie kregen van de ruin...heb hem zelfs zien grommen en stampvoeten van woede als ik dan vangsprongen maakte en boos naar ze riep.......daarna werden ze even flink nagezeten en kregen tanden in de rug, de rest van de dag bleven ze "aan de voet", met alleen neuslengte bij achterbeen....

Ik vind dat fantastisch, maar hierdoor zie je ook hoe beperkt je bent als mens...

Zonder mijn ruin is het voor mij hier een heel stuk moeilijker....maar deze ruin heb ik nu 13 jaar en een wereldpaard...zo een krijg ik nooit meer.....daarom weet ik hoe veel ik nog moet winnen met mijn hengst.

**Geplaatst**: 15-03-12 09:28

Re: Kan ik een hengst aan?

Geplaatst: 15-03-12 09:28

Cassidy: Verstandige zet om niet meer te reageren, tis goed dat je op je eigen ervaring kan voortborduren en je geen meningen de strot laat afduwen.
Alleen al dat voorbeeld hond/paard .. hillarisch!

**Geplaatst**: 15-03-12 09:52

Geplaatst: 15-03-12 09:52

Cassidy schreef:
Probleem is dat een hengst bij een aanvaring doorgaat waar een merrie of ruin stoppen.
Enfin, nou ben ik toch bezig met het adviseren van mensen die niet willen luisteren terwijl ik me zo had voorgenomen om iedereen zijn eigen ervaringen te laten maken, ongeacht de uitkomst.

Ik hoef alleen vandaag maar naar de opnames te kijken van de ouders die hun kind verloren zijn na dat busongeluk in Zwitserland, om heel erg mee te leven met de ouders die hun kind zijn verloren na een ongeluk.
Je wilt het als ouder echt niet meemaken dat je je kind moet begraven. En al helemaal niet door een verkeerde inschatting van jezelf. Of het nu dieren zijn of een ongeluk met een auto of bus.

En nu echt mijn laatste reactie in dit topic. Wie nog wat te melden heeft kan dat via PB doen. Hier gaat het stipje af.

Ik denk dat bij Loriene wel een andere situatie is dan in het geval van TS, die er vooral zelf mee aan de slag wil. Loriene heeft zo te lezen veel ervaring met hengsten en haar dochter is 17 geen 14. Gewoon risico's goed inschatten lijkt me geen probleem.

**Geplaatst**: 15-03-12 09:57

Re: Kan ik een hengst aan?

Geplaatst: 15-03-12 09:57

ik vindt 17 nog niet oud hoor....waar is TS eigenlijk?

**Geplaatst**: 15-03-12 09:58

Geplaatst: 15-03-12 09:58

Cassidy schreef:
Mindim schreef:
Onze buren hebben drie honden, lopen keurig aan de voet, perfect, maar vallen aan de lijn wel uit naar andere honden en kinderen en dan hebben ze moeite met in het gareel houden. Nou, dan heb je wat aan het aan de voet lopen.

Toch jammer dat je "opvoeding" en socialiseren niet los kan koppelen van het aan de voet lopen. Heel jammer.

Ik weet hoe deze mensen honden opvoeden en dat doen ze goed, 2 zijn heel sociaal, 1 heeft een gebruiksaanwijzing. Ik bedoel te zeggen dat een goed opgevoede hond, niet perse aan de voet hoeft te lopen.

**Geplaatst**: 15-03-12 10:01

Geplaatst: 15-03-12 10:01

Cassidy schreef:
Probleem is dat een hengst bij een aanvaring doorgaat waar een merrie of ruin stoppen.
Enfin, nou ben ik toch bezig met het adviseren van mensen die niet willen luisteren terwijl ik me zo had voorgenomen om iedereen zijn eigen ervaringen te laten maken, ongeacht de uitkomst.

Ik hoef alleen vandaag maar naar de opnames te kijken van de ouders die hun kind verloren zijn na dat busongeluk in Zwitserland, om heel erg mee te leven met de ouders die hun kind zijn verloren na een ongeluk.
Je wilt het als ouder echt niet meemaken dat je je kind moet begraven. En al helemaal niet door een verkeerde inschatting van jezelf. Of het nu dieren zijn of een ongeluk met een auto of bus.

En nu echt mijn laatste reactie in dit topic. Wie nog wat te melden heeft kan dat via PB doen. Hier gaat het stipje af.

