Moderators: Firelight, Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight
Sizzle schreef:Of TS leert rustiger/stabieler te worden in haar onbewuste hulpen. Dat heen en weer gedrentel levert sowieso geen meerwaarde.
Zou toch zonde zijn om zo‘n werkwillig dier zo te desensibiliseren dat je daarmee een prachtig communicatiemiddel verliest?
Maar goed dat ze zelf weten uiteindelijk.
Art_Ificious schreef:Waarom blijft er vanuit gegaan worden dat ik steeds denk "oh nee.dit vind die vast eng" ?
Dat denk ik helemaal niet eens. Ik doe gewoon wat mijn plan is. Anders was ik nu nóóit zover gekomen dat ik de longeerlijn rechts van hem kon leggen wanr dat is de kant waarbij hij juist sneller angstig reageert op aanrakingen. En toch ben ik zonder erbij na te denken gewoon op rechts begonnen omdat ik gewend ben om eerst linksom te longeren en rechts dus de buitenlijn is.
Op de poetsplaats ging stalbazin ook paarden de benen afspuiten. Limo keek wel op maar ik deed gewoon verder met hoeven uitkrabben en wat bijvijlen. Zelfs de hoefbok erbij genomen wat die normaal ook spannend vind vooral bij de achtervoetjes.
Nope geen vluchtreacrie gekregen omdat ik zelf kalm bleef.
Moraal:
Mensen.kúnnen écht veranderen. Ik dacht voorheen wel snel van "oh dit vind die zng dus ga ik hem extra vaster houder" maar ben.hier vaak genoeg attent op.gemaakt dat ik het niet meer doe.
Art_Ificious schreef:Dat had ik gezegd.
Singel liet ik achterwege omdat hij dat al spannend vind en ik nu ook een ander nieuw ding ging doen. Als.hij dan al spanning heeft door de longeersingel ging de extra spanning van de longeerlijnen de druppel zijn.
Nu heb ik positief kunnen werken. Maar morgen (vanmiddag eigenlijk) ga ik gewoon longeren mét longeersingel.
Of ik dubbele longe doe of enkele longe zal ik dan wel bekijken.
Máár ik doel vooral op tijdens het werk denken van "oh nee nu gaat hij schrikken want dit is eng". Dat is wat ik voorheen wel deed en.ging ik onbewust meer gefocust zijn op dat "enge" waardoor ik zelf spanning opbouwde en limo dat spiegelde.
poes schreef:Maar nogmaals: ik zou je eerst focussen op werken aan de enkele longe, met of zonder bijzet, dat ligt bij mij altijd aan het paard. En wekelijks les is echt cruciaal. Bijna niemand maakt vorderingen zonder begeleiding
Iriscope schreef:Ik kwam je topic tegen en heb er even door heen gebladerd.
Ik wil je 1 tip geven voor het werken met jonge paarden.
Hoe meer poeha jij ergens van maakt, hoe meer reden je paard heeft om alert te zijn. Als jij kalm bent en alles gewoon doet alsof het routine is en je dit al jaren doet, dan is dat voor het paard HET ALLERBELANGRIJKSTE omdat dit hem vertrouwen geeft dat jij weet wat je doet en dat het daarom dus goed is.
Het lijkt er hier op alsof het voor jou allemaal heel wat is, camera erbij voor de eerste keer een zadel erop bijvoorbeeld. Je geeft zelf al aan dat je het spannend vindt, waarom maak je het dan nog spannender en groter dan het is? Als het in jouw hoofd een grote stap is om een zadel op te leggen dan is het voor het paard ook een grote stap. Benader jij het als routine, dan heb je grote kans dat je paard er ook zo mee om gaat.
Ik beleer al jaren jonge paarden en ik heb ook nog wel eens dat ik merk dat ik te opgewonden ben als ik met ze begin, spanning of juist dat ik er zin in heb. Eerste wat ik dan doe is een rondje wandelen en mijn hartslag omlaag. Met jouw hartslag omhoog en spanning en onzekerheid kun je zoveel meer kwaad dan goed doen.
Je komt hier vrij onzeker over, dus vandaar mijn (niet anders dan!) goedbedoelde tip om hulp te zoeken.
Succes!
sanne83 schreef:Ik zie ook niet de toegevoegde waarde van zonder lijn werken. Je hebt dan geen enkele controle bij spanning en wegrennen.