
Moeilijk, even een dip, maar je kijkt er zo positief tegenaan. Ik hoop echt dat dat stapje terug hem goed gaat doen en dat het dan ineens weer wat vlotter gaat.

Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Olympia96 schreef:He wat vervelend voor jullie! Een terugval is ergens misschien wel logisch, maar toch balen!
Het valt mij op dat je het soortvan kan zien aankomen, zo'n uitbarsting. Niet dat ik alles weet, maar ik herken in hem wat ik ook had met de 3-jarige waar ik grof vanaf ben gesmeten (oh ja... ook op zo'n moment dat hij súper ontspannen was aan de longe :-( ). Jouw paard is een 'kniepert' zoals we hier zeggen. Zodra hij het spannend vindt, knijpt hij zijn staart tegen zijn billen en daarna volgt een explosie. Ook 1 van de vorige keren heb ik dat geloof ik al gezegd, maar nu kun je het weer mooi zien op de foto. Op het moment dat hij ontspannen is zie je de staart mooi afhangen en los van z'n billen.
Ik hoop dat Bob morgen wat herstelwerk kan doen voor jullie! En gewoon volhouden, jullie geduld is geweldig!
miezelke schreef:Oei, had met je eerste post niet door dat het zo ernstig was
Wel knap van die Thijs dat hij er steeds terug op wil kruipen, ik had al lang bedankt. En gelukkig dat hij er niks aan over heeft gehouden.
Idd, beestje moet echt iets traumatisch mee gemaakt hebben in t verleden, aan zijn reactie te zien. Jammer dat je daar niet meer over weet.
poes schreef:Gaat niet simpel.
Ik vind het een superknap paard.
Allereerst: niet te veel nadenken wat er vroeger nu wel of niet mee gebeurd is, ik heb er eentje geweten die zo'n 100 keer extremer deed en reageerde op alles en daar weet ik zeker van dat er nooit wat gek mee gebeurd is. Bovendien kun je met het verleden toch niks meer, dus lekker vooruit
Ik vind het een vrij uitgebreide methode. Nu vind ik wel dat het vaak niet zoveel uitmaakt hoe je een paard zadelmak maakt, zolang je maar het tempo van het paard volgt en kundig te werk gaat is het allemaal prima. De 1 heb je op een week klaar, de ander op drie maand.
Wel miste ik van in het begin een beetje de zweep bij het longeren. Ik vind dat het actief vooruit denken altijd en overal ter beschikking moet zijn, als je wat met je paard gaat doen. of dat nu grand prix rijden of zadelmak maken is, zonder kun je niks.
Zeker toen daar plots wordt geschreven dat jullie even gingen kijken of hij een klein drafje zou gaan doen, uh op een gegeven moment beslis je dat hij gaat draven en wil je, zeker niet bij die eerste keren, dat hij dan nog een beslissing kan maken over wel of niet. Ik denk dat je je paard veel meer kunt geruststellen door meteen aan te geven dat je een normale actieve draf zoals altijd wilt, want dat kent hij juist. Naar mijn gevoel wordt die voorwaartse hulp daar onvoldoende gegeven, en komt het dus vanuit het paard, die gaat twijfelen, en ontploft.
Nu wil ik niet zeggen dat ik het fout vind, het is gewoon niet mijn manier.
Ik denk alleszins ook dat het gemiddelde doorwinterde dressuurpaard al goed aan de kletter gaat met een skippybal of al die dingen zo eraan gebondenAnderzijds vraag ik me af of je met al die aparte stapjes niet onnodig stress en enge dingen introduceert.
Ik heb op twee stallen gezien hoe probleempaarden zadelmak gemaakt werden en bij beide ging dat erg goed zonder al te veel van dat soort dingen. Gewoon goed kunnen longeren, bijzetje om, alle overgangen kunnen in ontspanning en zonder stress, zadel erop, beugels los, en dan erop en meteen hetzelfde doen. En zoals gezegd: bij de 1 zit je er na twee dagen op en bij de ander na twee maand pas, maar ik vind het best apart om zoveel attributen en bijzonder opstappen en met twee aan de longe hangen (waar jullie je nog eens gaan verongelukken naar mijn mening) te zien.
Edit: ik vind bovendien dat je de ruiter in een zeer enge situatie plaatst met dat opstappen zo. Ik vind dat je vanaf hangen best meteen erop kunt, in 1 vlotte beweging (handige man nodig dus), beugel pakken en desnoods nog wat gebukt, zo heeft de ruiter echt pakken meer kans om te blijven zitten.
Ik ben erg benieuwd hoe hij morgen oppakt!
poes schreef:miezelke schreef:Oei, had met je eerste post niet door dat het zo ernstig was
Wel knap van die Thijs dat hij er steeds terug op wil kruipen, ik had al lang bedankt. En gelukkig dat hij er niks aan over heeft gehouden.
Idd, beestje moet echt iets traumatisch mee gemaakt hebben in t verleden, aan zijn reactie te zien. Jammer dat je daar niet meer over weet.
Hoeft echt niet, ik heb er dus geweten waar letterlijk niks mee gedaan was en die echt nog wel een stukje gekker werden, soms heb je gewoon pech.
poes schreef:Ik zou juist zo snel mogen gaan draven. Bewegen, vooruit, dan hebben ze weinig tijd om na te denken om gek te doen. Een paard dat goed aan de longe en voorwaartse hulp staat (of dat nu je lichaam of zweep is) zal ook niet zo snel kans zien om om te draaien.
Dat vind ik juist knap bij gert van den hoof: meteen voorwaarts, en ik denk dat dat veel veiliger is (al moet je er wel altijd de ruiter voor hebben).
poes schreef:Nee ik denk dat je het best helder uitlegt, gewoon andere visies, kan altijd
Wie weet is hij morgen wel weer relax, soms verrassen ze je e
Nickyyyy schreef:Nogmaals mijn vraag, wie is pauline precies? Nog nooit over gehoord.