Bokt.nl

**Geplaatst**: 09-01-12 21:20

Geplaatst: 09-01-12 21:20

@ Jenkins zeker een hele leuke pony voor de kar,het is raar maar ik heb nog veel meer angst op de wagen dan wanneer ik het paard tussen mijn benen heb.Heb het gevoel dat je toch net iets meer te vertellen heb als je er op zit.....{tenminste op de momenten dat mijn angst niet toeslaat:P } dan wanneer je hem voor de kar hebt. Een kar kan scharen,omvallen,er kan een wiel afbreken en nog veel meer van die enge dingen brrrrrrr Ik vind het bijzonder dapper dat je niet durft te rijden maar dan geen angst hebt terwijl je zo'n end van hem af zit op de kar. Even over me zelf : de hele week netjes gemest gevoerd en geborsteld maar er op gaan zitten ho maar..........ik moet echt gedwongen worden ben ik bang.Maar als ik dan ook ga geniet ik ondanks mijn angst zoooooo verschrikkelijk,en dan neem ik me steeds voor omdat iedere dag te gaan doen maar de volgende dag durf ik soms al niet meer.....En weten jullie wat eigenlijk het ergste is,ondanks mijn angst draag ik nooit een cap

**Geplaatst**: 09-01-12 21:26

Re: Angsthazen verzamel u!!!!

Geplaatst: 09-01-12 21:26

@Binky haha heb de angst zeker ook op de kar hoor! Vooral als ik alleen rijd, dan is er niemand die er even af kan springen om mn pony even vast te pakken. Dat is weer handiger met rijden, je springt er zo af!
Maar toch voel ik me wel iets zekerder op de kar, omdat je daar minder snel van afvalt als je pony raar doet haha!! Wel ben ik ook bang dat me kar uit elkaar valt oid haha, hou mn wielen goed in de gaten (al 2x lekke band gehad) en bij elk geluidje kijk ik even of alles nog goed zit

**Geplaatst**: 09-01-12 21:26

Geplaatst: 09-01-12 21:26

Zoo herkenbaar je verhaal, ik meld me hier ook graag

.
7 jaar geleden van een op hol geslagen paard gevallen tijdens een buitenrit. Landde in een bocht met mijn rug tegen een boom en brak hem op 2 plaatsten.
Heb eerst na de revalidatie vrij zelfverzekerd gereden en toen ineens sloop de angst er in, De haflinger die ik op mijn 18e kocht heb ik 2 jaar later verkocht omdat ik écht bang was. Inmiddels in het bezit van een KWPNer en een shet, durf mijn paard wel gewoon te rijden maar toch met een kriebel in mijn buik en durf niet op buitenrit.
Op het moment dat ik ontdekte dat ik zwanger was (en dat was al met 5 weken) ben ik meteen gestopt, na de bevalling ga ik wel weer een poging wagen

.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-01-12 11:26

Geplaatst door de TopicStarter : 10-01-12 11:26

Margje schreef:
Wat jammer dat ik dit topic pas na 22 pagina's ontdek! ..

maar je bent er NU

Ik denk dat dat ook een heel belangrijk iets is, dat je het in je eigen tempo moet doen. Alleen vind ik mezelf dan zo'n 'schijterd' dat ik toch mezelf te ver wil pushen omdat ik het ergens gewoon 'genant' vind

@DieselVince- het plezier, precies. Het rijden is ook niet het voornaamste hoor, ik vermaak me prima naast de pony's en ik kan super genieten als ik onze wilde dochter zie rijden (dat vind ik eigenlijk nog het allermooiste, hoewel ik ook daar moet oppassen dat ik haar niet teveel beperk door mijn angst dat haar iets gebeurt)

@Binky- ik heb het echt op de kar niet, gek eigenlijk he? Het is gewoon zo dat je nu ook meteen 'iets' lijkt te hebben als je valt. Je bent stijf, of zoals in mijn geval gekneusde ribben en scheurtje in het borstbeen (en dus ziekenhuis) en kijk hierboven naar Calice, rug gebroken....Als ik zou weten dat het vallen en afkloppen was, zou ik misschien ook minder angstig zijn.

Calice rijd je je shet ook voor de wagen?

**Geplaatst**: 10-01-12 11:29

Re: Angsthazen verzamel u!!!!

