Bokt.nl

**Geplaatst**: 26-03-16 03:07

Geplaatst: 26-03-16 03:07

Misschien zijn bovenstaande verschillen (ipv generatie-verschillen) eerder een verschil tussen paardenmensen en mensen met (of op) paarden? Ik merk ook dat die laatstgenoemden vaker stopten met paardrijden na verloop van tijd; mogelijk omdat het "gedoe eromheen" weinig glamoureus is en (te-)veel tijd kost.... (?) Voor mij zijn bovengenoemde voorbeelden inderdaad ook heel vanzelfsprekend....
En inderdaad ook een grote ergernis bij mij wanneer ik het zie: scheefzittend tuig en ongebruikte passantjes.....

Schoon is natuurlijk ook relatief..... schone benen vind ik nl schoon wanneer er geen zand, klei of poep meer opzit. Of het (witte) been nu gelig is of stralend wit; dat maakt met niet zoveel uit. En even een (droog) doekje langs het hoofdstel halen om het verse zweet en de loszittende haren af te nemen is toch ook schoon? Hoeft niet persé in het vet te zijn gezet, toch?

**Geplaatst**: 26-03-16 03:12

Re: Paardenmode van vroeger

Geplaatst: 26-03-16 03:12

Zweet haal ik dan altijd weg met een beetje zadelzeep. Puur zodat het zout eraf is.
En ik dan toch het idee heb dat het leer langer mooi blijft.

Had ik les waren gele benen niet geliefd. Of een gele staart of gele plekken bij een witte.
Dat kwam dan ook alleen maar voor bij vorst.

**Geplaatst**: 26-03-16 03:20

Re: Paardenmode van vroeger

Geplaatst: 26-03-16 03:20

Koper, dat hebben we ook hoor. Ik ben makkelijker geworden qua poetsen. Waar het zadel en hoofdstel zitten, moet wel schoon zijn. Er mag niks in de weg zitten bij benen, staart etc. Maar de ruintjes staan zonder deken en 24/7 buiten, dus poets ik niet teveel.

Als het heel modderig is, neem ik de benen wat af, maar zal er geen bescherming om doen bijv.

Ik denk dat het ook een beetje is, soort, zoekt soort. Als de een alles laat liggen en vies maakt, houdt het voor een ander ook op. Wij hebben al heeeeeeeeeeeeel vaak de poetsplaats schoongemaakt, maar nu gaan we er gewoon niet meer staan als het vies is.

Qua lessen, hoor ik echt kinderen grote monden geven naar instucteurs en ouders. Als ik eerlijk ben, maak ik dat hier voor het eerst zo erg mee. We hebben bijv 3jr in Drenthe gewoond in een klein dorp, en daar maakt ik dat niet zo mee.
( Ermelo valt wel meer op in mentaliteit op diverse gebieden eigenlijk, maar dat is een ander verhaal )

**Geplaatst**: 26-03-16 03:55

Geplaatst: 26-03-16 03:55

Ik heb op 2 verschillende maneges gelest en vnl op de laatste geleerd dat het paard echt schoon moet zijn, gele plekken die je er niet uit krijgt à la maar verder netjes gepoetst, alle riempjes en passantjes vast.
Paard nat of modderig vlak voor de les (ze hadden in die tijd alleen een buitenbak), dan iig de plekken poetsen waar het harnachement en evt beenbescherming komt, verder zo schoon mogelijk en evt na de les even goed napoetsen mits het paard niet (weer) nat was.
Singel gaatje voor gaatje aansingelen, ikzelf deed de singel gelijk op het 'strakste' waarbij hij nog los zat, dus zonder kracht en vanaf daar gaatje voor gaatje strakker.
Paarden moesten ook altijd goed uitgestapt worden, ze hoefden niet kurkdroog te zijn (wordt ook lastig met wintervacht of bij regen) maar wel op adem en als je twijfelde dan stapte je maar wat langer uit.
En altijd na de les harnachement opruimen en bit afspoelen en zo nodig de vuiligheid eraf krabben met je nagel of een schuursponsje.
Op die manege deden ze ook geregeld aan theorie, bij de beginnertjes begon het dan met poetsen (welke borstels en in welke volgorde) en opzadelen en de meer gevorderde ruiters kregen dan weer theorie over het rijden, hoe het paardenlijf in elkaar steekt en wat voor invloed dat heeft op het rijden/uitoefenen van de oefeningen enzo.
Op dat soort momenten stonden er ook gerust pony's in de kantine als oefenmateriaal, bijv voor het poetsen maar ook het buigen van de hals 'aan de teugel' of in een houdingkje met valse knik enzo zodat je heel mooi de verschillen kon zien en evt ook voelen.

