Bokt.nl

evdpanne schreef:

Mijn ergste val was vrijdag . Ik heb nog nooit wat overgehad aan een val, maar nu moest het er toch van komen.... Ik reed met de manegegroep op strand en ik zat op Boy (het oudje van stal, al 18) tijdens de galop ging hij ineens op de rem en gaf een enorme bok die ik even niet zag aankomen... Ik vloog eraf de zee in en kwam best hard op mijn schouder terecht.... Toen ik weer wilde opstappen ging dit niet...

Uiteindelijk hebben ze me op een ander paard gehesen waarmee ik zelfstandig naar stal kon gaan (dit paard was gewend om alleen te zijn). Toen ik bij de groep wegging was er ook niks aan de hand maar toen ik het eerste duin over wilde gaan deed ze al een beetje moeilijk... Ik dr gerust gestelt en weer verder gegaan... Toen ik in duin kwam stapte ze weer rustig verder en ook weer niks aan de hand... Maar ineens ging de knop om... Ze zag een stukje verderop mensen lopen die aan het praten waren en ineens was ze weg.... In rengalop ging ik door de duinen (heel fijn als je maar 1 hand over hebt om te blokkeren en sturen ). Toen kwam de overgang duin/bos... Hier kom je in een bocht waar een boom staat, gelukkig wist ik dit en kon ik naar links leunen anders zat ik tegen de boom aan.... Maar daardoor raakte ik uit balans en viel er naast en het paard ging zonder mij verder.... Gelukkig heb ik (gek genoeg) van deze val niks over gehouden.... Ik ben weer opgestaan en ging maar terug naar stal lopen.... Onderweg kwam de manege eigenaar me inhalen en die is in galop naar stal gegaan en heeft me later opgehaald met de auto .

Daarna ben ik naar de dokterpost gebracht en vanuit daar weer naar het ziekenhuis gegaan om foto's te maken... Het viel gelukkig mee me schouder was niet gebroken, maar wel behoorlijk gekneust... Doet nu ook heel veel pijn en kan bijna niet slapen . Maar ja het moest er een keer van komen....

Laatmemaar schreef:

Mijn ergste val was toen ik was flauwgevallen van mijn paard Cassandra.
Ik had al vrij lang niets meer gegeten (wat al niet slim was, ik weet het, heb al genoeg preken gehad van mijn vriendin)
en ik wou op Cassandra rijden, mijn vrij hevige westfaal merrie van 1.80m.
Ik zag toen alles al draaien door te weinig te eten, ik zag allemaal zwarte vlekken enzo, maar toch wou ik op haar kruipen.
Sanne en mn vriendin Cristina (Lacrymosa @ bokt) waren erbij en Cri wou me al tegenhouden, ze wou niet dat ik op Cassie kroop, maar zo koppig als ik was deed ik het toch. Sanne was haar tante (Cassie verbleef toen tijdelijk op haar weides) gaan halen, maar het was al te laat, ik kroop op mijn merrie.
Dat ging eerst nog vrij goed, in stap en draf bleef ik er nog redelijk goed op, al was ik licht in mijn hoofd.
Toen Sane haar tante Yvonne eraankwam, schoot mijn paard in galop (niet omdat ze er schrik van heeft, ik weet eigelijk niet precies waarom wel) en begon ze dus vrij wild te galoperen, toen Yvonne mijn merrie wou proberen pakken, sprong Cassie over de omheining (Cassie pringt 1.60m en de omheining was 1.40m afgemaakt) en liep met mij erop in het bos.
Waar ik er enkele minuten daarna ben flauwgevallen en er dus niet op kon blijven zitten.
Ik weet niet precies wat er was gebeurt toen.
Volgens Cristina is Cassie naar de piste gelopen in volle paniek en heeft ze hun tot bij mij ongeveer gebracht. Heeft Cri dan naar mijn moederfiguur gebeld, was het een hele dicussie en uiteindelijk heeft ze er foert tegen gezegt en het hospital toch maar gebeld, waar ze mij aan een bakster *of hoe je het schrijft* hadden gezet en dan erges een uur later ben ik weer wakker geworden.