Geplaatst: 10-01-12 11:29

Nathalie, mijn shet is pas 1,5 dus die geniet nog lekker van het beeb zijn op het moment. Maar als ze 3 is wil ik haar inderdaad voor de wagen gaan beleren. Heb het idee dat mijn angst op de wagen minder zal zijn dan als ik op een paard zit.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-01-12 11:33

Re: Angsthazen verzamel u!!!!

Geplaatst door de TopicStarter : 10-01-12 11:33

Had even in je profiel gespiekt (je angst heeft je er in ieder geval niet van weerhouden een mooie verzameling dekjes aan te leggen...wauw!

), dan heb je met haar inderdaad nog een poosje te gaan. Mijn angst is op de wagen dus ook nihil (zeker met P.C.)...

**Geplaatst**: 10-01-12 11:38

Re: Angsthazen verzamel u!!!!

Geplaatst: 10-01-12 11:38

Het gekke is ook dat mijn hangst op het ene moment veel erger is dan het andere. Ik word dan misselijk en verstijf dan helemaal.
Maar van de zomer heb ik ook voor het eerst zonder zadel op hem gestapt en dat voelde zo goed.
Ik ben vooral bang de controle kwijt te raken en dat het dan mis gaat.
Heb inderdaad aardig wat dekjes liggen ondanks de angst

.
Ondanks dat het nog 1,5 jaar wachten is hebben we nu al een hele goede band en wandel ik met haar buiten e.d. om haar aan alles te laten wennen.

**Geplaatst**: 10-01-12 11:56

Re: Angsthazen verzamel u!!!!

Geplaatst: 10-01-12 11:56

En van die 80% die angst heeft, durft misschien 20% dat ook eerlijk toe te geven.
De overige 60% zijn de mensen die het altijd beter weten, en iedereen van ongevraagd advies voorzien.

**Geplaatst**: 10-01-12 14:03

Re: Angsthazen verzamel u!!!!

Geplaatst: 10-01-12 14:03

ik ga me er vanavond weer aan wagen om op mijn ruana te rijden.spannend maar aan de andere kant wil ik ook best wel graag.

**Geplaatst**: 10-01-12 14:22

Geplaatst: 10-01-12 14:22

Geweldig dat ik dit topic ontdek en allemaal zo herkenbaar!
14 jaar geleden ben ik tijdens het inrijden met mijn driejarige KWPN-er achterovergeslagen. Zo'n stoere meid draagt natuurlijk geen cap en bodyprotector. Gevolg: 6 maanden ziektewet door een hersenschudding, dubbel zien en continue zwarte vlekken voor de ogen. Mijn man heeft niets met paarden, maar heeft deze dezelfde week op transport gezet.
Vervolgens werd ik zwanger, dus 9 jaar niet gereden. Toen begon het weer te kriebelen. Manlief lief aangekeken en een oudere merrie deed haar intrede. Na mijn angst te hebben overwonnen (dit duurde een jaar) heb ik heerlijk op haar gereden. Paard was super bomproof, deed alles, vergaf mij mijn angsten. Helaas is ze vijf maanden terug overleden. Omdat ik het idee had in het ritme van rijden te moeten blijven stond er binnen zes weken een ander paard op stal. Deze is eerst gereden door mijn instructice. Tijdens een van die keren dat zij door haar gereden werd gaf ze een bokje. De moed is mij nu weer helemaal in de schoenen gezakt. Tot op heden ben ik niet verder gekomen dan drie keer uitstappen (enkel en alleen omdat dochterlief opmerkte nadat ze haar had uitgestapt dat ik me niet zo moest aanstellen dat ze echt niets deed). Diep in mijn hard denk ik dit word niets met deze merrie. Maar wat dan? Ik wil rijden, maar waar vind ik een paard zoals mijn overleden merrie? De meeste verkopers zeggen dat ze niets doen, het tegendeel kom ik pas achter wanneer ze bij mij op stal staan.
Ik word zo moe van mezelf. Vroeger was niets te eng. Heb tot mijn ongeluk diverse paarden ingereden en nu durf ik niets meer.
ps vind het al heel dapper van mezelf dat ik dit hier zo neer durf te zetten...

**Geplaatst**: 10-01-12 14:43

Re: Angsthazen verzamel u!!!!