**Geplaatst**: 26-03-16 03:59

Geplaatst: 26-03-16 03:59

Ja nu je het zegt, volgorde van borstel gebruik. Ook geleerd.
Als ze echt vies zijn doe ik het ook nog altijd zo. Bij een geschoren paard weer niet.

Maar je leerde ook na elke streek over het lijf in dezelfde beweging over de rosborstel te gaan zodat het vuil direct uit de borstel was.
Dat doe ik nu nooit meer na elke streek maar na een paar keer.

Volgorde van riempjes vast en los maken van het hoofdstel.
Zo ook volgorde bij dekens.

Zelf nog onderlappen scheuren van een wollen deken voor de bandages.
En precies bandageren met hoekje terug vouwen.
Gebruik nu peesbeschermers, veel gemakkelijker

**Geplaatst**: 26-03-16 04:46

Geplaatst: 26-03-16 04:46

O ja, de volgorde van de borstels. Geleerd op de manege en uit de diverse, zéér Britse, boeken. Die allemaal geschreven zijn door mensen die nooit een IJslander in wintervacht gezien hebben

Wat nou de benen niet met een rosborstel doen? Moet het schoon of moet het niet schoon? Paar jaar geleden alweer zou ik eens een arabier poetsen. Het arme dier kromp bij de eerste ros al in elkaar

**Geplaatst**: 26-03-16 04:54

Re: Paardenmode van vroeger

Geplaatst: 26-03-16 04:54

Ik gebruikte bij hardnekkige plekken de rosborstel ook gewoon op hoofd en benen, niet (hard) rossen maar had iig meer effect dan braaf met je zachte borstel over die plekken vegen.
Was mss iets minder aangenaam voor ze, maar als ze zulke goorlellen zijn die lekker in de mest hebben liggen rollen moeten ze ook niet piepen later. :Y)

Maar bij schone paarden deed ik regelmatig alleen even de zachte borstel en dan opzadelen/deken op etc.

**Geplaatst**: 26-03-16 05:11

Re: Paardenmode van vroeger

Geplaatst: 26-03-16 05:11

Haha, wel herkenbaar, een aantal dingen... Strootjes in de staart? Dan kreeg je te horen in de les: Hij is nog niet wakker! En ook de strikte volgorde van de borstels, en dan al die rondjes uitgeklopt stof, van de rosborstel in de gangen op de grond, 20, 30, 40 klopjes per kant of zoiets...

**Geplaatst**: 26-03-16 05:51

Re: Paardenmode van vroeger

Geplaatst: 26-03-16 05:51

strootjes in de staart was 'hij staat te koop'.

**Geplaatst**: 26-03-16 10:32

Geplaatst: 26-03-16 10:32

superpony: ik heb in Ermelo leren rijden, bij wat toen nog manege de Bronckhorst heette. Daar was het altijd supernetjes. De mentaliteit van Ermelo staat me nog wel bij. Wij gingen niet naar de kerk, zaten op een openbare school en woonden niet in de beste wijk. We werden nog net niet met de nek aan gekeken, maar dat scheelde toch niet veel (die blikken de huiskamer in op zondagmorgen als wij aan het ontbijt zaten en de kerkgangers voorbij kwamen kan ik me nog goed heugen).

Op de middelbare school had ik veel klasgenootjes die in de villawijk woonden. Daar hoorde ik er echt niet bij zonder levi's jeans en all star gympen en afwijkende muzieksmaak. Ben 4 jaar structureel buiten gesloten, gelukkig wel samen met 2 vriendinnetjes die ook als buitenbeentjes behandeld werden (die droegen ook geen merkkleding en hielden net als ik niet van oa de Backstreet Boys). Toen ik 17 was zijn we naar een andere woonplaats verhuisd, daar heb ik de laatste 2 jaar van mijn middelbare school afgemaakt. Maar wat een verschil in mentaliteit hier. Maakte gelijk vriendinnen, niemand maalde er om wat voor merk kleding je droeg, welke muziek je luisterde.

**Geplaatst**: 26-03-16 12:12

Geplaatst: 26-03-16 12:12

Oja ... de volgorde van borstels, riempjes, op- en afzadelen, dekens ... ik doe dat nog steeds zo. Nou ja, sinds bijna een jaar niet meer, omdat ik nu ponyloos ben.

