_Jelske schreef:Goedemorgen!
Enkele dagen geleden kwam ik dit topic op het spoor en had ik mij voorgenomen om mij ook aan te melden zodra ik daar even gelegenheid voor had. Ik heb hier goed over na moeten denken, te meer omdat mijn merrie (Jelske) nogal een rugzak en pittig jaar achter de rug heeft en ik er niet op zit te wachten dat mensen de vorige eigenaar door het slijk halen ofwel ongefundeerde conclusies trekken.
Om die reden dan ook besloten mij aan te melden met een beetje achtergrondinformatie.
Afgelopen juni heb ik mijn eerste eigen paarden gekocht. Twee friese merries (moeder met dochter). Merrie kende ik al een paar jaar en heb ik vanaf moment één een enorme klik mee gehad. Vorige eigenaar had meegedaan met de Belgische "ik verstrek" en bij stom toeval ben ik daar met twee vriendinnen een keer geweest om een weekend te gaan paardrijden. Hele fijne merrie, betrouwbaar, werkwillig en een enorme drive om het goed te doen.
Afgelopen 2,5 jaar heeft ze niet intensief gewerkt en is het meeste van haar tijd gaan zitten in haar laatste twee veulens. Haar vorige dracht heeft ze redelijk zonder problemen doorstaan, alhoewel ik vermoed dat ze toen al beter ondersteund had kunnen worden in haar voeding (al dan niet met krachtvoer). Na haar vorige dracht is ze tijdens de veulenhengstigheid direct weer geïnsemineerd. In die periode had ze weinig conditie en/of bespiering en dat is ook niet verder opgepakt om haar zo goed mogelijk door haar dracht heen te helpen.
Tijdens haar laatste dracht is ze wederom minimaal ondersteund op het gebied van voerbeleid of training. Een en ander heeft ertoe geleid dat ze een verminderde weerstand had. Ze heeft vervolgens een virus opgelopen en heeft met flinke koorts gestaan. Dientengevolge is ze ingevallen en dat heeft ze tijdens die dracht niet (voldoende) meer in kunnen halen. Inmiddels is gebleken dat ze bovendien een enorm groot veulen droeg, waardoor de bevalling met grof geweld en veel hulp is verlopen. Veulen is overigens volkomen gezond ter wereld gekomen.
Anderhalve week na de geboorte van haar laatste veulen (Tjitske) heb ik ze opgehaald. Vanaf daar is onze reis pas echt begonnen.
Voor Jelske heb ik doelen opgesteld en gesorteerd op prioriteit.
Prioriteit- Op gezond gewicht komen;
- De juiste bespiering ontwikkelen door training, zodat ze weer goed in haar lijf gaat zitten.
Vrijblijvende doelen- terug onder het zadel;
- IBOP lopen bij het KFPS voor (hopelijk) een predikaat;
- naar het Z (dressuur) rijden voor haar sportpredikaat;
- lekker op buitenritten;
- mijn vriend leren paardrijden op/met Jelske (vanwege de vertrouwensband).
Voor Tjitske zijn de doelen heel eenvoudig. Zij moet de komende maanden gespeend worden en we zijn aan de lopende band druk bezig met haar basisopvoeding. Waar momenteel aan gewerkt wordt;- braaf zijn aan de hand;
- braad zijn in de hand (voetje geven, poetsen, vast-/stil staan);
- gespeend worden.
[ [url=m/un9luV.jpg]Afbeelding[/url] ]
[ [url=m/mUPs53.jpg]Afbeelding[/url] ]
Poosje weinig gepost, maar wel hard gewerkt! Ik dacht, ik doe eens een update
Jels gaat heel lekker, haar gewicht gaat nu echt de goede kant op, evenals haar conditie/bespiering. Zo goed zelfs dat donderdag de zadelmaker komt. Na bijna een jaar revalideren lijkt het alsof we eindelijk zicht hebben om weer op pad te kunnen. Voelt als een enorme mijlpaal.
Tjitske gaat ook al heel lekker. Aan de hand is ze bijzonder braaf, kunnen ook vrij eenvoudig dekentje op/af doen bijvoorbeeld als het weer wat al te slecht is. Bovendien is ze sinds begin maart van Jelske af en staat ze op een aparte weide met een stel pony's en dat gaat harstikke goed.
Vast-/stil staan vindt ze geen enkel probleem en (mij) een voetje geven ook niet. Echter, wanneer er door iemand anders een voetje wordt gevraagd en ze vindt het allemaal wat te rap gaan/spannend, wil ze nog wel eens uithalen... Nog geen idee hoe ik hier een mouw aan ga passen. Vooralsnog besteedt de hoefsmid er met ieder bezoek weer wat aandacht aan. Ze zal er toch maar beter snel aan kunnen wennen.