Geplaatst: 10-01-12 14:43

@Liberia: gun jezelf de tijd, met dit paard of, als dat echt niet zou lukken, met het kiezen van een andere. Wat maakt het uit dat je er in het eerste half jaar maar een paar keer op zou zitten, als je daardoor wel geleidelijk het vertrouwen kunt laten groeien en daarna jaaaren plezier van je paard kunt hebben? Het paard moet natuurlijk wel bij je passen, maar ook dan moet vertrouwen groeien. Bij de een duurt dat wat langer dan bij de ander.... Als dat uitstappen goed gaat stap je haar gewoon iedere keer uit als het goed voelt en zo kom je steeds een stapje verder. Wees blij met kleine stapjes.
Ik heb zelf een eigen gefokte merrie van 6 jaar, waar ik ook nog maar een paar keer op heb gestapt. Ze is in totaal ongeveer een jaar onder het zadel en daardoor nog erg groen in het rijden en ze is vrij temperamentvol. Met rijden valt het mee, maar ze wil nog wel eens en bokje geven of wat heftig reageren. Ik weet dat ik nu niet de juiste persoon ben om haar te rijden, want als ik verstijf maakt ze daar onmiddelijk misbruik van, dus laat ik haar door iemand anders rijden. Ik heb buiten het rijden om heel veel plezier van haar en krijg steeds meer vertrouwen in haar, dus mijn tijd komt wel. Als zij ouder en wijzer is en ik haar meer vertrouw.

Nou heb ik makkelijk praten; ik heb twee merries, dus kan zelf wel rijden op de ander (de enige op de hele wereld waar ik op durf eigenlijk

) en ik moet er toch meer hebben omdat ze aan huis staan. Als ik alleen de jongste merrie had en ze in pension stond zou ik denk ik wel op zoek gaan naar een paard dat beter bij me past. Je moet natuurlijk wel eerlijk tegen jezelf zijn of het gaat lukken met dit paard. Bij de een voel je je veiliger dan bij de ander, ook al zijn ze even braaf. Ik heb vroeger pony's gereden waarvan ik het niet erg vond als ze eens wat lastiger waren, bij anderen deed ik het al in mijn broek als ze iets sneller gingen stappen. Als de klik er echt niet is en je op zoek moet naar een ander paardje zul je daar denk ik gewoon meer tijd voor moeten nemen dan een ander doet. Voor jou is het vertrouwen nog veel belangrijker dan voor een ander en dat vind je niet zomaar. Mijn oudste merrie zal er ook ooit niet meer zijn en ik ben er van overtuigd dat ik dan weer een paardje kan vinden wat ik (na ene tijdje) helemaal kan vertrouwen. Heel goed zoeken, weten waar je je prettig bij voelt (in mijn geval vooral niet te hoog en niet te smal; zegt natuurlijk niets over karakter, maar wel over hoe veilig ik me voel) en vaak genoeg gaan kijken. Ik weet niet of je heel grote wedstrijdambities hebt, maar misschien is het het beste om voorlopig (niet alleen bij het zoeken; ook juist bij het rijden) alle ambities aan d ekant te zetten. Je enige ambitie is om ontspannen en met plezier te paard te zitten. Dat lukt niet altijd, maar steeds vaker wel eventjes, is mijn ervaring.
Succes!

**Geplaatst**: 10-01-12 15:02

Geplaatst: 10-01-12 15:02

Horsie-bootcamp is begonnen voor Goldz. Mijn hemeltje, ik heb op die gek gereden, en ga dat in de toekomst ook weer doen

.

**Geplaatst**: 10-01-12 18:08

Geplaatst: 10-01-12 18:08

Wat herkenbaar allemaal, en ik hoor bij de 20% die toegeeft wel angstig te zijn.

Wat herkenbaar die beginpost ik zie ook overal leeuwen en beren op de weg.

Ik heb van mijn 10e tot mijn 33e een fjordje gehad, z'on lieve meid ongelooflijk en was ze stout dan lachte ik erom, geen probleem. Ze werd wat te klein voor me en mijn vader liet ze rond dat ik 15 à 16 was een paar keer dekken door de hengst Lars 180, maar dit lukte helaas niet.

Hij was het op den duur beu en op mijn 17e verjaardag kreeg ik een 18 maanden oude Haflo Arabier hengst, prachtige schimmel. Alles ging eigenlijk best goed, heb hem zelf ingereden en reed ook met hem buiten, no problem, met 4 jaar is hij gecastreerd omdat hij dan zo mooi uitgroeide.