Misschien zitten mensen wel helemaal niet op jouw advies te wachten? Kunnen mensen zich prima zelf redden, omdat ze weten wat ze in de wei hebben staan of in de mand hebben liggen?

**Geplaatst**: 15-03-12 10:03

Geplaatst: 15-03-12 10:03

Sueno schreef:
Cassidy: Verstandige zet om niet meer te reageren, tis goed dat je op je eigen ervaring kan voortborduren en je geen meningen de strot laat afduwen.
Alleen al dat voorbeeld hond/paard .. hillarisch!

Moet ze dat bij een ander ook niet doen vanzelf

En wat is er volgens jou zo hilarisch aan het paard/ hond verhaal?

**Geplaatst**: 15-03-12 10:17

Geplaatst: 15-03-12 10:17

Risico`s zijn er altijd.
Hengst die wij hier hebben staan is goudeerlijk kwa karakter.Geen bijter ,slaat niet telkens met het voorbeen.
Kijk zelf ook altijd goed uit wanneer ik met hem bezig ben.Heb ik ook allemaal goed uitgelegd aan mijn dochter.
Straks wanneer hij goed is doorgereden gaan we met hem op pad en zien we wel wat hij doet onder het zadel met anderen erbij.
Dit gebeurd ook allemaal onder goede begeleiding.
Thuis trekken we ook wel eens een merrie van stal wanneer we met hem bezig zijn en zo moet hij ook leren om aan het werk te blijven wanneer er merrie`s langs lopen.
Tot nu toe gaat dat prima.
Ruintje die ze rijdt hebben we ook gekocht als 3 jarige hengst,deze had al gedekt en was ook zo gek als een deur.
Deze hebben we ook direct laten castreren.Zat teveel werk aan om hem als hengst te houden.Nu na 2 jaar ik er weleens spijt van.Had hem best voor de hengstekeuring kunnen doen,maarja dat is altijd achteraf.

**Geplaatst**: 15-03-12 11:51

Geplaatst: 15-03-12 11:51

Zo'n hengst had ik ook. Nooit gehapt, maaide nooit en reageerde onder het zadel navenant niet op merrie's. Eigenlijk wist je niet eens dat het een hengst was, zo braaf.
Dik twee jaar met hem tussen andere paarden (ook hengstige merrie's) gereden zonder problemen.
En daarom maakte ik een inschattingsfout, omdat hij zo braaf was dacht ik hem wel te kunnen rijden terwijl er op dat moment ook een beginner met een hengstige merrie aan het rijden was.
Hengst bleef super braaf ondanks het feit dat die merrie zich verschillende keren ongegeneerd aanbood. Omdat hij schrok (iets wat niks van doen had met z'n hengst zijn, elk paard kan schrikken nietwaar) verloor ik een klein momentje mijn evenwicht en daardoor de controle. Dat nietsbeduidende, kleine schrikmomentje samen met een aantal factoren waar ik geen invloed op had (plaats van schrikken, positie en gedrag van de merrie en de onkunde en onwetendheid van haar ruiter oa.) leidde er toe dat mijn hengst die merrie wilde bespringen. Door mijn handelen heb ik het kunnen voorkomen.
Ik zou het mezelf nooit vergeven hebben als het niet gelukt was en dat kind invalide was geworden omdat ik mijn hengst hengst liet alleen omdat ik z'n uitstraling zo mooi vond....

Ja, risico's zijn er altijd. Alleen kun je sommige risico's heel makkelijk vermijden.

**Geplaatst**: 15-03-12 12:19

Geplaatst: 15-03-12 12:19

Cassidy schreef:
Nogmaals, er zijn genoeg volwassenen die het leven hebben gelaten in een aanvaring met een hengst.
Begeleiding is niet altijd aanwezig. Good stallions make great geldings.

$_/-\o_$ Dit houd ik mezelf dus ook voor...
Mocht Montoyo niet premie waardig zijn dan zeg ik altijd dan heb ik er een keigave ruin aan

Overgins lopen mijn paarden wel achter mij...wel zo dat ik nog wel kan zien aan zijn hoofd wat hij van plan is...

