Moderators: C_arola, Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja
sherwood schreef:ik wel. Dan sta ik de volgende dag een angstig paard te vertellen "stil maar ik doe je niks ik eet je heus niet op" . En voor mijn gevoel gaat dat niet samen. Dat is maar 1 kleine reden van de vele die ik heb om geen paard te eten.
Iedereen die vind dat je gewoon maar paard moet eten omdat je anders hypocriet bent oid, moet eens bij zichzelf te raden gaan.... Waarom vind je het zo raar dat andere mensen meer gevoelens hebben dan jij? Je kunt je vast niet voorstellen hoe dat allemaal gaat voelen als je die zelf ook zou hebben. Doe er dan niet zo minderwaardig over. De ene persoon heeft nu eenmaal meer gevoel in z'n lijf dan de ander.
en nu ga ik boze reacties krijgen van mensen die paard eten en zelf vinden dat ze wel degelijk gevoel in hun lijf hebben.....
dan maar uit voorzorg.... ja tuurlijk hebben jullie dat ook, de een alleen wat meer dan de ander, en dat is de reden waarom de 1 wel paard kan eten en de ander en niet van kan slapen als ie dat doet.
sherwood schreef:Iedereen die vind dat je gewoon maar paard moet eten omdat je anders hypocriet bent oid, moet eens bij zichzelf te raden gaan.... Waarom vind je het zo raar dat andere mensen meer gevoelens hebben dan jij? Je kunt je vast niet voorstellen hoe dat allemaal gaat voelen als je die zelf ook zou hebben. Doe er dan niet zo minderwaardig over. De ene persoon heeft nu eenmaal meer gevoel in z'n lijf dan de ander.
en nu ga ik boze reacties krijgen van mensen die paard eten en zelf vinden dat ze wel degelijk gevoel in hun lijf hebben.....
dan maar uit voorzorg.... ja tuurlijk hebben jullie dat ook, de een alleen wat meer dan de ander, en dat is de reden waarom de 1 wel paard kan eten en de ander en niet van kan slapen als ie dat doet.
Redrumfox schreef:[
Er zijn geen mensen met meer of minder gevoelens, zo werkt dat niet. Hoe jij over bijvoorbeeld deze kwestie denkt heeft te maken met hoe jij opgevoed bent, of je een realist bent (inzien dat het nergens voor helpt om het niet te eten), een idealist (hopen dat er dan minder beesten dood gaan) etc. Dat heeft niks te maken met hoeveel gevoel je hebt, maar om hoe je met die gevoelens om gaat. Dat ik er niet kapot van was toen mijn moeder levensgevaarlijk ziek was heeft er niks mee te maken dat ik geen of weinig gevoelens zou hebben, maar met mijn verleden en andere privézaken. Zo geldt dat ook voor deze kwestie. Gevoelens ontwikkel je in je leven, je hebt ze al wel (ja wij allemaal evenveel) maar het gaat erom hoe je ze 'gebruikt': hoe je je ergens bij voelt dus. En dát ontwikkel je dmv levenservaring. Dat wil niet zeggen dat iemand die volgens jou 'meer gevoelens' heeft meer levenservaring heeft, ik denk dat het juist andersom is want mensen die veel hebben meegemaakt kunnen meer hebben wat betreft verdriet, schuldgevoel etc. en kijken anders tegen de wereld aan: globaler.
Ninx schreef:Ik kan dat niet, ben wellicht gevoeliger, en zegen en een straf tegelijk.... soms zou ik ook wel een wat harder pantser willen hebben. Maar ik kan de gedachte ook niet verdragen dat niemand meer wakker ligt vd ellende om zich heen... dus ik koester het toch en probeer er iets goeds mee te doen.
sherwood schreef:kijk zo bedoelde ik het dus, alleen jij kunt het duidelijk beter verwoorden
Maar iedereen die zich dan ineens aangevallen voelt springt direct in de verdediging "ik heb wel gevoelens" terwijl ik duidelijk zei dat ze die ook heus wel zullen hebben.
De een alleen meer dan de ander. Ik trek het leed van dieren mij heel persoonlijk aan. Ik ben ook lang vegetarisch geweest en wilde niet eens iets eten wat naast vlees in de pan had gelegen. Helaas werd ik erg ziek en sinds dien moest ik weer vlees eten. Maar als ik zou kunnen zou ik direct veer vega worden.
Ik wordt gek als ik iemand bont zie dragen, en kon daar ook openlijk voor uit. Ik zal ook niet schromen om iemand er op aan te spreken of ik ze nu ken of niet.
sherwood schreef:kijk zo bedoelde ik het dus, alleen jij kunt het duidelijk beter verwoorden
Maar iedereen die zich dan ineens aangevallen voelt springt direct in de verdediging "ik heb wel gevoelens" terwijl ik duidelijk zei dat ze die ook heus wel zullen hebben.
De een alleen meer dan de ander. Ik trek het leed van dieren mij heel persoonlijk aan. Ik ben ook lang vegetarisch geweest en wilde niet eens iets eten wat naast vlees in de pan had gelegen. Helaas werd ik erg ziek en sinds dien moest ik weer vlees eten. Maar als ik zou kunnen zou ik direct veer vega worden.
Ik wordt gek als ik iemand bont zie dragen, en kon daar ook openlijk voor uit. Ik zal ook niet schromen om iemand er op aan te spreken of ik ze nu ken of niet.
superwoman schreef:En hoe zit het dan met je leren zadel en hoofdstel, schoenen, honden en kattenvoer etc etc.... ?
Vega worden is eigenlijk ook niet genoeg als je het bent om tegen de "dierenslachterij" te zijn.
Waarom eten we geen mensen en geen katten of honden als deze bijv verongelukt om het leven zijn gekomen? tja, ik eet ook liever geen paardenvlees, maar een goede reden heb ik er niet voor![]()