Mijn moeder reed vroeger, toen ze ongeveer 18 of zo was (alweer zo'n 50 jaar geleden) op manege Den Toom in Doorn. Zal haar eens vragen hoe streng dat toen eigenlijk allemaal ging. Die manege stond echt heel goed bekend en nu volgens mij nog steeds.

Ohh, zie nu net op de site van Den Toom het gymnastiseren te paard, dat deden wij ook regelmatig in de les. Wordt dat nu eigenlijk nog gedaan?

**Geplaatst**: 26-03-16 12:36

Re: Paardenmode van vroeger

Geplaatst: 26-03-16 12:36

De meeste maneges waar ik heb gereden waren gelukkig erg no-nonsense. Dat wil zeggen: meestal geen dekens (alleen voor de paarden die het nodig hebben), geen peeskappen, geen bandages, geen dubbele neusriemen, geen martingalen of extra teugels. Heerlijk, dat scheelt een boel gedoe

(En vaak ook geen hoefijzers, maar daar heb je als manegeruiter niet zoveel mee te maken natuurlijk.)
Dat valt zonder meer ook samen met maneges waarbij ik weinig heb gemerkt van aandacht voor merken, of neerkijken op anderen.

De volgorde van borstels hou ik min of meer aan, de strootjes haal ik als ik tijd heb uit de staart (maar als ik als vrijwilliger meerdere paarden moet klaarzetten niet altijd.. dan is het zorgen dat de zadelplek schoon is en de hoeven gedaan zijn, maar de overige details kun je ook overslaan.)
Eigenlijk doe ik gewoon nog braaf wat mij 25 jaar geleden is geleerd en is er weinig veranderd

(Af en toe breek ik wel de regels door eerst rechts de hoeven te doen, vanaf rechts op te zadelen, of rechts te lopen

Aan die conventie hou ik me minder, ook al kan ik niet rechts op- of afstappen.)

**Geplaatst**: 26-03-16 13:56

Geplaatst: 26-03-16 13:56

Ja gymnastiek op de pony

ik gleed er nog wel eens af als we beide benen aan dezelfde kant van het zadel moesten doen

**Geplaatst**: 26-03-16 14:24

Re: Paardenmode van vroeger

Geplaatst: 26-03-16 14:24

Maar is het dan wel zo, dat in de dorpen kinderen sneller een eigen pony krijgen? Ik had voor mijn idee wel al meer geleerd voor dat ik een eigen pony kreeg. En dan nog, moest ik daarna nog veel leren. Maar de manege waar ik stond was daar ook erg precies mee.

Zo zie ik nu jeugd rijden met eigen paarden die heel weinig hebben meegekregen van bijv zitlessen. Ze rijden wel wedstrijden, maar als je ze zonder beugels laat rijden, wordt het niks.
Ik heb laatst als 40+er nog zonder beugels en later nog zonder zadel licht gereden. Dat houden 16jr niet eens vol. Ik liet iemand voor balans in verlichte zit rijden enkele passen, maar ze kon het niet.

Wij moesten met de handjes in de zij over de balkjes en later sprongetjes. Of handen op je hoofd etc.

Dekens was nog simpel. Het koelde af, had je een zomerdeken. Daarna je winter deken. En naar de warmte toe weer zo afbouwen. Maar goed, alles stond veel binnen bij ons.

Nog erger; ik doe al jaren moeilijk met goed voeren en vroeger kregen onze pony's 2x daags een pluk hooi en 3x daags een schepje biks en haver. Op de vrije dag, half voer. De wei op, was de wei op en eraf, was eraf.

Longeren was ook niet populair nog. Pas rond mijn pubertijd zag je het steeds meer en ook nuttiger worden.

Springen was veel met barreren. Er werd zoveel uitgehaald........En toen viel een balkje nog niet zo snel uit de lepels als nu.

**Geplaatst**: 26-03-16 14:39

Geplaatst: 26-03-16 14:39

[quote="superpony"]Maar is het dan wel zo, dat in de dorpen kinderen sneller een eigen pony krijgen? Ik had voor mijn idee wel al meer geleerd voor dat ik een eigen pony kreeg. En dan nog, moest ik daarna nog veel leren. Maar de manege waar ik stond was daar ook erg precies mee.

Zo zie ik nu jeugd rijden met eigen paarden die heel weinig hebben meegekregen van bijv zitlessen. Ze rijden wel wedstrijden, maar als je ze zonder beugels laat rijden, wordt het niks.
Ik heb laatst als 40+er nog zonder beugels en later nog zonder zadel licht gereden. Dat houden 16jr niet eens vol. Ik liet iemand voor balans in verlichte zit rijden enkele passen, maar ze kon het niet.