Tja heb zelf geen hond maar ik voed al mijn dieren die ik heb gehad concequent op...
Heb in een dierenwinkel gewerkt en kon me soms behoorlijk irriteren aan de honden die snoepjes bedelde of in de zaak piste

Ook een keer een discussie gehad met een eigenaar waarvan de pup van pakweg 6 maanden steeds beet dat als ze dat nu niet de kop indrukte ze straks een **** hond had wat niet veilig was voor kinderen....
Antwoord van die klant: ja maar naar drie keer corrigeren ben ik het zat en denk ik wel eens laat maar

En dat soort mensen heb je ook in de paarden wereld.

Ik doet meestal voor ik daadwerkelijk het wedstrijd terrein op gaat een paar keer oefenen op vreemd terrein...
Dan weet je ongeveer hoe je paard kan reageren met vreemde paarden en vreemd terrein.
Het is dan meestal net wat minder druk dan op wedstrijd terrein

**Geplaatst**: 15-03-12 12:25

Re: Kan ik een hengst aan?

Geplaatst: 15-03-12 12:25

Oei, honden die in de winkel pissen? Tuurlijk moet je dieren consequent opvoeden, maar binnen die opvoeding kijk ik wel wat kan met een dier. Bij de een kan je iets meer vrijheid permiterren dan bij de ander.

De paarden wil ik absoluut niet achter me, ik wil het hoofd zien. Ik heb een keer eentje gehad die in mijn rug kwam, omdat ie zich te pletter schrok. SIndsdien, naast me, met de neus niet verder dan mijn schouder.

**Geplaatst**: 15-03-12 12:27

Geplaatst: 15-03-12 12:27

Mindim schreef:
Oei, honden die in de winkel pissen? Tuurlijk moet je dieren consequent opvoeden, maar binnen die opvoeding kijk ik wel wat kan met een dier. Bij de een kan je iets meer vrijheid permiterren dan bij de ander.

De paarden wil ik absoluut niet achter me, ik wil het hoofd zien. Ik heb een keer eentje gehad die in mijn rug kwam, omdat ie zich te pletter schrok. SIndsdien, naast me, met de neus niet verder dan mijn schouder.

Schuin achter meer dan toch.......is toch een beetje achter je

Ik wil wel kunnen zien inderdaad wat ie doet denk dat ik meer laat lopen zoals jij doet.
Niet met het hoofd voorbij je maar net ver genoeg dat je hem wel kan zien...

**Geplaatst**: 15-03-12 12:34

Geplaatst: 15-03-12 12:34

Barcelano schreef:
Schuin achter meer dan toch.......is toch een beetje achter je
Ik wil wel kunnen zien inderdaad wat ie doet denk dat ik meer laat lopen zoals jij doet.
Niet met het hoofd voorbij je maar net ver genoeg dat je hem wel kan zien...

Dan bedoelen we hetzelfde, het hoofd is naast me, niet zijn lijf, want dan is me al voorbij en is de controle ook weg. Je ziet echter veel mensen waar het paard ze in de rug loopt. Die zien het paard in kwestie helemaal niet.

**Geplaatst**: 15-03-12 12:39

Geplaatst: 15-03-12 12:39

Ja en als ze dan schrikken

Ik zie ook vaak zat paarden voor lopen en die dan dus ook het tempo bepalen...

Had van de week bijna een merrie bijna in me nek die samen met mijn merrie losstaat.
Die was er niet zo mee eens dat ze niet naast me mocht draven dus ik geef een klein rukje...geen reactie.
Dus ik geef een tikje met touw op borst,Bats zei de merrie kaasrecht omhoog....
Daarna was ze braaf

**Geplaatst**: 15-03-12 13:11

Geplaatst: 15-03-12 13:11

Barcelano schreef:
Ja en als ze dan schrikken
Ik zie ook vaak zat paarden voor lopen en die dan dus ook het tempo bepalen...

Had van de week bijna een merrie bijna in me nek die samen met mijn merrie losstaat.
Die was er niet zo mee eens dat ze niet naast me mocht draven dus ik geef een klein rukje...geen reactie.
Dus ik geef een tikje met touw op borst,Bats zei de merrie kaasrecht omhoog....
Daarna was ze braaf

Sommige merries zijn vreselijk, we hadden 2 merries in de wei en eentje terroriseerde de handel. 2 andere paarden durfden niet uit hun hoek. Ik loop dus de wei in om mijn ruin te halen, komt die merrie aangeschoten en wilde mijn ruin weg trappen, aandacht in de wei moest en zou naar haar. Maar mevrouw kijkt niet uit wat ze doet en bijna de hoeven in mijn snufferd tot 2 keer toe. Ik heb met het touw en halster eraan zo'n vreselijke hijs uitgedeeld aan d'r. Ze schoot met medepaard naar de andere kant van de wei en heeft zolang ik in de wei stond geen pas uit die hoek gezet. We hebben alles gesplitst uiteindelijk, want naar de anderen bleef ze verschrikkelijk klieren en meppen.