Een dag ging ik met hem rijden op een stoppelveld en meneer ging steigeren, en we vielen beiden, hij klein stukje naast me en dat was het begin. Als ik erop stapte deed hij net of hij ging steigeren en ik was panisch. Alles geprobeerd, van voren vastzetten met stootteugels anderen erop enzovoorts. Om een lang verhaal kort te maken, meneer heeft de leiding van mij overgenomen en omdat hij de kans kreeg ook bij mijn vader. Er was niets meer mee te beginnen, hij sloeg om dood te slaan. Als ik erop moest zat ik al te huilen voordat ik erop zat.
We hebben op den duur de knoop doorgehakt en hij werd verkocht.

Daarna heb ik steeds op manege's gereden, 1 à 2 keer in de week, toen een periode gehad dat mijn kindertjes klein waren. Toen mijn dochter ging rijden ben ik ook weer begonnen op de manege. Eerst op dezelfde manege als mijn dochter maar die hadden een paard die precies wist hoe hij mij kon panieken. Gilletjes geven en dan wegspringen het klikte echt niet. Heb nog even op het braafste paard mogen rijden maar toen er een nieuwe klant kwam werd ik steeds doorverwezen naar de gehandicaptenles en omdat ik daar niet tussenpas heb ik besloten naar een andere manege te gaan waar meer keus was.

Ik heb hun gebeld en gevraagd of ik als angstige ruiter een braaf stevig paard kon rijden, inmiddels rij ik daar inmiddels 4 jaar.
Het fijne is dat ik hier kan bepalen op wie ik rij, dus bouw een band met het paard op. Jammergenoeg ben ik nu even uit de running omdat ik een hernia heb, maar als het goed is mag ik einde voorjaar weer gaan rijden.

De wens om een eigen paard te bezitten is altijd blijven sudderen, en in juli 2009 hebben we een tinkerkruising meisje gekocht

Ik heb me verdiept in het wezen paard, vroeger miste ik die kennis en kon het zo misgaan. Ik heb al een aantal cursussen gevolgd en de instructrice van stal helpt me met kleine zaken die soms in mijn hoofd heel groot worden zoals de achterbenen optillen. Het wassen.
Inmiddels zijn we ook voorzichtig aan het longeren geslagen en werken zo naar het doel dat van de zomer mijn dochter er op kan.

Ik heb een andere instructrice uitgenodigd voor lessen in grondwerk omdat deze de band met mijn paard ontzettend bevorderen en bevestigen. Inmiddels weet ik dat mijn paard mij als baas ziet en ik hoop dat vast te houden en geloof me ik vind dat soms ontzettend moeilijk als ze bijvoorbeeld niet luistert of iets doet waar ik van schrik.

Sorry voor het lange verhaal, maar misschien is het wel eens goed om hierover van gedachten te wisselen.

Grz Sabina

**Geplaatst**: 10-01-12 20:20

Re: Angsthazen verzamel u!!!!

Geplaatst: 10-01-12 20:20

Margje, bedankt voor je reactie. Ik heb geen enkele ambitie, nou ja op dit moment is het leuk rijden met mijn eigen merrie al voldoende ambitie voor mij.
Voel mij zo ontzettend mutserig dat ik mijn eigen paard alleen uitstap. Om dezelfde reden als jij laat ik mijn merrie daarom voorlopig lekker doorrijden door mijn instructrice. Dit voorjaar zie ik wel verder, is bij alle paarden tenminste het hele frisse er vanaf als ze weer de weide opgaan. Gekke is, op de grond ben ik van geen enkel paard bang. Ook wanneer ik weer langer rij is de angst weg. Maar nu voor het eerst echt gaan rijden... brr.

**Geplaatst**: 10-01-12 21:43

Re: Angsthazen verzamel u!!!!