Wij moesten met de handjes in de zij over de balkjes en later sprongetjes. Of handen op je hoofd

quote]

Oh, ja! Cavaletti's draven met de handen in de zij! Super oefening!
En ik weet nog wel dat we ook wel regelmatig in verlichte zit moesten rijden, zo lang mogelijk, en dan zei Filip Dros: ja, hier worden mannetjes gemaakt :')

**Geplaatst**: 26-03-16 15:44

Geplaatst: 26-03-16 15:44

Ja, die oefeningen deden we ook allemaal.

Was niet altijd even leuk, maar was erg goed voor de balans.

**Geplaatst**: 26-03-16 18:22

Geplaatst: 26-03-16 18:22

Hihi, ja, de enige gymnastiek die ik wel leuk vond. Tenen aanraken, met je armen zwaaien, in 'dameszit', achterover liggen of gewoon rijden zonder beugels en met je teugels in de knoop. Dat 'rondje om de wereld' kon ik niet. Het noordelijk halfrond ging nog wel maar zo over die kont was teveel voor mijn beperkte motoriek

.

Van borstel routines kan ik me weinig herinneren, maar alles, spullen, erf en paard, na het rijden netjes achterlaten heb ik altijd wel gedaan. Beetje ook principekwestie; je doet gewoon voorzichtig met andermans spullen en als je rommel maakt ruim je het ook weer op.
Bij Mudskin Quarters gebruik ik trouwens ook gewoon de rosborstel voor de benen. Die brokken krijg je er echt niet af met een zachte borstel en met die borstel zachtjes over het hoofd raggen vind mevrouw zelfs gewoon heerlijk tijdens verhaarseizoen.

Dat alles links doen heb ik wel geleerd, al was ik maar wat blij toen ik bij de western lessen ineens ook rechts mocht opstijgen. Had altijd zo'n moeite met de goede rechts vinden, meestal liep ik maar een kant op en als dan iemand begon te brullen wist ik dat ik de verkeerde links had.
Vroeger was opstijgen met een blok trouwens ook echt een no-go en alleen voor stramme watjes. Ik heb als 'toch niet zo heel erg groot mensje' nog weleens een paard van 1.80 beklommen. Ik heb de top bereikt maar mooi zal het niet geweest zijn. Voor het paard ook vast niet... :(:)

**Geplaatst**: 26-03-16 19:21

Geplaatst: 26-03-16 19:21

Oja, gymnastiek deden wij ook veel!
Ik heb nu zelf een zaterdag gevuld met lesklantjes in de leeftijd 4,5,6 en 11,12,13 en een volwassengroep.
Bij de jongsten doe ik ook regelmatig simpele gymnastiek oefeningen. De kinderen vinden het fantastisch(zijn lenig waar ik u tegen zeg :oo

), het is goed voor de balans en gewoon leuk als afwisseling. Zeker in de concentratieboog van een 4,5,6 jarig kind.

**Geplaatst**: 26-03-16 20:56

Geplaatst: 26-03-16 20:56

Pluizebolpum schreef:
Dat alles links doen heb ik wel geleerd, al was ik maar wat blij toen ik bij de western lessen ineens ook rechts mocht opstijgen. Had altijd zo'n moeite met de goede rechts vinden, meestal liep ik maar een kant op en als dan iemand begon te brullen wist ik dat ik de verkeerde links had.
Vroeger was opstijgen met een blok trouwens ook echt een no-go en alleen voor stramme watjes. Ik heb als 'toch niet zo heel erg groot mensje' nog weleens een paard van 1.80 beklommen. Ik heb de top bereikt maar mooi zal het niet geweest zijn. Voor het paard ook vast niet...

Ik wou precies zoiets gaan schrijven: op IJsland is aan de rechterkant opstijgen ook niet ongebruikelijk en toen ik mijn paard net had bleef hij zelfs veel beter stilstaan als ik aan de rechterkant opsteeg. Rechts afstijgen kan ik dan weer niet. Mijn paard begrijpt dat. Als ik aan het rijden ben en hij ineens stilstaat met zijn hoofd naar links dan vindt hij dat ik af moet stijgen. Bij voorbeeld omdat hij een steentje in z'n hoef heeft.

Zadel en vooral dekens doe ik altijd aan de rechterkant er op. Wat is het nut om dat links te doen en dan te hengelen naar singels als je het ook rechts kunt doen en dat dan meteen de boel goed hangt.

