Geplaatst: 02-09-17 07:31 freetorun schreef:al lukt het met de oudere niet vanwege artrose kan je vriend (zeker in het begin) toch gemakkelijk een shetje meenemen? Zo is ze niet alleen.
Mijn ruin, die ook niet gewend was om in z'n eentje op stap te gaan, trekt zich echt niks van een shet aan hoor. Moet heus een grotere maat paard zijn wil hij er steun aan hebben.
Dit gezegd hebbende sluit ik mij aan bij wat al gezegd is over de join up en de frequentie ervan. Een join up is een allerlaatste noodmaatregel. Iets wat je als het goed is nooit hoeft te doen, en als je er je toevlucht toe moet nemen dan één keer.
Wel vind ik het heel dapper dat je je verhaal deelt Monique. Ik heb een paard wat qua karakter heel erg op Callas lijkt. Een zeer zelfredzaam type zullen we maar zeggen, maar niet uit vrije wil. Hij is erg sensibel en in het verleden hebben mensen hem in de steek gelaten. Dankzij dit topic dank ik de kosmos op mijn knietjes dat hij 9 was toen ik hem vond, en dat zijn karakter dus al gevormd was waardoor hij altijd in zijn eigen energie heeft kunnen staan. Hij is mijn eerste paard. En vanuit dat referentiekader begrijp ik eigenlijk niet waarom jij van Thor, Bubbles en je shetje allerlei dingen niet geleerd had al. Maar ieder heeft z'n eigen pad en iedereen komt op het juiste moment het juiste paard tegen. Al ben ik het er wel mee eens dat dat in dit geval nogal ten koste van dat paard gaat. Was bij mij ook zo hoor
Mijn ruin en ik zijn nu oké. We kunnen prima door 1 deur en op intellectueel vlak klikt het als een dolle. We wandelen nu op een mooi, vlak pad, na de nodige hobbels in het begin. 
en opstaan. Met die importpaardjes weet je achteraf pas wat ze wel en niet kennen. Deze kende niets. 
, maar ik lees nog mee hoor!