Geplaatst: 10-01-12 21:43

ben net terug van m'n schatje.Vandaag werdt er weer gereden op haar,en ik ben er uiteindelijk ook weer opgestapt om haar uit te stappen.Ditmaal zonder dat er iemand voor haar liep of zonder dat iemand haar vasthield.Ik alleen stappend door de bak!t gekke was dat ik in het begin lekker rustig was en vervolgens zenuwachtig werd.Ik denk dat dat komt omdat ze weer drukker ging doen.Ik moet gewoon denken ;je valt er niet vanaf.en heb nu ook geprobeerd haar zelf aan het stappen te krijgen door haar te sporen.wel eng,maar t is gelukt zonder ongelukken.
Ik kom er nog wel.
zondag waarschijnlijk weer.

**Geplaatst**: 10-01-12 22:30

Re: Angsthazen verzamel u!!!!

Geplaatst: 10-01-12 22:30

@inoterry: ik ben voor wat betreft je post hier een stille meelezer ( en ook wel een bewonderaar hoor..heb je filmpje gezien..)...en dit ene zinnetje maakt me nu wel héél nieuwsgierig!! Hoe ging het??

**Geplaatst**: 11-01-12 01:23

Geplaatst: 11-01-12 01:23

Meneer paard wenste niet voorwaarts aan te draven, en liet dat overduidelijk merken door een boksalvo van jawelste weg te geven. Alleen voor hem was het de dikke pech dat er nu wel een ruiter op zat die voor dat soort fratsten dus wel een corrigerende tik durft uit te delen, waarop meneer paard besloot nog hoger te gaan bokken }:0

. Uiteindelijk heeft dan de ruiter gewonnen en begon Goldz best fijn te lopen, maar ze was wel enigszins gammel toen ze uiteindelijk afstapte.
We hebben nog wel ontzettend moeten lachen toen Goldz tijdens het galoperen bedacht dat hij daar ook wel een rotbok wilde gaan geven, en bij het inzetten van de bok inneens bedacht dat hij iemand anders op zijn rug had, en de bok niet doorzette. Dat zag er wel zo grappig uit dat het jammer is dat dat niet op film staat

.
Maar goed, ik heb nu dus gezien hoe hij bokt, en ik moet bekennen dat ik niet blij ben dat ik dat heb gezien

.

**Geplaatst**: 11-01-12 09:34

Re: Angsthazen verzamel u!!!!

Geplaatst: 11-01-12 09:34

Soms kun je inderdaad beter niet kijken als je paard gaat bokken of zoiets. Ze moeten tegen bij voor het rijden ook niet gaan vertellen hoe een ander paard in de bak schrok van de wind, een auto of zoiets. Dan krijg ik ook knikkende knietjes.

**Geplaatst**: 11-01-12 09:53

Geplaatst: 11-01-12 09:53

Of alsnog héél erg veel respect voor jezelf gaan krijgen? Ik ga er even vanuit dat je paard bij deze ruiter hetzelfde heeft gedaan als bij jou... Dus kennelijk kun je heel wat aan!!

( Maar ik snap je helemaal hoor...

Ik heb het al als ik mijn pony door de wei zie feesten. Bókken dat hij dan kan ( zonder ruiter dan wel..) En soms denk ik dan ook:eeeuuhhhh.... dit had ik misschien niet hoeven zien, niet hoeven weten dat hij dít kan..)

Laatst bijgewerkt door Punz op 11-01-12 09:55, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 11-01-12 09:53

Geplaatst: 11-01-12 09:53

Nog een angsthaas meld zich

12 jaar geleden begon ik met rijden, niks was teveel.
Zoals ts al zei, een paard dat met 4 benen op de grond bleef was simpelweg saai!
Inmiddels ben ik 21 & ik ben schijnbaar erg vroeg oud geworden, ik weeg voor & tegens af en zie overal de risico's van in.
Vroeger sprong ik een meter zonder zadel, nu heb ik al anderhalf jaar helemaal niet gesprongen

Afgelopen zomer heb ik wel een paar angsten overwonnen: voor t eerst op mijn 3 jarige merrie gaan zitten, haar zelf beleerd en zelf voor t eerst mee naar buiten genomen. Nu nog durven ademen tijdens een buitenrit & dan ben ik tevreden!

**Geplaatst**: 11-01-12 09:55

Re: Angsthazen verzamel u!!!!

Geplaatst: 11-01-12 09:55

Haha wat een hoop angsthazen hier! Heel herkenbaar allemaal

**Geplaatst**: 11-01-12 11:19

Geplaatst: 11-01-12 11:19

riagr schreef:
Of alsnog héél erg veel respect voor jezelf gaan krijgen? Ik ga er even vanuit dat je paard bij deze ruiter hetzelfde heeft gedaan als bij jou... Dus kennelijk kun je heel wat aan!!