**Geplaatst**: 15-03-12 13:23

Geplaatst: 15-03-12 13:23

Deze merrie is 3 en volgens mij erg in de uitprobeer fase.
Zelfs mijn merrie heeft haar een paar keer op dr plek gezet...maar die van mij is ook echt een merrie

Gister werd mijn zadel nagekeken.
Eerst kijken hoe die op de merrie lag...die was constant aan het vervelen.
Toen mijn hengst....die was braaf

en aan de overkant van de spuitplaats staat een andere hengst:)

**Geplaatst**: 15-03-12 16:09

Geplaatst: 15-03-12 16:09

russel schreef:
Ach dat zal toch ook wel meevallen?

ik denk dat het fout gaat als het te onverwachts gebeurd...

Sommige paarden, of het nu ruinen, merries of hengsten zijn en ik denk ponies meer dan paarden, die proberen uit en nemen geen cmters, maar meteen meters...en groeien in een keer zo erg in hun ego...dat heb je met honden ook...die kijken al heel de tijd om het moment af te wachten..ongemerkt....want ook dieren kunnen met de stille trom zijn...en kiezen hun moment.

Ik leer veel van mijn ruin, naar hem kijk ik om in te schatten hoe ver mijn hengst in zijn emotionele ontwikkeling is....hij houdt hem konstant in de gaten, als het niet met zicht is, dan met 1 oor dat naar hem is gedraaid.....gaan ze naar buiten, dan zie ik ook aan mijn ruin hoe hij zijn baas zijn bevestigd...hij daagt uit tot een spelletje of is meteen met zure ogen, dikke frons boven ogen en achterbeen opgetrokken, soms schudt hij zelfs nee....dan druipt de anda meteen af.....daarna is het pas spelen...

Deze oplettendheid en deze alertheid van mijn ruin, leert mij weer consequent te blijven...
Als ik met een van de 2 paarden bezig ben en ik moet even baas zijn...dan staat hij ook te kijken en alles goed in de gaten te houden....zijn de paarden meteen weer in het gareel, gaat hij door met grazen of dutten...zijn ze het niet meteen dan zie je zijn houding sterker worden, alerter..duidelijker en soms is de blik van hem weer genoeg om hen in het gareel te krijgen.

Heb vaak meegemaakt als een van de sjetten ontsnapten en ik ze niet te pakken kreeg, dan ze daarna onzettend op hun falie kregen van de ruin...heb hem zelfs zien grommen en stampvoeten van woede als ik dan vangsprongen maakte en boos naar ze riep.......daarna werden ze even flink nagezeten en kregen tanden in de rug, de rest van de dag bleven ze "aan de voet", met alleen neuslengte bij achterbeen....

Ik vind dat fantastisch, maar hierdoor zie je ook hoe beperkt je bent als mens...

Zonder mijn ruin is het voor mij hier een heel stuk moeilijker....maar deze ruin heb ik nu 13 jaar en een wereldpaard...zo een krijg ik nooit meer.....daarom weet ik hoe veel ik nog moet winnen met mijn hengst.

Zo is het met mijn ruin en eerste hengst ook gegaan. Mijn hengst is nogal introvert en vond het wel best dat mijn ruin altijd het voortouw nam. Mijn hengst was 2 en mijn ruin 17 jaar toen ze samen kwamen te wonen. Het inscharen verliep super, een keer gillen en slaan met de voorbeen en mijn hengst gaf zich over. Ook toen hij lang en breed kon winnen van mijn oude ruin vond hij het nog steeds wel prima. "Er is immers toch eten en drinken zat, dus als jij zo nodig vooraan wil staan.." Ze konden heerlijk spelen samen, maar ook uren dutten of elkaar krabbelen in de nek.

