pinuts schreef:"als jij doodgaat ga je toch ook niet naar de slager" ajb zeg.. Kortzichtig.
Moet je maar terugzeggen: "Nee, die optie heb ik helaas niet. Lijkt me heerlijk, de dood niet voelen aankomen. Men zegt dat je het schotgeluid van je eigen fatale kogel niet hoort, omdat je tegen de tijd dat het geluid van de knal is geweest je reeds dood bent. Wie wil er nu niet zo'n korte doodstrijd hebben?"

Citaat:Ik heb me dat altijd afgevraagd, of paarden 'ruiken' of 'weten' dat ze dood gaan.
Als ik jouw verhaal lees, denk ik dus van niet.
Je hebt natuurlijk nooit de 100% garantie dat een paard gaat rustig blijven. Maar die garantie heb je evenzeer niet bij het inslapen. Het is in de eerste plaats belangrijk dat je weet waar je paard het minst nerveus van wordt, dierenartsen of trailerreisjes, en dat je in de tweede plaats ook goed uitzoekt hoe en wat.
Breng je je paard naar het eerste beste louche oude slachthuis waar de stank van de kadavers aanwezig is en hij in een ruimte vol met bloed van de vorige komt, dan is de kans dat hij van slag gaat toch ietsje groter dan wanneer hij een supernet hygiënisch stalletje krijgt. Wil niet zeggen dat hij in het laatste geval nooit eens zou panikeren(al kan dat ook veel te maken hebben met het gedrag van de baas en het wantrouwen van vreemde plaatsen/mensen), maar de kans is aanzienelijk kleiner en zeker niet om te melden "ik doe mijn paard nooit naar de slacht want de paarden zien bloed en ruiken dood en zijn doodsbang!"
En ben je niet ingelezen in de middeltjes die de DA gebruikt en de hoeveelheid, dan heb je er altijd bij die er goedkoper vanaf willen komen en dan maar minder middel gebruiken, waardoor de kans op vechten een stuk groter wordt. Dus als jij er voor kan zorgen dat de DA niet gierig doet en voldoende middel gebruikt, dan kan je geen 100% uitsluiten dat er iets misloopt, maar de kans is alleszinds aanzienelijk kleiner dan wanneer er met de procedure geknoeit wordt.