**Geplaatst**: 26-03-16 21:18

Geplaatst: 26-03-16 21:18

Pluizebolpum schreef:
Hihi, ja, de enige gymnastiek die ik wel leuk vond. Tenen aanraken, met je armen zwaaien, in 'dameszit', achterover liggen of gewoon rijden zonder beugels en met je teugels in de knoop. Dat 'rondje om de wereld' kon ik niet. Het noordelijk halfrond ging nog wel maar zo over die kont was teveel voor mijn beperkte motoriek .

Van borstel routines kan ik me weinig herinneren, maar alles, spullen, erf en paard, na het rijden netjes achterlaten heb ik altijd wel gedaan. Beetje ook principekwestie; je doet gewoon voorzichtig met andermans spullen en als je rommel maakt ruim je het ook weer op.
Bij Mudskin Quarters gebruik ik trouwens ook gewoon de rosborstel voor de benen. Die brokken krijg je er echt niet af met een zachte borstel en met die borstel zachtjes over het hoofd raggen vind mevrouw zelfs gewoon heerlijk tijdens verhaarseizoen.

Dat alles links doen heb ik wel geleerd, al was ik maar wat blij toen ik bij de western lessen ineens ook rechts mocht opstijgen. Had altijd zo'n moeite met de goede rechts vinden, meestal liep ik maar een kant op en als dan iemand begon te brullen wist ik dat ik de verkeerde links had.
Vroeger was opstijgen met een blok trouwens ook echt een no-go en alleen voor stramme watjes. Ik heb als 'toch niet zo heel erg groot mensje' nog weleens een paard van 1.80 beklommen. Ik heb de top bereikt maar mooi zal het niet geweest zijn. Voor het paard ook vast niet...

Ja, inderdaad altijd zonder zo'n opstapje ja.. Toch is het wel erreg handig en veilig om op een buitenrit ook zonder krukje op te kunnen stappen. Als je noodgedwongen moet afstappen om de paarden aan de hand over een gruwelijk angstaanjagend bruggetje te begeleiden bijvoorbeeld :')

is het wel fijn als je daarna er gewoon weer op kunt.. Zo'n gedoe hè, om een willekeurige voorbijganger te vragen" doe mij effe een kontje, alstublieft, meneer _O-

"

**Geplaatst**: 26-03-16 21:32

Geplaatst: 26-03-16 21:32

Pocca_Locca schreef:
Ja, inderdaad altijd zonder zo'n opstapje ja.. Toch is het wel erreg handig en veilig om op een buitenrit ook zonder krukje op te kunnen stappen.

Met veiligheid heeft dat echt niks van doen. Da's bijna net zo'n slecht argument als 'je moet 60cm kunnen springen als je buiten gaat rijden' - nee. Als je af moet stappen en je komt er niet op, dan neem je het paard toch mee aan de hand? Als dat niet kan, lijkt dat me een groter probleem dan dat je er niet opkomt. Het is misschien niet leuk om een stuk(je) te lopen tot een boomstronk, bank of hek, of tot de stal, maar met veiligheid heeft het echt weinig te maken.

**Geplaatst**: 26-03-16 21:33

Geplaatst: 26-03-16 21:33

Ik ben ook begonnen in een 'boeren' omgeving maar doe ook altijd alle passantjes vast, boel altijd schoon achterlaten, erf vegen etc. Kan me ook wel ergeren aan de jeugd van tegenwoordig die kruiwagens voorop de mesthoop legen, hoef uitkrabsel laten liggen, niet weten hoe een bezem eruit ziet. Het lijkt wel desinteresse of schijt aan de regels. Kaboutertjes ruimen toch alles op?!

**Geplaatst**: 26-03-16 21:47

Re: Paardenmode van vroeger

Geplaatst: 26-03-16 21:47

Ik heb al een aantal keer het woord passantjes voorbij zien komen, maar heb geen idee wat daar mee bedoeld wordt, kan iemand dat uitleggen?

Hier ook iemand die met z'n kin beschermer op de cap heeft gereden, vreselijk vond ik dat

**Geplaatst**: 26-03-16 21:50

Re: Paardenmode van vroeger

Geplaatst: 26-03-16 21:50

Passantjes zijn die kleine extra lusjes waar je het stuk neusriem of keelriem dat overblijft doorheen schuift.
Ah, nog een zonde van mij: meestal sla ik de eerste over en stop ik 'm alleen in de tweede

**Geplaatst**: 26-03-16 21:52

Geplaatst: 26-03-16 21:52

Passantjes zijn de lusjes aan je hoofdstel waar je je uitstekende stuk leer door heen schuif, nadat je het hebt vastgegespt. Snappie?