Maar toen kwam hengst nr. 2 erbij.. En mijn sulletje is ineens de "top dog". Zonder blikken of blozen nam hij (inmiddels 10 jaar oud) de leiding over en verdedigde zijn kudde, de ruin dus. Het heeft hem vele kilo's gekost van de spanning en frustratie die leiderschap meebrengt, maar inmiddels is hij goed in zijn rol. Hij is nog steeds super lief hoor. Ik heb hem al vanaf veulen, dus met de opvoeding zit het wel goed. Maar op zichzelf is hij echt een totaal ander paard geworden. Als kudde leider is hij extrovert en zeer dominant. Hij kan brullen, dat ik me wel eens afvraag wat mijn buren wel niet zouden denken..

Nooit verwacht dat hij ook zo'n kant zou kunnen hebben. En waarschijnlijk ook veel geluk dat hij in de omgang en met rijden naar mensen toe niet is verandert, want dat moet je dan ook maar zien op te lossen en een leidende hengst van 10 jaar is niet zo snel onder de indruk.. We zijn inmiddels al weer bijna 3 jaar verder en is alles stabiel en onder controle.

Maar vanaf die tijd zul je mij niet meer horen zeggen dat een hengst hetzelfde is als een ruin.. No way.

**Geplaatst**: 15-03-12 23:12

Geplaatst: 15-03-12 23:12

Ik heb nu zo'n brave knul rondlopen, maar ik weet verdomd goed dat hi ook wel eens een periode heeft van testen en plots omslaan, vooral rond het voorjaar en late zomer. is ook normaal.

Wat mijn merrie me echt wel vanaf dag 1 geleerd heeft is altijd de aandacht erbij houden, en dat doe ik nu ook. Vertrouw m'n hengst, heb er enorme klik mee en veel lol, hij doet het inrijden tot nu toe erg netjes en relax zelfs met merries in de buurt. In de paddock/weide ernaast, niet in dezeldfe piste maar er zit alleen maar draad tussen.
En toch hou ik de omgeving steeds in de gaten, let ik op tekenen van spanning of afleiding en bij het minste roep ik de aandacht terug. "Hier brandt de lamp" is iets wat je me wel eens hoort zeggen tegen m'n hengst

En ik deins er absoluut niet voor terug om hem deftig op zijn plek te zetten als het moet.

Met eender welk paard is het nog steeds het slimste om gewoon zwart-wit te communiceren, zonder grijze zone.
Dat is voor iedereen het duidelijkste. Er zijn er genoeg die jaren netjs in die grijze zone rondzweven tot ze plots de klik krijgen dat ze die ook wel eens tegen je kunen gebruiken.
No thanks.

waar ik ok wat van krijg zijn mensen die wéten dat het fout aan het lopen is maar toch maar niet overgaan tot castratie want "hij is meestal wel lief" of "het is toch stoer zo'n hengst" of "dat gaat wel over, toch?" en allemaal gelijkaardige zwakke excuses. Gaat het te ver, ballen eraf, klaar.

**Geplaatst**: 16-03-12 17:00

Re: Kan ik een hengst aan?

Geplaatst: 16-03-12 17:00

Die zijn gewoon levens moe. Ken ze ook, wacht op het onvermijdelijke.

**Geplaatst**: 16-03-12 19:26

Geplaatst: 16-03-12 19:26

ik zou zeggen ts weet niet waar je woont maar kom eens een dagje kennis maken.
en idd ligt echt aan de opvoeding moest wel erg lachen met de vergelijking met een hond want het klopt wel. en het is altijd opletten niet even dit of dat, nee op blijven letten.
ik als hengsten houder heb dan ook liever een hengst als een merrie want mijn merie maakt ook meerr herrie en maakt zich druk om alles terwijl mijn hengst zoiets heeft van:' merrie maak je niet druk' lol

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-03-12 12:11

Geplaatst door de TopicStarter : 17-03-12 12:11

ik was 5 dagen in Londen, vandaar dat ik een tijd niet reageerde

**Geplaatst**: 17-03-12 16:19

Geplaatst: 17-03-12 16:19

melaniehut schreef:
ik was 5 dagen in Londen, vandaar dat ik een tijd niet reageerde

dan heb je heel wat om bij te lezen

**Geplaatst**: 18-03-12 01:49

Re: Kan ik een hengst aan?

Geplaatst: 18-03-12 01:49

En op het moment dat je bijgelezen bent, denk ik dat heel bokt wel op je antwoord zit te wachten

**Geplaatst**: 18-03-12 09:38 · **Anoniem** **Geplaatst**: 18-03-12 09:38 Cassidy, hoe raad je't

Geplaatst: 18-03-12 09:38

Cassidy, hoe raad je't