( Maar ik snap je helemaal hoor... Ik heb het al als ik mijn pony door de wei zie feesten. Bókken dat hij dan kan ( zonder ruiter dan wel..) En soms denk ik dan ook:eeeuuhhhh.... dit had ik misschien niet hoeven zien, niet hoeven weten dat hij dít kan..)

Ik ben maar anders gaan denken over wat hij in de wei doet, dat hoeft hij niet meer onder het zadel te doen

. Als ik zie wat hij af loopt te stunten in de wei, moet je van ontzettend goed huize komen wil je daar op blijven zitten

. Zo heb ik hem een paar keer zien bokken dat zijn achterhoeven bij zijn oren uitkwamen :wow:

. De eerste keer dat ik dat zag, dacht ik echt dat ik het niet goed had gezien, maar Goldz zal Goldz niet zijn als hij niet een paar seconden later nog zo'n zelfde demonstratie zou geven

.

**Geplaatst**: 11-01-12 14:34

Geplaatst: 11-01-12 14:34

dat was bij mij met verdi...die schrok altijd wel overal van en springt dan een meter opzij, maar had nog nooit een stap verkeerd gezet. dus al was ik bang, ik kon mezelf altijd moed inpraten, hij schrikt wel, maar hij blijft braaf. Tot februari vorig jaar.

Ok hij had een paar dagen op stal gestaan, maar hij was onderweg (moet altijd een kwartier lopen voordat ik bij de bak ben) super braaf, lees sloom. dat ik zoiets had, ik kan er wel meteen op, hoef hem niet eerst los te laten rennen. en met rijden ook er traag en sloom. dus geen vuiltje aan de lucht.

Toen opeens een paar kinderen uit de manege kwamen rennen, ik gilde nog dat ze moesten stoppen, wat ze deden, reed de lange zijde uit, en opeens in de hoek draait hij om, en begint in volle rengalop te bokken als een idioot. En daar lag ik. was bovenop mijn kop gevallen, hoorde mn nek knakken. Maar buiten een kapot oor van mijn cap en een beurze neus van mijn bril had ik niks....maar dat was wel het begin van het einde.......was ik al bang, nu ben ik panisch. als hij met rijden al zijn oren naar voren doet, verstijf ik helemaal.. ik hoop hier toch wel ooit van af te komen, maar ik vraag het me af. zeker omdat ik niet kan aangeven waarom hij dit deed. Als ik maar een verklaring voor had, want er was niets te zien waarom hij daat omdraaide en wegrende...

**Geplaatst**: 11-01-12 14:44

Geplaatst: 11-01-12 14:44

@inoterry ik heb je filmpjes bekeken, erg leuk. je heb net als ik een paard met humor...ik herken veel in die van jou, ook zo zn kop schuin houden als hij iets van je gedaan wilt krijgen. erg grappig. zeker die foto dat hij op zijn knieen het gras bij de buren zit te eten, geweldig. je paard is gewoon superslim (ik ken dat, maar of je daar altijd zo blij mee moet zijn

ik niet altijd iig)

**Geplaatst**: 11-01-12 15:38

Re: Angsthazen verzamel u!!!!

Geplaatst: 11-01-12 15:38

Ik kom me hier ook maar melden, tot mijn spijt.....

In mei is mijn merrie gaan bokken voor de wagen (had al 3 jaar geen pas verkeerd gezet, niet eens opzij) en kwam met haar benen vast te zitten in het rekje van mijn sulky.
In juni, toen ik haar weer durfde in te spannen, is het weer mis gegaan en is ze gaan bokken voor de wagen. Dit keer in het tweespan naast mijn andere (inmiddels verkochte) merrie.

En nu? Nu durf ik eigenlijk niet meer $:\$ bang dat het weer gebeurt....
Heb haar sinds juni 3 keer voor de wagen gehad. 1 keer 500 meter, 1 keer 35 min en de laatste keer ook zoiets. Maar de spanning blijft bij mij en zij neemt het over. En reageert heel heftig op de simpelste dingen.

Baal er enorm van, zou zo graag weer het vertrouwen in haar hebben en met haar lange tochten rijden $:\$